30.6.11

[τραγικό] σκηνικό


 Οι δηλώσεις του κ. αντιπεριφερειάρχη της Ενότητας Καστοριάς, που έγιναν με φυσικό σκηνικό (φόντο) την live καταστροφική πυρκαγιά ιδιωτικού διατηρητέου αρχοντικού της Καστοριάς, προκαλούν κακές εντυπώσεις.
Όχι μόνο διότι ο χαρακτήρας των δηλώσεων προσομοίαζε με ρεπορτάζ, αλλά και επειδή, ο ίδιος αποφάσισε να αξιοποιήσει επικοινωνιακά, ένα τραγικό σκηνικό. Και μάλιστα ένα περιστατικό πυρκαγιάς που εξ αιτίας επιχειρησιακών λαθών και απειρίας, παρ’ ολίγον να οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη καταστροφή.
Από μια πρώτη προσέγγιση η αδυναμία της Πυροσβεστικής υπηρεσίας να ανταποκριθεί στο έργο της επιτυχούς πυρόσβεσης και η απόφαση του αντιπεριφερειάρχη να μας θυμίσει την πολιτική του παρουσία με ραδιοτηλεοπτικές δηλώσεις παρουσίασης των εικόνων που όλοι έβλεπαν, με τα χέρια στις τσέπες μπροστά σε ένα τόσο αρνητικά φορτισμένο και συμβολικό τοπίο, μοιάζουν άσχετες και συμπτώσεις. Ωστόσο, οι ομοιότητες εξηγούνται σε ένα περιβάλλον ευδαίμονος απραξίας, που οφείλεται και στην μέγιστη οικονομική κρίση. Αλλά και της ανίας, που μπορεί να αισθάνεται ο κάθε δημόσιος υπάλληλος και λειτουργός, σε μια εποχή ισχνών αγελάδων.

29.6.11

ΟΔΟΣ: Φωτιά την Τρίτη

Σε μια πλειάδα περιστατικών εμπρησμού ή πυρκαγιάς παραδοσιακών σπιτιών της Καστοριάς -όλων κατά σύμπτωση διατηρητέων- η φωτιά που εκδηλώθηκε στην πλατεία Ντολτσού, στο κτίσμα που λειτουργεί η ομώνυμη με την περιοχή επιχείρηση εστιατορίου (η πρώτη που επανέφερε ένα τόνο ζωής στην βυθισμένη στην εγκατάλειψη σημαντική περιοχή της πόλης) είναι χωρίς αμφιβολία από τις πιο δυσάρεστες. Σχεδόν ανυπόφορη, μιας και η έκταση της τελικής καταστροφής, δείχνει αδικαιολόγητη.

Προκαλεί ακόμη έντονα συναισθήματα. Συμπάθειας για τους άτυχους και αξιοπρεπείς ιδιοκτήτες. Θλίψης για την συστηματική καταστροφή των καλύτερων αρχοντικών της Καστοριάς. Δυσφορίας (αλλά και ανασφάλειας) για την αδικαιολόγητη ανεπάρκεια της πυροσβεστικής δύναμης.

Όχι μόνο διότι ενώ η φωτιά της Τρίτης σημειώθηκε μέρα μεσημέρι, παρά ταύτα η επέμβαση της Πυροσβεστικής υπηρεσίας, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την ετοιμότητά της, υπήρξε ασυγχώρητα καθυστερημένη. Χρονικά και ποιοτικά εννοείται.
Όχι μόνο επειδή εξ αιτίας της φωτιάς καταστράφηκε ένα μεγάλο μέρος του κτίσματος και προκλήθηκαν εκτεταμένες καταστροφές σε κινητά αντικείμενα μεγάλης αξίας για τους ιδιοκτήτες.

Αλλά και διότι το διατηρητέο, αποτελώντας πραγματικό αρχοντόσπιτο της ιστορικής Καστοριάς που χάθηκε, είχε διατηρηθεί σε αυθεντική κατάσταση με μεγάλη φροντίδα, θυσίες και προπαντός το σπάνιο φρόνημα του ευπατρίδη από τους ενοίκους του. Ανήκε άλλωστε από τον 19ο αιώνα στην ίδια οικογένεια που το κατοικούσε στους υψηλότερους ορόφους του, ενώ διηύθυνε και το φημισμένο εστιατόριο στους χώρους του πρώτου επιπέδου.

Στις άλλες περιπτώσεις καταστροφών σε αρχοντικά της ίδιας περιοχής, που μέσα σε κάποια χρόνια, η φωτιά αφάνισε μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά και περισσότερο πολύτιμα δείγματα της σπουδαίας μνημειακής αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της πόλης. Όπως ενδεικτικά τα αρχοντικά Τζιάτα, Παπία και Σομαλιά. Έτσι η κληρονομιά αυτή, με τα μεγάλα σπίτια-αρχοντικά μνημειακού χαρακτήρα και διαστάσεων, έχει τρωθεί σημαντικά.





Στις άλλες περιπτώσεις ωστόσο, οι φωτιές εκδηλώθηκαν κατά τις βραδινές ώρες. Με αποτέλεσμα να μην γίνει αντιληπτό από τους κατοίκους το -και τότε- τυχόν ναυάγιο της πυρόσβεσης. Και αυτό διότι οι περισσότεροι πληροφορούνταν την είδηση μόνο μετά την ολοσχερή, ή περίπου πλήρη αποτέφρωση. Έβλεπαν ελάχιστες φωτογραφίες με τις πύρινες γλώσσες να υψώνονται στην νύχτα, και πραγματικές σκηνές στο φως της επόμενης ημέρας, όταν είχαν μείνει στάχτες και καπνίζοντα μέλη.

Κάποτε στην Καστοριά

Τα κοινωνικοπολιτικά συμπεράσματα μια πολιτισμικής καταστροφής

Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι ο πολίτης ανήκει στην κοινωνία όχι στον εαυτό του. Με την ίδια λογική και η πολιτιστική κληρονομιά ανήκει πρώτα στην κοινωνία ή την πόλη και μετά στον ιδιοκτήτη της. Όταν χάνεται ένα αρχοντικό δεν ζημιώνεται μόνο ο ιδιοκτήτης αλλά όλη η κοινωνία και ολόκληρη η πόλη. Όλοι είμαστε ένα μέρος του όλου και δίχως το όλον δεν θα είχαμε την ίδια αξία και δυνατότητα δίχως αυτό. Αν τα αρχοντικά νομίζουμε ότι ανήκουν μόνο στους ιδιοκτήτες και όχι στο κοινωνικό σύνολο την πόλη ή τον δήμο, τότε κάνουμε λάθος προσέγγιση.

