tag:blogger.com,1999:blog-1058396969675156424.post4699097166904040138..comments2024-03-28T20:12:37.931+02:00Comments on ΟΔΟΣ: ΑΡΓΥΡΙΟΥ Κ. ΜΑΛΕΓΚΑΝΟΥ: Τις πταίει; Ένα κείμενο για έλληνες δημοκράτες και για μικρούς έλληνες πολιτικούς!ΟΔΟΣ εφημερίδα | ODOS newspaperhttp://www.blogger.com/profile/04298207266548279299noreply@blogger.comBlogger7125tag:blogger.com,1999:blog-1058396969675156424.post-56860990248168858722007-09-20T13:55:00.000+03:002007-09-20T13:55:00.000+03:00ΠΡΕΣΒΕΙΣ ΑΠ΄ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΔέν είδαν, επί αιώνας, ...ΠΡΕΣΒΕΙΣ ΑΠ΄ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ<BR/><BR/>Δέν είδαν, επί αιώνας, τέτοια δώρα στούς Δελφούς<BR/>σάν τούτα πού εστάλθηκαν από τούς δυό τούς αδελφούς,<BR/>τούς αντιζήλους Πτολεμαίους βασιλείς.<BR/>Αφού τά πήραν όμως, ανησυχήσαν οι ιερείς γιά τόν χρησμό.<BR/>Την πείραν όλην των θα χρειασθούν τό πως μέ οξύνοιαν νά συνταχθεί, ποιός απ' τούς δυό, ποιός από τέτοιους δυό να δυσαρεστηθεί.<BR/>Και συνεδριάζουνε τήν νύχτα μυστικά<BR/>καί συζητούν των Λαγιδών τά οικογενειακά.<BR/><BR/>Αλλά ιδού οι πρέσβεις επανήλθαν. Χαιρετούν. Στήν Αλεξάνδρεια επιστρέφουν, λέν. Καί δέν ζητούν χρησμό κανένα. Κ' οι ιερείς τ'ακούνε με χαρά<BR/> (εννοείται, πού κρατούν τά δώρα τά λαμπρά),<BR/>αλλ' είναι καί στό έπακρον απορημένοι,<BR/>μή νοιώθοντας τί η εξαφνική αδιαφορία αυτή σημαίνει.<BR/>Γιατί αγνοούν πού χθές στούς πρέσβεις ήλθαν νέα βαρυά.<BR/>ΣΤΗΝ ΡΩΜΗ ΔΟΘΗΚΕ Ο ΧΡΗΣΜΟΣ... ΕΓΙΝ' ΕΚΕΙ Η ΜΟΙΡΑΣΙΑ....<BR/><BR/>Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ, Άπαντα τα Ποιήματα, Εκδόσεις Νάρκισσος, επιμέλεια Σόνια ΙλινσκάγιαAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1058396969675156424.post-57422433764299194002007-09-06T14:18:00.001+03:002007-09-06T14:18:00.001+03:00Περσο-Ρωσσικών Ρίζων Αποπείρων Μακεδονίας330 πχ Ο ...Περσο-Ρωσσικών Ρίζων Αποπείρων Μακεδονίας<BR/><BR/>330 πχ Ο Μεγας Αλέξανδρος περίφραξεν τους πρότους Ρώσσους, τους <BR/>Μαγώγ του Περσικού Γώγ, με την Κάσπιαν πύλυν της Καυκάσιας Δερβεντίας. <BR/>Οι Σκύθοι, Τούρκοι, και Ρώσσοι είναι ακριτές, βάρβαβρα αποσπάσματα των <BR/>Πέρσων, ατμομπανιαρισταί ελαφοβοσκοί, και συνολικός αποτελούν το αιώνιον <BR/>πλήγμα όχι μόνον του Ελλινισμού αλλά και του πολιτισμού.<BR/><BR/>866 Ο Πατριάρχης Φώτιος εναρξεί σχίσμα κατα Πάπα Ρώμης Νικάλαον εξ<BR/>αιτίας Βουλγαρικών επιπολαιοτήτων υπερ της Ρώμης. Τουτο σπιούνευσαν οι <BR/>ανατολήται Πλατωνικοί Χρυστωμισταί μαύροι εκκλησιαστικοί οι οποιοί <BR/>νίκησαν τους Αριστοτελιανούς Καπαδωκιαστάς λευκούς μετα πτώση ικονοκλασμού.