31.10.10

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αγαπητή ΟΔΟΣ

Μόλις δέκα μέρες πριν την (πρώτη) Κυριακή των αυτοδιοικητικών εκλογών και από την μια εδώ και αρκετό καιρό απορώ για το πού ακριβώς βρίσκεται και πώς αξιοποιεί την ιδιότητα του βουλευτή ο κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας (αφού οι ερωτήσεις για τα φασόλια και τα μήλα δεν μου αρκούν). Από την άλλη θέλω να τιμωρήσω (και) την λαϊκιστική επιμονή του (νέου) προέδρου της (νέας) Ν.Δ που επιμένει να πείσει τον λαό ότι μπορεί να λύσει το ακραίο πρόβλημα επιβίωσης της χώρας (στο οποίο μας έριξε το πρώην παλιό ΠαΣοΚ και η παλιά ΝΔ) με παραβολή το θαύμα των Γάμων της Κανά.

Αλλά δεν μ’ αφήνουν να αγιάσω οι ειδήσεις. Δεν είμαι -βλέπεις- υποχρεωτικά ικανοποιημένος, πόσο μάλλον μαγεμένος από την πολυπραγμοσύνη που δείχνει την τελευταία περίοδο ο πρωθυπουργός κ. Γεώργιος Παπανδρέου. Ούτε από τα επιφανειακά διλήμματα που έθεσε στην «διακαναλική» του συνέντευξη. Στα οποία ενδεχομένως να παγιδευτεί και ο ίδιος την επαύριο των εκλογών.

Ως πολίτης παραμερίζω τα προβλήματα της Καστοριάς και εστιάζω στα γενικότερα για τα οποία έχει πολιτική ευθύνη ο κ. πρωθυπουργός των διλημμάτων: Παραμερίζω και την κακή γνώμη μου για τον ημέτερο βουλευτή Καστοριάς κ. Φίλιππο Πετσάλνικο, που θα ήθελα να γνωρίζω πόσα χρήματα μάζεψε ο υπέρ Ελλάδος φιλόπτωχος λογαριασμός που άνοιξε ως πρόεδρος της Βουλής σε τράπεζα ύστερα και από την περσινή μεγάλη επιτυχία του κατά της Γερμανίας.

Όμως δεν παραμερίζω την έκπληξή μου στην διαπίστωση ότι ο πρωθυπουργός όρισε επικεφαλής του αγώνα κατά της ανεργίας την κυρία Άννα Νταλάρα – σύζυγο του γνωστού αοιδού Κροίσου, που ζει το άδικο από την κούνια του, γι’ αυτό παραπονεμένα λόγια έχουν τα τραγούδια του, και την οποία προφανέστατα κανείς δεν θα γνώριζε αν δεν ήταν η συγκεκριμένη σύζυγος. Η φιλόπονος και καταδεκτική υφυπουργός με τα δάκτυλα των χεριών της πλημμυρισμένα στα κοσμήματα, εξηγούσε τις προάλλες στην tv ότι εκτός από την φτώχεια είναι πανέτοιμη να λύσει και το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης. Μέχρι έτοιμη να λύσει και τα προβλήματα της Καστοριάς μου φάνηκε.

Αν είναι έτσι σκέφτηκα, ας υπουργοποιηθούν πάραυτα και άλλοι/άλλες σύζυγοι αοιδών για να διευρυνθεί ακόμη περισσότερο «κάθετα και οριζόντια» όπως θα έλεγαν στο παλιό ΠαΣοΚ, η δημοκρατία μας και ο οικογενειακός Σοσιαλισμός τους.

Ύστερα, αφού και ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς έκανε για μια ακόμη φορά πράξη το δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», πέταξε (μόνο) στους χαμηλοσυνταξιούχους το ξεροκόμματο των 100 έως 300 το πολύ ευρώ, ανάλογα με τον βαθμό φτώχειας, παραμερίζοντας τις κακόβουλες κριτικές που είδαν ως κίνητρο την άθλια εξαγορά ψήφων από τους ασθενέστερους κοινωνικά συμπολίτες μας.

Κρίμα που ο κ. πρωθυπουργός δεν όρισε καν υποψήφιο δήμαρχο στην Καστοριά για να εισπράξει σε ψήφους την ευγνωμοσύνη της ελεημοσύνης, την οποία συνιστούν όλες οι ιδεολογικές καρικατούρες που κυβερνούν την Ελλάδααπό τότε που τις τύχες της διαχειρίζονται οι παίδες και οι έγγονοι.

Και να τέλος που μερικές ημέρες πριν, υποδεχόμενος στην Αθήνα τον τούρκο ομολόγο του, τον Ταγίπ τον Ερντογάν (ο οποίος αρχίζει να δείχνει περίεργες ομοιότητες με τους σουλτάνους πορθητές) ο κ. Παπανδρέου δήλωσε περήφανα στην σκιά του Παρθενώνα ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι η Ελλάδα ευχαρίστως έστω και προσωρινά πρέπει να παραμερίσει ως δευτερεύοντα τα προβλήματα που την χωρίζουν με την αδηφάγο παραζαλισμένη Τουρκία, σε Αιγαίο, Κύπρο, Θράκη κ.ο.κ. Για να αντιμετωπίσει η χώρα χέρι-χέρι με την αντιαισθητική τροφό του Έθνους, το πρόβλημα της κλιματικής Αλλαγής. Και μάλιστα από κοινού με άλλες μεγάλες φιλοπρόοδες δυνάμεις της περιοχής, όπως η Αλγερία, η Τυνησία, η Συρία και τα συναφή υπολείμματα της οθωμανικής περιόδου.

Η αλήθεια είναι ότι αφ’ ότου αισθάνθηκα περήφανος που ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας, μας έβριζε (εμάς τους απλούς πολίτες) ως διεφθαρμένους σε όλα τα ξένα fora και βήματα, ήταν η πρώτη φορά που για ένα ακόμη λόγο βεβαιώθηκα ότι είχε δίκιο η μητέρα του κυρία Margaret που τον προόριζε για πρωθυπουργό της χώρας και ήταν πεπεισμένη για την πολιτική του οξύνοια, που δεν χρειάζεται ούτε την ιστορική γνώση ούτε την εθνική κατανόηση.

Μήπως και ο ποταμός Αξιός (Βαρδάρης) που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ως υδάτινος πόρος λόγω της κλιματικής αλλαγής, μας δίνει την διέξοδο να παραμερίσουμε τις .. «μικροπρεπείς» έριδες για το όνομα του γειτονικού κράτους. Μήπως να εκμεταλλευθούμε από κοινού με τους καλούς και φιλήσυχους βόρειους γείτονες τις πέστροφες και τα χέλια του αιώνιου ποταμού που κινδυνεύουν από την κλιματική αλλαγή; Μήπως την λύση την δίνει η πράσινη ανάπτυξη;

Ένας αναγνώστης

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριε διευθυντά,

Μια και το συγκεκριμένο όχημα (καρότσα) βρίσκεται σε χώρο ελεγχόμενης στάθμευσης τουλάχιστον από την αρχές καλοκαιριού, αναρωτιέμαι τι ποσό θα έχει καταβάλλει έως τώρα!

Ε.Χ.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριε διευθυντά,

Στην φωτογραφία που σας στέλνω φαίνεται ο κομμένος πλάτανος της αυλής του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα… Όλοι αναρωτηθήκαμε για τους λόγους που οδήγησαν στην πράξη αυτή… ίσως για να μην λερώνει την αυλή, που πρόκειται να στρωθεί και αυτή με τσιμέντο; Ή μήπως για να μην κόβει την θέα προς τους υπό αναστύλωση ανδριάντες των Μακεδονομάχων;
Κρίμα γιατί είμαστε σίγουροι πως αυτοί οι μαχητές, αν είχαν την δυνατότητα να επιλέξουν ανάμεσα στον πλάτανο και τους ανδριάντες… θα επέλεγαν σίγουρα τον πλάτανο, που θάχε και τόσα πολλά να ομολογήσει για τα κατορθώματά τους!

30.10.10

ΛΕΩΝΙΔΑ ΠΟΥΛΙΟΠΟΥΛΟΥ: Πώς θα ψηφίσουμε;

ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Επίκαιρο θέμα αφού σε λίγες μέρες οι Έλληνες πολίτες καλούνται να ψηφίσουν τους νέους ‘‘Καλλικρατικούς’’ Δημάρχους και τους αιρετούς Περιφερειάρχες. Είναι ένα νέος θεσμός για τον οποίο ο πολύς κόσμος είναι ανημέρωτος και δεν ξέρει ούτε καν πως θα ψηφίσει. Τα ΜΜΕ κυρίως η τηλεόραση αντί να αφιερώσουν λίγο χρόνο για την ενημέρωση των πολιτών αναλώνονται σε ανούσιες ‘‘κοκορομαχίες’’ των υποψηφίων οι οποίες μπορεί κάποτε να εντυπωσίαζαν και να πουλούσαν, αλλά τώρα ο κόσμος έχει βαρεθεί και απλώς κάνει ζάπινγκ.

29.10.10

ΟΛΓΑΣ ΝΤΕΛΛΑ: Αμοντάριστα πλάνα καταλήψεων

Η παιδεία της Αγάπης

Μέρες των καταλήψεων και τα σχολειά κλειστά κι οι μαθητές στους δρόμους και οι δάσκαλοι -εμείς δηλαδή- όλοι στους καφέδες. Μέρες των καταλήψεων και το έθιμο καλά κρατεί τις τελευταίες δεκαετίες και το ζήσαμε και το συνηθίσαμε και ως μαθητές και ως δάσκαλοι τώρα πια. Μέρες των καταλήψεων, στο σπίτι μένω και παρακολουθώ, ανίκανη μπροστά στο παράλογο, που φορά το ένδυμα της ελευθερίας και της δημοκρατίας, μα είναι ο φασισμός των λίγων για μια ακόμα φορά.

ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Τα παιδιά του Σαράντα μέσ’ από φωτογραφίες τους…

Μία εικόνα χίλιες λέξεις. Αυτό ισχύει πάντα, ισχύει όμως θαρρώ περισσότερο τέτοιες μέρες, που καλούμαστε να ξαναθυμηθούμε τα γεγονότα που γιορτάζουμε∙ τέτοιες μέρες που οι δάσκαλοι στα σχολειά έρχονται και πάλι αντιμέτωποι με το υλικό τους και καλούνται να διαλέξουν πού θα επικεντρώσουν, πού θα προσπαθήσουν να οδηγήσουν το νου και την καρδιά των μαθητών τους, ώστε να μην ξαναϋπάρξει μαθητής που ν’ απαντήσει λάθος στην ερώτηση τη σχετική με το τι γιορτάζουμε.
Στα παιδιά του πολέμου του Σαράντα διάλεξα να εστιάσουμε στο Σχολείο μας φέτος∙ σ’ αυτά τα πλάσματα της αθωότητας που, δίχως καθόλου να φταίνε, την πληρώνουν περισσότερο απ’ όλους. Γιατί είναι τα πιο αδύναμα και τα τρυφερότερα όντα και αυτά χτυπάει κατάσαρκα ο εχθρός πόλεμος, αυτά εξολοθρεύει ευκολότερα.

28.10.10

ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΡΑΒΙΔΑ: Οι νέοι επιστήμονες, η ημερίδα, οι πολιτικάντηδες και η ελπίδα.

Έναυσμα για τους προβληματισμούς μου στάθηκε το πολύ καλό άρθρο του Γιώργου Πάνου στο προηγούμενο φύλο της ΟΔΟΥ, και ιδιαίτερα το κλείσιμό του σχετικά με την ανυπαρξία θέσεων των υποψηφίων δημάρχων για την βελτίωση της Καστοριάς, σε αντίθεση με το ξεχωριστό αρχιτεκτονικό παρελθόν της πόλης και τις προτάσεις νέων επιστημόνων για το μέλλον.

27.10.10

ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΟΥΤΟΠΟΥΛΟΥ: Σκάφος σε υπήνεμο λιμάνι

Τα όσα διαδραματίζονται στις μέρες μας, στην κεντρική πολιτική σκηνή, θυμίζουν βαλκανική πλατεία. Εις μάτην, δεκαετίες τώρα, φιλοδοξούμε και προσπαθούμε να μετακινηθούμε ολίγον βορειότερα. Δυστυχώς, κάνουμε ένα βήμα εμπρός και δύο πίσω.

Βυθισμένοι στα χρέη μέχρι το λαιμό, αντί να στοιχηθούμε σε ένα πρόγραμμα εθνικής σωτηρίας, ενότητας και επανάκτησης της εθνικής αξιοπρέπειας και ανεξαρτησίας, αναλισκόμαστε σε διαρκείς και επαναλαμβανόμενες αναλύσεις του ποιος έφτιαξε το περισσότερο χρέος. Το ΠαΣοΚ ή η ΝΔ;.

ΠΕΤΡΟΥ ΠΥΡΟΒΕΤΣΗ: Ελεύθεροι αλλά ανυπεράσπιστοι & ανασφαλείς πολίτες


Μια από τις πιο σημαντικές κατακτήσεις του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, ιδιαίτερα στην περίοδο της 30ετούς μεταδικτατορικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας που ζούμε, την πιο θεμελιωμένη και πιο γόνιμη της σύγχρονης ιστορίας του τόπου μας, είναι η πλήρης κατοχύρωση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων του ανθρώπου. Συγχρόνως όμως διανύουμε μια περίοδο με πολύ υψηλή ανεργία, δεύτεροι στην Ευρώπη, με ποσοστό 9,8%, ιδιαίτερα στους νέους και τις γυναίκες, μεγάλη λαθρομετανάστευση και 1,5 εκατομμύριο οικονομικοί μετανάστες, άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλουσίων και φτωχών και πάνω από 2 εκατομμύρια ανθρώπων να ζουν κάτω από το ανεκτό όριο φτώχειας, και τέλος οικονομική κρίση όχι τόσο τους δείκτες της επίσημης μακροοικονομίας, όσο στο "ζην" των ελληνικών νοικοκυριών. Αυτά δημιουργούν έντονες κοινωνικές παρενέργειες, ιδιαίτερα στους νέους ανέργους, με την καταφυγή τους σε ναρκωτικές ουσίες και σε μικρή και μεσαία παραβατικότητα.

Π.ΤΣΟΛΑΚΗ: Η λίμνη και τα "καράβια" της


Όταν μιλούμε για την Καστοριά, συνειρμικά μας έρχονται στο νου τρεις κυρίως συμβολικοί δείκτες που χαρακτηρίζουν την ταυτότητά της: τα βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία της, η βιοτεχνία των γουναρικών και το πανέμορφο φυσικό περιβάλλον της λίμνης. Οι πόλεις δημιουργήθηκαν με κάποια συγκεκριμένα κριτήρια και το νερό έπαιξε πάντοτε αποφασιστικό ρόλο στην εκλογή του χώρου ίδρυσής τους. 

ΟΔΟΣ: Δύο

Ίσως πουθενά αλλού στον υπόλοιπο κόσμο, όσο στην Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να συνδυαστεί τόσο ταυτόχρονα και τόσο αντιφατικά μια εξέλιξη υψίστης εθνικής σημασίας και επιτυχίας όπως η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό πρόβλημα, όπως είναι η οριστική ρήξη στις σχέσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου και την Εκκλησία της Ελλάδος.
Η χρονική σύμπτωση των δύο εξαιρετικά σημαντικών αυτών γεγονότων, δεν εντυπωσιάζει μόνο για τον συμβολισμό της συμπόρευσης χαράς και λύπης, αλλά πρωτίστως ίσως και να  στερεί από τους Έλληνες την δυνατότητα αντικειμενικής εκτίμησης των δεδομένων και των δύο περιστάσεων.

