recJPp8XvMXop0y2Y7vHbTA_Phw ΟΔΟΣ: ΙΩΑΝΝΗ ΣΚΟΡΔΑ: Αγαπητή ΟΔΟΣ

Σελίδες

7.1.22

ΙΩΑΝΝΗ ΣΚΟΡΔΑ: Αγαπητή ΟΔΟΣ

 
Νέα (τρίτη) πρόσληψη στη ΔΕΥΑΚ

Αυτή τη φορά προσλήφθηκε δημοτική σύμβουλος όχι της πλειοψηφίας του κ. Κορεντσίδη, όπως έγινε πρόσφατα με την δημοτική σύμβουλο και πρόεδρο της δημοτικής επιχείρησης "Ορεστειάς" κ. Χρυσούλα Φιλίππου που εργάζεται πλέον στην ΔΕΥΑΚ, αλλά της μειοψηφίας της κ. Σπύρου. 

* * *


Άλλωστε, εκ του αποτελέσματος κρίνονται όλοι. Έτσι δεν είναι αγαπητή ΟΔΟΣ;



Αγαπητή ΟΔΟΣ,

Εν μέσω υγειονομικής κρίσης, σεισμών και μετασεισμών στην Καστροπολιτάνα συμβαίνουν “πραγματάκια”. Μερικά από αυτά αξίζουν κριτικής και σχολιασμού και άλλα όχι. Εξαρτάται πάντοτε από τον τρόπο που επιλέγει να τα ερμηνεύσει ο καθένας. Ή και όχι. Δεν σημαίνει υποχρεωτικά πως όλα αυτά είναι αλληλένδετα.

Τα προηγούμενα αποκτούν κατά την γνώμη μου μεγαλύτερη σημασία όταν ανατρέξει κανείς στο πρόσφατο παρελθόν. Και όταν παρατηρήσει τον τρόπο που αντιμετωπίζονταν από την μεγαλύτερη μερίδα των τοπικών ΜΜΕ (σε όλες τις μορφές) πολλά και καίρια ζητήματα για την πόλη της Καστοριάς και την επιβίωση της. Ενδεχομένως και πολλών επαρχιακών χωριών, αλλά η πόλη ήταν στο επίκεντρο κάποιων σημαντικών τομών που θα επιχειρούνταν.

Στις περισσότερες από αυτές –αν όχι σε όλες– οι κατά καιρούς πολιτικές αποφάσεις έκριναν και το μέλλον τους, με αρνητική εξέλιξη φυσικά. Τόσο λόγω εσωκομματικών διαφωνιών μεταξύ πρώην και νυν, όσο και γιατί η πλειοψηφία των βουλευτών που εξελέγησαν από το εκλογικό σώμα της Καστοριάς δεν μπόρεσαν να σταθούν δυναμικά απέναντι στις ορέξεις βουλευτών γειτονικών νομών.

Αποδεικνύοντας πως δεν διέθεταν το ανάλογο πολιτικό σθένος έναντι των γειτόνων συναδέρφων τους. Κρινόμενοι εκ των αποτελεσμάτων που έχουν φέρει στην πόλη, αλλά και γενικότερα στον νομό. Άλλωστε, εκ του αποτελέσματος κρίνονται όλοι. Έτσι δεν είναι αγαπητή ΟΔΟΣ; Εκτός και αν μου διαφεύγει κάτι ως προς τα κριτήρια βουλευτικής ανταποδοτικότητας προς τους πολίτες.

Κοινός παρονομαστής σε όλες αυτές τις βουλευτικές δυστοκίες, ήταν φυσικά πολλά από τα ΜΜΕ της πόλης. Δεν θα μπορούσε να λείπει ο συγκεκριμένος κλάδος λένε κάποιοι, από τους οποίους δεν μπορώ να διαχωρίσω την θέση μου. Και όχι άδικα. Από την εμπλοκή τους φάνηκε με το πέρασμα των χρόνων πως σε αρκετές περιπτώσεις λειτούργησαν σαν την 5η φάλαγγα ως προς τα συμφέροντα της Καστοριάς.

Τα παραδείγματα πολλά. Από το ζήτημα της Αρχιτεκτονικής Σχολής που επρόκειτο να δημιουργηθεί ως τον επίσης μακρινό TAP που ευτυχώς ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Τουλάχιστον έγινε ο αγωγός φυσικού αερίου. Κάτι είναι και αυτό. Πάλι καλά δεν εισακούστηκαν οι κραυγές “αγωνίας” για την κατασκευή του έργου.

