3.6.15

Λόγος & Αντίλογος


ΟΔΟΣ 29.1.2015 | 773

Ενενήντα δύο 



Αγαπητή ΟΔΟΣ,

Άκουγα μια και δυο φορές τις εκπληκτικές τοποθετήσεις, -κάπως  ψυχρές θα έλεγα- του κ. Φιλίππου Πετσάλνικου, άλλοτε βουλευτή Καστοριάς του ΠαΣοΚ και άλλοτε προέδρου της Βουλής (επί ΠαΣοΚ), ο οποίος ως συνιδρυτής και αντ’ αυτού, εμφανίστηκε την  βραδιά των εκλογών, σε τηλεοπτικά πάνελ κεντρικών αθηναϊκών καναλιών, υπερασπιζόμενος τον Γεώργιο Πανανδρέου και προφανώς κάθε αυθεντικό σοσιαλιστή τύπου προεδρικού ΠαΣοΚ και νυν ΚιΔηΣο. Και δεν πίστευα σ’ αυτά που έλεγε και αυτά που άκουγα. Ούτε κάν (δεν) πίστευα το μάλλον βλοσυρό πολιτικό ύφος του.

Μεγάλωσα βλέπεις με τον ίδιο και με τους άλλους στα ηνία και τα πολιτικά πράγματα για 30 και πλέον χρόνια, και όσο επιμένει να διεκδικεί πολιτικό λόγο και μέρισμα στο μέλλον του τόπου, μου είναι αδύνατο να μείνω αδιάφορος. Ιδίως τώρα που εγένετο το κόμμα ΚιΔη Σο, το οποίο στήριξε στην ίδρυση και μετεκλογικά με όλες του τις δυνάμεις και το οποίο συγκέντρωσε στην Καστοριά 997 ψήφους. Έχοντας ταυτόχρονα στο μυαλό μου, το ιστορικό δεδομένο ότι και πριν μερικές χιλιάδες χρόνια, ο βασιλιάς Φίλιππος της Μακεδονίας είχε φροντίσει εγκαίρως να στρώσει τον τάπητα στον γιο και διάδοχό του Αλέξανδρο, τον αργότερα Μεγάλο αποκληθέντα.

Πόση εντύπωση μου προκάλεσε στ' αλήθεια η πίστη του στον πολιτικό οίκο και όραμα των Παπανδρέου και η ολοφάνερη παράλειψη σε κάθε αυτοκριτική. Θυμήθηκα κιόλας αυτούς τους συμπολίτες μας, που πριν μερικά χρόνια, μετά τις εκλογές του 2009 εννοείται όταν κυβερνούσε περιχαρής ακόμη ο Γεώργιος Παπανδρέου της εποχής ΠαΣοΚ, έγραψαν και κατακεραύνωσαν όσους είχαν την ασέβεια να χαρακτηρίσουν «καθεστωτικές» τις ενέργειας των Παπανδρέου.

Έτσι αν και δεν υπήρξα ποτέ ΠαΣοΚ - μόνο επί Βενιζέλου και επί Σημίτη είν' αλήθεια μπήκα σε κάποιο πειρασμό - γι’ αυτά που έλεγε αλλά και συμβόλιζε ο κ. Πετσάλνικος το βράδυ των εκλογών, στην αρχή ενοχλήθηκα. Τα θεώρησα άδικα, πολιτικά αχάριστα για το ΠαΣοΚ αλλά και την Καστοριά που τον τιμούσε και πολύ μονόπλευρα, έστω κι’ αν δεν μου πέφτει λόγος. Να υπονομεύεται τόσο απροσχημάτιστα το ΠαΣοΚ και ο ίδιος ο ημέτερος κ. Φιλ Πετσάλνικος –την γνώμη του οποίου εκτιμώ αν και συστηματικά πράττω πάντα το αντίθετο– όσο και ο Γεώργιος Παπανδρέου και κάτι άλλοι, απίθανοι πολιτικοί τύποι, που ολοφάνερα δεν υποφέρουν από αϋπνίες άγχους. Όπως ο ολοφάνερα ξεκούραστος πολιτικός αστήρ και σύντροφος στο ΚιΔηΣο κ. Πεταλωτής, που τον έβλεπα να εκπέμπει το ίδιο βράδι πολιτικούς σπινθήρες για τον... βιαστικό Ευάγγελο Βενιζέλο  και άλλους αντίστοιχους.

Όλα αυτά όμως και η δυσφορία μου κράτησαν ως την επόμενη των εκλογών ημέρα. Ώσπου δηλαδή τα διάφορα ΜΜΕ, το είπαν μια, το είπαν δυο -βαρέθηκα ομολογώ να το ακούω- ότι μετά από ενενήντα δύο (92) χρόνια κοινοβουλευτικού βίου, δηλαδή μετά από περίπου ένα ολόκληρο αιώνα ή άλλως κοντά 100 χρόνια, είναι η πρώτη φορά λέει, η πρώτη Ελληνική Βουλή, χωρίς ούτε ένα Παπανδρέου (του ευγενούς και ευγονικού πολιτικού οίκου).