Η ένταξη της Κύπρου, ούτως ή άλλως μετά την συντριπτική άρνηση των Ελληνοκυπρίων στο δημοψήφισμα του προπερασμένου Σαββάτου να δεχθούν το ειρηνευτικό σχέδιο, είχε παγώσει ελαφρώς τις καρδιές όσων παρασυρμένοι από τις ακατάσχετες προβλέψεις και αναλύσεις που προηγήθηκαν, είχαν ταυτίσει τις εξελίξεις με ένα μόνο εκλογικό αποτέλεσμα (το "ναι") το οποίο θεωρούσαν περίπου νομοτελειακά υποχρεωτικό, υποτιμώντας την δύναμη και τις ανοχές του ευρωπαϊκού πολιτικού πολιτισμού, αλλά και τα ανάλογα προηγούμενα απόρριψης σε τοπικά δημοψηφίσματα για ακόμη πιο κρίσιμα ευρωπαϊκά ζητήματα, και όχι για τον αν θα ενταχθεί ισότιμα και απαράλλακτα στην ΕΕ και ο Ραούφ Ντεκτάς με το παράρτημα των "Γκρίζων Λύκων" στα κατεχόμενα. 

Κι' όμως μια εβδομάδα μετά το διευρυμένο (για να είναι βιαστικό και επιπόλαιο) "όχι" των Ελλήνων της Κύπρου, η σημαία της νησιωτικής δημοκρατίας, κυματίζει έχοντας στο πλευρό της τις σημαίες των υπολοίπων 24 πλέον, κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αντί να βρίσκεται στο περιθώριο της παγκόσμιας ανυποληψίας η Κυπριακή Δημοκρατία -όπως προέβλεπαν τα τόσο απαισιόδοξα και βιαστικά σενάρια, η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι εντάσσοντας στους κόλπους της μόνο την ελεύθερη νήσο, η Ευρώπη προχώρησε ένα ακόμη μεγάλο βήμα στην οριοθέτηση του γεωγραφικού αλλά κυρίως του πολιτισμικού της χώρου, αφήνοντας έξω κάθε κρατικό ή κοινωνικό φορέα που δεν ασπάζεται και δεν υιοθετεί ακόμη τις αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Κανείς βεβαίως δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι υπό διαφορετικές συνθήκες, οι εξελίξεις ενδεχομένως να ήταν σαφώς καλλίτερες και ήδη να είχε αποκατασταθεί η πολιτική ενότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, αν από την πλευρά των κατεχομένων τμημάτων της Κύπρου είχαν γίνει όλα εκείνα τα βήματα προόδου και προσέγγισης στο λεγόμενο ευρωπαϊκό κεκτημένο και δεν δινόταν η εντύπωση ότι η βιαστική "επίλυση" του κυπριακού από την Τουρκία, για άλλους μεν θα είχε αποκλειστικό κίνητρο να χρησιμοποιηθεί απλώς και μόνο ως εφαλτήριο της χώρας αυτής για τις δυτικές της βλέψεις, και για άλλους προκειμένου να πατήσει γερά στην καρδιά της γηραιάς ηπείρου. 

Πόσοι όμως μπορούν να αμφιβάλλουν με πειστικά επιχειρήματα, ότι αυτούς τους Τουρκοκύπριους και πολύ περισσότερο αυτούς τους Τούρκους, εκτός από τους Έλληνες της Κύπρου, αποκλείεται να οραματίζονται ως εταίρους και ως συμπατριώτες σχεδόν το σύνολο των λαών της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Προφανώς κανείς, εκτός απ' όσους μιλώντας και υποστηρίζοντας με τόση θέρμη την πολιτική επανένωση της Κύπρου στην βάση του σχεδίου Ανάν, μπερδεύτηκαν τόσο πολύ ώστε -ίσως- πίστευσαν, ότι υποστηρίζουν το παλιό όραμα της ένωσης της Κύπρου με τον μητροπολιτικό κορμό και όχι για την αναβίωση των δικαιωμάτων επέμβασης της Τουρκίας στην Κύπρο.
Για όλα αυτά βεβαίως θα αποφανθούν οι εξελίξεις που προβλέπονται θετικές, αφού με την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Κύπρος θωράκισε την ασφάλεια, την ανεξαρτησία, την αξιοπρέπεια και την δημοκρατία της, ενώ μαζί της και ένα ακόμη μεγάλο κομμάτι του Ελληνισμού προσχώρησε στον φυσικό του χώρο, εγκαταλείποντας οριστικά τα εθνικά πειράματα αιώνων με την αστάθμητη και ρευστή Ανατολή.    

Το μέλλον βεβαίως θα φέρει και τις επόμενες εξελίξεις στο άλλο μέγιστο ζήτημα των τελευταίων μηνών που τις ημέρες αυτές οδηγήθηκε στα χειρότερα άκρα του, αφού οι σχέσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου με την Εκκλησία της Ελλάδος εξακολουθούν να προκαλούν σοκ και δέος στον ελληνικό λαό ο οποίος άναυδος παρακολουθεί την προσωπική διαμάχη δύο πολύ ισχυρών ανδρών της Ορθοδοξίας να γενικεύεται και να αποκτά, θεολογική και εθνική ακόμη ιδεολογία. Το ζήτημα των μητροπόλεων της Μακεδονίας, Θράκης και Ηπείρου, που ανήκουν στην πνευματική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αφορά άμεσα και την τοπική Μητρόπολη της Καστοριάς η οποία ανήκοντας εκκλησιαστικά στον τομέα των λεγόμενων "Νέων Χωρών" θα κληθεί αργά ή γρήγορα να πάρει θέση και να ξεκαθαρίσει την στάση της.

Κανείς βεβαίως δεν αμφιβάλλει ότι μεγάλα και σοβαρά λάθη γίνονται απ' όλες τις πλευρές όπως και ότι εκτός από τις θεολογικούς συσχετισμούς υπάρχουν και κρατικοί αλλά και διεθνείς παράγοντες καθώς και στατιστικοί που επηρεάζουν σημαντικά, προσωρινά ή όχι την παράσταση νίκης και ήττας στην πιο ζοφερή σελίδα της νεώτερης εκκλησιαστικής ιστορίας που  βιώνει ο τόπος. Και είναι ζοφερή διότι το ζήτημα προέκυψε εκ του μη όντος, ενώ για την διάλυση κάθε παρεξήγησης, θα αρκούσε μια σύντομη ματιά στην ιστορία, τα σύμβολα και μια ακόμη πιο μικρή στο μακρόπνοο συμφέρον του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας για επέλθει η λεγόμενη καταλλαγή, μια λέξη που τόσο εύκολα και επιπόλαια αναμασάται από ποιμένες και ποιμενάρχες, διανθισμένη με τα πιο γλαφυρά και σκανδαλιστικά υπονοούμενα του ενός για τον άλλο.
 
Στις εξελίξεις μεγάλη μερίδα ευθύνης ανήκει και στα πολιτικά κόμματα, εκ των οποίων η μεν κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πίσω από την επιτηδευμένη ουδετερότητά της, (πολύ) δύσκολα κρύβει την σαφή υποστήριξή της προς τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, και την αντίθεσή του στο Πατριαρχείο, το οποίο εσχάτως παραλείπει να χαρακτηρίσει στις ανακοινώσεις του "Οικουμενικό" υιοθετώντας άθελά της η Ν.Δ. τις απόψεις του νομάρχου Κωνσταντινούπολης. Το δε ΠαΣοΚ, το ίδιο δύσκολα κρύβει την υποστήριξή του προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ο οποίος με τις απόψεις του για την θεολογία, τον διάλογο των θρησκειών και των εκκλησιών και τον κοσμοπολίτικο χριστιανικό οικουμενισμό, βρήκε έναν στενό φίλο στο ΠαΣοΚ που ερωτοτροπεί με τον "πολυπολιτισμό" και εσωκομματικά δεν έχει ποτέ ξεπεράσει την ρήξη του με τον Χριστόδουλο με αφορμή το ζήτημα των ταυτοτήτων. 

Έτσι ως κυβέρνηση τώρα πια η Νέα Δημοκρατία, για δεύτερη φορά μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα αντί να πάρει σαφή και ξεκάθαρη θέση, νίπτει τας χείρας της και δείχνει ανενόχλητη από την επιχειρηματολογία που αναπτύσσεται για εγχώρια κατανάλωση, περί δήθεν εθνικών λόγων που επιβάλλουν την δείνα κατεύθυνση. Και στην οποία δυστυχώς, συμμετέχουν και πρωταγωνιστούν σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες παίρνοντας άμεσα και απροκάλπυτα το μέρος της μιας πλευράς, όπως συμβαίνει με την ανάμειξη των κκ. Κων/νου Μητσοτάκη και Μιλτ. Έβερτ που μιλώντας για ευαίσθητες περιοχές με τις ατυχείς δηλώσεις τους εμφανίζουν ούτε λίγο ούτε πολύ, ως εθνικά διαφιλονικούμενη την Μακεδονία. Και δεν τους σταματά κανείς στις απανωτές τους γκάφες, ούτε καν η υποψία, ότι επιτρέποντας τόσο άμετρα την εκδήλωση ηγεμονικών τάσεων σε εκκλησιαστικούς παράγοντες και φορείς, όχι μόνο συρρικνώνουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο -τον μόνο θεσμό του Ελληνισμού που συνδέεται ακόμη και σήμερα, άρρηκτα, άμεσα και συνεχώς με την ιστορία και το Βυζάντιο- για τα οποία τόσο δάκρυ χύνεται στην εγχώρια Εκκλησία- αλλά ποτίζουν την γλάστρα θεοκρατικών αντιλήψεων που ίσως στο μέλλον βρει μπροστά της.

Και οι Έλληνες με τις τόσο αντιφατικές εξελίξεις που σημειώνονται γύρω τους για μια ακόμη φορά παρακολουθούν άναυδοι τον ξεπεσμό και την υποκρισία να βαδίζουν πλάϊ-πλάϊ με τις εθνικές κατακτήσεις και επιτυχίες.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 6-5-2004 | αρ. φύλλου 259



ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Παρουσίαση του περιοδικού «Το παραμύθι» στην Καστοριά

Διάβαζα ακόμη την κυριακάτική μου εφημερίδα όταν χτύπησε το τηλέφωνό μου. Ήταν ο διευθυντής του νεογέννητου περιοδικού και πρόεδρος του ΟΝΑΡ μέσω τέχνης, ο κ. Αβούρης, που μου ζητούσε να μιλήσω κι εγώ στην εκδήλωση, κάτι που είχα εξ αρχής αποκλείσει. Κι όμως! Με έπεισε αμέσως, λέγοντάς μου πως κάτι έπρεπε να πω για τα παιδιά του Σχολείου μας που θα έκλειναν την παρουσίαση τραγουδώντας για το παραμύθι. Ήταν το μόνο επιχείρημα που θα μπορούσε να νικήσει το φόβο του… μαϊντανού, το φόβο μήπως φυτρώνω παντού χωρίς να είναι απαραίτητο, και έπιασε…

ΛΕΩΝΙΔΑ ΠΟΥΛΙΟΠΟΥΛΟΥ: Μία ημερίδα με κοινωνικοπολιτικά και ιστοριογραφικά μηνύματα

ΝΕΟΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ

Πριν λίγες μέρες είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω μια ημερίδα στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, που την διοργάνωσε η Δημοτική Βιβλιοθήκη του Δήμου Καστοριάς. Επρόκειτο για ανακοινώσεις οι οποίες προέρχονταν από ερευνητικές διπλωματικές εργασίες φοιτητών, νέων αρχιτεκτόνων που κατάγονται από την Καστοριά. Επιβλέπων καθηγητής φυσικά ήταν ο συμπολίτης μας Πάνος Τσολάκης Αν. Καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στον οποίο άλλωστε ανήκει και αυτή η πρωτοβουλία η οποία δεν ήταν και η μοναδική.

26.10.10

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΥ: Η καταιγίδα στην Ελλάδα

Μετά τις προ έτους εκλογές άρχισε η καταιγίδα. Όχι δεν πρόκειται για τα ακραία καιρικά φαινόμενα, πρόκειται για τα ακραία πολιτικο-οικονομικά δεδομένα που οι κυβερνήσεις μας κυρίως από το 1981 μέχρι σήμερα διαμόρφωσαν, χωρίς εμείς οι ψηφοφόροι να το γνωρίζουμε.

Ο Παπανδρέου ο Β΄, ο και χαρισματικός αποκαλούμενος, γιατί είχε το χάρισμα να πλασάρει το μαύρο για άσπρο -παράδειγμα «οι βάσεις φεύγουν ο αγώνας δικαιώνεται» ενώ ακόμη και σήμερα έχουμε τις βάσεις- άρχισε να δανείζεται χρήματα από τις διεθνείς αγορές για να δίνει ρευστό στους υπηκόους του, αλλά και να κάνει σπάταλες εκλογές, καθώς και να συγχωρεί δωράκια 500 εκατομμυρίων, τα οποία έκαναν στον εαυτό τους συνεργάτες του.

25.10.10

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Mε έκπληξη διάβασα το δελτίο τύπου, που εξέδωσε το εκλογικό κέντρο του συνδυασμού του κ. Κ. Λιάντση, ανακοινώνοντας την κοινή απόφαση του υπουργού Υγείας, κ. Ανδρέα Λοβέρδου και του προέδρου του ΟΚΑΝΑ, κ. Μένη Μαλιώρη για ίδρυση 17 νέων μονάδων ΟΚΑΝΑ σε Νοσοκομεία όλης της χώρας, μεταξύ των οποίων και σε αυτό της Καστοριάς, διότι το δελτίο καταλήγει με τον εξής θριαμβευτικό επίλογο:
« Ο κ. Κωνσταντίνος Λιάντσης χαιρετίζει την εξέλιξη αυτή που έρχεται ως συνέχεια των προσπαθειών που είχε ξεκινήσει πριν δύο χρόνια για τη δημιουργία και λειτουργία ΟΚΑΝΑ στο χώρο του Νοσοκομείου και Κέντρου από το ΚΕΘΕΑ».

Λυπάμαι πολύ και φυσικά είναι απαράδεκτο να χρησιμοποιεί κάποιος υποψήφιος στο πολιτικό του παιχνίδι πραγματικά προβλήματα και ανάγκες ανθρώπων για τα οποία ο ίδιος καθόλου δεν ενδιαφέρθηκε ή μάλλον ενδιαφέρθηκε πρόσκαιρα και τόσο όσο χρειάστηκε το ενδιαφέρον αυτό να ενισχύσει το πολιτικό του «image», πράγμα που επαναχρησιμοποιεί και προεκλογικά.

Πράγματι, τον Νοέμβριο του 2007, τοπικός Πολιτιστικός και Περιβαλλοντικός Σύλλογος «Σπασμένο Ρόδι», του οποίου είμαι και μέλος του Δ.Σ., ήρθε σε επαφή με στελέχη του ΚΕΘΕΑ, με σκοπό να ιδρυθεί μονάδα θεραπείας χρηστών στην πόλη μας (συνεπώς το αρχικό ενδιαφέρον, αν και θα έπρεπε, δεν ανήκει στον κ. Λιάντση, που εσκεμμένα το ξεχνάει). Δυστυχώς από τα κεντρικά του ΚΕΘΕΑ μας ενημέρωσαν ότι οι μονάδες αυτές δημιουργούνται μόνο σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές, οι οποίες το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να παραχωρήσουν χώρο και το περαιτέρω κόστος εγκατάστασης αφορά το ΚΕΘΕΑ (συνεπώς κόστος μηδέν). Έτσι λοιπόν απευθυνθήκαμε στην Νομαρχία η οποία και ανταποκρίθηκε.
Πραγματοποιήθηκε η πρώτη επαφή και προγραμματίστηκε η ίδρυση του κέντρου. Ακολούθησαν θριαμβευτικές συνεντεύξεις και προβολές από τα ΜΜΕ….
Μετά την δρομολόγηση του θέματος, ενημερώσαμε τον κ. Λιάντση, ότι επιθυμούμε να μείνουμε έξω από την όλη προβολή και ότι δεν θα μας πείραζε καθόλου αν η εν λόγω πρωτοβουλία προβάλλονταν ως πρωτοβουλία της Νομαρχίας, αρκεί η μονάδα να δημιουργηθεί. Ζητήσαμε μόνο να ενημερωνόμαστε για την εξέλιξη.
Ο θρίαμβος βέβαια κράτησε μόνο λίγες μέρες ίσως και μήνα. Από εκεί και μετά ακολούθησε η πλήρης αδιαφορία (τουλάχιστον ως προς την ίδρυση μονάδας ΚΕΘΕΑ)… δεν λάβαμε καμία ενημέρωση και βέβαια δεν υπήρξε και καμία περαιτέρω επαφή με το ΚΕΘΕΑ (έτσι μας ενημέρωσαν οι ίδιοι σε τηλεφωνική επαφή που είχαμε μαζί τους).

