Μεράκι

[...] Ότι στους πολέμους του ακραίου Ισλάμ με τον υπόλοιπο κόσμο, και Ρωσίας με τους άλλους, εμείς θα πρέπει να είμαστε με τον άνθρωπο. Ότι οι Σέρβοι είναι αδέλφια μας, οι (ξανθοί) Ρώσοι και οι άλλοι Σλάβοι ξαδέλφια μας. Και πως με όλους αυτούς έχουμε κοινά ακούσματα μαζί τους. Ειδικά στην Καστοριά. Α, όπως και ότι κάποιοι τύποι, σαν τον Μιλόσεβιτς, Κάρατζιτς, Σαντάμ, Μουαμάρ κλπ ήταν παλληκάρια και ήρωες.

Μεράκι

ΟΔΟΣ 19.6.2025| 1277

«Πολύπαθη περιοχή»

[...] Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα αυτής της επίσκεψης, με στοιχεία εξωτερικής πολιτικής και επισημότητας, οι πρωτοβουλίες αυτές, δεν αποκλείεται να σηματοδοτούν την απαρχή μιας νέας πολιτικής κατάστασης. Μιας κατάστασης χωρίς (άλλους) δραστήριους πολιτευτές για την Καστοριά. Πονηρούς πολιτευτές, όπως έλεγε και το παλιό εκείνο τραγούδι, ή αγαθούς –είδος εν ανεπαρκεία στην πολιτική πανίδα της Καστοριάς. Όπου πιο πιθανό είναι να συναντήσει στον δρόμο κάποιος μια αρκούδα και να πέσει επάνω της, παρά κάποιον υπεύθυνο που να δέχεται να υποβληθεί σε έλεγχο, για τις παραλείψεις του έστω.

«Πολύπαθη περιοχή»

ΟΔΟΣ 12.6.2025| 1276

ΙΩΑΝΝΗ ΣΚΟΡΔΑ: Αγαπητή ΟΔΟΣ

 

Και όλα αυτά τα μαργαριτάρια εκφράστηκαν κατά την διάρκεια της συζήτησης για το νέο περιφερειακό χωροταξικό πλαίσιο που αφορά την Δυτική Μακεδονία. 

Δεν είναι κρυφό μυστικό –το αντίθετο μάλλον– πως τα τελευταία αρκετά χρόνια η πολιτική εκπροσώπηση της πόλης της Καστοριάς αλλά και του νομού, είναι αναποτελεσματική στις ανάγκες των περιστάσεων και των καταστάσεων που λαμβάνουν χώρα στην περιοχή. Και αυτό φαίνεται πως αφορά όλους τους εκλεγμένους που έχουν διατελέσει και διατελούν από θέσεις ευθύνης, ενδεχομένως με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Τόσες λίγες, ώστε να έχουν ατονήσει στην συλλογική μνήμη των περισσοτέρων, καθώς τις έχουν υπερκεράσει η πολιτική αναποτελεσματικότητα και μετριότητα στον πήχη των περισσοτέρων εκλεγμένων. Και είναι απορίας άξιο αγαπητή ΟΔΟΣ, πως ο πάνσοφος ελληνικός λαός –επομένως και το εκλογικό σώμα της Καστοριάς– επιλέγει συνεχώς αντιπροσώπους που επαναλαμβανόμενα υποβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής του και την καθημερινότητα του.

Μινώταυρος

[...] Το μέγα σκάνδαλο που πιστοποιεί την βαθιά διαφθορά και διαπλοκή, αλλά και την απώλεια κάθε μέτρου και ρεαλισμού, και κανείς δεν ξέρει αν παρατηρείται και στις επιδοτήσεις άλλων τομέων, της γεωργίας, της γούνας, της βιομηχανίας.

Μινώταυρος

ΟΔΟΣ 5.6.2025| 1275

Είδηση

[...] Δεκατρία χρόνια πλέον μετά, παρά την ήττα που ο συνδυασμός υπέστη στις επόμενες εκλογές, «χέρι-χέρι» για κάποιο λόγο που η ιστορία της Καστοριάς πολύ θα ήθελε να πληροφορηθεί, συνέχισε ως το τέλος να μαρτυρεί. Ποιος ξέρει για ποιο λόγο άραγε, και ποιος ξέρει αν υποστήριξε ότι ήταν αθώα η λαθρανασκαφή και ότι θα ήταν ίσως ο υπερβάλλων ζήλος υπεύθυνος, και ο ακάματος πόθος για προσφορά που άνοιξε τον λάκκο; Όπως και ότι ήταν... συκοφάντες όσοι υπηρεσιακοί παράγοντες του αρχαιολογικού χώρου του λιμναίου οικισμού αποκάλυψαν την αλήθεια. Διότι συνέβη κι αυτό: μηνύθηκαν κι από πάνω!  

Είδηση

ΟΔΟΣ 22.5.2025| 1273

Σαιζόν

[...] Για όλη αυτή την θλιβερή εικόνα και κλιμάκωση, η λέξη «σαιζόν» κυριαρχεί στα στόματα όλων, δεδομένου ότι πανθομολογείται ότι πολλές εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες κατοίκων απ’ όλο το φάσμα των ηλικιών, και ειδικά από τους ούτως ή άλλως λίγους νέους, έχουν εγκαταλείψει την Καστοριά και θα απουσιάσουν ως το τέλος του Φθινοπώρου. Θα επανέλθουν πριν τα Χριστούγεννα ώστε όλοι μαζί, προύχοντες και αρχόμενοι, να ξεκινήσουμε τον αυτοθαυμασμό της νόσου του Ναρκίσσου. Σε μια Καστοριά με τα φωτάκια της, τα δενδράκια της, τους κόμβους της στο Διοικητήριο και τον μεγαλόπρεπο του Βυζαντίου κόμβο (όπως ισχυρίστηκε η βουλευτής) στο Τελωνείο, το τιτάνιο έργο της σημερινής κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας που ξέρει να ξεπληρώνει τις υποχρεώσεις της στην Καστοριά.

Σαιζόν

ΟΔΟΣ 29.5.2025| 1274

ΕΛΕΝΗΣ ΚΩΣΤΕΑ: Ζωντανές μαρτυρίες

ΟΔΟΣ 31.10.2024 | 1246

Είμαστε οι ήρωες ή τουλάχιστον η ηρωίδα του διηγήματος, με καταγωγή από χώρα της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης, όχι ως εθνικότητα ή υπηκοότητα, μα από ιστορικής συγκυρίας. Τα λαμπρά παιδικά χρόνια, που έζησα ως τέκνο Ελλήνων πολιτικών προσφύγων στο Ουζμπεκιστάν πάντα θ’ αποτελούν πηγή φωτός και αισιοδοξίας, έτσι, μ’ αυτό δηλαδή το εφόδιο του νόστου, συνήθισε να λειτουργεί η προσωπικότητα, αντλώντας δύναμη και χαρά απ’ εκεί, που ήταν σχεδόν όλα τέλεια. 

Αφήνοντας την πατρίδα, οι ταλαιπωρημένοι γονείς, αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού, που έχασαν περιουσίες, και οι δυο τ’ αδέλφια τους, η μάνα στο Α’ αντάρτικο, τον παρασημοφορημένο αγωνιστή του Αλβανικού μετώπου και αργότερα γενναίο αντάρτη του Εθνικού Απελευθερωτικού