<BR/><BR/>1235 Οι Βούλγαροι αυτοκερύχθησαν Τρίτη Ρώμη εις Τούρνοβον, <BR/>θέλοντας να πάρουν Ελλάς και Κωνσταντινούπολιν. Τουτο <BR/>μετα υιοθετούν το 1589 οι Ρώσσοι. Προκηρούν τον προτόπορον <BR/>κουμουνισμόν της πρότυπης οβσύηνας δια την σλαυοποίησην του κόσμου.<BR/>Η αστική νοοτροπία είναι η ρίζα του ελλινικού πολιτισμού. Τιουτοτρόποως <BR/>διεκδικώντες του συγγενοκεντρικού χοριάτικου φυσιολατρισμού είναι <BR/>σλαβόσποροι οποίοι πρέπει να υπαστούν διωγμό δια την σωτηρία του ελλινισμού.<BR/><BR/>1342 Οι κουμουνισταί Ζηλοταί ανέλαβαν εξουσίαν εν Θεσσαλονίκην<BR/>σφάζωντας την αριστοκρατείαν επι διάταγμαν του Ρωσσικού πράκτοραν<BR/>Γρηγωριού Παλαμάν. Ο Παλαμάς έφερε Σλαύους και Τούρκους να<BR/>υποστήριξουν τον Καντακουζινόν να διαρρήξη τον αυτοκράτοραν το 1345.<BR/>Ετσι οι Τούρκοι απέκτησαν γνώσην Ελληνικής αμύνης. Εσπειραν την<BR/>ανατολήτηκην δαιμονίαν του ησυχασμού μετατρέπτοντας τους μοναχούς εις<BR/>πράκτορες κουμουνισμού. Ο ησθχαζμός είναι παραίσθηση ταχυπνοήας. Τα<BR/>σοσιαλιστικά μέτρα που επίβαλαν εις την κυβέρνιση κατέστρεψαν από μεσα<BR/>το Βυζάντιο. Το 1584 Ανατολόφρονοι σφάζουν Πατριάρχη Λούκαρη και<BR/>διώκουν Καλβινιστάς Μελανκθόν Βιτεμβούργης οποίοι ήθελαν να μας σώσουν<BR/>από τούρκους. <BR/><BR/>1824 Η Ρωσσια αντιτίθεται είς την δημιουργίαν μοναδικου Ελληνικού<BR/>κράτους και δ'υπομνήματος της του Υπουργού Εξωτερικών Νεσσελρόδη<BR/>(Γερμανός, οποίος ενικήσεν την θέσην του εναντίον τον Καποδίστριαν),<BR/>προτείνει εις τας λοιπάς δυνάμεις την ίδρυσιν τριων κεχωρισμένον<BR/>Ελληνικών κρατιδίων, υποτελών ταυτόχρονα εις Τουρκίαν και<BR/>Ρωσσίαν, κατα παράδειγμαν Μολδοβλαχίας. <BR/><BR/>1843 Επι εντολήν του Νεσσελρόδη αποστέλλεται ο πανσλαυιστής<BR/>Αρχιμανδρίτης Ουσπένσκης δια να εξεγείρη το Αραβοκατοχημένων Χριστιανικόν<BR/>ποίμνιον κατα των Ελληνόφωνων, δηλ Πατρ Ιεροσολύμων και Αντιοχείας και<BR/>τελικώς επιτυγχάνει το 1847 την απόσπασιν της Αντιοχείας οποιοι<BR/>τωρα διεκδικούν αφελληνοποίησιν διασποράς. Στρέφων πρως ταις <BR/>Περσοζορωαστριανών των ρίζων, οι Ρωσσοι ασπάζων τους μονοφυσιταίς ως <BR/>παρεξηγημένα θύματα των Ελλήνων, και μηχανεύουν ταχα Αραμαήστα ευαγγέλια <BR/>να διαψεύσουν τα Ελληνιστά. Τουτες προσπαθείες επιτυγχάναν αιώνα <BR/>αργότερα με το Μιχαήλ Αφλάκη, οποιος ίδρυσεν το κομμαν Βάαθ του <BR/>Σαδδάμη και Ασσάδη.<BR/><BR/>1870 Οι Πανσλαυισταί κατήνεγκον νέον δεινόν πλήγμα κατά του <BR/>Οικοθμενικού Πατριαρχείου διά της εκδόσεως Τουρκικού φιρμανίου <BR/>δια την ίδρυσιν Αυτοκεφάλων Βουλγαρικών φυλετικών παρασυναγωγών, <BR/>ταχα Εξαρχία, κατα διαταγμαν του Ρωσσου πρέσβεως Ιγνάτιευ, <BR/>κατάγωγος οποιου τωρα διεκδικεί Καναδική προθυπουργεία. Τωρα <BR/>διασρέφουν το συνοδικό ανάθεμα κατα φυλετισμό εναντίον δισποράν.