Αυτά όφειλα να θυμίσω στον κ. Λιάντση και βέβαια τα συμπεράσματα δικά σας.

Ελένη Τσαδήλα
tsadila@otenet.gr

Ανοικτή επιστολή προς τον πρωθυπουργό

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΔΥΤΙΚΟΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ
ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
Ιπποκράτους 13 –ΤΚ 10679 Αθήνα
τηλ./φαξ 2103644424 e-mail odmsathens@in.gr

Αθήναι 18 Οκτωβρίου 2010,  Αριθ Πρωτ : 66

Εξοχώτατε κ. Πρωθυπουργέ,

Εντόνως προβληματιζόμαστε, ως τέκνα της Δυτικής Μακεδονίας, της κατά την αρχαιότητα καλουμένης ¨Άνω Μακεδονία¨, μας κατέχει δε και μια διαρκώς αυξανόμενη ανησυχία, παρακολουθώντας στον ξένο και εγχώριο τύπο καθώς και στο διαδίκτυο την συνεχιζόμενη κωλυσιεργία εκ μέρους των Σκοπίων των διαπραγματεύσεων διά την εξεύρεση κοινώς αποδεκτού ονόματος για την χώρα αυτή.

Παρ’ όλο που επιθυμία μας ήταν και είναι να μην συμπεριλαμβάνεται στο όνομα της χώρας αυτής η λέξη ¨Μακεδονία¨, η επιλογή της Ελληνικής πλευράς να αποδεχθεί μια σύνθετο ονομασία στην οποία να συμπεριλαμβάνεται η λέξη αυτή, υπό ορισμένη έννοια και για όλες τις χρήσεις, η αλλαγή προς τούτο του Συντάγματος τους και η κόκκινη γραμμή, που έθεσε γι’ αυτό η Κυβέρνηση σας, είναι μια κατ’ ανάγκη αποδεκτή λύση του προβλήματος.

Εμείς βέβαια ποτέ δεν θα ανεχθούμε και δεν θα αποδεχθούμε τον σφετερισμό της ταυτότητας μας με το να αναγνωρίσουμε την ύπαρξη ¨Μακεδονικής εθνότητας¨ και ¨Μακεδονικής γλώσσας¨.
Η κωλυσιεργία των Σκοπίων στο να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις και να αποδεχθούν την προτεινόμενη λύση, αποσκοπεί, κατά την γνώμη μας, στην αντίληψη, που έχουν, αφ’ ενός μεν ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ αυτών και με την πάροδο του χρόνου θα εμπεδώσουν, όλο και περισσότερο, την ονομασία τους ως σκέτη ¨Μακεδονία¨, αφ’ ετέρου δε ότι θα κατορθώσουν, με την βοήθεια των Η.Π.Α και μερικών από τους ετέρους μας της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, να ενταχθούν σ’ αυτήν, καθώς και στο ΝΑΤΟ παρακάπτοντας την άρνηση της Ελλάδος και το προβαλόμενο, από εμάς Veto. Ήδη στο διαδίκτυο αναγράφεται, ότι 19 Αμερικανοί βουλευτές απέστειλαν επιστολή προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ κ. Ομπάμα να πιέσει τους ετέρους τού ΝΑΤΟ να δεχθούν στους κόλπους του το κράτος των Σκοπίων παρακάπτοντας το Ελληνικό Veto.

Κύριε Πρωθυπουργέ, κατά την σύνοδο του ΝΑΤΟ τον προσεχή Νοέμβριο στην Λισσαβώνα φοβούμαστε, ότι θα ασκηθούν ισχυρές πιέσεις στην Ελληνική αντιπροσωπία να δεχθεί την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ με αυτό το όνομα, παρακάμπτοντας τις Ελληνικές αντιρρήσεις και το προβαλόμενο Veto.
Σας παρακαλούμε θερμώς να δώσετε σαφείς οδηγίες στους αντιπροσώπους μας, εάν δεν προϊστασθε εσείς της αντιπροσωπίας, να μην δεχθούν επ’ ουδενί λόγο να γίνει κάτι τέτοιο και, σε μια τέτοια απευκταία περίπτωση, να γίνει γνωστό στους ετέρους μας και σ’ όλο τον Κόσμο, ότι η Ελλάς αποδεσμεύεται των διαπραγματεύσεων για την εύρεση κοινώς αποδεκτού ονόματος και δεν πρόκειται να αναγνωρίσει ποτέ την δημοκρατία αυτή με οιονδήποτε όνομα που θα περιλαμβάνει την λέξη Μακεδονία. Αυτό το οποίο επιδιώκουν και αυτό το οποίο θα τους νομιμοποιήσει διεθνώς είναι η αναγνώρισης τους από την Ελλάδα. Και όλα τα κράτη της υφηλίου και εάν τους αναγνωρίσουν και τους ονομάζουν ¨Μακεδόνες¨ εάν δεν τους αναγνωρίσουμε εμείς δεν νομιμοποιούνται γιατί θα είναι πάντοτε σφετεριστές του ονόματος και της ιστορίας ημών των Μακεδόνων.

Ο ενδοτισμός αποβαίνει πάντοτε εις βάρος του ενδίδοντος γι’ αυτό πρέπει να επανέλθουμε στην αρχική απόφαση των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων –ουδεμία υποχώρηση ως προς το όνομα, δηλαδή να μην αναφέρεται ουδόλως η λέξη Μακεδονία – να μην προβούμε δε τώρα σε ουδεμία υποχώρηση.

Σας γράφουμε τα ανωτέρω για να έχετε μια απ’ ευθείας αντίληψη πως σκέπτεται και τι θέλει ο απλός λαός και μάλιστα της ακριτικής περιοχής μας, της Δυτικής Μακεδονίας. Ευελπιστούντες, ότι κάτι μπορούν να προσφέρουν στην χάραξη της εξωτερικής μας πολιτικής, διατελούμε με όλως ιδιαίτερη εκτίμηση

Για το Δ.Σ.

Ο Πρόεδρος
Αναστάσιος Κ. Πηχιών

Ο Γεν. Γραμματέας
Λάζαρος Α. Αποστολίδης

24.10.10

Φιλολογικό μνημόσυνο Χρ.Τζημάκα | συνέχεια

του ΖΗΣΗ ΤΖΗΚΑΛΑΓΙΑ

Κύριε δήμαρχε, κύριε πρόεδρε του νομαρχιακού συμβουλίου, κύριε αντιδήμαρχε, κύριε πρόεδρε του τοπικού Συμβουλίου του Βογατσικού, σεβαστοί κύριοι καθηγητές, κύριοι πρόεδροι του τοπικού συλλόγου Βογατσικού και του συλλόγου Βογατσιωτών Θεσσαλονίκης
Χαιρετίζω την οικογένεια του αείμνηστου Χρυσόστομου Τζημάκα, τους αγαπητούς συγχωριανούς μου που βρίσκονται ανάμεσά μας, τους πολλούς φίλους του Χρυσόστομου από όλο το νομό και από όλη την Ελλάδα θα έλεγα.
Με ιδιαίτερη χαρά αποδέχθηκα την πρόσκληση να πω δύο λόγια για τον Χρυσόστομο Τζημάκα. Η συγκίνηση είναι μεγάλη όχι μόνο από την θύμηση του Χρυσόστομου αλλά και από την απουσία σήμερα δύο ανθρώπων που θα μπορούσαν να μιλήσουν για τον Χρυσόστομο. Του Γιώργου Γκολομπία που δεν βρίσκεται καν στα επίγεια και του Νώντα Τσίγκα που ήταν στενός του φίλος και συνάδελφος και θα μπορούσε να μας πει και αυτός πολλά σημαντικά πράγματα.
Αποτελεί μεγάλη τιμή για μένα να μιλήσω γι αυτόν τον χαρισματικό άνθρωπο, τον πολυσήμαντο, για την πολύπλευρη, πολυσχιδή προσωπικότητά του.
Για τον Χρυσόστομο άκουγα πολλά από τους δικούς του ανθρώπους που ήταν περίπου στην ηλικία του. Τον γνώρισα καλά, αργότερα, όταν αποφάσισα να γίνω πνευμονολόγος και τον πλησίασα διστακτικά, τον Αύγουστου του ΄86 -τον Αύγουστο ο Χρυσόστομος ήταν πάντα στο Βογατσικό- για να του ανακοινώσω ότι ήθελα να μαθητεύσω δίπλα του, στο νοσοκομείο "Παπανικολάου". Πολύ εγκάρδια μου είπε "θα σε περιμένω"

Θα προσπαθήσω να είμαι κατά το δυνατόν σύντομος, αναφέροντας βιωματικές μνήμες από εκείνα τα τρία χρόνια που μαθήτευσα κοντά του. Είχα πάει στο ' Παπανικολάου ' τον Ιανουάριο του '88 και αμέσως βρέθηκα σε ένα φιλικό περιβάλλον. Όλοι ήξεραν ότι θα έρθει ο Ζήσης Τζηκαλάγιας, το δικό του παιδί από το Βογατσικό. Ένοιωσα ασφάλεια και σιγουριά γιατί ήξερα ότι ο Χρυσόστομος ήταν εκεί δίπλα μου να μου συμπαρασταθεί σε κάθε δύσκολη στιγμή.
Το ΄90 στα πλαίσια της ειδικότητας της πνευμονολογίας, βρέθηκα για δύο μήνες στο βρογχοσκοπικό τμήμα. Εκεί ο Χρυσόστομος έδωσε εντολή στους υφισταμένους του να μάθω άριστη βρογχοσκόπιση. Ενθουσιάστηκα από το χώρο του βρογχοσκοπικού. Υπήρχαν εκθέματα, πίνακες, όλη η παγκόσμια ιστορία της βρογχοσκόπισης σε φωτογραφίες και εκμαγεία, όλα κατασκευασμένα και αρχειοθετημένα από τον Χρυσόστομο. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών του βρογχοσκοπικού ήταν βαριά περιστατικά, σε προχωρημένο στάδιο. Κι όμως ο Χρυσόστομος ποτέ δεν άφησε κανένα ασθενή να αντιληφθεί την σοβαρότητα της κατάστασής του.

Πάντα με χαμόγελο και ίσως λέγοντας και κάποιο αστείο, θα εξέταζε τον ασθενή, με την χαρακτηριστική ήρεμη φωνή του θα του έλεγε δύο παρήγορα λόγια και θα τον αποχαιρετούσε, γεμίζοντας τον ελπίδα. Το ενδιαφέρον του για μένα ήταν συνεχές. Σε ανύποπτο χρόνο με ρώτησε αν θα επιστρέψω στην Καστοριά για να ασκήσω το επάγγελμα του πνευμονολόγου ή θα μείνω στην Θεσσαλονίκη. Στην δεύτερη περίπτωση μου υποσχέθηκε να μου δώσει διδακτορική διατριβή και τη στήριξή του να ενταχθώ στην πανεπιστημιακή κοινότητα. Χωρίς αμφιβολία, αν είχα μείνει δίπλα στον Χρυσόστομο θα είχα μια λαμπρή πανεπιστημιακή καριέρα.

Όλη η ιατρική κοινότητα τον εκτιμούσε και τον σεβόταν ιδιαίτερα, και από τις επαφές που έχω με τους συναδέλφους μου διαπιστώνω ότι ένα χρόνο μετά τον χαμό μου, η εκτίμησή τους και η αγάπη τους παραμένουν αμείωτες. Γιατί ο Χρυσόστομος άφησε σχολή ήθους και ευπρέπειας. Δεν άσκησε το επάγγελμα του ιατρού ιδιωτικά. Σε ερώτησή μου γιατί, μου απάντησε με μεγάλη απλότητα. "έξι μήνες κράτησα το ιατρείο και μετά το έκλεισα. Δεν ήταν δυνατόν να παίρνω χρήματα από ανθρώπους που τους χτύπησε αρρώστια". Όλα αυτά τα χρόνια που συναντιώμασταν συζητούσαμε για πάρα πολλά θέματα, τόσο ιατρικά όσο και πολιτιστικά. Μοιραζόμασταν τις ανησυχίες μας για την ανάπτυξη του τόπου μας.

Τον χάσαμε τον Χρυσόστομο, αλλά άφησε πολλές παρακαταθήκες για μας και για τις νεότερες γενιές. Άφησε γλυπτά, μακέτες, πίνακες που κοσμούν δημόσιους χώρους της Καστοριάς. Άφησε πλούσια γραπτά κείμενα, κυρίως στην εφημερίδα "ΟΔΟ". Ο Χρυσόστομος θα μείνει στην ιστορία σαν μια προσωπικότητα του πνεύματος, του πολιτισμού και της τέχνης. Ας είναι αιώνια η μνήμη του, όλοι θα τον θυμόμαστε πάντα και θα τον αγαπάμε



***


της ΝΙΚΟΛΕΤΑΣ ΦΟΥΡΚΙΩΤΗ

Ο Σύλλογος Γυναικών Βογατσικού και εγώ με την σειρά μου ως πρόεδρός του, σας καλωσορίζω στο μνημόσυνο που διοργανώθηκε προς τιμή του εκλιπόντος και εκλεκτού συμπατριώτη μας. Πρόκειται για ιερό χρέος και την λιγότερη τιμή που μπορούμε να του αποδώσουμε. Άλλωστε και ο ίδιος τιμούσε με ιδιαίτερο τρόπο την πατρίδα του σε κάθε ευκαιρία.

Κάνοντας απολογισμό του βίου του, εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι επρόκειτο για έναν υπέροχο άνθρωπο, ο οποίος διέθετε αδαμάντινο και πολυτάλαντο χαρακτήρα. Ήταν ταγμένος στο χώρο της ιατρικής ως καθηγητής και ως επιστήμονας. Εκτός όμως από την δράση του και την ανεκτίμητη προσφορά του σ’ αυτόν τον τομέα, διέπρεψε και αλλού. Ήταν εξαίρετος συγγραφέας και καλλιτέχνης. Τα έργα, συγγράμματα, ποιήματα και ζωγραφικοί πίνακες, είναι πειστήρια της αξίας του ταλέντου του. Το πνεύμα του και η ευφυΐα του φώτιζε τους ανθρώπου γύρω του και αποτελούσε στολίδι για τον τόπο καταγωγής του. Αυτό τον τόπο, παρ’ όλο που ζούσε μακριά, δεν τον ξέχασε ποτέ. Προσπαθούσε να διασώσει, να μάθει και να διαιωνίσει τις παραδόσεις, την ιστορία, τα ήθη και τα έθιμα της πατρίδας του. Νοιαζόταν και βοηθούσε με κάθε δυνατό τρόπο την γενέτειρά του.

Μπορεί να μας άφησε πρόωρα, όμως σίγουρο είναι ότι θα μείνει στις ψυχές όλων αιώνια. Ο πλούτος του πνεύματος και του χαρακτήρα του θα διατηρηθούν αξέχαστα. Η κοινωνία μας θα είναι στο εξής πιο φτωχή αφού έφυγε ένα σπάνιος άνθρωπος. Μακάρι το έργου του και η ζωή του να εμπνέουν και να παραδειγματίζουν όλους τους συμπατριώτες μας.

ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Για τη γιορτή του Μακεδονικού Αγώνα

“Oι εθελοντές στον πόλεμο συμβολίζουν μιαν ιερή παράδοση του Έθνους. Υπάρχει και ο τακτικός στρατός, που εκπροσωπεί το ένοπλο κράτος, αλλά υπάρχουν και τα εθελοντικά σώματα, που εκπροσωπούν τον Ελληνισμό. Ο στρατός μάχεται για τα κατά καιρούς δίκαια του κράτους. Οι εθελοντές πολεμούν για τα αναλλοίωτα και απαράγραπτα δίκαια του Έθνους. Στη Μακεδονία μια χούφτα άντρες έσπειραν τον τρόμο στις αναρίθμητες στρατιές των τυράννων και διέλυσαν τα δεσμά της δουλείας των κομιτατζήδων. Ο Μακεδονικός Αγώνας επιβάλλουν λόγοι εθνικοί να γίνει το Ευαγγέλιο της Ελληνικής Φυλής.»

Τα λόγια με τα οποία διάλεξα να ξεκινήσω τη σύντομη ομιλία μου –κάποιοι το ξέρουν ήδη- δεν είναι δικά μου λόγια. Δε θα μπορούσε να είναι και επειδή περιέχουν τη λέξη «Έθνος», λέξη που κατάντησε απαγορευμένη στη σύγχρονη Ελλάδα, γιατί κατασυκοφαντήθηκε από τους δήθεν προοδευτικούς της πολίτες, αυτούς που ίσως να μην έχουν καταλάβει ακόμα πως σε καμιά περίπτωση ο πατριωτισμός δεν είναι συνώνυμος με τον εθνικισμό. Γιατί απλώς «πατριωτισμός είναι όταν η αγάπη για τους δικούς σου ανθρώπους έρχεται πρώτη, ενώ εθνικισμός όταν το μίσος για τους άλλους έρχεται πρώτο» (Σαρλ Ντε Γκολ).

Τα παραπάνω, λοιπόν, λόγια είναι του Ελευθερίου Βενιζέλου, αλλά δεν ευτύχησαν να γίνουν πραγματικότητα, γιατί ο Μακεδονικός Αγώνας δεν έγινε το Ευαγγέλιο της Φυλής μας. Τουλάχιστον όχι ακόμα. Και ας έπρεπε.

23.10.10

Εκλογές 2010 | Καστοριά


Lucas Samaras, Untangle 8

Καλλικράτης | υποψήφιοι

Δήμος Καστοριάς
Δήμοι: Καστοριάς, Αγίων Αναργύρων, Αγίας Τριάδος, Βιτσίου, Κλεισούρας,
Κορεστίων, Μακεδνών, Μεσοποταμίας και η κοινότητα Καστρακίου.

Λεωνίδας Ζέγας
«Λαϊκή Συσπείρωση» [ΚΚΕ] (51 υποψήφιοι)

Κωνσταντίνος Κοντόπουλος
«Εννέα-Ένα» (140 υποψήφιοι)

Κωνσταντίνος Λιάντσης
«Νέος Δήμος-Νέα Πορεία» [Ν.Δ.] (170 υποψήφιοι)

Μανώλης Χατζησυμεωνίδης
«Όλοι μαζί για το αύριο» (162 υποψήφιοι)

22.10.10

ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΟΥ: Κύριε, πρόγραμμα για αύριο θα πάρουμε;

Η ερώτηση είναι οικεία στους εκπαιδευτικούς ειδικά κατά τις πρώτες εβδομάδες της σχολικής χρονιάς. Όντας διαχρονική, αποτελεί ίσως την χαρακτηριστικότερη απόδειξη της χρόνιας παθογένειας του εκπαιδευτικού μας συστήματος, που εν έτει 2010 δεν έχει ακόμη καταφέρει να τοποθετήσει οριστικά τους εκπαιδευτικούς στα σχολεία πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Την ίδια ερώτηση περί προγράμματος κάνουν και κάποιοι (λίγοι) από τους πολίτες του Νομού Καστοριάς σε διαφορετικό όμως πλαίσιο από εκείνο της εκπαίδευσης. Εδώ το φόντο είναι αυτοδιοικητικό. Το «πρόγραμμα» αναμένεται από τους υποψηφίους δημάρχους και το «αύριο» δεν είναι άλλο από το μέλλον του τόπου.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι δύο. Πρώτον πως ακριβώς ορίζεται το «όραμα» του πολιτικού όντος, πως οριοθετείται και πως τελικά περνά ως μήνυμα πλέον στους αποδέκτες του; Δεύτερον, ποια είναι τα κριτήρια που χρησιμοποιούν οι αποδέκτες του μηνύματος προκειμένου να ξεχωρίσουν αν το μήνυμα αυτό αποτελεί συγκροτημένη πολιτική πρόταση ή πρόκειται απλά για κάλεσμα σε συνάθροιση «αλληλοσυμπαθούμενων»;
Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι σχετικά απλή για εκείνους που δεν συγχέουν την έννοια του οράματος με εκείνη του ονείρου. Το όραμα αποτελεί μία προβολή στο μέλλον των αποτελεσμάτων των δράσεων που ο οραματιστής έχει προαποφασίσει και σχεδιάσει και αντικατοπτρίζουν τις επιδιώξεις του για το που επιθυμεί να καταλήξουν τα πράγματα. Ως εκ τούτου εμπεριέχει εκ φύσεως τον σχεδιασμό. Το όνειρο τώρα είναι ένα μίγμα πραγματικών και φανταστικών σκέψεων και εικόνων που πηγάζουν από το υποσυνείδητο και προκύπτει συνήθως ως περιστασιακή νοητική αντίδραση σε κάποιο πραγματικό ερέθισμα του συνειδητού. Ως εκ τούτου δεν έχει καμία σχέση με οιασδήποτε μορφής λογική, σχέδιο και προγραμματισμό. Απλά συμβαίνει και ευτυχώς ή δυστυχώς συμβαίνει σε όλους.

21.10.10

ΟΔΟΣ: Ψυχολογία εκδίκησης


ΟΔΟΣ 14.10.2010 | 562

Γεγονός είναι ότι, τουλάχιστον σε τοπικό επίπεδο Καστοριάς -αν όχι σε πανελλήνιο, η Νέα Δημοκρατία παραμένει μια ασυμμάζευτη υπόθεση. Ούτε η παταγώδης ήττα του περασμένου Οκτωβρίου, ούτε οι αποκαλύψεις για το βάθος του χάους και το εύρος της απραξίας που χαρακτήρισαν την προηγούμενη διακυβέρνηση (ή καλύτερα ακυβερνησία) ιδιαίτερα στην δεύτερη θητεία της (μετά το 2007), ούτε η εκλογή του κ. Αντώνη Σαμαρά ως νέου προέδρου του κόμματος, ούτε κάν ο (προσωρινός;) κομματικός εξοστρακισμός της κ. Ντόρας Μπακογιάννη (που αντιμετωπίζει την Νέα Δημοκρατία περίπου ως καταπατημένο οικόπεδό της), ούτε και οι επικείμενες εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης και η δοκιμή του Καλλικράτη στις 7 (και 14) Νοεμβρίου μπορούν να συμμαζέψουν την κατάσταση. Η προχθεσινή «παρέμβαση» του επίτιμου προέδρου της Ν.Δ. στην οποία καταφέρθηκε κατά της σημερινής ηγεσίας, δεν αφήνουν περιθώρια διαφορετικών εκτιμήσεων.

Η Καστοριά, προπύργιο της Νέας Δημοκρατίας στην χώρα, (δηλαδή το κόμμα όπως θα έπρεπε να είναι στα καλλίτερα του), δίνει την εικόνα του μικρασιατικού εκστρατευτικού σώματος λίγο πριν τις αλλεπάλληλες ήττες: Υπάρχει και δεν υπάρχει. Ακριβέστερα υπάρχει σε ένα επίπεδο προετοιμασίας προβλημάτων και πρόσθεσης (νέων) ηττών.

Αυτό συμβαίνει στην Καστοριά από χρόνια τώρα. Αν αποφάσιζαν εγκαίρως, οι ιδεολογικοί πλοηγοί του κόμματος και οι στρατηγοί του, να εξετάσουν και αναλύσουν για λογαριασμό στης Νέας Δημοκρατίας το παράδοξο φαινόμενο «Καστοριά», ίσως συνειδητοποιούσαν εγκαίρως, ότι η ρότα του κόμματος, αμέσως μετά το 2007, οδηγούσε κατ’ ευθείαν στον πυθμένα. Και πως το σκάφος θύμιζε Τιτανικό. Ήταν ογκώδες, και ενέπνεε σεβασμό και θαυμασμό, αλλά ακόμη και ένα απειροελάχιστο σφάλμα ήταν αρκετό για τον καταποντισμό. Που ήλθε τελικά στις εκλογές του π. Οκτωβρίου.

20.10.10

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αγαπητέ κ. διευθυντά,
Άκουσα από τον κ. δήμαρχο  να λέει ότι για την «σωτηρία» της λίμνης έχουν εκπονηθεί 34 μελέτες (!)  για την λίμνη. Κάτι παρόμοιο έχει πει και ο κ. νομάρχης.
Ερώτηση: Ποιοι είναι οι μελετητές; Από πού προήλθαν τα κονδύλια, και κυρίως πόσο στοίχισαν αυτές οι μελέτες; Και ποιο το αποτέλεσμα;
-Γιατί δεν ενημερώνουν τον λαό;
Φιλικά
Ο.Κ.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Ανοιχτή επιστολή
στους υποψήφιους δημάρχους Καστοριάς

Αγαπητοί μας συνδημότες, όλοι εσείς που επιθυμείτε να εκλεγείτε σύντομα δήμαρχος της πόλης, παρακαλούμε, διαβάστε μας...
Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς, που λέει και το άσμα του Θεοδωράκη, αυτοί οι ταλαίπωροι και απεγνωσμένοι πολίτες της νότιας παραλίας, μα και όλων των άλλων περιοχών, που είμαστε αναγκασμένοι να ξενυχτούμε, γιατί έτσι το απαιτούν οι ανάγκες των κέντρων "ψυχαγωγίας".
Και επειδή το κακό όλο και μεγαλώνει, επειδή μέχρι τώρα κανένας δημοτικός άρχοντας δεν αποφάσισε να τηρήσει τους νόμους, που κατά τη γνώμη μας ίσως να γράφονται για να εφαρμόζονται, ζητούμε από όλους σας, ή τέλος πάντων, από εκείνον ή εκείνους που διαθέτουν ευαισθησία πάνω στο θέμα αυτό, να υποσχεθούν και να δεσμευτούν, ότι θα φροντίσουν για τα αυτονόητα, δηλαδή όχι δυνατή μουσική κατά τη διάρκεια της ημέρας σε υπαίθριους χώρους, και καμία όχληση- ηχορύπανση από τις έντεκα το βράδυ και μετά.
Αν δε οι εκκλήσεις μας είναι παράλογες και παράνομες, μπορείτε πολύ απλά να το δηλώσετε δημόσια, πριν τις εκλογές.
Για τη σύνταξη του κειμένου, ίσως και εκπροσωπώντας πολλούς από τους χίλιους και πολίτες,

Χρυσούλα Πατρώνου-Παπατέρπου

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Μέλος του Εθνικού Λαϊκού Κοινοβουλίου ανακοίνωσε πως κάθε χρόνο στην Κίνα εκτελούνται 10.000 άνθρωποι. Συνολικά, 68 εγκλήματα τιμωρούνται με θάνατο. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται και μη βίαια, οικονομικά εγκλήματα, όπως η υπεξαίρεση και η φοροδιαφυγή.

Πηγή: Amnesty International's report on China




Αγαπητή ΟΔΟΣ

Παρακολουθούσα τις προάλλες, τον αεικίνητο πρωθυπουργό κ. Γεώργιο Παπανδρέου να συναντάται στην Νέα Υόρκη με τον Εμίρη του Κατάρ (κάτι σαν απόλυτος μονάρχης δεν είναι αυτός; Και κανονικά δεν θα έπρεπε ο Έλληνας πολιτικός του διλήμματος «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» να του κρατά γυρισμένες τις πλάτες;). Τον έβλεπα, εν μέσω ασπασμών και εναγκαλισμών, να εκχωρεί στον Εμίρη ένα τμήμα ελληνικής επικράτειας, με την δικαιολογία ότι το κάνει για την σωτηρία της Ελλάδος.

19.10.10

ΟΔΟΣ: Άκαμπτος, εύκαμπτος (ή οσφυοκάμπτης;)

Τα «προσωπικά» τους εξακολουθούν να μπερδεύουν με τις δημοτικές υποθέσεις οι υποψήφιοι δήμαρχοι Καστοριάς, συντηρώντας την ίδια, μάλλον νοσηρή κατάσταση στα δημόσια πράγματα. Καθώς και το γνωστό μοτίβο του ηλεκτρονικού (ραδιοτηλεοπτικού) ενισχυτή του ελλειμματικού πολιτικού τους λόγου.

Ούτε ένας μήνας δεν έμεινε ως τον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών, και χωρίς να έχουν δημοσιοποιήσει απολύτως τίποτε για το πρόγραμμά τους για την Καστοριά και τον διευρυμένο Δήμο, οι τρεις από τους (τουλάχιστον τέσσερις) υποψήφιους διασταύρωσαν (υποτίθεται) τα ξίφη τους. Με ελάχιστες -έως ανύπαρκτες- αναφορές στα πραγματικά προβλήματα του τόπου.

Συγκεκριμένα οι κκ. Λεωνίδας Ζέγας (υποστηριζόμενος από το ΚΚΕ), Κωνσταντίνος Κοντόπουλος (ανεξάρτητος) και Κωνσταντίνος Λιάντσης (ο επίσημος υποψήφιος της Ν.Δ.) συμμετείχαν σε τηλεοπτική εκπομπή (του κ. Αντώνη Παραρά) το βράδυ της π. Δευτέρας (11.10.2010) .

Απουσίαζε ο κ. Εμ. Χατζησυμεωνίδης ο οποίος με επιστολή του που ταχυδρόμησε στην ΟΔΟ γνωστοποίησε ότι θα συμμετάσχει μόνο σε debate με εκπροσώπους όλων των τοπικών ΜΜΕ, με όλους τους υποψήφιους δημάρχους Καστοριάς, αλλά μετά την υποβολή των υποψηφιοτήτων στο Πρωτοδικείο. Και ορθά, καθ’ όσον δεν έχουν οριστικοποιηθεί ακόμη οι υποψηφιότητες και τα πράγματα είναι πολύ ρευστά.

Οι υποψήφιοι κκ. Κοντόπουλος και Λιάντσης στην εν λόγω παρουσία τους δεν ξεκαθάρισαν τα πράγματα. Αντίθετα σε μεγάλο βαθμό τα έκαναν πιο πολύπλοκα. Δυστυχώς εμφάνισαν τα δημοτικά πράγματα περισσότερο ως αρένα για τις διαφορές τους. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι έπεσαν στο τραπέζι διενέξεις υπηρεσιακής και επαγγελματικής φύσης που συντηρούνται ή επινοούνται μεταξύ τους. Με αποτέλεσμα να προκληθούν αμφιβολίες για το επίπεδο αλλά και τα κίνητρα της αντιπαράθεσης των δύο, που δεν θα διέφερε πολύ αν ήταν προσυνεννοημένη.

Αν και η διακριτική άρνηση του κ. Χατζησυμεωνίδη ερμηνεύτηκε ως ένας τρόπος αποφυγής της άσκοπης φθοράς από πρόωρες αντιπαραθέσεις, ωστόσο δεν είναι απολύτως βέβαιο ότι η απόφασή του, ήταν και η καλύτερη μια και δεν μετέχει στον όποιο απόηχο.

Έτσι, οι κκ. Κοντόπουλος και Λιάντσης, προσπέρασαν με δυσκολία τις αναφορές και τους σαρκασμούς και στο ουσιαστικό μέρος της η συζήτηση περιορίστηκε αποκλειστικά στους πολύ βασικούς άξονες των προβλημάτων της Καστοριάς (λίμνη, σχολή, κρίση). Ο κ. Κοντόπουλος χωρίς ρομαντισμό, ανέπτυξε τις μάλλον τεχνοκρατικές και ίσως άκαμπτες απόψεις του για τα βασικά προβλήματα.

