22.3.09

ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΟΥ: Έχεις ένα τσιγάρο;

Σπάνια έχω τσιγάρα μαζί μου. Όταν έχω του δίνω. Αν όχι, μπορεί να του δώσω λίγα χρήματα. Φεύγει πάντα χωρίς να πει ευχαριστώ. Το θεωρεί φυσικό. Χρειάστηκε, ζήτησε, πήρε. Στο δικό του μυαλό όλα είναι ξεκάθαρα. Κάποιος άλλος έχει αυτό που του χρειάζεται και μία απλή ερώτηση του είναι αρκετή. Ο “τρελλούτσικος”, ο “χαζούλης”, ο “πειραγμένος” περιστασιακός συνοδοιπόρος μου, δεν ασχολείται μαζί μου περισσότερο απ' αυτό. Το θέμα εδώ βέβαια είναι το πόσο ασχολούμαι εγώ μαζί του.

Αφού ξεπεράσω την αρχική αμηχανία που μου δημιουργεί η αδιαφορία του για τους κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς, κανόνες που εγώ εξ' απαλών ονύχων έμαθα σχολαστικά ν' ακολουθώ, πρέπει ν' απαλλαγώ από εκείνο το αλλόκοτο συναίσθημα ανακούφισης που με διακατέχει επειδή εγώ δεν είμαι σαν και αυτόν. Αυτός, σκέφτομαι, θα μπορούσε να' ναι κι' ένας άλλος ορισμός του οίκτου. Αρχίζει να μ' ενοχλεί έντονα η διαπίστωση αυτή, γι' αυτό και καταφεύγω άμεσα στις παλιές καλές μου φίλες που με βοηθούν πάντα να αισθανθώ καλύτερα με τον εαυτό μου. Οι θρησκευτικές λοιπόν μου αγκυλώσεις σπεύδουν να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους και προσπαθούν να με πείσουν ότι έκανα το χρέος μου ως φιλάνθρωπος. Μοιάζει τόσο πειστικό το επιχείρημα τους ότι προσπάθησα αλλά “δεν μπορώ να τον σώσω κιόλας...”.Με πείθουν για μία ακόμη φορά και σβήνουν γρήγορα, γρήγορα τα ίχνη και αυτής της περιττής συνειδησιακής μου κρίσης. Εξάλλου δεν ευθύνομαι εγώ για ότι του συμβαίνει. Άλλωστε εγώ έχω τα δικά μου προβλήματα.

Έχω τα δικά μου προβλήματα τα οποία κακώς με βρήκαν. Προβλήματα που δεν άξιζαν σε κάποιον σαν εμένα. Προβλήματα εξαιρετικά δύσκολα, που η λύση τους δεν βρίσκεται στο χέρι μου. Προβλήματα για τα οποία απαιτώ την κατανόηση και τις ενέργειες των άλλων. Προβλήματα σημαντικότερα βέβαια των άλλων.

Των άλλων... Εκείνων που δεν με ακούν, ή όταν ακούν δεν με καταλαβαίνουν, εκείνων που με προσπερνούν, με παρακάμπτουν, με αδικούν, με απομονώνουν. Εκείνων που δεν οικειοποιούνται το πρόβλημά μου. Εκείνων που ιδιωτεύουν και ευθύνονται για την δική μου αντίστοιχη στάση. Εκείνων που κλεισμένοι στο καβούκι τους αδιαφορούν για μένα. Όλων εκείνων που είμαι σίγουρος ότι θα μου έλεγαν όχι αν τους ζητούσα να με βοηθήσουν. Όλων εκείνων των μικρών μου εαυτών που αναγνωρίζω κάθε μέρα στα πρόσωπα των συνανθρώπων μου.

Εγώ δεν είμαι σαν τον “αρπαγμένο” γείτονά μου. Ούτε βέβαια θα καταντήσω ποτέ σαν αυτόν. Εγώ έχω άμυνες. Εγώ είμαι καταρχάς κανονικός. Είμαι λογικός. Είμαι πάντα υποψιασμένος. Δεν θα θέσω αλλά ούτε και θ' απαντήσω ευθέως σε ένα απλό ερώτημα, γιατί απλά δεν πιστεύω ότι υπάρχουν τέτοια. Δεν θα εκτεθώ στο σχόλιο και την κακεντρέχεια των άλλων κοινοποιώντας το πρόβλημά μου. Πιστεύω σθεναρά ότι κανείς δεν θα με καταλάβει.
Γι' αυτό λοιπόν δεν θα βοηθήσω κανέναν που δεν μπορεί να μου το ανταποδώσει. Αυτή η στάση θα με βοηθήσει να επιβιώσω διατηρώντας παράλληλα και την αξιοπρέπειά μου. Για τους άλλους, δεν μπορώ να κάνω κάτι. Ας βρουν εκείνοι τη λύση. Το 'παμε. Δεν ευθύνομαι εγώ.

Μ' αυτά και με τ' άλλα το ξανάπαθα. Αφαιρέθηκα και έχασα τη στροφή για τη δουλειά. Τώρα κάνω πάλι έναν κύκλο περιττό καθώς ξαναγύρισα κοντά στο σπίτι. Τώρα που το παρατηρώ, διαπιστώνω ότι παλιότερα δεν μου συνέβαινε κάτι τέτοιο. Δεν έκανα κύκλους εννοώ. Ίσως βέβαια γι' αυτό να ευθύνεται και η τότε απειρία μου. Τώρα έχω δει πολλά. Τώρα έχω πολλά να συνυπολογίσω. Τώρα ξέρω πολλά.. Τώρα μπορώ να κρίνω με ασφάλεια. Αυτή είναι μία καλή και επαρκής εξήγηση για τους κύκλους. Σταματώ.

“Δές τον”, σκέφτομαι. Εγώ άργησα, ενώ αυτός είμαι σίγουρος ότι έφτασε εκεί που' θελε να πάει. Από αύριο δεν θα του ξαναδώσω τσιγάρο. Ούτε χρήματα. Μπορεί ν' αλλάξω και διαδρομή για τη δουλειά. Η ενέργεια μου είναι πολύτιμη για να τη σπαταλώ εκεί που δεν υπάρχει ελπίδα. Τα 'χω ξεκαθαρίσει όλα πλέον μέσα μου. Έχω όλες τις απαντήσεις γύρω απ' το θέμα του αλαφροΐσκιωτου. Όλες εκτός από δύο.Πού στην ευχή πάει κάθε μέρα και γιατί τον άτιμο δεν τον πειράζει όταν του λέω όχι;



Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 26.2.2009

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