<BR/>Διαθεσαν πεντομύρια ρουβλίων το 1872 προς εκσλαυισμόν Αγίου Ορως και <BR/>εκδίωξιν Ελλήνων Μοναχών οσων ουδέν ασπάζων τον δαιμονικών περσογεννής <BR/>ησυχασμόν. <BR/><BR/>1878 Η Ρωσσια αναγκάζει την Τουρκίαν να υπογράψη Συνθήκην Αγίου <BR/>Στεφάνου (προκύπτρων σημερινών Σλαβο Σκοπιανών) δι ης δημιουργείται<BR/>Μεγάλη Βουλγαρία (συμπεριλάμβων Θεσσαλονίκην) έργον εξ ολοκλήρου του<BR/>Ιγνάτιευ οστις κατα την υπογραφήν ανεφώνησεν ¨και τώρα εάν οι Ελληνες <BR/>το επιθυμούν δύνανται να μεταβούν εις Κωνσταντινούπολιν κολυμβώντες¨. <BR/><BR/>1923 Ο Πλαστίρας έσφαξεν τους Μακεδονονίκας και επέτρεψεν τους<BR/>ανατολίτας Βαφιάδην και Ζαχαριάδην ενάρξουν ενφύλιον πόλεμον. Ο<BR/>Μελέτιος Μεταξάκης θέλει να μεταφέρη το Πατριαρχίον εις Μόσχαν κατα<BR/>πρόσκλυσην Λένινως και οργανόνουν Σύνδεσμον ταχα πανορθοδόξεως<BR/>νεολέας. Το 1937 ο Στάλινας εκτοπίζει 285 χιλ ελληνορώσσους εις <BR/>Αρχάγγελον και Σιβηρίαν και τους σφάζει. Οι μαύροι τράγοι αναγκάζουν <BR/>ακόμι Μεταξά και χούνταν να ασπασθούν σοσιαλιστικάν μέτραν.<BR/><BR/>10/8/07Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1058396969675156424.post-85725298425915082372007-09-06T14:18:00.000+03:002007-09-06T14:18:00.000+03:00[Αναδημοσίευση από την ΟΔΟ]Τις δεν πταίει;Οι Βάρβα...[Αναδημοσίευση από την ΟΔΟ]<BR/><BR/>Τις δεν πταίει;<BR/><BR/>Οι Βάρβαροι<BR/><BR/>Δεν θα μπορούσα να ξεκινήσω την επιστολή αυτή χωρίς να δανειστώ την ευχή "να έχω μία εμπεριστατωμένη λογική ανάλυση των γραφομένων μου", αποδεχόμενος την εποικοδομητική κριτική που ασκήθηκε στο κείμενο μου "για έλληνες τεχνοκράτες και για μικρούς έλληνες αντιαμερικανούς".<BR/>Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο του Νασίμ Νίκολας Τάλεμπ, "Ξεγελασμένος από την τυχαιότητα", σταμάτησα στο έκτο κεφάλαιο με τίτλο "ασυμμετρία", στη σελίδα ογδόντα οκτώ, στο υποκεφάλαιο "ένας αλαζόνας 29χρονος γιος" και ντράπηκα(1).<BR/>Ντράπηκα γιατί όντως επέδειξα αλαζονεία απέναντι στους αναγνώστες της ΟΔΟΥ, παραλείποντας μία μετάφραση, την οποία, έστω και ετεροχρονισμένα, παραθέτω(2). Ντράπηκα γιατί όντως δεν με τιμά η ειρωνική στάση μου απέναντι στον κύριο Σπύρου. Ντράπηκα γιατί τα λόγια μου δεν έπονταν από μέτρο και η επιχειρηματολογία μου ήταν αδύναμη έως ανύπαρκτη. Αλλά ακόμη και "ένας αλαζόνας 32χρονος γιος" μπορεί, μέσα από έναν υγιή δημόσιο διάλογο, να μετατραπεί σε "ένα σύγχρονο Ελεάτη" και να παραδεχτεί: "ετεή δ΄ουδέν ίδμεν"(3). <BR/>Γνωρίζοντας ότι δεν γνωρίζει τίποτα, να ζητήσει να μάθει, επιδιώκοντας να ξετυλιχθεί το συγκεχυμένο κουβάρι των σκέψεων του. Και είναι αλήθεια συγκεχυμένο στο μυαλό μου για το "τις πταίει;" για το μακεδονικό. Και είναι αλήθεια ότι ενώ στην ομιλία του ο κύριος Σπύρου δίνει μία ξεκάθαρη απάντηση στο ερώτημα, δυσκολεύομαι να την ενστερνιστώ απόλυτα. Ίσως γιατί δυσκολεύομαι να αποδεχτώ ορισμένους ακραίους χαρακτηρισμούς για τους χειρισμούς του πρώην πρωθυπουργού. <BR/>Δεν θα βιαστώ να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι ο κύριος Μητσοτάκης έχει διατελέσει προδοσία, πόσο μάλλον έσχατη. Ιδίως όταν το συμπέρασμα αυτό στηρίζεται κατά πολύ στην συνέντευξη του κυρίου Σαμαρά, στην οποία ο επίτιμος πρόεδρος φέρεται να λέει ότι δεν τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα η ονομασία.<BR/>Ας μου επιτραπεί, ως άλλος "δικηγόρος του διαβόλου", να προσεγγίσω το θέμα από ένα διαφορετικό δρόμο, ένα δρόμο προσανατολισμένο σε ζητήματα πρακτικά και όχι ιδεολογικά, τον δρόμο της Realpolitik(4). Αντί να χαρακτηρίσω τη στάση του κυρίου Μητσοτάκη "προδοσία", θα την χαρακτηρίσω "ρεαλιστική πολιτική", χρησιμοποιώντας τον όρο με την αρνητική του διάσταση, η οποία ναι μεν χαρακτηρίζει πολιτικές με έλλειψη ήθους, πολιτικές τύπου Μακιαβέλη, αλλά σε καμία περίπτωση πολιτικές προδοσίας. <BR/>Μία "ρεαλιστική πολιτική" όμως έξω από τα στενά όρια του "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα", μία "ρεαλιστική πολιτική" περισσότερο όπως ασκήθηκε από τον Μέττερνιχ και εκθειάσθηκε από τον Κίσσινγκερ στο διδακτορικό του στο Χάρβαρντ(5), θα με έβρισκε "εν δυνάμει" υποστηρικτή της. Μία διεθνής πολιτική προσανατολισμένη στο μοντέλο της "ΒeNeLux"(6), όπου η επίλυση του μακεδονικού θα προκύπτει μέσα από μία συνολική διευθέτηση των διεθνών μας σχέσεων με Αλβανία, Γιουγκοσλαβία και Βουλγαρία.<BR/>Σε έναν κόσμο όμορφο αγγελικά πλασμένο όπου οι τέσσερις χώρες δεν θα ξοδεύουν κονδύλια για την στρατιωτική φύλαξη των μεταξύ τους συνόρων. Αντίθετα, με πρωτοβουλία της Ελλάδας, τα κονδύλια αυτά θα μπορούσαν να διατεθούν για την ίδρυση και συντήρηση μίας "Ακαδημίας όλων των επιστημών & των τεχνών" με έδρα την Θεσσαλονίκη. Το επίπεδο της Ακαδημίας δε να ήταν τέτοιο ώστε να συγκεντρώσει όλα τα μεγάλα μυαλά των Βαλκανίων, είτε είναι Αλβανοί, είτε Γιουγκοσλάβοι, είτε Βούλγαροι είτε Έλληνες. <BR/>Αν αληθεύει ότι οι Σλάβοι εδώ και πολλά χρόνια χρηματοδοτούν επιστημονικές έρευνες για την απόδειξη της καταγωγής τους μέσω D.N.A., τότε αναρωτιέμαι τι βαρύτητα θα είχε η οποιαδήποτε