Σε αντίθεση με την Αρχιτεκτονική Σχολή, που σπαταλήθηκαν χρήματα για την μετατροπή του παλιού γυμνασίου σε ακαδημαϊκό κτήριο υψηλών προδιαγραφών με την γνωστή κατάληξη. Εκείνη την εποχή όμως και πάλι μέσω των τοπικών ΜΜΕ, αναπαράγονταν επανειλημμένως οι κραυγές “αγωνίας” περί φόβων για επεισόδια κατά τον εορτασμό της 17ης Νοεμβρίου στον χώρο γύρω από την Κουμπελίδικη αλλά και στην Μητροπόλεως. Προσωπικά θυμάμαι και ποια δημοσιογράφος προωθούσε όσους κινδυνολογούσαν. 

Καλλιεργώντας κλίμα στην τοπική κοινωνία, υποσκάπτοντας τις όποιες προσπάθειες γίνονταν εκείνη την περίοδο από όλες τις βαθμίδες των αιρετών. Όσες και όποιες ήταν εκείνες, με την όποια δυναμική είχαν. Ή δίνοντας ταυτόχρονα την ευκαιρία να εμπλακούν και γειτονικοί νομοί προς την διεκδίκηση της Σχολής. Όπως το ερμηνεύσει ο καθένας. «Βάλανε τα χεράκια τους και βγάλανε τα ματάκια τους» λένε κάποιοι. Μπορείς αγαπητή ΟΔΟΣ να διαχωρίσεις την θέση σου; Εγώ όχι με πολύ ευκολία.

Αλλά αυτά έπρεπε να ξέρουν πως θα είναι τα αποτελέσματα όταν τα τοπικά ΜΜΕ στην προσπάθεια τους να υπερασπιστούν την... “ελευθεροτυπία” και την... “αντίθετη άποψη” έδιναν βήμα σε μειοψηφίες να διατυπώνουν τις αμπελοφιλοσοφίες τους. Χωρίς ουσιαστικά επιχειρήματα, διατυπώνονταν απόψεις που ούτε στα καφενεία δεν θα τις άκουγε κανείς, ύστερα από αρκετή κατανάλωση ρακής.

Έβλεπαν τον χώρο πέριξ της Κουμπελίδικης και την Μητροπόλεως, ως τα νέα Εξάρχεια (!) Αυτή ήταν η άποψη τους. Και ας κάνουν τώρα πως δεν θυμούνται, οι δημοσιογράφοι, οι μειοψηφίες και οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι. Θυμούνται όλοι οι υπόλοιποι που τους λείπει η Αρχιτεκτονική Σχολή και στερούνται τα οφέλη από την ύπαρξη της, γνωρίζοντας πως πολλοί από τους συναδέρφους σου, έβαλαν το λιθαράκι τους και σε αυτήν την αποτυχία.

Της ίδιας νοοτροπίας “κραυγούλες” αγωνίας, αναπαρήγαγαν και στην περίπτωση διάσχισης του ΤΑΡ από τον νομό Καστοριάς. Αλλά σε εκείνη την περίπτωση δεν μπορούσαν να κάνουν και πολλά ως προς την αποτροπή του συγκεκριμένου έργου, από την στιγμή που είναι διακρατικό. Ψιλά γράμματα αγαπητή ΟΔΟΣ, μην σε απασχολούν αυτά. Κράτα μόνο το έργο και τον ερχομό του φυσικού αερίου σε λίγα χρόνια στην Καστοριά.

Από την άλλη, όλοι εμείς δεν θα ξεχάσουμε ποιες ήταν εκείνες οι θορυβώδεις μειοψηφίες και ποιοι τις ανέδειξαν. Όπως και μέσα από ποιον πολιτικό φορέα αναδείχθηκαν εκείνες οι αγωνιώδεις “κραυγούλες” και ποιος ήταν μετέπειτα ο εκλεγμένος εκπρόσωπος τους. Ο οποίος κρυμμένος πίσω από εκείνα τα «Ναι μεν αλλά...» τρέχει τώρα –που αισίως φτάνει στο τέλος του ένα τεράστιο έργο– να καρπωθεί τις δάφνες της συγκεκριμένης ενεργειακής επιτυχίας.

