ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριε διευθυντά,

Με νωπές ακόμη μνήμες από την καταστροφή της πατρίδας και την συνήθη ατιμωρησία κάθε λογής εμπρηστών των δασών μας το περασμένο καλοκαίρι βρήκα μερικές απαντήσεις πεταμένες στον κήπο του πατρικού μου σπιτιού....

Απαντήσεις στο ερώτημα γιατί να υποβαθμίζουμε τόσο βίαια το περιβάλλον που οι ίδιοι ζούμε;
"Κάποιος" γείτονας έκοψε τα ελατά του κήπου που με φροντίδα και πολύ αγάπη μεγαλώνανε 25 ολόκληρα χρονιά!!!

Αυτή είναι η οικολογική μας συνείδηση!
Αυτός είναι ο πολιτισμός της ψυχής μας!
Όσο και αν πονάει η απογοητευτική διαπίστωση: αυτοί είμαστε τελικά οι νεοέλληνες.

Αυτοί που ήδη ξεχάσαμε την φρίκη του καλοκαιριού...
Αυτοί που από σκοτεινά κανάλια του μυαλού και της ψυχής μας ανάλγητα αποφασίζουμε ότι πάνω από όλα είναι το προσωπικό μας συμφέρον, το οικονομικό μας όφελος, όπως κοντόφθαλμα αντιλαμβάνεται ο αλλοτριωμένος εγκέφαλός μας. Πάνω από όλα το τεράστιο «εγώ» μας..

Αυτό όπλισε και το χέρι του "κάποιου" γείτονα. Παραμόνευε να απουσιάσουμε από την Καστοριά. Αυθαίρετα παραβίασε κάθε έννοια ιδιωτικού ασύλου και νομιμότητας, πήδηξε στον κήπο και ασέλγησε πάνω στα έλατα...

Απευθύνομαι στην εφημερίδα σας που την διαβάζω ζώντας στην Αθηνά, και σας συγχαίρω για την ευαισθησία σας σε θέματα πολιτισμού και περιβάλλοντος, για να εκφράσω από την μια την απέραντη θλίψη μου και πικρία, που επιστρέφοντας στην πατρίδα μου αντίκρισα ένα τέτοιο καλωσόρισμα από συμπολίτη γείτονα

Αλλά και για να κάνω μια ευχή:
Μακάρι τα καινούργια έλατα που και πάλι θα φυτέψω στον κήπο, τα παιδιά μας να τα αγκαλιάσουν μετά από χρονιά με περισσότερη αγάπη από ό,τι εμείς, με μεγαλύτερο αίσθημα ευθύνης και οικολογικό πολιτισμό...

Και αγαπητοί φίλοι, ας συνειδητοποιήσουμε επιτελούς όλοι μας....

Τίποτα στην φύση δεν είναι προσωπική μας ιδιοκτησία...κανένας πόρος του ταλαιπωρημένου πλανήτη μας δεν είναι υπηρέτης της ματαιοδοξίας μας...

Ας νοιώσουμε επιτελούς ότι όση λίγη ομορφιά απέμεινε στην γη είναι απλώς δανεική από τα παιδιά μας....

Ουρανία Τζίφρα

[δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 20.3.2008]