27.6.11

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Μετά από γραπτή διαμαρτυρία  για καθυστερημένη εξυπηρέτηση

Ποινή φυλάκισης έξι μηνών σε 83χρονο επειδή χαρακτήρισε «ανίκανους», «αγενείς και ανάγωγους»…  δημόσιους υπαλλήλους
ΑΠΕ-ΜΠΕ-ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, και λοιπά ΜΜΕ

Σε ποινή φυλάκισης έξι μηνών με τριετή αναστολή καταδικάστηκε από το Β'Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, 83χρονος συνταξιούχος για εξύβριση δημοσίων υπαλλήλων, ενώ απαλλάχθηκε για τη συκοφαντική δυσφήμηση. 
Αφορμή στάθηκε η καθυστέρηση που παρατηρήθηκε πριν από έξι χρόνια στη διαδικασία ανανέωσης της άδειας παραμονής της αλλοδαπής συζύγου του από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Με επιστολή του, το Φεβρουάριο του 2006, προς το Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης που στη συνέχεια διαβιβάστηκε στις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Εσωτερικών και στο Συνήγορο του Πολίτη, ο συνταξιούχος διαμαρτυρήθηκε για αυτή την καθυστέρηση και κατήγγειλε με συγκεκριμένους χαρακτηρισμούς την ανάρμοστη συμπεριφορά που, όπως ισχυρίστηκε, του επέδειξαν οι υπάλληλοι όλων των εμπλεκόμενων υπηρεσιών.
«Ο απλός πολίτης για να λύσει το πρόβλημά του, ενδεχομένως, πρέπει πρώτα να λύσει το πουγκί του» ανέφερε στην επιστολή του, υιοθετώντας, παράλληλα, χαρακτηρισμούς όπως «ανίκανοι», «αδαείς» και «αγενείς» σε βάρος των υπαλλήλων της υπηρεσίας. Μετά από μήνυση του τότε διευθυντή της Διεύθυνσης Αστικής Κατάστασης Αλλοδαπών και Μετανάστευσης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, ο συνταξιούχος μηχανολόγος μηχανικός παραπέμφθηκε σε δίκη, για τις πράξεις της συκοφαντικής δυσφήμησης και της εξύβρισης. 
Κατά τη διάρκεια της απολογίας του ο συνταξιούχος δήλωσε:  "Έπεσα θύμα της εκδικητικής μανίας των υπαλλήλων. Δεν μετανιώνω για τις εκφράσεις μου. Δεν διέπραξα έγκλημα με μάσκα και Καλάσνικοφ. Ενήργησα αντρίκεια και καθαρά και είμαι υπερήφανος γι’ αυτό που έκανα". 
Υπάλληλοι της Περιφέρειας καταθέτοντας στο δικαστήριο ισχυρίστηκαν ότι η καθυστέρηση οφείλονταν στον φόρτο εργασίας που αντιμετώπιζε η υπηρεσία τους, ενώ χαρακτήρισαν προσβλητικές τις σε βάρος τους εκφράσεις από τον κατηγορούμενο.Το δικαστήριο τον απάλλαξε τελικά από την κατηγορία της συκοφαντικής δυσφήμησης και τον έκρινε ένοχο για την πράξη της εξύβρισης.Τελικά το δικαστήριο επέβαλε ποινή φυλάκισης έξι μηνών με τριετή αναστολή. Ο 83χρονος άσκησε έφεση κι αφέθηκε ελεύθερος.

***
Φίλε κύριε Μπαϊρακτάρη.

Με αφορμή τη δίκη, στην οποία ήμουν κατηγορούμενος για εξύβριση και συκοφαντική δυσφήμιση δημοσίων υπαλλήλων και η οποία διεξήχθη επιτέλους, ύστερα από πέντε χρόνια περίπου, θεωρώ υποχρέωσή μου να αναφέρω τα εξής: Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο, μη εξαιρουμένου και του Εισαγγελέα, διεξήγαγε την δίκη κατά τρόπο άψογο και υποδειγματικό, και οφείλω να παραδεχτώ (άσχετα αν μου άρεσε που δεν μου άρεσε η απόφαση) τέτοιους δικαστές οφείλει ο πολίτης να τους αντιμετωπίζει με άφατο σεβασμό και εμπιστοσύνη.

25.6.11

ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ ΟΡ. ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΗ: Περί ανταγωνιστικότητας και άλλων κυβερνητικών φληναφημάτων

Είναι σαφές ότι η οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα, τεχνητή ή πραγματική, σηματοδοτεί την συγκρότηση μιας νέας βάρβαρης νέο-καπιταλιστικής Ευρώπης με φεουδαρχικά γνωρίσματα. Είναι επίσης σαφές -αποδεικνυόμενο από τα γεγονότα- ότι οι σημερινοί κυβερνώντες δεν είναι απλώς όργανα και τοπικοί επόπτες των σχεδιαστών της νέας Ευρώπης, αλλά και συνειδητοί θιασώτες των σχεδίων τους. Κυβερνητικός θίασος και λαϊκή τραγωδία…

Στα πλαίσια αυτά μεγάλη κουβέντα γίνεται για την έλλειψη ανταγωνιστικότητας της χώρας μας, χωρίς βεβαίως κανείς εκ του θιάσου των κυβερνώντων να εξηγεί στο λαό με ειλικρίνεια κάποια πράγματα. Θα μπορούσαμε στ’ αλήθεια, για παράδειγμα, να παράγουμε αγροτικά προϊόντα -διότι η ελληνική γη προσφέρεται για πολλά από αυτά -σε θεαματικά φτηνότερες τιμές; Μπορούμε ειλικρινά να ανταγωνιστούμε τα μεροκάματα της Συρίας ή της Αιγύπτου, και να πετύχουμε τιμές αισθητά φθηνότερες; Έχει νόημα αυτός ο αγώνας;  Προσπαθούν όντως να συρρικνώσουν το μεροκάματο στα έξι Ευρώ; Ή ζηλεύουν μήπως οι εδώ κυβερνώντες τις αραβικές κοινωνίες και τις εξουσίες τους; Διότι πολλοί ίσως ξέχασαν τις αγκαλιές με το Γιασέρ Αραφάτ του πατρός και υιού Παπανδρέου, όπως και τις ανάλογες και πρόσφατες αγκαλιές με τον Λίβυο συνταγματάρχη και τις αποσιωπημένες αντιπροεδρίες στο Ίδρυμα του. «Σοσιαλιστών» ηγετών και των δυο, για να μη ξεχνιόμαστε…

24.6.11

Είπαν:

Εμένα μου θυμίζουν* κατακτητές, που αφού κατέλαβαν τον δήμο, μοιράζουν θέσεις για μεροκάματο

Κ. ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ
Δημοτικός σύμβουλος Δήμου Καστοριάς

(*) Τα μέλη της πλειοψηφίας του Δήμου Καστοριάς.