Ενώ ο κ. Κ. Λιάντσης, που την επόμενη κιόλας ημέρα επικαλούμενος την ιδιότητα του Νομάρχη έσπευσε να πανηγυρίσει για τις θετικές εντυπώσεις που διατείνεται ότι προκάλεσε, έδειξε ότι εκπροσωπεί το προφίλ του πολιτικού που έχει προσδιορισμένο παρελθόν πολιτικών πεπραγμένων (βίο και πολιτεία).

Γι’ αυτό και οι απόψεις του, όπως και οι θέσεις του, φάνηκαν πιο στρογγυλεμένες ή εύκαμπτες απ’ αυτές του κ. Κοντόπουλου. Συν το ότι προκάλεσε ζωηρή εντύπωση ο βαθύτατατα σεβάσμιος τρόπος με τον οποίο μνημόνευε διαρκώς τον κ. Φίλιππο Πετσάλνικο, βουλευτή Καστοριάς τον οποίο κατ’ επανάληψη αποκαλούσε «ο κ. πρόεδρος» (με ηχητική χροιά αναφοράς σε ηγούμενο σταυροπηγιακής μονής και άνω. Ή έστω αναφοράς σε πολύ ηλικιωμένο, βαθύπλουτο θείο που δεν έχει δικά του παιδιά).

18.10.10

Κάποτε στην Καστοριά

ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ
Ή ΜΑΤΙΑΣΜΕΝΟ ΧΡΙΣΜΑ;

Πολλοί πίστευαν ότι αυτές οι εκλογές δεν θα είχανε σασπένς. Να όμως που τα γεγονότα μας διαψεύδουν. Ο Πασχάλης Γκέτσιος μιλάει με πικρία για την Ν.Δ. χαρακτηρίζοντας την μάλιστα ως αναξιόπιστη. Δυστυχώς έτσι είναι και η Ν.Δ. όπως όλα τα κόμματα και οι πολιτικοί (πλην λίγων εξαιρέσεων) στο ίδιο καζάνι βράζουν, αφού άγοντα και φέρονται από τα συμφέροντα και τους χρηματοδότες τους. Πολλοί ήλπιζαν ότι η ΝΕΑ ΝΔ θα ήταν διαφορετική με τον πρώην ανοιξιάτικο ‘‘επαναστάτη’’ αρχηγό της, αλλά όπως φαίνεται τα φαινόμενα απατούν και τα βαθιά κόμματα με τα βαθιά συμφέροντα και τους χρηματοδότες τους, που κρατούν την εξουσία στο χέρι έχουν δύναμη ακόμη, σε τούτον τον βασανισμένο τόπο. Κάποιοι λένε ότι η κοινωνία της Καστοριάς πριν τον εμφύλιο δεν ήταν τόσο φοβική αλλά ούτε και τόσο ‘‘συντηρητική’’ από πολιτική και πολιτισμική άποψη. Ήταν πιο προοδευτική και ίσως εκεί να οφείλεται η χειραφέτηση που έδειξε από το 1994 και μετά όπου δεν ψηφίζει τον κομματικό υποψήφιο που υποδεικνύει η λεγόμενη κατά τους μεν συντηρητική κατά άλλους φιλελεύθερη παράταξη.

17.10.10

ΟΔΟΣ: Καύσωνες


ΟΔΟΣ 7.10.2010 | 561

‘Ενας (ακριβώς) μήνας απέμεινε μέχρι τις δημοτικές εκλογές της 7ης Νοεμβρίου. Και συγκεκριμένα μέχρι τον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών. Διότι με τις έως τώρα υπάρχουσες ενδείξεις, ο Δήμος Καστοριάς θα οδηγηθεί σε δεύτερη Κυριακή για επαναληπτική ψηφοφορία.

Είναι γεγονός ότι δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη η οριστική απόφαση του κ. Παναγιώτη Παπαδιαμαντόπουλου, για το αν θα είναι (ή όχι) υποψήφιος δήμαρχος Καστοριάς (με ευρύτερο ψηφοδέλτιο υποστηριζόμενο από το ΠαΣοΚ), απόφαση η οποία θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την δυναμική που φαίνεται να έχει αναπτύξει ο κ. Κωνσταντίνος Κοντόπουλος. Στον αντίποδα αυτής της κατάστασης η οποία εκτιμάται και θα αναλυθεί προσεχώς από την ΟΔΟ, η δημόσια στήριξη που πρόσφερε στον κ. Κωνσταντίνο Λιάντση ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνης Σαμαράς κατά την επίσκεψή του στην Καστοριά την π. Παρασκευή «ξεκαθαρίζει» κάπως τα πράγματα.

Παρά τα φαινόμενα, μέχρι την λήξη της προθεσμίας υποβολής των υποψηφιοτήτων, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά. Άλλωστε η ανακοίνωση των ονομάτων υποστηρικτών και υποψηφίων των κκ. Κωνσταντίνου Λιάντση και Εμμανουήλ Χατζησυμεωνίδη, δεν απάντησε πειστικά σε απορίες και ερωτηματικά για το αν πράγματι «κλείδωσαν» οι συνδυασμοί τους.

Η Νέα Δημοκρατία, και ευρύτερα η κεντροδεξιά παράταξη, όπως αυτοπροσδιορίζεται το πολιτικό φάσμα που καταλαμβάνεται από την ίδια και τον ΛαΟΣ, για μια ακόμη φορά πορεύεται διασπασμένη στις εκλογές, τουλάχιστον στον Δήμο Καστοριάς. Τόσο ο κ. Κωνσταντίνος Λιάντσης όσο ο κ. Εμμανουήλ Χατζησυμεωνίδης εκφράζουν και εκπροσωπούν τμήματα της Νέας Δημοκρατίας, ενώ ο ΛαΟΣ αποφεύγει να δεσμευτεί δημόσια σε σχέση με τον Δήμο Καστοριάς. Ίσως για να μην «κάψει» τον εκλεκτό του, ο οποίος φαίνεται να είναι ο κ. Κ. Λιάντσης.

16.10.10

Rainer Maria Rilke: Φθινοπωρινή ημέρα

Κύριε: Καιρός είναι. Πολύ μακρύ ήταν το καλοκαίρι.
Για ρίξε τη σκιά σου πάνω στις ώρες του ήλιου,
Και αμόλησε τους αγέρηδες επάνω στους λειμώνες.

Δώσε εντολή στους ύστατους καρπούς πλούσιοι νάναι
Άλλες δυο μέρες με νοτιά
να τους χαρίσεις,
Ανάγκασέ τους τη δουλειά
να ολοκληρώσουν και στείλε
Και την τελευταία γλύκα
στο βαρύ κρασί.

Όποιος δεν έχει τώρα ένα σπίτι, δεν πρόκειται κανένα πια να χτίσει.
Όποιος μονάχος είναι τώρα, μονάχος για πολύ ακόμη θάναι,
Θε να ξυπνά, θε να διαβάζει, ατέλειωτες επιστολές
να γράφει
Και θα βαδίζει πάνω-κάτω στις αλέες
Ανήσυχα, εκεί όπου τα φύλλα κυνηγιώνται.


Μετάφραση:
Χρυσούλα Πατρώνου Παπατέρπου

15.10.10

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αγαπητέ αναγνώστη!

Είτε δήμαρχος είσαι, είτε νομάρχης, είτε απλός πολίτης, απευθύνομαι σε σένα με λόγο συγκεκριμένο και πρόταση σοβαρή. Μη νομίζεις ότι θα χλευάσω ή θα σαρκάσω για τα χάλια της λίμνης μας, αυτή δε φταίει σε τίποτα, εμείς φταίμε που τη μεταβάλλαμε σε χαβούζα.

Με την επιστολή μου αυτή δεν προτίθεμαι να ασκήσω κριτική στους όποιους ανεύθυνο-υπεύθυνους, αλλά να προτείνω με πολύ σοβαρότητα, τρόπο που όπως πιστεύω, θα λυθεί οριστικά το πρόβλημα της βαρύτατα ασθενούσας λίμνης μας.

14.10.10

ΣΟΥΛΤΑΝΑΣ ΖΟΡΠΙΔΟΥ: Για τα αδέσποτα

Τι γίνεται τελικά με τα αδέσποτα; Είναι ένα απ΄ τα θέματα που θα έπρεπε να απασχολούν την τοπική κοινωνία, μιας και το φαινόμενο των αδέσποτων σκύλων και γάτων αντιμετωπίζεται προφανώς από την πλειοψηφία του κόσμου σαν πρόβλημα. Αλλά ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα;

13.10.10

ΟΔΟΣ: Ανταλλάγματα


ΟΔΟΣ 30.9.2010 | 560

Mε ψαλμούς και ύμνους, προετοίμαζαν την κουρασμένη από την αδιάκοπη κατηφόρα ελληνική κοινή γνώμη, ότι βρέθηκε τάχα κοινά αποδεκτή ονομασία για τα Σκόπια -αυτή της «Μακεδονίας του Βαρδάρη». Και ότι δεν απέμεναν παρά μερικές λεπτομέρειες «τεχνικής» κυρίως φύσης για την οριστικοποίηση της συμφωνίας.

Για τον λόγο αυτό, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη, προετοιμαζόταν (και) συνάντηση του έλληνα πρωθυπουργού με τον σκοπιανό ομόλογό του (τον «πολύ» κ. Νικ. Γρούεφσκι) για να «προετοιμάσουν» ένα καλό κλίμα, ο καθένας στο εσωτερικό της χώρας του.

Η αναμονή των εξελίξεων επηρέασε. Με συνέπεια στην Καστοριά -όπως και σε όλη την Μακεδονία βεβαίως, να περάσουν προσωρινά σε δεύτερη μοίρα οι ζυμώσεις για τις εκλογές της αυτοδιοίκησης. Ακόμη και τα ασφυκτικά οικονομικά μέτρα, αλλά και οι κινητοποιήσεις, παραμέρισαν προς στιγμή.

Ώστε, ακόμη και αν δεν ήταν σχεδιασμένο, συνειρμικά δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο κ. Κ. Λιάντσης νομάρχης Καστοριάς περίμενε την ολοκλήρωση του πρωθυπουργικού ταξιδιού, για να ανακοινώσει την (εκ νέου) υποψηφιότητά του -αυτή την φορά για τον Δήμο Καστοριάς, ως δήμαρχος φυσικά. Με ένα εκ πρώτης όψεως, οικολογικό και πολιτικά ανακυκλωμένο έγχρωμο δίφυλλο, στο οποίο συνόψιζε σε πέντε αράδες το πολιτικό μανιφέστο του. Αλλά για’ αυτά τα θέματα υπάρχει ακόμη χρόνος ανάλυσης.

Διότι τώρα προέχει να σχολιαστεί ότι η θρυλούμενη συνάντηση Ελλάδος-Σκοπίων, εθιμοτυπική, αβροφροσύνης ή ουσίας (δεν έχει πια σημασία) που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Για τον πολύ απλό λόγο, ότι ο σκοπιανός πρωθυπουργός -άγνωστο για πιο λόγο- ακύρωσε τελικά την μετάβασή του στην Νέα Υόρκη.

Έτσι δεν βγήκε η «είδηση» της κατάληξης συμφωνίας που επεδίωκε ο έλληνας πρωθυπουργός. Ο οποίος δείχνει ιδιαίτερα πρόθυμος αλλά και βιαστικός να μεταρρυθμίσει την Ελλάδα από χώρα που δημιούργησαν (και) ο παππούς του (και) ο πατέρας του (και) ο ίδιος από το 1981, μαζί με τα άλλα παιδιά, εγγόνια και ανήψια των πολιτικών φατριών. Έστω κι’ αν γι’ αυτή την μεταρρύθμιση, απαιτηθεί να οδηγήσει σε απόγνωση ευρύτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας (ιδίως τα αναίτια), ή στα εθνικά θέματα να κάψει τα χλωρά μαζί με τα ξερά.

Έτσι, αντί της συναντήσεως με τον πρωθυπουργό των Σκοπίων, πραγματοποίησε μια σύντομη και χωρίς κανένα περιεχόμενο συνάντηση με τον ανίσχυρο (πολιτικά) πρόεδρο του κράτους των Σκοπίων κ. Γκιόργκι Ιβανώφ. Ο οποίος στην ομιλία του στον ΟΗΕ εξαπέλυσε μύδρους σε βάρος της Ελλάδος.

Από όλη αυτή την ιστορία, στην ανάμνηση της ελληνικής διπλωματίας – που τα τελευταία 50 τουλάχιστον χρόνια (όσα και της σύγχρονης οικογενειοκρατίας) έχει μια ιστορικά βεβαιωμένη ροπή στις προσβολές και ήττες, δεν έμεινα παρά τα λουκούμια με τον ελληνοτουρκικό καφέ (της παρηγοριάς προφανώς) που πρόσφερε απλόχερα (χωρίς μπισκότο) η τουρκική αποστολή στην ελληνική πολιτική ηγεσία στην Νέα Υόρκη. Καθώς και η συνάντηση του κ. Γ. Παπανδρέου με τον πρόεδρο του Ιράν Μαχμούτ Αχμαντινεζάντ, ο οποίος εκτός από την αποτρόπαια ατάκα του (ότι πίσω από την τρομοκρατική επίθεση στην Νέα Υόρκη κρύβονται οι ΗΠΑ και το Ισραήλ) ξεχώρισε για την δήλωσή του ότι θαύμαζε τον πατέρα του νυν πρωθυπουργού, Ανδρέα Παπανδρέου.

Όμως στην Καστοριά, έστω και σιωπηλά, ο κόσμος περίμενε να ακούσει και να μάθει για το εύρος και το βάθος της «Μακεδονίας» των Σκοπίων. Κάτι που δεν συνέβη, για τον απλό λόγο ότι για μια ακόμη φορά, τα Σκόπια, παγίδευσαν από άποψη διαπραγματευτικής εξάντλησης την Ελλάδα. Η οποία αφού δέχθηκε όπως φημολογείται την ονομασία «Μακεδονία του Βαρδάρη» θα μπορεί επομένως να υποχωρήσει ακόμη περισσότερο στις απαιτήσεις των Σκοπίων. Και στις πιέσεις των διεθνών παραγόντων που επιδιώκουν λύση το συντομότερο δυνατό.

Ακούγεται υπερβολικό ίσως -όπως συνήθως συμβαίνει με τα αυτιά όσων διατηρούν για τον εαυτό τους το πλεονέκτημα του δήθεν ρεαλισμού στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής και των διεθνών σχέσεων της χώρας. Ωστόσο, όλες οι ενδείξεις πιστοποιούν την υπόθεση, ότι η εξωτερική πολιτική των Σκοπίων στο θέμα της ονομασίας του κράτους, θρυμμάτισε την ελληνική διπλωματία και την πολιτική.

Από την πλήρη άρνηση, όχι μόνο του ονόματος, αλλά και κάθε παραγώγου της λέξεως «Μακεδονία», η Μακεδονία και μαζί της η Καστοριά, συνειδητοποιεί ότι στο ατελείωτο παζάρι η πλάστιγγα γέρνει σε βάρος των ελληνικών δικαίων. Είτε με την μέθοδο του Δούρειου Ίππου (φιλοσλαβικές «πολιτιστικές» εκδηλώσεις στην Ελλάδα και άλλα μουσικοχορευτικά χαρμόσυνα), είτε με την μέθοδο του Δαβίδ και Γολιάθ (όπου ο «μικρός» Δαβίδ γύρισε ως Μακεδών σχεδόν ολόκληρο τον κόσμο, πετυχαίνοντας διεθνή αναγνώριση με το επιχείρημα της αυτοδιάθεσης και του αυτοπροσδιορισμού), σημασία έχει ότι τα Σκόπια εδραιώνονται ως «Μακεδονία». Νέτα σκέτα.