ιατρική ή ιστορική τους ανακάλυψη αν δεν συμμετείχαν σε αυτήν οι μεγαλύτεροι επιστήμονες τους; Στο περιβάλλον μίας τέτοιας Ακαδημίας το ελληνικό πνεύμα θα είχε σίγουρα την ευκαιρία να αναλύσει, να συγκρουσθεί, να συνθέσει και γιατί όχι να κυριαρχήσει. <BR/>Θα ήταν χαρά μου να διαφωνήσετε μαζί μου και μάλιστα ως προς την οποιαδήποτε διαφωνία μας, θα δανειστώ τα λόγια του Βολτέρου: "διαφωνώ με αυτά που λες, αλλά θα υπερασπιστώ το δικαίωμα σου να τα λες".<BR/>Αν διαφωνείτε όμως όταν λέω ότι: "δεν ξεχωρίζω τους ανθρώπους όπως κάνουν οι στενοκέφαλοι σε Έλληνες και βαρβάρους, δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν, τους καταμερίζω με ένα μόνο κριτήριο. την αρετή, για μένα κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρο"(7), θεωρώ ότι δεν διαφωνείτε μαζί μου, διαφωνείτε με τον άνθρωπο του οποίου της κληρονομιάς έχουμε την τύχη να είμαστε συνεχιστές.<BR/><BR/>__________________<BR/><BR/>1. Ελεύθερη μετάφραση από τα αγγλικά: Nashim Nikolas Taleb, "Fooled by Randomness", ch.6 Skewness & Asymmetry, pg 88 "An Arrogant 29year old son".<BR/>2. "Έρευνες Νομισματικής Οικονομικής", τόμος 2, "Χρηματοοικονομικές Αγορές & Ιδρύματα", Ομάδα Μελέτης του Χρήματος.<BR/>3. "Ετεή δε ουδέν ίδμεμ, εν βυθώ γαρ η αλήθεια".(Στ' αλήθεια (ετεός: αληθινός, γνήσιος) τίποτε δε γνωρίζουμε, γιατί η αλήθεια είναι κρυμμένη στο βυθό της αισθητής πραγματικότητας). Η φράση είναι αντιπροσωπευτική της σχολής των Ελεατών.<BR/>4. Realpolitik (Γερμανικά: Real ("ρεαλιστική", "πρακτική" ή "πραγματική") και Politik ("πολιτική")) αναφέρεται σε πολιτικές (ή διπλωματία) βασισμένες σε πρακτικούς προβληματισμούς και όχι ιδεολογικούς. Ο όρος realpolitik συχνά χρησιμοποιείται υποτιμητικά για να χαρακτηρίσει πολιτικές οι οποίες είναι εκβιαστικές, ανήθικες ή μακιαβελικές.<BR/>5. Το διδακτορικό του Χένρυ Κίσσινγερ, το οποίο εκδόθηκε το 1957, αφορούσε στις διαπραγματεύσεις για επίτευξη "ισορροπίας δυνάμεων" μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών μετά την μάχη του Βατερλό. Εκεί εκθειάσθηκε ο ρόλος του αυστριακού πολιτικού Κλέμενς Μέττερνιχ (1773-1859), ο οποίος ήταν από τους πρώτους που εφάρμοσαν τον "διπλωματικό ρεαλισμό" του 19ου αιώνα και αποτελεί πρότυπο διαχειριστή εξωτερικής πολιτικής. <BR/>6. BeNeLux (Belgium, Netherlands, Luxemburg): Το Βέλγιο, η Ολλανδία και το Λουξεμβούργο έχουν αποσύρει την στρατιωτική φύλαξη στα μεταξύ τους σύνορα.<BR/>7. Από τον Όρκο του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο συμπόσιο στην πόλη Ώπις της Ασσυρίας το 324 π.Χ.