21.6.11

ΟΔΟΣ: Urbi et orbi - Πυθμένας


Προκαλεί εντύπωση με μια πρώτη ματιά, αλλά (δυστυχώς) μοιάζει να είναι αλήθεια: Ο πυθμένας (ή πάτος για όσους το προτιμούν) στον οποίο βρέθηκε η χώρα, η Καστοριά, ο καθένας χωριστά, συνεχώς βαθαίνει. Το χειρότερο είναι ότι, αντί να λιγοστεύουν, αντίθετα πληθαίνουν οι αφορμές γι’ αυτή την αρνητική διαπίστωση. Και ότι ο πολλαπλασιασμός τους προκαλεί ένα είδος κοινωνικής, ίσως και καλλίτερα επαναστατικής νομιμοποίησης της παράδοξης και οπωσδήποτε αταίριαστης για μια ευρωπαϊκή χώρα, κατάστασης. Πρόκειται για το ιδιαίτερο είδος της αναρχίας και της ανομίας που παρατηρείται σε καταστάσεις πολιορκίας. Σαν κι’ αυτή που βιώνει ο ελληνικός λαός κοντά 2 χρόνια τώρα.

Στην περίπτωση της Καστοριάς η ΟΔΟΣ προσπαθώντας να διαφοροποιηθεί από το κλίμα της κατάρρευσης, προβάλλει συστηματικά αλλά και εξαίρει κάθε προσπάθεια ανάνηψης και αλλαγής που παρατηρείται στα δημόσια και ιδίως τα δημοτικά πράγματα. Ακόμη και αν η προσπάθεια στον Δήμο βρίσκεται στην αρχή, ή και στο επίπεδο των απλών προθέσεων. Ωστόσο πάντα κάτι ιδιαίτερα ανησυχητικό και αρνητικό συμβαίνει, ώστε στο επίπεδο της επικαιρότητας καλύπτει όλα τα υπόλοιπα, ή εν πάση περιπτώσει κυριαρχεί και καθορίζει το στίγμα του τόπου.

Στα τελευταία κρούσματα, περιλαμβάνεται ασφαλώς το γεγονός ότι κάποιοι, που επί πλέον είναι και αναρμόδιοι και αυθαίρετοι, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι χρησιμοποιούν τις παραλίμνιες εγκαταστάσεις του ΔηΝαΚ Καστοριάς στην είσοδο της πόλης από την λεωφόρο των Κύκνων, κατόρθωσαν εντελώς ανενόχλητοι από οποιαδήποτε αρχή (Δήμο, Αστυνομία Περιφερειακή Ενότητα Καστοριάς, κοκ) αλλά και από κάθε άλλο παράγοντα ή επιλεκτικά ευαίσθητο «προστάτη» του περιβάλλοντος, να επιχωματώσουν (μπαζώσουν) εργαζόμενοι ανενόχλητοι για αρκετές ημέρες μια σημαντική έκταση λίμνης μπροστά στο ΔηΝαΚ. Γεγονός που προϋποθέτει το στοιχείο της κατάχρησης, αλλά πρωτίστως το αίσθημα της παντοδυναμίας. Και ψυχολογία του ιδιοκτήτη της λίμνης. Σαν γρανιτούρα σε όλα αυτά ήταν και η κοπή μέσα στον ίδιο χώρο, τουλάχιστον 3 μεγάλων πλατανιών, επειδή όλα αυτά λέει προκαλούσαν… σκουπίδια.

19.6.11

Περί "Αγανακτισμένων"


ΤΑΚΗ ΜΙΧΑ:
Πού ήσουν τότε Αγανακτισμένε;

Που ήσουνα Αγανακτισμένε να διαμαρτυρηθείς:

• Όταν εσύ (και/ή οι γονείς σου) κατανάλωνες 12% πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ, ενώ το εισόδημά σου ήταν 5% κάτω του μέσου όρου και η παραγωγικότητα της εργασίας σου 20% χαμηλότερη;
• Όταν εσύ (και/ή οι γονείς σου) άρχισες να παίρνεις σύνταξη στα 55 σου παίρνοντας το σκανδαλώδες ποσοστό του 96% των μέσων αποδοχών και επιβαρύνοντας το ΑΕΠ με 13,5% –ενώ αντίστοιχα οι “μη αγανακτισμένοι” μαλάκες στις χώρες του ΟΟΣΑ άρχιζαν να παίρνουν σύνταξη στα 63, έπαιρναν μόλις το 61% των αποδοχών τους και επιβάρυναν το ΑΕΠ με 10%;
• Όταν εσύ(και/ή οι γονείς σου) είχατε στήσει την μεγάλη φιέστα των απεργιών την δεκαετία του 80 υπονομεύοντας έτσι την ανταγωνιστικότητα της χώρας; Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας κατά την περίοδο 1976-1988 χάθηκαν, εξαιτίας νομίμων απεργιών και μόνο 0,36 εργάσιμες μέρες ανά 1 εκατομμύριο κατοίκων στην Ελλάδα έναντι 0,06 στις ΗΠΑ και 0,14 στην Ιταλία και την Ισπανία.
• Όταν ο Ανδρέας έπαιρνε το δημόσιο χρέος της Ελλάδας στις αρχές της δεκαετία του 80 στο 20% και το ανέβαζε μέσα σε μια δεκατία σε 80%;-το μεγαλύτερο μέρος του οποίου δαπανήθηκε όχι σε επενδύσεις αλλά για τους μισθούς και συντάξεις των «πρασινοφρουρών» με τους οποίους γέμισε το δημόσιο;

17.6.11

ΟΔΟΣ: Parking I


Την έντονη αντίδραση του πολιτικού κόσμου έχει προκαλέσει ο αποκλεισμός της εξόδου του κοινοβουλίου επί της οδού Βασ. Σοφίας από ομάδα «αγανακτισμένων πολιτών», φωνάζοντας συνθήματα αποδοκιμασίας του πολιτικού κόσμου,  το βράδυ της Τρίτης, που είχε ως αποτέλεσμα να φυγαδευθούν ο πρόεδρος της Βουλής κ. Φ. Πετσάλνικος, βουλευτές και υπάλληλοι της βουλής μέσω του εθνικού κήπου.
Φωτό: ΑΠΕ

ΟΔΟΣ: Parking IΙ


Τα εγκαίνια του παρεκκλησίου του οσίου Ιωάννου του Ρώσσου, τέλεσε ο μητροπολίτης Καστοριάς κ. Σεραφείμ, στον υπόγειο χώρου (που προοριζόταν για παρκινγκ) του ναού Αγίου Γεωργίου. "Σήμερα ο όσιος βρίσκεται ανάμεσά μας με τη θαυματουργική του παρουσία και δια πρεσβειών του οποίου αιτούμαστε να μας ελευθερώσει ο Χριστός μας από τις δυσκολίες που σήμερα αντιμετωπίζουμε", είπε μεταξύ άλλων ο επίσκοπος Καστοριάς.