Και αφού γνωρίζουν καλλίτερα απ’ όλους ότι δεν είναι οι ίδιοι Μακεδόνες -παρά Σλάβοι- η επιμονή τους, αποκαλύπτει τον στόχο τους: Να αμφισβητούν τώρα, αλλά και στο μέλλον την ελληνικότητα της Μακεδονίας, και να εγείρουν διαρκώς ζητήματα. Εδαφικά, πολιτιστικά, «μειονοτικά» και περιουσιακά.

Και να εκβιάζουν με αυτόν τον τρόπο την Ελλάδα ώστε να την υποχρεώνουν σε διαρκή ενδοτικότητα και παραχωρήσεις. Σε ανταλλάγματα, για να εξασφαλίζει την ησυχία στις ελληνικές πολιτικές οικογένειες, να επιδίδονται απερίσπαστες στο σπουδαίο έργο τους. Να γιατί θαύμαζε την Ελλάδα ο ιρανός πρόεδρος. (Πού να γνώριζε και την Καστοριά).


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 30 Σεπτεμβρίου 2010, αρ. φύλλου 560


12.10.10

Ανακοινώσεις των Παμμακεδονικών Οργανώσεων Υφηλίου

Oι Παμμακεδονικές Ενώσεις Υφηλίου ενημέρωσαν τις θέσεις τους για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων στον Πρωθυπουργό κ. Γεώργιο Παπανδρέου εν’ όψει της συμμετοχής του στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη τον Σεπτέμβριο 20-10. Οι Παμμακεδονικές Ενώσεις Υφηλίου ζήτησαν επιτακτικά να ανακοινώσει από το βήμα του ΟΗΕ ότι η Ελλάδα αναγνωρίζει ως Μακεδονική ταυτότητα μόνον την ταυτότητα του Ελληνισμού της Μακεδονίας και ότι δεν αποδέχεται καμία «εθνολογική Μακεδονική» ταυτότητα και «Μακεδονική» γλώσσα.

Ποιός σας έδωσε το δικαίωμα να διαπραγματεύεστε το όνομα μου;

Δεν μας ξεγελούν οι όροι "διεθνής, διμερής, συνταγματική".
Δεν μας ξεγελούν οι "γεωγραφικοί" προσδιορισμοί "βόρεια, άνω, Μακεδονία του Βαρδάρη" (με ή χωρίς παρένθεση).
Η "βόρεια" Μακεδονία συνεπάγεται και "νότια". Η "άνω" Μακεδονία συνεπάγεται και "κάτω".
Η συγκατάθεση στη σύνθετη ονομασία συνεπάγεται με το ξεπούλημα της εθνικής μας κληρονομιάς. Συνεπάγεται με συνένεση στον αλυτρωτισμό των Σκοπίων. Συνεπάγεται με έσχατη προδοσία. Οι χώρες που αναγνώρισαν τα Σκόπια με τη συνταγματική τους ονομασία, συμπεριλαμβανομένου και του ΟΗΕ, έχουν συμφωνήσει πως θα δεχθούν το όνομα που θα προκύψει από τις διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο χωρών. Γιατί εκχωρείτε λοιπόν χωρίς δεύτερη σκέψη το όνομα 2,5 εκατομμυρίων Μακεδόνων;

Ανοικτή επιστολή προς τον υφυπουργό Εξωτερικών Δ. Δόλλη

ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΥΦΗΛΙΟΥ

Σεπτέμβριος 2010

Εξοχότατε κ. Υφυπουργέ,

Πληροφορηθήκαμε για την καινούργια σας θέση στην Ελληνική κυβέρνηση και ως βέρος Μακεδόνας από τη Δυτική Μακεδονία (σ.σ. ο κ. Δόλλης κατάγεται από το Άργος Ορεστικό), και γνώστης των Σκοπιανών τους οποίους ζήσατε στη Μελβούρνη, θεωρούμε αυτονόητο ότι θα στηρίξετε τα ψηφίσματα της Παμμακεδονικής Ένωσης ΗΠΑ τα οποία έχουν υιοθετηθεί ομόφωνα από τη Συνέλευση ΣΑΕ ΗΠΑ στο Σικάγο το 2007, από το Ελληνοαμερικανικό Εθνικό Συμβούλιο και πιο πρόσφατα από την ολομέλεια του Συνεδρίου της AHEPA στο Μόντρεαλ του Καναδά.

Λογοτεχνικό αφιέρωμα στον Μακεδονικό Αγώνα

Επιμέλεια: ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ

Ο Κώττας στην Αθήνα

Ένα βράδυ του Ιανουαρίου 1904 ένα αμάξι διάβηκε την πύλη των ανακτόρων του διαδόχου. Από μέσα κατέβηκαν δυο άνθρωποι. Ο ένας ήταν ο Στέφανος Δραγούμης. Ο άλλος είχε εμφάνιση παράξενη… Ορεσίβιος πρέπει να ήταν, γεννημένος στα βουνά της βορεινής Ελλάδας.
Όπως κατέβηκε από τ’ αμάξι, σαν να τα ‘χασε λιγάκι. Κοιτούσε ολόγυρά του σαστισμένος. Μα ο Δραγούμης τον επανέφερε στην τάξη:
-Ακολούθα με. Και μη τα χάνεις. Να του μιλήσεις ελευθέρως.

11.10.10

ΧΑΡΗ ΤΣΟΥΓΓΑΡΗ: Εκθέματα

Το κείμενο που ακολουθεί είναι η ομιλία του αρχαιολόγου κ. Χ. Τσούγγαρη, από την ενημερωτική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου στο Ά. Ορεστικό, για το αρχαιολογικό τοπίο που διαμορφώνεται στον νομό.



O Αλιάκμονας, η λίμνη, το πλούσιο οροπέδιο, τα δάση και τα γύρω βουνά που προστατεύουν αυτό τον τόπο, χωρίς να τον απομονώνουν από τους γείτονές του, ευεργέτησαν το νομό Καστοριάς με τα πλούτη τους και εξασφάλισαν μια ακμαία ανθρώπινη παρουσία ήδη από πολύ πρώιμους χρόνους. Όταν ανέλαβα την ευθύνη της προστασίας των προϊστορικών και κλασικών αρχαιοτήτων του νομού με εντυπωσίασε ο αριθμός των αρχαίων που είχαν συγκεντρωθεί στο Βυζαντινό μουσείο Καστοριάς, σε σχολεία, δημαρχεία και εδώ στο Άργος στα γραφεία του Συλλόγου «Ορεστίς».

Κάποτε στην Καστοριά

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ο Καποδίστριας. Πριν όμως τον άτυχο Καποδίστρια ο οποίος δικαιώνεται έστω και μετά θάνατον, υπήρξε ο Καλλικράτης τον οποίον εμείς οι νεοέλληνες θα τιμήσουμε δεόντως και αυτόν μετά θάνατον, αφού αποφασίσαμε στις διευρυμένες πλέον αυτοδιοικητικές εκλογές να δώσουμε το όνομά του, τιμής ένεκεν. Μπορεί κάποιους ανθρώπους να τους λοιδορούμε ή ακόμη και να τους δολοφονούμε όπως π.χ. έγινε με τον Ιωάννη Καποδίστρια, αλλά έστω και εκ των υστέρων αναγνωρίζοντας το έργο τους, δείχνει ότι δεν είμαστε όλοι το ίδιο, άρα υπάρχει ελπίδα.

10.10.10

ΟΔΟΣ: Δυναστεία των Μίνκ


ΟΔΟΣ 23.9.2010 | 559

Πολύ συχνά, σε (μάλλον φτωχές) περιοχές του πλανήτη, στις οποίες οι κάτοικοι έχουν μια τάση σε μύθους και θρύλους αλλά και στις παραδόσεις (Λατινική Αμερική, Νότια και Ανατολική Ασία), δεν είναι λίγοι αυτοί που νομίζουν ότι στην Ελλάδα -όταν γνωρίζουν την χώρα βεβαίως- οι περισσότεροι Έλληνες είναι πλοιοκτήτες ή εφοπλιστές. Κάτι σαν τον Αριστοτέλη Ωνάση.

Περίπου ή ακριβώς (σαν τον Α. Ωνάση), για την αχαλίνωτη φαντασία τους δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία. Αφού γι’ αυτούς μετράει το λαμπρό στίγμα του βαθύπλουτου θαλασσοκράτορα που νυμφεύθηκε την Τζάκυ. Και αυτός είναι εν δυνάμει ο κάθε Έλληνας.

Στα μέτρα και τα όρια της Ελλάδας πάλι, κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με την Καστοριά σε σχέση με την γούνα. Τόσο με την γουνεμπορία όσο και την εκτροφή των γουνοφόρων ζώων, που βέβαια δεν έχει (παλιά) σχέση με την παράδοση της Καστοριάς.

Είκοσι πέντε ολόκληρα χρόνια μετά την κατάρρευση της γούνας και μαζί με αυτή χιλιάδων μικρών και μεγαλύτερων γουνοποιών, 25 χρόνια αφ’ ότου η ανεργία στους άλλοτε γουνεργάτες και στην Καστοριά γενικότερα καλπάζει στα πανελλήνια ύψη.

Κι’ όμως, στην υπόλοιπη Ελλάδα, συντηρείται η αντίληψη ότι η Καστοριά είναι μια ευημερούσα πόλη χάρη στην γουνεμπορία. Μια πόλη με πλούσιους (νεόπλουτους και κατά βάση «βασιλοχουντικούς») χοντροκομμένους κατοίκους (παραγωγούς και εργάτες). Που παρά τα πλούτη τους δεν πληρώνουν φόρους στο κράτος. Από το οποίο αντίθετα μονίμως απαιτούν να τους ρυθμίζει τα χρέη.

22 Δεκεμβρίου 2009

Πριν από 3 μήνες περίπου απελευθερώσαμε 18 μινκ από τρία διαφορετικά εκτροφεία έξω από την Καστοριά, και τα απελευθερώσαμε σε απομονωμένο υγροβιότοπο του νομού. Πριν λίγες μέρες επισκεφτήκαμε τον υγροβιότοπο και διαπιστώσαμε πως τα μινκ έχουν εγκλιματιστεί πλήρως στο νέο τους περιβάλλον. Θα επιστρέψουμε στα εκτροφεία σύντομα για τα υπόλοιπα

ALF Καστοριάς


26-27 Αυγούστου 2010


Χιλιόδεντρο, Καστοριά
Ένα από τα μεγαλύτερα ελληνικά εκτροφεία μινκ χτυπήθηκε την πρώτη νύχτα της δράσης μας . Όλα τα κλουβιά όπου ήταν φυλακισμένα τα ζώα στα 37 στέγαστρα του εκτροφείου ανοίχτηκαν και οι μηχανισμοί παραβιάστηκαν. Για να βγουν τα ζώα από τα κλουβιά κόπηκε μέρος του μεταλλικού πλέγματος και οι δύο πόρτες ανοίχτηκαν διαλύοντας τις κλειδαριές (με τα εργαλεία του εκτροφέα). Δυόμιση ώρες δουλειάς και μπορούσαμε να το σκάσουμε μαζί με χιλιάδες μινκ (σύμφωνα με τα μμε απελευθερώθηκαν 50.000 ζώα).

-Καλονέρι, Σιάτιστα 
Ένα ακόμα εκτροφείο μινκ ήταν ο στόχος μας για μια δεύτερη νύχτα δράσης, αυτή τη φορά κοντά στην πόλη Καλονέρι, σε έναν δρόμο όπου άνετα μπορεί να δει κανείς 10 εκτροφεία. Μέσα σε δέκα μόνο λεπτά ανοίχτηκαν τα κλουβιά από 8 στέγαστρα γεμάτα με ζώα. Πριν φύγουμε ανοίξαμε μια πόρτα ώστε να μπορέσουν τα ζώα να τρέξουν προς την ελευθερία (σύμφωνα με τα μμε απελευθερώθηκαν 2.000 ζώα).
Και στις δύο περιπτώσεις είχαμε ελέγξει προσεκτικά τα εκτροφεία ώστε να ξέρουμε πως να οργανώσουμε μια πιο γρήγορη και πιο ασφαλή δράση.
Με αυτές τις δράσεις αποφασίσαμε να χτυπήσουμε τη βιομηχανία γούνας και ειδικότερα τις σιχαμερές "πόλεις της γούνας" Σιάτιστα και Καστοριά, που πλήττονται από εκατοντάδες γουναράδικα. Η απελευθέρωση των ζώων από τα κλουβιά είναι ένας τρόπος υλοποίησης των ιδεών μας στην πράξη. Είμαστε ενάντια στην καταπίεση, την εκμετάλλευση και τη φυλάκιση που αυτός ο πολιτισμός έχει δημιουργήσει απέναντι σε κάθε ζωντανό ον, ανεξαρτήτως είδους, φυλής, φύλου ή σεξουαλικής προτίμησης.
Σε αυτές τις απελπισμένες μέρες ακόμα παλεύουμε για την ελευθερία.

Eat vegan on the barricades!

A.L.F.

9.10.10

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ ή όπως αλλιώς ΧΑΛΙ-κράτης

Οι εμπνευστές του, ζούνε έξι μήνες τον χρόνο στην Αμερική κι αλλού…
Άρα λοιπόν, γίνεται αμέσως αντιληπτό, πόσο ξένο και αντιΕλληνικό είναι το νέο φρούτο. Μπορεί για πέντε έως έξι μεγάλες πόλεις της Ελλάδος να είναι καλό, αλλά για την υπόλοιπη χώρα-Επαρχία, ο θάνατος, μάλιστα και γρήγορος. Σβήνει ή καλλίτερα διαλύει το χωριό το κύτταρο του κράτους. Διαλύει Νομαρχίες (άρα χάνονται οι τοπικές εξουσίες) συνενώνει πενήντα χωριά ίσως και περισσότερα σ’ ένα Δήμο με ακαθόριστα διοικητικά και υπηρεσιακά δικαιώματα, που και μέχρι σήμερα με το ισχύον καθεστώς-ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, απέδωσε όχι τα αναμενόμενα.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Μία βόλτα 5 ευρώ! Μόνο;


Κύριε διευθυντά,

Σας αποστέλλω φωτογραφίες από την ασφαλή βόλτα στο πανηγύρι του Άργους Ορεστικού, στα υπερσύχρονα καρουσέλ (παίγνια). Είμαι σίγουρος ότι ο Δήμος Άργους Ορεστικού πριν νοικιάσει τον χώρο, είχε κάνει και τον απαραίτητο έλεγχο ασφάλειας.
Και φυσικά, δεν σκέφτηκε κανείς την αρπαχτή.

Αναγνώστης

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριε Μπαϊρακτάρη καλημέρα!

Με αφορμή το δημοσίευμα-καταγγελία της Ν.Ε. του Κ.Κ.Ε. που δημοσίευσε η ΟΔΟΣ στις 23-09-2010 στην 2η σελίδα, πληροφορούμαι και ερωτώ: Η Ν.Ε. του Κ.Κ.Ε. διαμαρτύρεται διότι αστυνομικοί έλεγξαν Κ.Ν.ίτες οι οποίοι διένειμαν υλικό(!) στα λύκεια Καστοριάς

-Ερώτημα: Δε μας λέει το Κ.Κ.Ε., το υλικό αυτό μήπως ήταν σοκολατάκια Κούβας, έστω μολύβια, τετράδια, ή μήπως προπαγανδιστικό υλικό;
-Απορία: Η παρουσία προπαγανδιστών της Κ.Ν.Ε .στα σχολεία είναι παράνομη πράξη προσηλυτισμού κλπ.;
-Καταγγελία: Προς τον κύριο Εισαγγελέα, αν η Αστυνομία δεν έχει δικαίωμα ελέγχου της συμπεριφοράς ορισμένων ομάδων που προκαλούν, μήπως πρέπει οι γονείς να αντιδράσουν αυτοδικώντας; Τότε αλίμονο, η κοινωνία μας θα μεταβληθεί σε ζούγκλα προς μεγάλη χαρά και αγαλλίαση της κυρίας Παπαρήγα και του «Φονικού παπαρηγάτου του θεμελιωμένου στην ψευτιά».
-Συμβουλή: στα νεαρά Κ.Ν.ιτάκια, δεν πάνε κατά Κούβα μεριά να βοηθήσουν στην ανόρθωση του παταγωδώς γκρεμισμένου σοσιαλισμού σε νέες βάσεις καπιταλιστικό-σοσιαλιστικές;
-Απορία: Πού βρίσκουν το κουράγιο οι χαζοχαρούμενοι χρεοκοπημένοι και ξεδοντιασμένοι ιδεολόγοι μας; Μήπως ισχύει το αρχαίο ρητό «Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη; »

Με συντροφικούς χαιρετισμούς, άντε, και καλά κρασιά
Γιάννης Εύδος
ivev@otenet.gr
***

Η ΟΔΟΣ καταχωρεί τις απόψεις των επιστολογράφων, 
αυτονόητα ακόμη και αν δεν συμφωνεί με αυτές.

