Όταν χάνουμε ξεχωριστούς ανθρώπους, τότε καταλαβαίνουμε την απουσία τους. Τότε καταλαβαίνουμε πόσο βοήθησαν την πόλη που ζούμε, πόσο συνέβαλαν στη διαμόρφωση της κοινής μας ζωής, στη δική μας ζωή... Πόσο μας κράτησαν ζωντανούς! Η Καστοριά είναι σήμερα ακόμη πιο φτωχή... και εμείς ακόμη φτωχότεροι...
Αξιέπαινη η κίνηση της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού. Να λέμε και τα καλά χωρίς πολλές πολλές γκρίνιες. Πολύ το χάρηκα που θα προλογίσετε σεις, κύριε Μπαϊρακτάρη. Μακάρι να μπορέσω να έλθω να ακούσω και εσάς και την κυρία Δημοπούλου.
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.
Αμην και στο ...θεατράκι της " κάποτε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆμποτε εκεί να γίνονται πράγματα.
Να χαίρεται κι ψυχούλα της....
Όταν χάνουμε ξεχωριστούς ανθρώπους, τότε καταλαβαίνουμε την απουσία τους. Τότε καταλαβαίνουμε πόσο βοήθησαν την πόλη που ζούμε, πόσο συνέβαλαν στη διαμόρφωση της κοινής μας ζωής, στη δική μας ζωή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο μας κράτησαν ζωντανούς!
Η Καστοριά είναι σήμερα ακόμη πιο φτωχή... και εμείς ακόμη φτωχότεροι...
Αξιέπαινη η κίνηση της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού. Να λέμε και τα καλά χωρίς πολλές πολλές γκρίνιες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ το χάρηκα που θα προλογίσετε σεις, κύριε Μπαϊρακτάρη.
Μακάρι να μπορέσω να έλθω να ακούσω και εσάς και την κυρία Δημοπούλου.
Καλή επιτυχία εύχομαι !
ΑπάντησηΔιαγραφή