Φωτό: Romfea


Σχετικά κείμενα:

16.6.11

Ποτό & οδήγηση

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

ΤΑ ΠΑΛΑΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Αγαπητέ Παναγιώτη,
Κύριε Διευθυντά

Με την είσοδό μας στον ανοιξιάτικο Απρίλη, θίγω δύο θέματα.
Οι παλαιοί πάντοτε θυμούνται το σημαντικό γεγονός που συνέβη σ’ αυτόν τον μήνα δηλαδή την επίθεση των Γερμανών του Χίτλερ κατά της χώρας μας, ενώ συνεχίζονταν ο πόλεμος με τους Ιταλούς στην Αλβανία, με αποτέλεσμα να επακλουθήσει η… επάρατος Κατοχή που τόσα κακά επιφύλαξε στον ελληνικό λαό.
Τις μαύρες εκείνες μέρες έρχονται να διασκεδάσουν λίγο τις μνήμες μας (των παλαιών), η ηρωική αντίσταση των ελλήνων στρατιωτών, στο Ρούπελ, στην Κρήτη μαζί με τον κρητικό λαό που γιορτάζεται, και που πολλά κόστισε στους Γερμανούς, αλλά και η… δική μας μάχη (της Καστοριάς ή του Άργους Ορεστικού), που την χαρακτηρίζει μια πρωτόφαντη ηρωική αντίσταση και με νεκρούς έλληνες αξιωματικούς και στρατιώτες

15.6.11

ΟΔΟΣ: Κάτι κινείται


Στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Καστοριάς, που αν και δεν ήταν κατάμεστη εμφάνισε ικανοποιητική προσέλευση θεατών, πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα 23 Μαΐου, συναυλία μουσικής με το Karlsruher Konzert-Duo που αποτελείται από την κ. Dagmar Hartmann (πιάνο) και τον ο κ.  Reinhard Armleder (βιολοντσέλο). Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τον Δήμο Καστοριάς (και συγκεκριμένα την αντιδήμαρχο κ. Ε. Γεωργοσοπούλου Μισκία) και το Γερμανικό Προξενείο Θεσσαλονίκης, ο πρόξενος της οποίας παρακολούθησε την συναυλία. Το ντουέτο, με μια σειρά σημαντικών εμφανίσεων τα τελευταία χρόνια, προκάλεσε στο κοινό πολύ θετική εντύπωση. Ήταν κάτι το φυσικό αφού πράγματι επρόκειτο για δεξιοτέχνες. Ερμήνευσαν έργα Beethoven, Mendelssohn, Schumann, Ravel, Saint Saens, Piazzolla κ.ά.

...μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη

Εκατόν εξήντα χρόνια από τη γέννηση και εκατό από τον θάνατο του μεγάλου Σκιαθίτη

Προς την μητέρα μου*

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ

Μάννα μου, εγώμαι τ’ άμοιρο, το σκοτεινό τρυγόνι,
οπού το δέρνει ο άνεμος, βροχή που το πληγώνει.
Το δόλιο! Όπου κι αν στραφή, κι αφ’ όπου κι αν περάση,
δε βρίσκει πέτρα να σταθή, κλωνάρι να πλαγιάση.


13.6.11

ΟΔΟΣ: Η θέα αντιδημάρχου

ΟΔΟΣ 593 | 26.5.2011

Η αποτυχία συντονισμού των άπειρων (ή) και πολυπληθών σχημάτων διοίκησης ενός φορέα, διαχρονικά αποτελεί σημαντικό πρόβλημα. Αίτιο της κακοδιοίκησης, επομένως και εξήγηση της αποτυχίας. Ειδικά στον Δήμο Καστοριάς, στους περίπου έξι πρώτους μήνες της νέας (και πρώτης διευρυμένης) δημοτικής αρχής, το σκανδαλώδες μπάζωμα της λίμνης την περασμένη εβδομάδα, συνοδευόμενο από κοπή παλιών δένδρων (πλατάνων) στις εγκαταστάσεις του ΔηΝαΚ, στην είσοδο της πόλης από την λεωφόρο των Κύκνων, είναι το τελευταίο περιστατικό. Από μια σειρά περιπτώσεων στις οποίες παρατηρήθηκαν προβλήματα ασυνεννοησίας, ή και κακοφωνίας, στην πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου.

Και ειδικά μεταξύ των αντιδημάρχων. Μερικοί από τους οποίους,  όπως φημολογείται δεν ανταλλάσσουν ούτε καλημέρα μεταξύ τους. Όχι για κάποιο σπουδαίο πολιτικό ή δημοτικό λόγο φυσικά. Αλλά επειδή την επαύριον κιόλας των εκλογών έγινε και πάλι αναγκαίος πολιτικός όρος το ότι εκτός από την αισιοδοξία και την τύχη, οι ανθρώπινες πράξεις κρίνονται και από τα κίνητρά τους. Και ότι απαραίτητη προϋπόθεση κάθε κοινής προσπάθειας, είναι να ταιριάζουν τα χνώτα.
Οι διαφωνίες στον Δήμο Καστοριάς αν οφείλονται στον πλουραλισμό και λειτουργούν δημιουργικά, δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Κάκιστο όμως είναι να γκρεμίζεται ό,τι χτίζεται από τους άλλους, και μάλιστα σε περιπτώσεις που υποκινούνται από φθηνές μικροσκοπιμότητες. Ή ακόμη χειρότερα, αν θυμίζουν business.

Έτσι στον σημερινό Δήμο, από την μια πλευρά γίνεται αντιληπτή η προσπάθεια στον τομέα της καθαριότητας. Αλλά και στον τομέα της πολιτιστικής «επανεκκίνησης». Αναμφίβολα -και στις δυο περιπτώσεις- όσα άρχισαν να εκτελούνται, δεν αποτελούν παρά μόνο την αρχή. Μια απλή προκαταβολή, δύο αντιδημάρχων. Διότι πρέπει να γίνουν πολλά ακόμη. Όπως πάρα πολλά περιμένει ο τόπος, για να φανεί ότι κάτι άρχισε επιτέλους να κινείται μετά από χρόνια αδράνειας.