Και σε αυτήν την περίπτωση, οι δημοσιογράφοι και όλοι οι εμπλεκόμενοι μπορεί να ξέχασαν, όμως δεν ξεχνά ο κόσμος. Αναζητούν την πολιτική εξιλέωση, αλλά φαντάζει μάταιο. Στα μάτια των πολιτών τουλάχιστον. Βλέπεις και εσύ αγαπητή ΟΔΟΣ, πως σε δύο τουλάχιστον καίριες περιπτώσεις τροχοπέδη αποτέλεσε μέρος του κλάδου σου δια των εκπροσώπων του και η ανάδειξη “κραυγών” μιας χούφτας ανθρώπων. Στην μία περίπτωση κατάφεραν τον σκοπό τους, στην άλλη όχι. Οι μειοψηφίες με την ευλογία των τοπικών “Εισαγγελάτων”. Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις.




Ανεξαρτητοποιήθηκε δημοτικός σύμβουλος της μειοψηφίας

Στην φωτογραφία ο δήμαρχος Καστοριάς.

* * *

Όλα τα παραπάνω αναφέρονται φυσικά επειδή είναι περιστατικά που όσα χρόνια και αν περάσουν, δεν ξεβάφουν από την μνήμη των πολιτών. Και δείχνουν πως όποιοι τυγχάνουν ιδιαίτερης αντιμετώπισης από τα τοπικά ΜΜΕ, οδηγούνται στο τέλμα και μετά εξαφανίζονται. Έχοντας αφήσει πίσω τους καμένη την Καστοριά και όσους πολίτες έχουν απομείνει και δεν έχουν μεταναστεύσει. 

Το ίδιο θα συμβεί και με τους τωρινούς δημοτικούς. Οι οποίοι έχουν επιλέξει να συμπορευτούν με τα ΜΜΕ και τις ορέξεις τους. Άλλοτε σέρνονται πίσω τους και άλλοτε γίνεται το αντίθετο. Είναι μια ευχάριστη ατμόσφαιρα και αυτό βγαίνει προς τα έξω. Αδιαμφισβήτητα.

Καθώς αυτό που εξ αρχής ήταν σημαντικό πρόβλημα στην συγκεκριμένη δημοτική αρχή, είναι το ζήτημα της απόλυτης πλειοψηφίας στο δημοτικό συμβούλιο. Την οποία, βάσει της απλής αναλογικής και του εκλογικού νόμου που καθιερώθηκε επί ΣυΡιζΑ, η δημοτική αρχή δεν διέθετε. Θα αναρωτηθείς –και ενδεχομένως δικαίως– πως συνδυάζονται όλα αυτά; 

Θα σου εξηγήσω αμέσως αγαπητή ΟΔΟΣ: Μετά την ανεξαρτητοποίηση του δημοτικού συμβούλου κ. Μιχάλη Ζησόπουλου, εκλεγμένου με τον δημοτικό συνδυασμό "Συμμαχία ευθύνης - Γιώργος Πετκανάς" άνοιξε ουσιαστικά ο δρόμος, για να κερδίσει η απλή πλειοψηφία της δημοτικής αρχής στο δημοτικό συμβούλιο, την πολυπόθητη απόλυτη πλειοψηφία. 

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τους πραγματικούς λόγους της ανεξαρτητοποίησης του κ. Ζησόπουλου –εξ άλλου η κρυψίνοια του δημόσιου λόγου της Καστοριάς, έχει φτάσει σε επίπεδα ντοκτορά. Ούτε και εάν όσα κάπως επιτηδευμένα αναφέρονται στην επιστολή ανεξαρτητοποίησής του, αποτελούν μια πολιτικά πλήρη και απολύτως ειλικρινή τοποθέτηση για τις σκέψεις του ίδιου. 

Όμως αλήθεια είναι απορίας άξιο, πώς μπορεί κάποιος να ανεξαρτητοποιείται χωρίς να παρουσιάζει δημοσίως και με σαφήνεια στους ψηφοφόρους τους λόγους; Δεν είναι μια μετεκλογική σοβαρή εξέλιξη που αλλοιώνει το αποτέλεσμα της κάλπης; Πολύ περισσότερο δε που οι ανεξαρτητοποιήσεις του είδους, παραδοσιακά αποτελούν αποσκιρτήσεις. 

