ΟΔΟΣ: Κυριακή

«Κυριακή κοντή γιορτή», συνηθίζει να λέει ο «πάνσοφος» ελληνικός λαός, όταν αντιμετωπίζει (με αμηχανία) προκλήσεις και διλήμματα. «Εμείς οι Έλληνες», ανταπαντούν με διαφημιστική αυτοπεποίθηση όσοι προσπαθούν (εικονικά) να εμψυχωθούν οι ίδιοι, εμψυχώνοντας τους άλλους. Στο τέλος πιστεύουν, ότι οι Έλληνες έχουμε ένα αληθινά ξεχωριστό ιστορικό εκτόπισμα. Ένα μεγάλο προορισμό. Υπ’ αυτή την έννοια, οι υποψήφιοι πρωθυπουργοί της Κυριακής, και ειδικά οι κληρονομικοί, είναι Έλληνες με περικεφαλαία (ή και με κορώνες).

Με όποια μεριά κι’ αν βρεθεί κανείς μέσα στην κάλπη, την Κυριακή το βράδυ, η πολιτική ιστορία της Ελλάδος, γυρίζει σελίδα. Διότι όποιο κι’ αν είναι το αποτέλεσμα των εκλογών (παρά το γεγονός ότι δύσκολα μπορεί να υποκριθεί κάποιος ότι δεν βλέπει την κλίση της πλάστιγγας), το σίγουρο είναι, ότι ο νικητής θα θριαμβεύσει. Ο ηττημένος όμως, θα δει μπροστά του γυρισμένες πλάτες.

Αλλά έτσι είναι η πολιτική: Την άνοδο, διαδέχεται η πτώση, ή ακόμη και η κατάρρευση. Ειδικά όταν ο λαός, επιστρέφει ως τιμωρός, και με την ψήφο του αποδοκιμάζει νοοτροπίες, διαφθορά και ανικανότητα. Και ακόμη πιο ειδικά όταν αισθάνεται εξαπατημένος.

Και σ’ αυτές τις εκλογές, διάχυτη είναι η εντύπωση, ότι κάπως έτσι αισθάνεται. Η Νέα Δημοκρατία το 2004 εξελέγη καταγγέλλοντας το «σύστημα ΠαΣοΚ» και τις καθεστωτικές αντιλήψεις. Μόλις 5,5 χρόνια μετά, ατυχώς γι’ αυτή, πολλά πράγματα έχουν αλλάξει. Προς το χειρότερο.

Το μετεκλογικό τοπίο αναμένεται να είναι θολό και για την Καστοριά. Όχι μόνο γιατί ο νομός θα επιλέξει με νωπή εντολή τους «νέους» εκπροσώπους του, και θα στείλει στο σπίτι τους -μάλλον οριστικά- κάποιους άλλους. Αλλά και διότι θα ξεκινήσει μια περίοδος στην διάρκεια της οποίας, η ανάγκη για λύσεις στα τοπικά προβλήματα, θα εμφανιστεί ακόμη πιο επιτακτική. Διότι ο χρόνος επιδεινώνει, και δεν επουλώνει τις πληγές που προκαλούν η τοπική αδιαφορία και η αποτυχία. Με την ανεργία και την έλλειψη υποδομών ανάπτυξης, με την κοινωνική υποβάθμιση να κατηφορίζει διαρκώς την Καστοριά στις χαμηλότερες θέσεις, με την πολιτιστική φτώχεια να κατρακυλά και να ευτελίζεται όλο και χειρότερα.

Η αλήθεια είναι ότι, για την Καστοριά, σε θεωρητικό επίπεδο, το αν από Δευτέρα πρωΐ θα κυβερνά το ΠαΣοΚ ή Νέα Δημοκρατία, λίγο διαφέρει από το δίλημμα της Κικής ή της Κοκώς. Με τα δυο μεγάλα αστικά κόμματα να μην έχουν κάνει (δυστυχώς) σχεδόν τίποτε σημαντικό για την Καστοριά, αλλά με (ευτυχώς) ενδιαφέρουσες συγκλίσεις σε καίρια ζητήματα της χώρας, οι πραγματικές διαφορές των δύο κομμάτων εντοπίζονται πια, μόνο σε δευτερεύουσες λεπτομέρειες. Οι διαφοροποιήσεις επικεντρώνονται στα πρόσωπα των πολιτικών, και τις εναπομείνασες προκαταλήψεις, του τμήματος της κοινωνίας που κουβαλά αναμνήσεις και στερεότυπα στην συλλογική του συνείδηση.