Από την άλλη όμως, ορισμένες νεφελώδεις και αινιγματικές επιλογές, όπως εκείνες οι παράξενες δημοτικές ανακοινώσεις για τα αδέσποτα σκυλιά, ή οι ασυνήθιστες ευαισθησίες για την προστασία των... αδεσπότων γενικά (μέχρι στιγμής ο Δήμος Καστοριάς ενέκρινε προϋπολογισμό διάθεσης ποσού 55.241,61  ευρώ για... σκυλοτροφές!). Αλλά και οι επίμονες φήμες για αδικαιολόγητες δημοτικές δαπάνες, με χρονικά τελευταίο περιστατικό το μυστήριο των πορτογάλων επιστημόνων, που ανέλαβαν για λογαριασμό του Δήμου Καστοριάς την διάγνωση και σωτηρία της λίμνης, ενώ την ίδια στιγμή ο δήμος κομπορρημονεί ότι θα πρέπει να σταματήσουν οι καταπατήσεις, οι επιχωματώσεις (κοινώς τα μπαζώματα) της λίμνης που κάποτε ήταν «ανεξέλεγκτες», σε συνδυασμό με τις… απειλές ότι ο δήμος σχεδιάζει να περιορίσει τους καλαμώνες στους απαραίτητους για την λειτουργία του οικοσυστήματος, είναι γεγονότα και σημάδια που πρέπει να προκαλούν ερωτηματικά και ανησυχίες.

Όχι μόνο επειδή ακριβώς αντίθετα στις δεσμεύσεις και τις μεγαλοστομίες του ο Δήμος Καστοριάς προχώρησε σε μπαζώματα της λίμνης και σε κοπή δένδρων. Αλλά και επειδή προκαλεί προβληματισμό η θέα αντιδημάρχου, της νέας Καστοριάς, να πρωτοστατεί σε όλα αυτά. Πολύ περισσότερο που  έχει στις αρμοδιότητες και υποχρεώσεις του (εκτός από το κυνοκομείο) «την προστασία και αναβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος, την προστασία και διαχείριση των υδάτινων πόρων, την δημιουργία χώρων πρασίνου και αναψυχής, καθώς και την περιποίηση των δημοτικών πάρκων των κοινόχρηστων δημοτικών χώρων, των περιαστικών αλσυλλίων και των δασών».



Και όμως αυτός ο αντιδήμαρχος, οδηγώντας ο  ίδιος μηχανήματα, συμμετείχε στο μπάζωμα της λίμνης στην είσοδο της λεωφόρου Κύκνων στον ΔηΝαΚ. Προκαλώντας σοβαρή υποβάθμιση του περιβάλλοντος, πράξη παράνομη, που υποτίθεται ότι διώκεται, κι όμως, έμοιαζε σαν να μπάζωνε λάκκο στα αμπελοχώραφά του.

12.6.11

5km λιγότερο

ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ ΟΡ. ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΗ: Πολιτικές δυναστείες, πολιτικές εμμονές και πολιτική ηθική

Παιδιόθεν απεχθανόμουν όλους εκείνους που η πορεία της ζωής τους χαρακτηριζόταν από εμμονές, είτε αυτές ανάγονταν στον προσωπικό, είτε στον επαγγελματικό τομέα. Θεωρούσα και θεωρώ για παράδειγμα, πως ο άνθρωπος εκείνος, που εμφορούμενος από ακατάσχετη εμμονή να γίνει γιατρός ή δικηγόρος, και ενώ πολλάκις αποτυγχάνει να εισέλθει στα πολυάριθμα ελληνικά πανεπιστήμια, δεν θέλει να αποδεχτεί την πραγματικότητα, προσαρμόζοντας με ρεαλισμό τις επιλογές του στα δεδομένα, επιμένει και καταφεύγει στο εξωτερικό, όπου μετα από πολλά βάσανα και κόστος υπέρμετρο, καταφέρνει να πάρει πτυχίο, και όταν εν τέλει θα εισέλθει στο λειτούργημα για το οποίο πάλεψε και θυσίασε πολλά, το πιθανότερο είναι ότι θα αποτύχει. Θα είναι είτε ένας κακός γιατρός ή δικηγόρος, είτε θα επιδιώξει να εξαργυρώσει την προσπάθεια, καθιστάμενος στυγνός επαγγελματίας ή και αγύρτης.

11.6.11

5km λιγότερο

ΘΑΝΑΣΗ ΜΠΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ: Αιολική ενέργεια και οικολόγοι

Από τα θέματα της περασμένης Τρίτης του δημοτικού συμβουλίου Καστοριάς, ήταν και το αίτημα κατασκευαστικής εταιρείας για εγκατάσταση αιολικού πάρκου στην περιοχή Δενδροχωρίου, η οποία ύστερα από έλεγχο που έχει κάνει η εταιρεία και έχει έτοιμη την μελέτη, θα επιφέρει έσοδα στον Δήμο Καστοριάς εκατόν πενήντα χιλιάδες ευρώ (150.000 €) τον χρόνο, τα οποία θα είναι ανταποδοτικά για την περιοχή, με επιπρόσθετα οφέλη δωρεάν παροχή ρεύματος.για τους κατοίκους του Δενδροχωρίου και του Γάβρου.

10.6.11

Η ελληνικη κρίση

Είπαν:

…είναι σοσιαληστής (με η)
ο Dominique Strauss Kahn....

Ζήσης Τζηκαλάγιας
βουλευτής Ν.Δ. Καστοριάς

Η Αντιγόνη

Αφού παρουσιάστηκε σε… θεατρικές παραστάσεις στην απλή ελληνική γλώσσα και εμπεδώθηκε η αριστουργηματική τραγωδία Αντιγόνη του Σοφοκλέους, ο Δήμος Καστοριάς παρουσίασε πρόσφατα (σε βιβλίο), την Αντιγόνη στην... ποντιακή διάλεκτο.
[...] Είναι προφανές, ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες διάλεκτοι, μέχρι ικανοποιήσεως και του τελευταίου διαλεκτικού Έλληνα.

Κάποτε στην Καστοριά

ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ
ΠΑΝΤΕΛΗ !


Πολλές φορές κάποια γεγονότα στη ζωή σε αφήνουν άφωνο άναυδο αλλά και γεμάτο ερωτηματικά. Όταν φυσικά πρόκειται για πολύ γνωστούς σου ανθρώπους με τους οποίους δούλεψες αγωνίστηκες συνεργάσθηκες, τότε η περισυλλογή και η περίσκεψη είναι ακόμη μεγαλύτερη. Τότε αρχίζεις να διερωτάσαι γιατί να μην υπάρχει σε κάποια πράγματα μια ιεραρχημένη νομοτέλεια. Ο σοφός λαός στις περιπτώσεις αυτές λέει ότι σειρά δεν υπάρχει.