Πάντως, εδώ που τα λέμε, εύχομαι να είναι κάτι απλό, αν και από μέρους μου παρατηρώ συμπτώσεις πίσω από την συγκεκριμένη ανεξαρτητοποίηση. Μπορεί πάλι όντως να έπραξε με το σκεπτικό της «δυναμικής ένωσης εκπροσώπων των δημοτών για ρεαλιστικές και συμφέρουσες λύσεις για τον Δήμο». 

Αλλά στα αλήθεια δεν ξέρω πόσες ερμηνείες μπορείς να δώσεις εσύ αγαπητή ΟΔΟΣ και με ποιον τρόπο αποκωδικοποιείς την συγκεκριμένη τοποθέτηση. Προσωπικά πάντως διαισθάνομαι έντονο παρασκήνιο με τον συνδυασμό “Ώρα για δουλειές”. 

Διότι δυναμική ένωση με τον κ. Ταμήλια, δεν μπορώ να φαντασθώ πως μπορεί να προσφέρει ρεαλιστικές λύσεις καθόσον δεν αρκούν τα κουκιά. Άρα, με ποιους δυναμικά ενωμένος μπορεί κάποιος να δώσει «συμφέρουσες» λύσεις; Και τι θα πει συμφέρουσες; 


* * *


Ο δηµοτικός σύµβουλος εκφράζει τη γνώµη του και ψηφίζει κατά συνείδηση, αποβλέποντας πάντοτε στην εξυπηρέτηση του συµφέροντος του συνόλου των δηµοτών. ∆ηµοτικός σύµβουλος δεν µπορεί να µετάσχει στη συζήτηση ενός θέµατος ή στην κατάρτιση αποφάσεως του ∆ηµοτικού Συµβουλίου ή να συµµετάσχει σε Α∆Α: 4ΑΓΝΚ-Θ 18 γνωµοδοτικά συλλογικά όργανα, τα οποία γνωµοδοτούν για θέµα που θα εισαχθεί στο ∆ηµοτικό Συµβούλιο, εφόσον ο ίδιος, ο/η σύζυγός του ή συγγενής του έως το δεύτερο βαθµό εξ αίµατος ή εξ αγχιστείας ή πρόσωπο προς το οποίο διατηρεί στενό δεσµό, έχει υλικό ή ηθικό συµφέρον. Ο δηµοτικός σύµβουλος στην περίπτωση αυτή έχει υποχρέωση να ενηµερώσει το σώµα για το κώλυµα αυτό και να απέχει τόσο κατά τη συζήτηση του συγκεκριµένου θέµατος όσο και κατά τη λήψη της απόφασης. Σε διαφορετική περίπτωση η απόφαση είναι άκυρη. Ο σύµβουλος που έλαβε µέρος στη συνεδρίαση διαπράττει σοβαρή παράβαση καθήκοντος και τιµωρείται µε την ποινή της αργίας, σύµφωνα µε τα άρθρο 233 και 234 του Ν. 3852/2010.

* * *


Πάντως τελικά δεν είναι λίγο βλέπεις να (αν φυσικά) προσθέσουν ακόμη μία ψήφο δημοτικού συμβούλου –έστω και ατύπως– πλησιάζοντας η δημοτική αρχή του κ. Κορεντσίδη στην πολυπόθητη απόλυτη πλειοψηφία. Που αν το συνδυάσει κανείς και με ενδεχόμενη απουσία του ίδιου ή άλλου από κάποιο δημοτικό συμβούλιο, θα προσφέρεται ένα χέρι βοηθείας κατά την διάρκεια ψηφοφορίας στην δημοτική αρχή. 

Άρα, είτε ψηφίζει υπέρ της πρότασης της δημοτικής αρχής είτε απουσιάζει από την ψηφοφορία είναι ένα και αυτό. Υποθέσεις κάνω για την ώρα. Το μέλλον θα δείξει. Να δούμε πώς εννοείται η δυναμική ένωση.

Στην περίπτωση βέβαια, που το ίδιο επαναληφθεί και με άλλον, για παράδειγμα δημοτική σύμβουλο που ανήκει (για την ώρα) σε άλλον συνδυασμό, ας πούμε την "Ενέργεια για τον δήμο Καστοριάς" με επικεφαλής την κ. Κατερίνα Σπύρου, τότε η πλειοψηφία που επιζητεί η δημοτική αρχή, φαντάζει να έρχεται πιο κοντά από ποτέ. Και δεν είναι κάποιο σενάριο της φαντασίας μου αγαπητή ΟΔΟΣ. Πίστεψε με. 