<BR/><BR/>26/7/07Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1058396969675156424.post-35312075222352462572007-09-06T14:17:00.000+03:002007-09-06T14:17:00.000+03:00[Αναδημοσίευση από την ΟΔΟ]Τις πταίει;Κύριε διευθυ...[Αναδημοσίευση από την ΟΔΟ]<BR/><BR/>Τις πταίει;<BR/><BR/>Κύριε διευθυντά,<BR/><BR/>Δια της παρούσης απαντώ στο κείμενο του κ. Αθανασίου Δόλλα με τίτλο "το Μακεδονικό, τις δεν πταίει, ένα κείμενο για έλληνες τεχνοκράτες και για μικρούς έλληνες αντιαμερικανούς!". Αρχικά, τον ευχαριστώ για το ενδιαφέρον του. Υπενθυμίζω δε τον τίτλο του δικού μου κειμένου στο φύλλο σας αριθμ. 401 που συγκροτήθηκε ως "Το Μακεδονικό, Τις Πταίει, ένα κείμενο για έλληνες δημοκράτες και για μικρούς έλληνες πολιτικούς" .<BR/>Επίσης υπενθυμίζω ότι μία εκ των βασικών αρχών της δημοκρατίας είναι η ελευθερία της έκφρασης η οποία μπορεί να ασκηθεί μέσα από ένα υγιή δημόσιο διάλογο. Ένα διάλογο που σε μία μη νοσούσα δημοκρατία θα είχαν την πρωτοβουλία να αναπτύξουν οι πολιτικοί άνδρες του τόπου. <BR/>Ενώ το μέγιστο αυτό δικαίωμα δεν ασκήθηκε από τους παραπάνω (μέχρις ώρας), ανέλαβε ο κ. Δόλλας και παρουσίασε ένα κείμενο που ομολογώ βρίσκω αρκετή δυσκολία να τοποθετήσω τι επιδιώκει. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δυνητικά δεν είναι ένα έξυπνο έως διαβολικά έξυπνο κείμενο. Εάν υπάρχει ένα μήνυμα για μένα σας διαβεβαιώνω ότι το έλαβα στο φάσμα του αποπροσανατολιστικού έως δημαγωγικού.<BR/>Βέβαια η δημοκρατία κάνει συμφωνίες με τους πολλούς (ιδέ πολίτες) και όχι με τον ένα (ιδέ τον εαυτό μου). Διότι εν γένει ο δημόσιος διάλογος, αλλά όπως και τον αποζήτησα με το άρθρο μου, αποσκοπεί στην έγκυρη ενημέρωση των πολλών και όχι στην αποστολή μηνυμάτων σε έναν.<BR/>Το άρθρο μου είναι (ή τουλάχιστον ο στόχος μου ήταν να εκληφθεί ως) πολιτικό ενώ ο κ. Δόλλας με (ακαταλαβίστικη;) μαεστρία εμπλέκει πολιτική οικονομία, πολιτική και παραπολιτική. <BR/>Ξεκινάει με την παρουσίαση αγγλότιτλου βιβλίου όπου δεν μπαίνει καν στον κόπο να μεταφράσει τον τίτλο του, (άσκηση υπεροχής προς τους αναγνώστες σας;), συνεχίζει με ένα ασύμμετρο παράδειγμα / αναλογία, το περισπούδαστο "Nova Υορκέζους", ακολουθεί η εμπλοκή της C.I.A. που δολοφονεί όποιους πηγαίνουν κόντρα στα αμερικανικά συμφέροντα (σύμφωνα με τον τίτλο είμαι εγώ ή ο κ. Σπύρου, μάλλον το αφήνει ανεξήγητο), και κλείνει με ένα τελείως άσχετο υστερόγραφο για τον πολιτικό κ. Αντώνη Σαμαρά. Η δε ειρωνική αναφορά του στον κ. Κρις Σπύρου ως κ. Κρις σαφώς δεν τον τιμά. Αλήθεια, θεωρεί ότι τα λεγόμενα ενός πολιτικού δεν έχουν καμία αξία ειπωμένα το 2005 επειδή υστερούν χρονικά