Έφυγε πρόωρα μετά από πολύμηνη μάχη που έδωσε με αισιοδοξία και υπερηφάνεια ο φίλος και συνεργάτης Παντελής Ζάττας. Ένας αυτοδημιούργητος εκδότης εφημερίδας συγγραφέας, ιστοριογράφος και συλλέκτης χιλιάδων βιβλίων και εκδόσεων, που θα μας αφήσει

ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: «Μοναδική μας πατρίδα είναι τα παιδικά μας χρόνια». Αλλά όμως…

Ήταν στη διάρκεια αυτής της πρώτης μετά το λαμπρό πάντοτε Πάσχα όπου επιστρέφουμε στο σχολείο πάντα με μιαν άλλη διάθεση. Ακόμα και εν μέσω κρίσεως. Και δε θα μπορούσε να ‘ναι αλλιώς, αφού μόλις ξαναζήσαμε για μιαν ακόμη φορά τη συντριβή του θανάτου και τη νίκη της ζωής και του φωτός. Γι’ αυτό και μου φάνηκε πάρα πολύ βαρύ, όταν…
    …όταν εντελώς μες στο πνεύμα των αγίων ημερών που προηγήθηκαν και καθώς ένα παιδί της τάξης έθεσε γεμάτο ανυπομονησία ένα υπέροχο «αίτημα», πως «δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε πολλά χρόνια για ν’ απολαύσουμε τον παράδεισο, αλλά πως μπορούμε κι εδώ να ζήσουμε σε παράδεισο», απ’ αυτήν την παιδική αλλά μεγαλειώδη φράση πιάστηκα κι έλεγα πως, ναι, μπορούμε να φτιάξουμε παραδεισένια τη ζωή μας απλώς επιμηκύνοντας όχι κάποιο άλλο χρέος, αλλά το χρέος της αγάπης, δίνοντας μεγαλύτερη διάρκεια στο αναστάσιμο φιλί της αγάπης κι επεκτείνοντας το πνεύμα της συμφιλίωσης σε περισσότερες μέρες κι όχι μονάχα αυτές τις πρώτες μέρες του Πάσχα…

ΙΩΣΗΦ ΧΑΤΖΗΤΙΜΟΘΕΟΥ: 25 Μαΐου 1980, η Καστοριά κυπελλούχος Ελλάδος

Ούτε στις εκλογές ούτε στην εθνική γιορτή δεν συνέβη αυτό. Για πρώτη φορά στην ιστορία της πόλης στις 9 η ώρα είχαν κλείσει όλα τα καταστήματα και στους δρόμους δεν υπήρχε ψυχή.... Το τεχνικό και γενικό λύκειο έγραφε εξετάσεις το Σάββατο το απόγευμα. Αλλά πολλοί μαθητές έμειναν στη μέση για να μπούνε στις επτά η ώρα στο ειδικό για αυτούς ναυλωθέν πούλμαν για να πάνε στην Αθήνα...'.
Ο λόγος για την 25η Μαΐου του 1980, ακριβώς 30 χρόνια πριν, ημέρα κατά την οποία η Καστοριά γνώρισε αναντίρρητα ανεπανάληπτες στιγμές δόξας, τιμής και περηφάνιας. Ποιος ο λόγος; Μα φυσικά, η κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδος και με τρόπο μάλιστα θριαμβευτικό, καθώς με την επιβλητική τους εμφάνιση τα παλληκάρια της Καστοριάς οδήγησαν τον Ηρακλή του μεγάλου Βασίλη Χατζηπαναγή σε συντριβή με το εμφαντικό 5-2 στον 36ο τελικό του θεσμού.
Σίγουρα, στο μυαλό του κάθε φίλαθλου της Καστοριάς, ακόμα και του πιο αισιόδοξου και απαιτητικού, η κατάκτηση του κυπέλλου έμοιαζε με όνειρο θερινής νυκτός, παρ' όλα αυτά η άσημη, ως την 25η Μαΐου του 1980, Καστοριά κατόρθωσε να σπάσει το κατεστημένο της εποχής και να γίνει η πρώτη επαρχιακή ομάδα στην ιστορία του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου, που κατέκτησε επίσημο τίτλο.

8.6.11

ΑΝΤΩΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ: Σεβαστέ μου Ήρωα…

Σεβαστέ και πολυαγαπημένε ήρωα

Σου γράφω από τα μέρη που αγάπησες περισσότερο κι απ’ τη λαμπρή σου καριέρα, περισσότερο από τη Νάτα σου, τα παιδιά σου, την ίδια σου τη ζωή. Σου γράφω από τα μέρη όπου το αίμα σου νότισε τα χώματα και όπως είπε κι ο γαμπρός σου ο Ίωνας, με τη θυσία σου «πολλοί που ως τότε ήταν τυφλοί, είδαν».
Ασφαλώς και θα θέλεις να μάθεις για τούτον τον ευλογημένο τόπο με τους αντρειανούς θεματοφύλακες της πατρίδας μας. Ε, λοιπόν, σε πληροφορώ ότι παρά την Οδύσσεια των πολεμικών και πολιτικών αλληλοσπαραγμών κατάφερε να γιάνει τις πληγές του και να πρωτοχορέψει στης λευτεριάς τ’ αλώνι το τραγούδι της χαράς και της προκοπής.
Κι εκεί που χορεύαμε που λες κι είχαμε πιει κι ένα ποτήρι παραπάνω, στη γλυκιά παραζάλη της ευμάρειας, λάλησαν οι σειρήνες της τοκογλυφίας, άρχισαν τα νεοφιλελευθερίστικα καζινοκαμώματα των αγορών κι οι ιεροφάντες των ναών του χρήματος άρχισαν να μας ψάλλουν το τροπάριο των πτωχευσάντων και πεινασάντων.
Θα αναρωτιέσαι φυσικά, γιατί σου τα γράφω όλα αυτά. Σου γράφω λοιπόν, γιατί το πενιχρό πορτοφόλι της πατρίδας μας το διαφεντεύουν πια οι ξένοι. Οι τελώνες απομυζούν τους μη έχοντες και οι Φαρισαίοι γεμίζουν τα πουγκιά με την «δεκάτη» της τοκογλυφίας.
Σ’ αυτή τη λαίλαπα της οικονομικής κρίσης, σεβαστέ μου ήρωα, η πατρίδα σκέφτηκε να συγχωνεύσει ή και να κλείσει ακόμα σχολειά με το ανάπηρο άλλοθι των παιδαγωγικών κριτηρίων. Αυτός είναι ο περίφημος «Καλλικράτης» της εκπαίδευσης. Ξέρω τι σκέφτεσαι τώρα! Αδόκιμος τίτλος ο «Καλλικράτης», έτσι δεν είναι; Συμφωνώ, έτσι είναι! Ο Καλλικράτης έκτιζε ναούς, τείχη, Παρθενώνες! Ετούτος ο εκπαιδευτικός αντί να χτίζει, γκρεμίζει, καταργεί, συγχωνεύει, υποβαθμίζει. Χάθηκε ένα άλλο όνομα, για παράδειγμα «Αλκιβιάδης»;