Αλλά πίστεψε με ακόμη ότι η συμπτωματική πρόσφατη πρόσληψη δημοτικής συμβούλου, συγκεκριμένα της κυρίας Χρηστάκη, της κυρίας Σπύρου, στην ΔΕΥΑ Καστοριάς μέσω προγράμματος του ΟΑΕΔ, δεν περνάει απαρατήρητη. Εκτός του προφανούς του θέματος που αφορά το κατά πόσο τυχαία μπορεί να θεωρείται η συγκεκριμένη πρόσληψη, τίθεται ένα ερώτημα: 

Πώς θα είναι δυνατόν μια δημοτική σύμβουλος της μείζονος μειοψηφίας που προσλήφθηκε σε εξαρτημένη εργασία από την δημοτική αρχή του κ. Κορεντσίδη (ΔΕΥΑΚ για την ακρίβεια) να καταψηφίσει οτιδήποτε έρθει προς ψήφιση στο δημοτικό συμβούλιο;  Και αν για προσωπικούς της λόγους δεν θα θέλει να το κάνει τόσο φανερά, θα μπορεί κάλλιστα να απουσιάζει και αυτή. 

Έτσι, η δημοτική αρχή του κ. Κορεντσίδη κάνοντας πολιτικό σλάλομ σε δύο αντιπολιτευόμενους συνδυασμούς, θα μπορεί να απολαμβάνει την δημοτική πλειοψηφία σε κάθε κρίσιμη ψηφοφορία.  Και μπράβο στους δημοτικούς συμβούλους, που χάρισαν την ελπίδα αλλά και ό,τι δεν κατάφερε ο ίδιος να αποκτήσει. 

Ή καλύτερα, μπράβο στους δημοτικούς συμβούλους που του έδωσαν ό,τι το εκλογικό σώμα αρνήθηκε. «Ώρα για δουλειά» παντού. 

Ιωάννης Σκόρδας
iskord@hotmail.com


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 11 Μαρτίου 2021, αρ. φύλλου 1071.



3 σχόλια:

  1. Ανώνυμος7/1/22

    Και πολύ καλά κάνουν θα προσθέσω εγώ, αυτοί και αυτά που πράττουν αξίζουν στους πολίτες/υπηκόους/πλέμπα/όχλο αυτής της περιοχής.

    Όλοι γνωριζόμαστε λίγο πολύ μεταξύ μας εδώ που κατοικούμε, όλοι ξέρουμε ποιοι δούλεψαν στην ζωή τους και ποιοι τα βρήκαν έτοιμα, ποιοι πήραν αέρα δάνεια και ποιοι πήραν τον αέρα κοπανιστό, ποιοι έχουν αποδείξει με τις πράξεις τους τις προθέσεις τους καλές ή κακές και ποιοι κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους.

    Μια μικρή θεατρική παράσταση που όλοι παίζουν πολύ καλά το ρόλο που έχουν επιλέξει σε αυτή την ζωή και το κοινό που παρακολουθεί επιβραβεύει τις παραστάσεις τους αυτές «κόβοντας εισιτήρια» κάθε τέσσερα χρόνια τους καλύτερους των ηθοποιών.

    Το ζητούμενο δεν είναι η συνεχής καταγγελία των πεπραγμένων των διεφθαρμένων μιας κοινωνίας ή του ευρύτερου περίγυρού της που έμαθε να επιβιώνει έρποντας και φιλώντας κατουρημένες ποδιές. Τα δεινά το τόπου εκτός από φυσικούς αυτουργούς έχουν πρωτίστως ηθικούς και είναι όσοι επιβραβεύουν δια της ψήφου τους τέτοιες προσωπικότητες και σε εκείνους πρέπει να απευθυνθεί το βασικό ερώτημα: «Πως αισθάνεστε που είστε ακάλεστοι στο φαγοπότι τους που συντελείτε με τα λεφτά σας;».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος7/1/22

    Όπου δεν πίπτει.. λόγος
    Πίπτει ράβδος.
    Και αυτή τη φορά θα είναι σε δημόσια θέα... προς γνώση και συμμόρφωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.