των εξελίξεων;<BR/>Αν δεν τον ενδιαφέρει η αναζωπύρωση του θέματος, ας λάβει τουλάχιστον υπ' όψιν του ότι η δημοκρατία όχι μόνο μαθαίνει από τα λάθη της αλλά βρίσκεται σε μία διαρκή διαδικασία αναζήτησης και διόρθωσης λαθών. Και είμαι σίγουρος ότι ο κ. Δόλλας ξέρει, πως οι αρχαίοι ακόμη διανοητές (όχι τόσο οι σύγχρονοι) μας εξόπλισαν με όλα τα εργαλεία για να πάμε μπροστά: άρα ανάλυσις, σύγκρουσις, σύνθεσις.<BR/>Το κείμενο του κ. Δόλλα μοιάζει να γράφτηκε για να παρουσιάσει σε ωραίο περιτύλιγμα, συγκεχυμένο κουβάρι. Εύχομαι την επόμενη φορά να έχω μία εμπεριστατωμένη λογική ανάλυση των γραφομένων μου, για να υπάρξει πραγματικός διάλογος, κι όχι κουραστικοί αμετροεπείς μονόλογοι, με κύριο στόχο όχι την επιχειρηματολογούσα κριτική αλλά την έκθεση (ή "έκθεση";).<BR/><BR/>26/7/07Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1058396969675156424.post-80780742230210781732007-09-06T14:16:00.000+03:002007-09-06T14:16:00.000+03:00[Αναδημοσίευση από την ΟΔΟ]ΤΙΣ ΔΕΝ ΠΤΑΙΕΙ; Ένα κεί...[Αναδημοσίευση από την ΟΔΟ]<BR/><BR/>ΤΙΣ ΔΕΝ ΠΤΑΙΕΙ; <BR/>Ένα κείμενο για έλληνες τεχνοκράτες<BR/>και για μικρούς έλληνες αντιαμερικανούς!<BR/><BR/>Από το βιβλίο "Surveys in Monetary Economics, Volume 2, Financial Markets & Institutions" του Money Study Group, κεφάλαιο 3 "Financial Innovation in Theory & Practice" του David H. Gowland: "Innovation is normally defined as the introduction of a new product to a market or the production of an existing one in a new way"(*).<BR/><BR/>Θα παραδεχτώ ότι η δυσνόητη αυτή παραπομπή αρχικά δείχνει άτοπη και άσχετη με τον τίτλο του κειμένου, η οποία αποτελεί μία κριτική τοποθέτηση σε ορισμένα σημεία του άρθρου του προηγουμένου φύλλου της ΟΔΟΥ με τίτλο "Το μακεδονικό: Τις πταίει; Ένα κείμενο για έλληνες δημοκράτες και για μικρούς έλληνες πολιτικούς!" του κ. Αργυρίου Μαλεγκάνου. Θα παραδεχτώ επίσης ότι "το υλικό" του υπογράφοντος του ανωτέρω άρθρου με παρακίνησε για μία δεύτερη ανάγνωση, όχι τόσο για την αξιολόγηση των συμπερασμάτων που συνάγει, αλλά, για την αξιολόγηση "του υλικού" αυτού κάθε αυτού.<BR/><BR/>Ειλικρινά είμαι επιφυλακτικός απέναντι στην ομιλία ενός πολιτικού, πόσο μάλλον σε "μία προσεκτική και καλοσχεδιασμένη ομιλία" ενός αμερικανού πολιτικού όπως είναι ο κ. Κρις Σπύρου. Από την "καλοσχεδιασμένη" αυτήν ομιλία του κ. Κρις παραθέτω το πιο ουσιώδες κομμάτι: «Πολλοί Αμερικανοί δυσκολεύονται να κατανοήσουν το πρόβλημα που προκύπτει από τη χρήση του ονόματος "Μακεδονία"»<BR/><BR/>Εγώ θα έλεγα ότι όλοι οι Αμερικανοί δυσκολεύονται να κατανοήσουν το πρόβλημα. Είναι σαν