6.6.11

ΟΔΟΣ: Σε μια πόλη


Οι εικόνες των «εξαγριωμένων» οπαδών που κατέκλυσαν τον αγωνιστικό χώρο του Ολυμπιακού Σταδίου πριν ελάχιστες ημέρες κατά τον τελικό αγώνα για το κύπελλο Ελλάδος, προξενώντας μεταξύ άλλων σοβαρών παραπτωμάτων και εκτεταμένες υλικές ζημιές στο (πανάκριβο) στάδιο, που αποτελεί και σύμβολο της virtual Ελλάδος των Ολυμπιακών του 2004, στην οποία πολλοί ήταν αυτοί που ρομαντικά ή με αφέλεια πίστεψαν, προκάλεσε –υποτίθεται- ισχυρό σοκ στην ελληνική κοινωνία.

Ωστόσο οι διαφορές του γεγονότος αυτού, από την αυθαίρετη κοπή των δένδρων από τους δημοτικούς και κοινόχρηστους χώρους της Καστοριάς, που τελευταία έλαβε ακόμη πιο επικίνδυνες διαστάσεις, από την κατάληψη κοινόχρηστων χώρων ακόμη και από την ρίψη φόλας για την εξόντωση αδέσποτων σκύλων, στην πραγματικότητα είναι υποτυπώδεις και ελάχιστες.

Ο «χουλιγκανισμός» ως κοινωνικό ρεύμα απλής διαμαρτυρίας, ή έστω ακραίων ξεσπασμάτων και εκτόνωσης βίας, μοιάζει να επιστρέφει όλο και περισσότερο το τελευταίο χρονικό διάστημα. Είναι όμως υποκριτικό να μην γίνεται αντιληπτό, ότι πριν τον χουλιγκανισμό των γηπέδων, προηγήθηκαν και άλλες μορφές, ενεργητικής αλλά και παθητικής βίας, όπως η εκτεταμένη ανυπακοή. Που εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους, όπως για παράδειγμα η μη πληρωμή των (σκανδαλωδώς ακριβών) διοδίων στους εθνικούς δρόμους, αλλά και με την παράβαση εφαρμογής της απαγόρευσης του καπνίσματος, όχι μόνο σε καταστήματα και μπαρ, αλλά ακόμη και σε μέσα μαζικής μεταφοράς. Καθώς και σε άλλους χώρους δημόσιας συνάθροισης.

Επομένως τα φαινόμενα αντίστοιχου χουλιγκανισμού, ανομίας ή αναρχίας που εκδηλώνονται στην Καστοριά και με τα οποία καλείται να αντιπαλέψει η νέα δημοτική αρχή, δεν αποτελούν αποκλειστικά τοπικό πρόβλημα ή χαρακτηριστικό και «εξηγούνται» με βάση την γενική κατάσταση. Επιπροσθέτως από άποψη έκτασης του προβλήματος, μπορεί να μοιάζουν ακόμη και αδιάφορα.

Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι. Διότι και στην Καστοριά, η αυθαιρεσία και ο χουλιγκανισμός, έστω κι’ αν διατηρούν περιορισμένα και προσωπικά χαρακτηριστικά, αποτελούν σοβαρό πρόβλημα. Που ασφαλώς δεν εκδηλώθηκε για πρώτη φορά αυτούς τους καιρούς, αλλά συνδέεται με εμπεδωμένες κακές νοοτροπίες και μεγάλη δόση επαρχιωτισμού. Το αποτέλεσμα όμως είναι ακριβώς το ίδιο: Αδυναμία της οργανωμένης πολιτείας (και ειδικά του Δήμου) να επιβάλλει την παρουσία του. Αλλά και μια γενικότερη ασυδοσία, στο πλαίσιο της οποίας, η αποσπασματική διαπίστωση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ. Θ. Παγκάλου ότι «μαζί τα φάγαμε» να αποτυπώνει σε ένα βαθμό, την ωμή αλήθεια.

Χαρακτηριστικά δείγματα αυτής της ασυδοσίας στην Καστοριά, μπορούν να εντοπισθούν οπουδήποτε και οσαδήποτε. Δεν αναιρούν βεβαίως τις όσες προσπάθειες καταβάλλονται από την νέα διοίκηση του Δήμου Καστοριάς, αλλά αυτό δεν αρκεί για να αντιμετωπίσει -πόσο μάλλον να λύσει- το πρόβλημα, το οποίο θα επιστρέφει ολοένα και περισσότερο έντονο, αν δεν γίνει μια συντονισμένη προσπάθεια ενεργοποίησης της κοινωνικής συνείδησης στην Καστοριά.

Σε μια πόλη όπου ο καθένας μπορούσε (ή και μπορεί; αν είναι ημέτερος) να τοποθετήσει τις πινακίδες του, να μετατρέψει αυθαίρετα τα εργαστήρια και τις αποθήκες του σε διαμερίσματα, να ρίψει τα μπάζα του στην λίμνη, ή απλά πάνω στον δρόμο, να εγκαταλείψει το αυτοκίνητό του οπουδήποτε βολεύεται, να καταλάβει νησίδα πρασίνου με καρέκλες και τραπέζια αν έχει καφετέρια, είναι περίπου «φυσιολογικό» να αισθάνεται τόσο ανεξέλεγκτος, ή ακόμη χειρότερα τόσο παντοδύναμος, ώστε να σκορπίζει φόλες με αποκλειστικό σκοπό να εκτονώσει το προσωπικό του μίσος για αδέσποτους και όχι μόνο σκύλους και γάτες.

Μια μικρή αφίσα διαμαρτυρίας (φωτό) που παραμένει αναρτημένη σε στύλους της ΔΕΗ (όπως για παράδειγμα μπροστά στο δικαστικό μέγαρο στην πλατεία Δαβάκη), με την οποία καταγγέλλονται οι φονιάδες των αθώων ζώων (όχι μινκ αυτήν την φορά, αλλά κατοικίδιων σκύλων με περιλαίμιο), διεκτραγωδεί εύγλωττα την κατάσταση.