Όμως, στην περίπτωση της Καστοριάς, οι απολύτως υπαρκτές συνάφειες Νέας Δημοκρατίας και ΠαΣοΚ, εμποδίζονται να αναγνωριστούν ακόμη περισσότερο (τουλάχιστον αυτό συνέβαινε μέχρι τώρα) εξ αιτίας των αρνητικών συμβολισμών, της σημειολογίας συγκεκριμένων προσώπων, και νοοτροπιών, που συναντώνται και στις δυο πλευρές, και στις δυο όχθες. Και οι οποίες, συντηρούν τις προκαταλήψεις.

Για λόγους (αληθινούς ή προσχηματικούς) δεοντολογίας και ουδετερότητας, συνηθίζεται στον Τύπο της περιφέρειας, τον επαρχιακό τύπο δηλαδή, στον άδολο, αλλά και σε αυτόν που προεκλογικά και μετεκλογικά περιφέρει, ή περιφέρεται, να αποφεύγει να ασκεί άμεσα προβλέψεις, εκτιμήσεις ή να ασκεί κριτική στους υποψηφίους. Η ΟΔΟΣ προσπάθησε και σε αυτή την περίοδο να μην προχωρήσει σε προβλέψεις για το αποτέλεσμα της κάλπης και την σταυροδότηση των υποψηφίων βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας. Παρά το γεγονός ότι πρόβαλλε, με κριτική διάθεση μέρος της κομματικής ειδησεογραφίας.

Και αυτό, παρά το ότι είναι αλήθεια ότι, τα έργα οι ημέρες, η δημόσια εικόνα, καθώς και οι αναμνήσεις επιτρέπουν, αν δεν επιβάλλουν κιόλας, την άσκηση κριτικής στους υποψήφιους βουλευτές (με την σειρά της ανακήρυξής τους) κ.κ Ανέστη Αγγελή, Μαρία Αντωνίου, Παρασκευή Μπουζάλη και Ζήση Τζηκαλάγια. Ωστόσο, θεωρείται unfair να ασκείται αυστηρή κριτική στους υποψηφίους. Περιέργως βέβαια, θεωρείται εντελώς fair το να προβάλλονται οι υποψήφιοι βουλευτές, και τα τοπικά ΜΜΕ, από «βήματα» της κριτικής να μεταβάλλονται σε φερέφωνα.

Αλλά, αν είναι λεπτό ζήτημα τάκτ για μια εφημερίδα, δυο μέρες πριν τις εκλογές να προχωρήσει δημοσίως σε αντικειμενική πρόβλεψη για το ποιος θα είναι ο νικητής βουλευτής, από την πλευρά της Ν.Δ., αντίθετα είναι υπερβολή να αποφευχθεί η «πρόβλεψη» ότι στο ΠαΣοΚ, νικητής θα είναι για μια ακόμη (πολλοστή) φορά ο κ. Φίλιππος Πετσάλνικος.

Συμπληρώνοντας είκοσι πέντε χρόνια συνεχούς βουλευτικής παρουσίας, αν κερδίσει τελικά το ΠαΣοΚ, ο κ. Πετσάλνικος όπως δείχνουν τα πράγματα, θα κληθεί να αναλάβει σημαντική θέση στην κυβερνητική, ή ακόμη και στην πολιτειακή ιεραρχία. Θα βρεθεί επομένως απέναντι σε σημαντικές προκλήσεις. Ίσως θα είναι η τελευταία ευκαιρία του να διευρύνει, να ανοίξει το ΠαΣοΚ στην Καστοριά. Ώστε να απαλλάξει όσους αδυνατώντας να ψηφίσουν ΠαΣοΚ, για να αποδοκιμάσουν την σημερινή Νέα Δημοκρατία, καταφεύγουν στις τάξεις άλλων κομμάτων, όπου άκρα δεξιά και άκρα αριστερά «μπολιάζονται» αντιδραστικά και οπισθοδρομικά.

Όσοι θέλουν να υπερασπιστούν την πολιτική μακροημέρευση, επικαλούνται συνήθως την εμπειρία και την σοφία που αποκομίζει κάποιος από την πολιτική μετά από μακρά θητεία. Ας αποφασίσει λοιπόν ο ίδιος ποια παρακαταθήκη θα είναι η καλλίτερη γι’ αυτόν, το κόμμα του, και κυρίως για την Καστοριά. Με την Νέα Δημοκρατία σε αυτό το στάδιο, πρόωρα δυστυχώς γερασμένη, ίσως πράγματι από την Κυριακή το βράδυ να μπορεί η Καστοριά να γυρίσει σελίδα. Θέλει όμως;