***

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριο Γεώργιο Παπανδρέου, πρωθυπουργό της Ελλάδας.

Συνεμορφώθην εις τας υποδείξεις και εφόρεσα (καπέλωσα) το σκύλο μου με το σχετικό τσιπ.
Είναι ένα ωραίο και υπάκουο σκυλί ράτσας, το οποίο πλέον είμαι σίγουρος ότι δε θα χάσω. Αυτονόητο είναι ότι του εξασφαλίζω τροφή, στέγη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δεν του λείπουν τα κρακεράκια του, εμπλουτισμένα, μάλιστα, και με λαχανικά, για να μην έχει προβλήματα αφόδευσης.

Κύριε Πρωθυπουργέ, τώρα που ετοιμάζεστε να μας φορέσετε το πολυτελές τσιπάκι που θα μας σώσει από πολλά δεινά και, προφανώς, θα είναι προϊόν επώνυμης φίρμας, made in U.S.A., ήθελα ευσεβάστως να ρωτήσω: Μαζί με το τσιπάκι, θα μας παρέχετε και όσα εγώ παρέχω στο σκύλο μου;
Αν «ΝΑΙ», τότε, χαλάλι σας (!) και η αξιοπρέπειά μου, και το Ρωμαίικο φιλότιμό μου, και το κιμπαριλίκι μου, και το μετάλλιο της Εθνικής Αντίστασης και θα αδιαφορήσω (!), αν για λόγους εθνικής σκοπιμότητας, μεταβάλλουν το επώνυμό μου από Εύδος σε Εβντόβσκι. Θα αδιαφορήσω (!), αν πίσω από το τσιπάκι κρύβονται, χαφιέδες, ρουφιάνοι και απάτριδες ανώνυμοι πάντα.
Αν «ΟΧΙ», τότε προσέξτε, υπάρχει κίνδυνος να λυσσάξει το νηστικό και ταλαιπωρημένο κοπρόσκυλο που δεν είναι ράτσας, αλλά, αφελώς, νομίζουν μερικοί, ότι μπορούν να το μεταβάλλουν σε «τσιάουα», φορώντας του τσιπάκι.

Ευσεβάστως
Γιάννης Εύδος 


Υ.Γ. Μη με παραλληλίζετε, παρακαλώ, με τον «σύντροφο» Μανώλη Γλέζο. Αυτός προ πολλού έχει εξασφαλίσει το τσιπάκι του και τα, εξ ‘αυτού, προνόμια.

ΛΕΩΝΙΔΑ ΠΟΥΛΙΟΠΟΥΛΟΥ: Οικοσύστημα λίμνη και αειφόρος ανάπτυξη

H αξία η διατήρηση ή καλύτερα η σωτηρία του περιβάλλοντος γίνεται όλο και πιο επίκαιρη όσο ο άνθρωπος δεν λαμβάνει υπόψη την αειφόρο ανάπτυξη που οφείλουμε να εφαρμόσουμε όσο δύσκολη ή ανέφικτη και αν ακούγεται. Αφορμή γι’ αυτό το δημοσίευμα έγινε αφ’ ενός μεν η διένεξη που ξέσπασε τον τελευταίο καιρό γύρω από το πολύτιμο περιβάλλον μας που είναι η λίμνη αλλά και από ένα άρθρο που διάβασα στο περιοδικό ‘’Πύλη’’ του χημικού Ευάγγελου Καρλόπουλου.

7.10.10

ΚΟΣΜΑ ΡΕΚΑΡΗ: Να σώσουμε την άλλοτε ωραία μας λίμνη

Όλοι μας έχουμε μνημονικό, έχουμε μνήμη, θυμόμαστε κάτι που έχουμε ακούσει ή έχουμε δει στο διάβα της ζωής μας. Η μνήμη μας έγραψε κάτι, σε κάποια στιγμή βρεθήκαμε κάπου και μας έκανε εντύπωση, μπορεί η στιγμή να είναι σημαδιακή και να καταγράφεται από την μνήμη η οποία τοποθετεί στο υποσυνείδητο, την αποθηκεύει κάπου για να την φέρει κάποτε στην επιφάνεια. Μπορεί να γράφεται στο υποσυνείδητο μας σε λόγια η σαν φωτογραφία και να μένει ίσως για πάντα. Ο άνθρωπος, το άσχημο προσπαθεί να το αποβάλλει, ενώ το καλό, το ωραίο και το τερπνό, το διατηρεί για πάντα, και όμως καταγράφονται και τα δύο.

Προσωπικά περισσότερο ανήκω σε αυτούς που έχουν οπτική μνήμη, η οποία μου φέρνει πολλές φορές στην επιφάνια εικόνες και γεγονότα που με έχουν ενθουσιάσει, ή με έχουν απογοητεύσει, με έχουν κάνει να χαρώ πολύ, ή με έχουν λυπήσει σφόδρα…
Οι αδυναμίες που έχουμε σαν άνθρωποι, τα κακώς κείμενα πολλές φορές, (και ανθρώπινο είναι) τα αποφεύγουμε. Έλα που θα βρεθεί κάποιος χωρίς να το θέλει σου κεντρίζει την μνήμη και νάσου πας πίσω μια ζωή.

Διαβάζοντας λαίμαργα, μετά από τις διακοπές του Αυγούστου, το άρθρο της ΟΔΟΥ 9-9-2010 «Home, Sweet Home» και τις επιστολές αναγνωστών (λόγος και αντίλογος), η μνήμη μου με έφερε πίσω, πολύ πίσω και στα πολύ παλιά της Καστοριάς. Και θα αναφερθώ σε ό,τι το υποσυνείδητό μου επιτρέπει να χρησιμοποιήσω.

Μικρός, που μόλις μπορούσα να ξεχωρίσω το ωραίο από το άσχημο και το καλό από το κακό, για κάποιο σοβαρό λόγο έπρεπε να με πάνε οι γονείς μου από το χωριό μου στην Καστοριά. Για εμένα ο κόσμος μου ήταν μέχρι εκεί που έβλεπαν τα μάτια μου. Τότε για λεωφορείο υπήρχε ένα παμπάλαιο φορτηγό με ξύλινα καθίσματα. Και ευτυχώς που βρισκόταν και αυτό. Η διαδρομή για την Καστοριά ήταν σε χαλικόστρωτος δρόμος με λακκούβες και με πέτρες από τον Αλιάκμονα, και όσοι ήταν καθιστοί τινάζονταν τριάντα με σαράντα εκατοστά πάνω από το κάθισμα, για ν’ αποφύγει τις λακκούβες ο οδηγός έκανε φιδίσια διαδρομή.

Ανεβαίνουμε την Φούρκα εκεί που είναι σήμερα η νέα Ζούζουλη (τότε δεν υπήρχε).Το φορτηγό μόλις έβγαλε την μούρη του στο ψηλότερο σημείο. Να μπροστά η Καστοριά, προβάλλεται σαν την ωραία νεράιδα που μόλις βγήκε από τα δροσερά νερά της λίμνης και ο ήλιος να προσπαθεί να την ζεστάνει. Την εποχή αυτή οι Καστοριανοί για να δροσιστούν και να καταπραΰνουν την διψά τους γέμιζαν τις στάμνες τους με τα κρύα και δροσερά νερά από την λίμνη. Καταγάλανη η λίμνη, κατακόκκινα τα μάγουλα των Καστοριανών. Οι βάρκες εδώ εκεί και πάρα πέρα. Τα ψάρια γυάλιζαν από το πεντακάθαρο νερό της λίμνης, τα χέλια και γριβάδια όλα γίνονταν ανάρπαστα Οι βάρκες πάμπολλες που ψάρευαν όλο το βράδυ. Οι Καστοριανοί στέλνανε ψάρια δώρο σε συγγενείς και φίλους σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα και σε πολλά άλλα μέρη της πατρίδας. Ήταν τα καλλίτερα. Αυτή ήταν η πρώτη μου εντύπωση. Έτσι ήταν. Δεν άργησε όμως να ζήσω την πόλη, την γαλανή και κρυσταλλένια λίμνη για αρκετά χρόνια.

Στο Ντουλτσό στα χρόνια του 1948 με 1950 αρκετές γυναικούλες τα ρούχα τους πλένανε μόλις στην άκρη της λίμνης. Το νερό καθαρότατο. Ήταν τόσο καθαρή. Θυμάμαι με τους συμμαθητές και φίλους όταν λέγαμε (και είχαμε που να πάμε) θα πάμε μπάνιο στον Σταυρό, Μήτκα, Μαυρώτησα ή εκεί που είναι σήμερα ο Ναυτικός Όμιλος Όλες οι τοποθεσίες ήταν κατακάθαρες.

Τα χρόνια περνάνε και οι συνήθειες και η συμπεριφορά των κατοίκων της Καστοριάς προς την ωραία λίμνη αλλάζει, ο έλεγχος και το ενδιαφέρον από τους αρμόδιους έχει χαθεί. Αυτό το είχα παρατηρήσει πριν πολλά χρόνια, αλλά όπως μου είπε κάποιος δεν μου πέφτει λόγος να ενδιαφερθώ. Πάντοτε πιστεύω οι φωνές εισακούγονται, αλλά το θέμα είναι σοβαρό και ανήκει στους αρμόδιους, τους άρχοντες που πρέπει να ενδιαφέρονται, και ο λαός έχει τον τελευταίο αποφασιστικό λόγο

Στην ΟΔΟ διάβασα και ξαναδιάβασα το άρθρο και τις ενέργειες του συλλόγου «Σπασμένο Ρόδι» που ζητά την άμεση λύση της λίμνης ΜΑΣ. Η λίμνη άνηκε και σε μας τους ξενιτεμένους. Αισθανθήκαμε μεγάλη συγκίνηση με τις κορδέλες, και άξιοι αυτοί που βάλανε τα ονόματά τους, και ντροπή στους ιθύνοντες.

Προσωπικά η φωτογραφία της Καστοριάς με την λίμνη της στολίζει το κατάστημά μου, και όσοι την βλέπουν θαυμάζουν το κάλλος της. Εδώ στους μακρινούς Αντίποδες έχουμε καμάρι την ωραία «Καστοριά με την λίμνη της».

Δεν θα ήθελα να φέρω πίσω τις τελευταίες αναμνήσεις, ιδίως της λίμνης. Είναι πέντε χρόνια τώρα όταν η σύζυγος μου Κατίνα (αν και πολύ μικρή ξενιτεύτηκε), μια και είχαμε το ταξί, μου ζήτησε να πάμε στην Μαυρώτισσα και να κάνουμε τον γύρο της λίμνης. Η διαδρομή ήταν ευχάριστη, αλλά την επόμενη που κάναμε την ίδια διαδρομή με το βαποράκι, μέσα στα πράσινα νερά, τότε ήταν και η μεγάλη απογοήτευση, και να που το «Σπασμένο Ρόδι» και οι κορδέλες με τα ονόματα, μας κέντρισαν το υποσυνείδητο.


Ο κ. Κ. Ρεκάρης, κατάγεται από το Νεστόριο, ζει μονίμως στην Μελβούρνη Αυστραλίας.

6.10.10

ΑΝΔΡΕΑ ΒΙΤΟΥΛΑ: Μιὰ ἀγωνία ὅλο τέχνη

σπαράγματα καρδιᾶς του Ἀντρέι Ταρκόφσκι


καὶ ἠχήθηκα σὲ κωδωνοκρουσίες
ὀρθόδοξης ἐρημίας

Κικὴ Δημουλᾶ


Ἡ καταληκτικὴ κωδωνοκρουσία τῆς συγκλονιστικῆς δημιουργίας του Ρώσου σκηνοθέτη Ἀντρέι Ταρκόφσκι ἀκούστηκε στὸ νησὶ Γκότλαντ τῆς Σουηδίας πρὶν εἴκοσι πέντε χρόνια. Ἐκεῖ γυρίστηκε ἡ Θυσία, ἡ τελευταία καὶ πιὸ ἀγαπημένη ταινία τοῦ ποιητῆ τῆς ἕβδομης τέχνης Ταρκόφσκι. Σὲ ὅλο του τὸ ἔργο, ποὺ ἀπὸ τὸ 1962 περιλαμβάνει ἑπτὰ ταινίες, παλεύει μὲ τὸ αἴνιγμα τοῦ ἀνθρώπου. Στοὺς καιροὺς αὐτῆς τῆς δυσώδους πνευματικῆς καχεξίας μᾶλλον δὲν θὰ ἦταν περιττὸ νὰ ἀφουγκραστεῖ κανεὶς τὴν ἀνεπιτήδευτη αὐτοαποκάλυψη ἐνὸς ἀνήσυχου πνεύματος.

Στὸ ἀνέκδοτο μέχρι πρὶν λίγα χρόνια γιὰ τὴν ἑλληνικὴ ἀγορὰ γερμανικὸ ντοκυμαντὲρ «ἀναζητώντας τὸ χαμένο χρόνο» ὁ Ταρκόφσκι φανερώνει οὐσιαστικὰ τὴν πηγὴ τοῦ μεγαλειώδους ἔργου του. Αὐτὴ διατυπώνεται μὲ μία ἐρώτηση, ποὺ ο Ταρκόφσκι ἀπευθύνει πρῶτα στὸν ἑαυτό του καὶ ἀκολούθως στὸν καθένα, ποὺ διατηρεῖ ἔστω καὶ μία ἰκμάδα ἀνησυχίας ἀκόμη γιὰ τὸ μυστήρο τῆς ζωῆς. Ἀναρωτιέται λοιπὸν ἂν «ἡ τέχνη εἶναι μίμηση τοῦ Δημιουργοῦ μας;»

Το σκεπτικό της απόρριψης του αιτήματος για την επανάληψη της δίκης του Σωκράτη

Πρόσφατα δημοσιεύθηκε η διάταξη του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου 525/2009 με την οποία απορρίφθηκε το αίτημαγια την επανάληψη της δίκης του Σωκράτη. Το σκεπτικό της διάταξης έχει ως εξής:


Α. Εισαγωγή

Με την από 6.2.2008 αίτησή του ο δικηγόρος Αθηνών Κ.Π. ζητεί την εκ μέρους του Εισαγγελέως Αρείου Πάγου επανάληψη της διαδικασίας προς όφελος του καταδικασμένου για τον φιλόσοφο Σωκράτη (468-399 π.Χ.). Επισημαίνεται στην αίτηση ότι: Πραγματοποιήθηκε αναπαράσταση της δίκης στις ΗΠΑ (Ουάσιγκτον) με αθωωτικό αποτέλεσμα, ανάλογη αίτηση είχε υποβάλει το 2000 στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου αλλά απερρίφθη και ενώ σε δικαστήρια άλλων χωρών τιμώνται με αδριάντες Ελληνες νομοθέτες, δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει στην Ελλάδα. Υποστηρίζει ότι η επανάληψη της διαδικασίας:

Βιβλίο

Βιβλία Μουσικής
Η Θεωρία μου
του Ιωάννη Ζορπίδη
από το μουσικό εκδοτικό οίκο Φίλιππος Νάκας


Με την έκδοση του 3ου τεύχους ολοκληρώθηκε η σειρά βιβλίων εκμάθησης και διδασκαλίας της Μουσικής «Η Θεωρία μου» του καστοριανού μουσικοπαιδαγωγού και συνθέτη Ιωάννη Ζορπίδη από το μουσικό εκδοτικό οίκο «Φίλιππος Νάκας». Η ύλη είναι κατανεμημένη σε τρία τεύχη, με βάση το πρόγραμμα για κάθε τάξη στα ελληνικά ωδεία, στις σχολές μουσικής και στα μουσικά σχολεία. Υπάρχει για κάθε τεύχος το βιβλίο για το μαθητή / τη μαθήτρια και το βιβλίο για το δάσκαλο / τη δασκάλα. Η θεματολογική σειρά βασίζεται στην παιδαγωγική αρχή: το μπορώ του μαθητή να συμβαδίζει με το γνωρίζω κατά τη διάρκεια της σπουδής, ώστε να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στη θεωρητική γνώση και στη μουσική δεξιότητα και ικανότητα του διδασκόμενου. Έτσι, το βιβλίο «Η Θεωρία μου» συνδυάζει τις τέσσερις βασικές δραστηριότητες στο μάθημα της μουσικής: μελέτη και ανάλυση θεωρητικών θεμάτων μέσα από κείμενα και παραδείγματα, λύση γραπτών ασκήσεων, μουσική ανάγνωση (σολφέζ) και μουσική υπαγόρευση (ντικτέ) για την καλλιέργεια της ακουστικής αντίληψης και της φωνής.

