ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ ΠΑΤΡΩΝΟΥ ΠΑΠΑΤΕΡΠΟΥ: Παταγονία

ΟΔΟΣ 26.9.2013 | 708

Ο πατέρας μου ένα μικρό ταβερνάκι είχε στην άκρη μιας συνοικίας, όχι πολύ μακρυά από το κέντρο. Βοηθό πρώτο και καλύτερο τη μάνα μας. Στην κουζίνα αυτή, ετοίμαζε νοστιμότατους μεζέδες• τους γεύονταν οι τακτικοί θαμώνες της γειτονιάς, τους γεύονταν και πελάτες από όλη την πόλη. Ήθελαν να δοκιμάσουν τα πικάντικα της κυρά-Κώσταινας. Εμείς, τα παιδιά, περνούσαμε εκεί τις ελεύθερες ώρες μας. Άλλωστε, το διαμέρισμά μας σε απόσταση αναπνοής ήταν από την “επιχείρηση”, όπως συνήθιζε να την αποκαλεί ο κύρης μας.
Η επιχείρηση πήγαινε μια χαρά. Και τα έξοδα του σπιτιού έβγαιναν άνετα, και κομπόδεμα εξασφάλιζε για “τη μόρφωση των παιδιών”. Που για τους γονείς μας ήταν η βασική προτεραιότητα. Με στοιχειώδεις γνώσεις οι ίδιοι, έτρεφαν έναν τεράστιο θαυμασμό για τους ανθρώπους των γραμμάτων• το έδειχναν μάλιστα ολοφάνερα σε όσους γραμματιζούμενους πελάτες έρχονταν στο μαγαζί. Ειδική περιποίηση, ειδικές τιμές.
Ήμουν ο μεγαλύτερος από τα δύο αδέλφια μου, και πολύ καλός μαθητής, σε αντίθεση με το μικρότερο αδελφό, που μόνο για γράμματα δεν νοιαζόταν. Η δε αδελφή μας, μια τάξη πιο κάτω από μένα, το είχε δηλώσει από πολύ μικρή, ότι ήθελε να γίνει μπαλαρίνα! Σε μένα λοιπόν εναπόθεσαν οι ταβερνιάρηδες όλες τους τις ελπίδες να καμαρώσουν έναν επιστήμονα στην οικογένεια...
…Και με καμάρωσαν! Η Βιολογία ήταν η αδυναμία μου, αυτήν και άρχισα να σπουδάζω. Παράλληλα, παρακολουθούσα μαθήματα στη Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων για να περνώ τα καλοκαίρια μου σε διάφορα μέρη του κόσμου, εργαζόμενος σε ξενοδοχεία και εστιατόρια και να γνωρίζω καινούργιους τόπους. Όλα πήγαν σύμφωνα με το πρόγραμμα. Μια χαρά με τις κύριες σπουδές, μια χαρά και με τα τουριστικά μου. Βρέθηκα να απασχολούμαι σε μέρη εξωτικά, να γνωρίζω άλλα ήθη και άλλα έθιμα.
Υποτροφία μετά το πέρας των βασικών σπουδών για διδακτορικό στην Γαλλία• μικροοργανισμοί υγροβιότοπων, η εργασία μου. Με άριστα και αυτή. Απέρριψα προτάσεις για σταδιοδρομία στο εξωτερικό. Γύρισα στην πατρίδα όλο καμάρι και προσδοκίες. Κοντά στους δικούς μου ήθελα να είμαι, στον τόπο μου να προσφέρω, όσα μπορούσα περισσότερα. Και τότε άρχισαν τα δύσκολα. Οι πόρτες όλες κλειστές: λυπούμαστε, δεν έχουμε κάποια θέση για τέτοια ειδικότητα, κοιτάξτε αλλού...
Στα τουριστικά επαγγέλματα στράφηκα• μέσω αυτής της ειδικότητας βρήκα μια θέση σαν βοηθός σεφ σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο στην Παταγονία. Τα έξοδα μετάβασης απαγορευτικά• το ταβερνάκι του πατέρα ήρθε αρωγός. Η μάνα μου έμεινε να συλλογιέται την απόσταση μέχρι την Γη του Πυρός και να προσπαθεί να κρύψει τα δάκρυά της. Αφού είναι για το καλό σου... έλεγε και έσκυβε το κεφάλι να μην αντιληφθώ τα κατακόκκινα μάτια...
Για το καλό μου, βέβαια. Τα είχα ήδη σχεδιάσει: Μόλις ρύθμιζα τα της δουλειάς, θα φρόντιζα να έβρισκα κάποιο ερευνητικό πρόγραμμα για να συνεχίσω τη μελέτη των μικρο-οργανισμών. Η χώρα αυτή ιδανικός τόπος για τέτοιου είδους εργασίες.
Μπήκα στο δεύτερο χρόνο ξενιτιάς. Ως “βοηθός σεφ”, καθαρίζω λαχανικά και φρούτα στην κουζίνα του ξενοδοχείου. Το οκτάωρο που θα μου άφηνε χρόνο για μελέτη, κατέληξε δεκάωρο, αν όχι δωδεκάωρο, για να μην αναφερθώ στις χαμάλικες δουλειές κατά τις ώρες απασχόλησης.
Από την Παταγονία δεν είδα σχεδόν τίποτα. Ο, τι είχα διαβάσει και δει στο διαδίκτυο, πριν έλθω ο ίδιος, και ό, τι προφταίνω να δω από το κατάλυμα του ξενοδοχείου τις ελάχιστες ελεύθερες ώρες. Κάνω αιματηρές οικονομίες για να βγάλω τα έξοδα της επιστροφής, γιατί ούτε καν διανοούμαι να υποχρεώσω και πάλι τον πατέρα να σηκώσει κι αυτό το βάρος. Μάλλον στο ταβερνάκι μας θα καταλήξω, αν φυσικά μου το επιτρέψει ο αδελφός μου, που έχει αναλάβει την επιχείρηση και, παρά τη γενική κρίση, από ότι μαθαίνω εξακολουθεί να πηγαίνει πολύ καλά. Τουλάχιστον στο καθάρισμα λαχανικών και φρούτων παίρνω άριστα...
Όσο για τη μπαλαρίνα μας, σχολή χορού έχει ανοίξει τελικά, πολύ προσοδοφόρα μάλιστα! Οι νέοι εξακολουθούν να χορεύουν, παρά τα στενέματα στον οικογενειακό προϋπολογισμό...
...Το μόνο θετικό στην περίπτωσή μου: Ίσως σταματήσουν τα δάκρυα της μάνας, που πάντα έλεγε πως τα κρεμμύδια φταίνε... Και επιστήμονα στην οικογένεια έχουν έτσι και αλλιώς!...

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 26 Σεπτεμβρίου 2013, αρ. φύλλου 708.