να προέκυπτε πρόβλημα από την ονομασία της "Νέας Υόρκης", με τους "Nova Υορκέζους" να έχουν εδαφικές διεκδικήσεις στο York της Αγγλίας. Όμως οι "Nova Υορκέζοι" σκέφτονται και ενεργούν διαφορετικά. Το ζητούμενο για αυτούς είναι ο οικονομικός έλεγχος του οποιουδήποτε κράτους, γιατί το κάθε κράτος αποτελεί και "μία αγορά". Πιο προσοδοφόρες αγορές μάλιστα είναι οι "παρθένες χρηματοοικονομικά", όπως αυτές των Βαλκανίων, όπου έννοιες όπως στεγαστικό δάνειο και πιστωτική κάρτα αποτελούν "χρηματοοικονομική ανακάλυψη", για να αιτιολογήσω την αρχική μου παραπομπή. <BR/><BR/>Σε αυτήν την αγορά των Βαλκανίων όμως είχαν προβάδισμα οι Έλληνες, οι Έλληνες οι οποίοι "δεν δυσκολεύονται να κατανοήσουν το πρόβλημα της ονομασίας των Σκοπίων". Οι Έλληνες που διαβλέποντας τον κίνδυνο μελλοντικής εδαφικής διεκδίκησης κατέβηκαν σε βροντερό συλλαλητήριο και έκοψαν τους εμπορικούς δεσμούς ασκώντας εμπάργκο στους "μοχθηρούς" πρώην Γιουγκοσλάβους.<BR/><BR/>Ειλικρινά πιστεύω ότι τα λόγια του κ. Κρις δεν έχουν καμία αξία ειπωμένα εν έτει 2005. Θα είχαν αξία αν είχαν ειπωθεί πριν μία δεκαετία. Θα είχαν αξία, αν τολμούσε, τότε, να δώσει στην δημοσιότητα τα όσα ήξερε, αψηφώντας τις όποιες συνέπειες για την πολιτική του καριέρα, ακόμη και για την ίδια του τη ζωή. Ας τον εκτελούσε η CIA και να είναι σίγουρος ότι οι υπόλοιποι Έλληνες θα κάναμε σύνθημα το όνομα του στα χείλη μας.<BR/><BR/>Υ.Γ. Σε τι θα έθιγε άραγε τον κ. Σαμαρά αν η μεγαλύτερη τράπεζα των Σκοπίων ήταν ελληνικών συμφερόντων; <BR/><BR/><BR/>(*) "(Χρηματοοικονομική) ανακάλυψη φυσιολογικά ορίζεται η εισαγωγή <BR/>ενός νέου προϊόντος σε μία αγορά, ή η παραγωγή ενός ήδη υπάρχοντος<BR/>με έναν καινούργιο τρόπο".<BR/><BR/>26/7/07Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1058396969675156424.post-84388006261564731892007-07-24T21:11:00.000+03:002007-07-24T21:11:00.000+03:00Μόνη Εσφιγμένου αρχηκλώσσα σλαβοκουμουνίας! Αυτού ...Μόνη Εσφιγμένου αρχηκλώσσα σλαβοκουμουνίας! Αυτού Ζητωτές Παλαμά <BR/>πρόδοσαν Ελληνισμό στον σλαβομονγολισμό με ανατολίτηκη δαιμονία<BR/>ησυχασμο και έσφαξαν αριστοκρατία Θεσσαλονίκης να ιδρυσουν<BR/>οβσηνα σλαβοκουμουνιάς! Εστησαν σπιούνο σφετεριστή Καντακουζινό <BR/>με σλαβομονγολικά στρατεύματα, αξανοίγοντας θηρες δια τουρκοκρατία. <BR/>Τοήνβης έδειξε ότι η Ζηλωτή φορολογία έπιεσε αγρότες Μικράς Ασίας<BR/>να ασπασθούν τους Τούρκους.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1058396969675156424.post-17463349698720324302007-07-16T09:27:00.000+03:002007-07-16T09:27:00.000+03:00Μπράβο!Μπράβο!Anonymousnoreply@blogger.com