Β.Π. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Θερινές ΜΕΤΑπολεμικές επιχειρήσεις στο Γράμμο. Ένα σενάριο για την ανακατάληψή του 61 χρόνια ΜΕΤΑ

«Μες στο φίλμ του Παντελή...» (Βούλγαρη)

Aντικειμενικός προορισμός ο Γράμμος, θέμα: κατάκτησή του δια δευτέραν φοράν. ΜΕΤΑ (το ανερμήνευτο αρτικόλεκτον της άτυπης κι άοπλης οργάνωσης του τριημέρου που είχε τη γενική ευθύνη της επιχείρησης) 61 τόσα χρόνια. Το στρατηγείο στήθηκε στο Νεστόριο Καστοριάς. Εκεί συγκεντρώθηκαν (17,18,19 Ιουλίου) οι δυνάμεις που αποτελούνταν από τους απογόνους (μια σύναξη ανθρώπων κοσμικού περισσότερου λόγου και φιλικής έως αγαπητικής διαθέσεως, άγνωστοι επί το πλείστον μεταξύ τους -ας είναι καλά το διαδίκτυο) των μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (είναι ο άυλος πλέον θεσμός που λατρεύει το επίγειον ΚΚΕ) οι οποίοι το 1949 έφυγαν όπως όπως κι εγκαταστάθηκαν στην Πολωνία.

5.10.10

Ο κατάλογος των εβδομαδιαίων νομαρχιακών τοπικών εφημερίδων

Δημοσιεύθηκε στο φύλλο 1515 / 7.9.10 της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (αποφάσεις 16822 και 16820) ο κατάλογος των εβδομαδιαίων νομαρχιακών τοπικών εφημερίδων της Γενικής Γραμματείας Τύπου, στις οποίες δίνεται η δυνατότητα δημοσίευσης προσκλήσεων Γενικών Συνελεύσεων A.E., Iσολογισμών Α.Ε. & Ε.Π.Ε. καθώς και καταχωρήσεις δημοσιεύσεων των φορέων του Δημοσίου.
Στον νομό Καστοριάς οι εβδομαδιαίες εφημερίδες (που πληρούν τις προϋποθέσεις του νόμου Ν 3548/2007) είναι: ΟΔΟΣ, Σέντρα, Καστοριανή Εστία και Φωνή της Καστοριάς.

Το σχετικό ΦΕΚ εδώ

ΟΔΟΣ: Περί λίμνης | συνέχεια

Στα χέρια και του σωματείο «Σπασμένο Ρόδι» που στο τέλος του περασμένου Αυγούστου πήρε την πρωτοβουλία των κινητοποιήσεων για την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης (διότι για τις τοπικές Αρχές ουδείς λόγος), κοινοποιήθηκε έγγραφο από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης το οποίο αποτυπώνει και πιστοποιεί την κατάσταση της λίμνης. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός επιστήμονας για να αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος και τους ενδεχόμενους σοβαρούς κινδύνους για την δημόσια υγεία που προκαλείται από αυτήν την κατάσταση. Το «Σπασμένο Ρόδι» αντί να απειλήσει με μηνύσεις το πανεπιστήμιο για την έρευνα που διεξήγαγε -όπως σε μία εκδήλωση πολιτικού φονταμενταλισμού περίπου υπαινίχθηκαν ότι θα πράξουν για το πανεπιστήμιο Ιωαννίνων οι κ.κ. Λιάντσης και Τσαμίσης- προτίμησε να διαβιβάσει το σημαντικότατο αυτό έγγραφο στην Εισαγγελία της Καστοριάς. Προέχει η προστασία της δημόσιας υγείας και δευτερευόντως ο έλεγχος των παραλείψεων. Όσο για το πολιτικό image ορισμένων, μοιάζει να θόλωσε, σαν τα νερά της λίμνης.



  • Προς κ. Εισαγγελέα


Πολιτιστικός Περιβαλλοντικός Σύλλογος
«ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΡΟΔΙ»
Τ.Θ. 520 Καστοριά - τηλ. 6944389936
e-mail: spasmeno.rodi@gmail.com
http://spasmenorodi.blogspot.com/

Καστοριά 20 Σεπτεμβρίου 2010

Προς κ. Εισαγγελέα
Εισαγγελία Πρωτοδικών Ν. Καστοριάς

Ο σύλλογος μας έγινε δέκτης της επιστολής που με ιδιαίτερη ανησυχία σας κοινοποιούμε και παρακαλούμε για περαιτέρω ενέργειές σας ώστε να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα για την αντιμετώπιση του θέματος της δημόσιας υγείας (τουλάχιστον) με την διαβεβαίωση ότι θα μας βρίσκετε πάντα συμπαραστάτες σε θέματα που αφορούν τον γενικότερο σκοπό της προστασίας του περιβάλλοντος της πόλης μας.
Το Δ.Σ. του πολιτιστικού & περιβαλλοντικού σωματείου
«ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΡΟΔΙ»



  • Προς νομαρχία & δήμο


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΣΧΟΛΗ ΘΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ - Τομέας Βοτανικής
Πληροφορίες: Μαρία Moυστάκα
τηλ.: 2310998325 Fax 2310998389 e-mail: mmustaka@bio.auth.gr

Θεσσαλονίκη, 14 Σεπτεμβρίου 2010

Προς
-Νομαρχία Καστοριάς (υπόψη νομάρχη & μελών νομαρχιακού συμβουλίου)
-Δήμο Καστοριάς (υπόψη δημάρχου & μελών δημοτικού συμβουλίου)

Κοινοποίηση:
Υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (υπόψη κ. υπουργού)
Πρόεδρο του τμήματος Βιολογίας Α.Π.Θ.

Θέμα: Ενημέρωση Αρχών για τα κυανοβακτήρια στη λίμνη Καστοριάς

Σας κοινοποιώ τα αποτελέσματα από τη μικροσκοπική ανάλυση δειγμάτων νερού που λήφθηκαν από τη λίμνη Καστοριάς στις 10/9/2010. Ταυτόχρονα, γίνεται αξιολόγηση των αποτελεσμάτων με βάση τα ερευνητικά δεδομένα της τελευταίας 20ετίας.

Στο νερό της λίμνης:
1. κυριαρχούν είδη κυανοβακτηρίων του γένους Microcystis. Τα είδη αυτά είναι γνωστά για την παραγωγή τοξινών. Οι πληθυσμοί αυτών των κυανοβακτηρίων, με βάση τις μοριακές αναλύσεις DNA, φέρουν τα γονίδια για την παραγωγή της τοξίνης μικροκυστίνης
2. συνυπάρχουν και άλλοι φυτοπλαγκτικοί οργανισμοί που δεν είναι γνωστοί τοξικοί, οι οποίοι συμβάλλουν στην αύξηση της βιοποικιλότητας της λίμνης
3. τα είδη του Microcystis παρουσίασαν πολύ υψηλές τιμές βιομάζας (175 mg στο λίτρο νερού της λίμνης) στις παρόχθιες περιοχές και μικρότερες στην περιοχή της λίμνης με το μεγαλύτερο βάθος (26 mg στο λίτρο νερού)
4. τα είδη αυτά έχουν παρατηρηθεί στη λίμνη εδώ και 20 χρόνια και κατά την περίοδο 1994-96 σε εξαιρετικά υψηλές τιμές βιομάζας (>500 mg στο λίτρο νερού της λίμνης) σε παρόχθιες περιοχές, την αντίστοιχη περίοδο του έτους
5. για τα είδη αυτά έχει παρατηρηθεί σημαντική μείωση στη λίμνη κατά την δεκαετία 1999 – 2008, η οποία συνεπάγεται βελτίωση της οικολογικής κατάστασης της λίμνης σε συνδυασμό με την αύξηση της βιοποικιλότητας
6. την περίοδο 2009-2010 έχει παρατηρηθεί έξαρση των ειδών του γένους Microcystis η οποία κορυφώθηκε φέτος το καλοκαίρι-φθινόπωρο. Η αφθονία τους στη λίμνη το χειμώνα, ακόμη και κάτω από το λεπτό πάγο, υποδηλώνει ότι κάποιος μηχανισμός στη λίμνη κατά τα προηγούμενα έτη έχει προάγει την αύξησή τους και έχει εμποδίσει την πορεία βελτίωσης της λίμνης, που είχε φανεί λόγω διακοπής εισόδου του κύριου όγκου των αστικών λυμάτων
7. είναι σημαντικό να διερευνηθεί εάν υπήρξε ανθρωπογενής επίδραση κατά την περίοδο 2007-09, που ευνόησε την αύξηση αυτών των κυανοβακτηρίων (π.χ. εμπλουτισμός της λίμνης με κυπρίνο)
8. μία τέτοια λανθασμένη δράση, που περιλαμβάνεται στο προτεινόμενο επιχειρησιακό σχέδιο για την εξυγίανση της λίμνης (δράση 2.3), θα έχει ως αποτέλεσμα την κυριαρχία στη λίμνη των γνωστών τοξικών κυανοβακτηρίων
9. η παρουσία στη λίμνη των ειδών Microcystis σε τόσο υψηλά επίπεδα βιομάζας εγκυμονεί κινδύνους τόσο για την άγρια ζωή στη λίμνη όσο και για τη Δημόσια Υγεία, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Είμαι στη διάθεσή σας για τυχόν διευκρινίσεις,

Με τιμή,
Mαρία Mουστάκα
αναπληρώτρια καθηγήτρια

4.10.10

ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ Χ. ΤΕΡΙΑΚΗ : Στα θυρανοίξια μιας σχολικής βιβλιοθήκης



Ήλθε και φέτος η ώρα να ανοίξουν τα Σχολεία. Ώρα καλή ! Θα συνέλθουν και πάλι τα παιδιά και θα ζουζουνίζουν σαν τις μέλισσες πετώντας από λουλούδι σε λουλούδι, για να κρατήσουν ό, τι θα τούς χρειαστεί για να βγάλουν μέλι.
Οι αίθουσες και τα γραφεία, η αυλή και το κυλικείο, τα εργαστήρια και οι χώροι άθλησης θα τα υποδεχθούν, για να φιλοξενήσουν χαρές και πίκρες της μαθητικής ζωής. Κοντά σε όλα τα άλλα, κάποια Σχολεία έχουν και Βιβλιοθήκη ! Εκτός από τις παραδοσιακές Σχολικές Βιβλιοθήκες, που οργανώθηκαν και λειτουργούν χάρη στη φιλοτιμία κάποιων Δασκάλων, τα τελευταία χρόνια υπάρχουν και οι νέες, οι ενταγμένες στο σχετικό Πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3.10.10

ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΛΥΚΟΓΙΑΝΝΗ: Το χρεοκοπημένο κράτος

Από τη σύσταση του ελληνικoύ κράτους το 1830, τόσο ο κρατικός προϋπολογισμός όσο και το ισοζύγιο πληρωμών στηρίζονταν σε σαθρά θεμέλια. Το εμπορικό ισοζύγιο παρουσίαζε ανέκαθεν έλλειμμα: η μακροχρόνια αυτή αδυναμία αποτελούσε ένα από τα μόνιμα χαρακτηριστικά των εξωτερικών συναλλαγών της χώρας και ένα από τα βασικά διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Το μείγμα των μέτρων που κατά καιρούς έλαβαν οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις δεν απέτρεψαν την εξάρτηση από ένα μικρό φάσμα εξαγόμενων αγαθών.

2.10.10

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Προς αξιότιμο πρόεδρο
της Νέας Δημοκρατίας
κ. Αντώνη Σαμαρά


Κύριε πρόεδρε,

Με το σφουγγάρι σας σβήνετε τις προσδοκίες του Καστοριανού Νεοδημοκράτη για ανασυγκρότηση του κόμματος και την επαναφορά των άξιων με τις αρχές και τις αξίες των.
Δυστυχώς κύριε πρόεδρε το παρασκήνιο και η διαπλοκή καλά κρατεί. Διότι οι τρίτοι δεν μπορεί να έσονται πρώτοι.

Η διαφαινόμενη επιλογή σας, για το αξίωμα του δημάρχου Καστοριάς, τι αντιπροσωπεύει άραγε;
Τις φρέσκιες ιδέες, το καινούργιο και το νεωτεριστικό, ή την επικράτηση μιας ιδιοκτησιακής αντίληψης και μιας ευνοιοκρατίας που παραπέμπει σε παλαιότερες εποχές;
Στην ατμόσφαιρα όμως του κόσμου που συνθέτει την Νέα Δημοκρατία, υπάρχουν αρχές και αξίες που πλειοψηφία τις ασπάζεται και τις υπηρετεί ανιδιοτελώς.

Γι’ αυτό λοιπόν, αξιότιμε κύριε πρόεδρε, χρειαζόμαστε και απαιτούμε έναν δήμαρχο που να τον χαρακτηρίζει η ηθική αδιαλλαξία και η πολιτική ηθική, και αυτό θα πρέπει να είναι το δικό σας προσωπικό δώρο στο προπύργιο της Ν.Δ.

Χρυσόστομος Σ. Τσόπρας
π. μέλος ΝΟΔΕ Καστοριάς

1.10.10

ΟΔΟΣ: Εισιτήριο αποτυχίας

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΤΟΝΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ που προηγήθηκε, δεδομένου ότι αρχικά είχε προγραμματισθεί επίσκεψη του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά μόνο στην έδρα της Περιφέρειας στην Κοζάνη, τελικά αναμένεται αύριο Παρασκευή 1η Οκτωβρίου να επισκεφτεί και την Καστοριά, καθώς και να απευθυνθεί σε κομματική συγκέντρωση που προγραμματίστηκε τελευταία στιγμή σε ξενοδοχείο της περιοχής.
Η παράλειψη της Καστοριάς από τον χάρτη των επισκέψεων αποδίδεται στις εμφυλιοπολεμικές (όπως πάντα) διαβουλεύσεις που εξελίσσονται μεταξύ των διαφόρων υποψηφίων για το πολυθρύλητο χρίσμα (ή στήριξη) της Νέας Δημοκρατίας για τον Δήμο Καστοριάς. Χρίσμα το οποίο επιδιώκουν με λυτούς και δεμένους όλοι οι φιλόδοξοι -σαν έτοιμοι από καιρό-  υποψήφιοι δήμαρχοι του διευρυμένου Δήμου Καστοριάς. Χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψη τους ότι τα τελευταία 15 τουλάχιστον χρόνια, το χρίσμα της Νέας Δημοκρατίας για τον Δήμο Καστοριάς (με την παραδοσιακή του διάσταση ασφαλώς) αποδείχθηκε εισιτήριο αποτυχίας.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