5.6.11

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριε διευθυντά,

Το ακούσαμε και αυτό: Η ΔΙΑΔΥΜΑ, ναι η άγνωστη-γνωστή μας Διαχείριση Απορριμμάτων Δυτικής Μακεδονίας, κάνει ελέγχους ποιότητας σε λίμνες της... Πορτογαλίας, προφανώς στα πλαίσια του σχεδίου που εκπόνησε η Αναπτυξιακή Κοζάνης ΑΕ με τον τ. νομάρχη Καστοριάς κ. Λιάντση (μέσα σε αυτό είναι και η τηλεθέρμανση από τον πυθμένα της λίμνης). Και από την άλλη πλευρά, οι αντίστοιχοι υπάλληλοι της Πορτογαλίας κάνουν ελέγχους στην λίμνη της Καστοριάς. Μετά από πρόσκληση του δημάρχου Καστοριάς, βεβαίως.
Έτσι εξηγείται γιατί και οι δύο χώρες ανήκουμε στις PIGS.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία

Ένας αναγνώστης


Σχετικά κείμενα:

4.6.11

ΟΔΟΣ: Θέα


Πληθαίνουν -όπως  δείχνει και η φωτογραφία- τα κρούσματα οριακής κλάδευσης με θύματα δένδρα κάθε είδους, ηλικίας και περιοχής και ιδίως τα πλατάνια, για την θέα των περιοίκων. Δεν πέρασε εβδομάδα τους δυο τελευταίους μήνες που να μην καταγγελθούν οι παράλογες πρακτικές που κατά κανόνα σπάνια εφαρμόζονται στο πλαίσιο ενός προγράμματος ισορροπημένου ελέγχου, συντήρησης, προστασίας και περιποίησης του αστικού πράσινου. Από τα παλιά κιόλας, οι αδικαιολόγητες κλαδεύσεις, είτε εξυπηρετούν μικροδημοτικά συμφέροντα πελατειακής αντίληψης. Είτε πάλι αποκαλύπτουν και σκιαγραφούν το βαθειά αντιπεριβαλλοντικό απωθημένο των υπευθύνων. Που είναι απόλυτα εναρμονισμένο στο γενικότερο ελληνικό αλαλούμ.

Ωστόσο τελευταία διατυπώνονται ανησυχίες ότι το εγκληματικό ενάντια στο περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των πολιτών της σημερινής και αυριανής Καστοριάς, φαινόμενο τείνει να προσλάβει διαστάσεις πανδημίας στον Δήμο. Προφανές είναι ότι αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, σε λίγο η πόλη δεν θα είναι ούτε κι’ απ’ έξω «κούκλα».
Στ’ αλήθεια οι μειοψηφίες του Δήμου Καστοριάς, αγρούς αγοράζουν;


Σχετικά κείμενα:

3.6.11

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αξιότιμε κ. Μπαϊρακτάρη,

Mε αφορμή άλλη μία ανώνυμη επιστολή αναγνώστριας/ αναγνώστη (άραγε ποιος ο λόγος της ανωνυμίας;) στο φύλλο 588 της 21ης Απριλίου 2011, η οποία πραγματεύεται το «φλέγον» ερώτημα περί συμμετοχής του κλάδου της γουνοποιίας στο πολιτισμικό γίγνεσθαι της Καστοριάς και τη στάση του κλάδου απέναντι σε αυτά που του καταμαρτυρούν τα διάφορα blogs περί δολοφονίας ζώων, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι με την υπάρχουσα τακτική οδηγούν προς την καταστροφή ολόκληρο το Νομό.

2.6.11

ΟΔΟΣ: Κάτι



Προφανώς και οι ανάγκες μιας σκηνοθετημένης Καστοριάς -με αφορμή τις εκδηλώσεις για την Έκθεση Γούνας- επιτάχυναν τις αποφάσεις του Δήμου Καστοριάς για την αισθητή βελτίωση αρκετών υπαίθριων σημείων σε εισόδους-εξόδους της πόλης. Ούτε βέβαια οι επεμβάσεις που έγιναν (χρωματισμοί κρασπέδων, καθαριότητα και κοπή χόρτων κλπ σε κεντρικά κατά κόρον σημεία) λύνουν τα σωρευμένα προβλήματα αυτής της πόλης. Ούτε πολύ περισσότερο, αποτελούν έργα, όλα αυτά.

Αναμφίβολα όμως αποτελούν κάτι. Μια ένδειξη, ότι μετά από πολλά χρόνια, άρχισε επιτέλους να κινείται κάτι. Άρχισε να φαίνεται ένα κάποιο ενδιαφέρον, και αυτό είναι γεγονός, το οποίο έστω κι’ αν δεν επαρκεί, πρέπει να πιστωθεί στην αρμόδια αντιδημαρχία και κατ’ επέκταση στην διοίκηση του Δήμου.

Κοντά σ’ όλα αυτά, σχεδόν ανακούφιση προκλήθηκε σε κατοίκους ακόμη και πιο απόμερων περιοχών της Καστοριάς, όταν μετά από Χρόνια και Καιρούς, είδαν συνεργεία να κουρεύουν τα αγριόχορτα της Άνοιξης. Εκεί έφθασε η Καστοριά. Πιο κάτω ίσως και να μην υπήρχε. Γι’ αυτό και είναι καλοδεχούμενη κάθε ανάσα που αποδεικνύει ότι μερικοί δεν ξεχνούν τις ευθύνες που ανέλαβαν.


1.6.11

ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΜΠΟΥΣΙΟΥ: Ο μεγαλοϊδεατισμός της... Πτολεμαΐδας

Η ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) είναι επιλογή στρατηγικού χαρακτήρα για την Ελλάδα, όχι μόνον για αναπτυξιακούς αλλά και για λόγους συνέπειας, αλληλεγγύης και πρόνοιας. Αυτό όμως δεν παρέχει εισιτήριο ελευθέρας στην κάθε επιλογή, ούτε την άνεση ανέμελου καθορισμού των προτεραιοτήτων.
Με τα σημερινά δεδομένα, η παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ είναι μια υπόθεση ακριβή και αν δεν διασφαλιστεί ο πολλαπλασιαστικός χαρακτήρας της ανάπτυξής τους (τεχνολογική πρόοδος, υψηλή εγχώρια προστιθέμενη αξία, ενεργειακή αυτάρκεια) και δεν ακολουθηθεί η κατά το δυνατόν βέλτιστη διαδρομή, οι συνέπειες για την ανταγωνιστικότητα της χώρας μπορεί να είναι, ιδιαίτερα στη σημερινή δυσμενή συγκυρία, εξαιρετικά αρνητικές.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