Καθώς έψαξα στα στοιχεία μου, τα αρχεία και τα αραχνιασμένα βιβλία της Ιστορίας (τι να την κάνω την μελέτη αφού τόσα χρόνια την έγραφε την ιστορία στην Καστοριά live και ενώπιόν μου το καλό ΠαΣοΚ και ο κ. Φίλιππος Πετσάλνικος;), επιβεβαίωσα το απίστευτο, αδιανόητο και πρωτοφανές κοινοβουλευτικό γεγονός: Ναι και Ωιμέ! Εξαιτίας ή χάρη στην αποτυχία του ΚιΔηΣο αυτή την φορά, δεν εισήλθε βουλευτής Παπανδρέου ύστερα από 92 ολόκληρα χρόνια.

Και τότε άλλαξα απόψεις. Είδα το φώς το αληθινό. Καθώς εγένετο Φως μαζί με το ΚιΔηΣοσ. Ανένηψα πολιτικά, συνήλθα από τις ψευδαισθήσεις και τις προκαταλήψεις μου. Καθ’ ότι αντιδραστικός και συντηρητικός, δεν είχα αντιληφθεί εγκαίρως την από κάποια έννοια ιστορική προσφορά και την υπηρεσία του κ. Φιλ. Πετσάλνικου, που υποστήριξε τον κ. Γεώργιο Παπανδρέου στο πάλης ξεκίνημά του, για νέους αγώνες, λευτεριάς λίπασμα με νέους νεκρούς. Χάρη σ’ αυτή, και το ΚιΔηΣο, δεν μπήκε στην Βουλή Παπανδρέου, ύστερα από 92 ολόκληρα χρόνια.

Απευθύνω έκκληση λοιπόν, έστω ανώνυμη, έστω πολιτικά σατυρική και εύθυμη. Όχι μόνο στον Γεώργιο Παπανδρέου του Ανδρέου του Γεωργίου, αλλά και στον κ. Φίλιππο Πετσάλνικο. Να μη πτοηθούν. Να συνεχίσουν έτσι, με τον κ. Πεταλωτή, και τους άλλους ακαμάτους το αγώνα τους στοιχισμένοι στον Παπανδρέου, για να πατάξουν… την οικογενειοκρατία, τον… νεποτισμό, την διαφθορά, την συναλλαγή. Να… εκσυγχρονίσουν πολιτικά την Ελλάδα. Και νυν και αεί. Καθώς λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος. Για την Ελλάδα, την Δημοκρατία και την Εθνική Ανεξαρτησία.

Εκτάκτως, 
ο τακτικός άτακτος αναγνώστης


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 29 Ιανουαρίου 2015, αρ. φύλλου 773





ΟΔΟΣ 22.1.2015 | 772
ΟΔΟΣ 29.1.2015 | 773
ΟΔΟΣ 5.12.2015 | 774
ΟΔΟΣ 12.2.2015 | 775

Πίνακας αποτελεσμάτων 1
Πίνακας αποτελεσμάτων 2



Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

9 σχόλια:

  1. Τασούλης ο ηλεκτρολόγος3/6/15

    Έκτακτα τα λέει ο άτακτος !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος3/6/15

    Εμπρός Φίλιππα! Ο Αγώνας τώρα δικαιώνεται!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θα τον μεθύσουμε τον ήλιο σίγουρα ναι !3/6/15

    Κάθε πράμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο.
    (δεν τη λένε αυτή την παροιμία στο Μαύροβο;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Απλός πολίτης3/6/15

    Ωραία τα λέει ο ο τακτικός άτακτος αναγνώστης.
    Να προσθέσω και ότι το πρόβλημα που έχουν οι περισσότεροι πολιτικοί είναι ότι δεν αναγνωρίζουν την ώρα που πρέπει διακριτικά να αποχωρούν από τον στίβο, έχοντας προετοιμάσει κατάλληλα νεότερους να δραστηριοποιηθούν αποτελεσματικά.
    Όσοι σπανίως υπερνικούν τον εγωισμό τους κερδίζουν και την υστεροφημία τους.
    Στο παρελθόν τις περισσότερες φορές (όχι βέβαια όλες) εκτιμούσα τη στάση του κ. Φ. Πετσάλνικου. Στις σύγχρονες συνθήκες όμως δεν συμφωνώ με την πολιτική του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος3/6/15

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος3/6/15

    Καταπληκτικό κείμενο! Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος3/6/15

    Έχει εργαστεί ποτέ ο Γιώργος, ή ο Φίλιππας;
    Ποτέ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος3/6/15

    Λιγότερο έμειναν οι βασιλείς στη Χώρα μας, από ό,τι η οικογένεια Παπανδρέου.
    Δη-μο-κρα-τία....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. "Πρώτα-πρώτα η ποίηση"4/6/15

    Ἄχ, ποὖ 'σαι νιότη, πού 'δειχνες πώς θὰ γινόμουν ἄλλος!

    (Κώστας Βάρναλης)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