ΟΔΟΣ: πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις

Η αναδίπλωση των κυβερνητικών σχεδίων, σε σχέση με τον «Καλλικράτη», και η άρον-άρον απόσυρση του τέταρτου Δήμου Μακεδνών με πρωτεύουσα το Μαυροχώρι, που μοιραία ενεπλάκη στις δημόσιες αντιπαραθέσεις αποκλειστικά εξ αιτίας του γεγονότος ότι είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του βουλευτή Καστοριάς (ΠαΣοΚ) κ. Φιλίππου Πετσάλνικου (και προέδρου της Βουλής), κυριαρχεί ως γεγονός.

Ήταν τόσες οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν στο θεσμικό επίπεδο όλων των υπόλοιπων δήμων και των φορέων του νομού Καστοριάς, και (άλλο) τόσο δηκτικά και επικριτικά τα σχόλια των ιδιωτικών συζητήσεων σε σχέση με την καταχρηστικότητα της δημιουργίας ενός τετάρτου Δήμου, ώστε προφανώς ο απόηχος των εύλογων διαμαρτυριών, θα έφθασε στα υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια. Και θα ενεργοποίησε, αλλά και θα πρόλαβε τις εξελίξεις. Διότι ποτέ κανείς δεν ξέρει πόσο μακριά μπορεί να οδηγήσει η (κάτω) βόλτα.

Ώστε πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις, υποχρέωσε σε υπαναχώρηση το υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο πάντως στους 6-7 μήνες της νέας διακυβέρνησης, και με άλλες αφορμές, μοιάζει να συνδέει «επάξια», το τουλάχιστον ρητορικά αναβαπτισμένο ΠαΣοΚ του 2010, με τις πρακτικές του παλιού και μη εξαιρετέου κομματικού παρελθόντος. Από τα χρονικά βάθη του οποίου έλκει την πολιτική του προέλευση και διαδρομή ο βουλευτής Καστοριάς κ. Φίλιππος Πετσάλνικος.

Ο οποίος, μαζί με (αρκετούς) άλλους (από τους) πολιτικούς που κυβερνούν την Ελλάδα τα τελευταία 20-25 χρόνια, και δεν είναι άσχετοι πολιτικά για την κατάρρευσή της, ανέλαβε την σωτηρία και την αναγέννηση. Μακάρι να την πετύχουν.

Και ο οποίος, το τελευταίο χρονικό διάστημα, από τότε που άρχισε να αντιγράφει ακόμη και τις εξωθεσμικές υπερβολές του κ. Μίκη Θεοδωράκη παρεμβαίνοντας μερικές φορές με νευρικότητα στα δημόσια πράγματα της χώρας, συχνότερα απ’ όσο συνήθιζαν οι προκάτοχοί του, αλλά παρεμβαίνοντας ακόμη και σε θέματα διεθνών σχέσεων, άρχισε να αποστασιοποιείται από το γνωστό δωρικό πολιτικό του προφίλ. Με αποτέλεσμα να φθάσει στο πρωτοφανές για την λακωνική ραδιοτηλεοπτική αυτοκυριαρχία του, μερικές ημέρες πριν την κυβερνητική παλινωδία για τον 4ο δήμο, να εκστομίσει από ραδιοφώνου φράσεις που εξωτερίκευαν φαίνεται τα αισθήματά του, και έμοιαζαν με απειλές στον αόριστο αριθμό των ακροατών. Απ’ αυτές που, σε άλλες εποχές, θα άκουγε κάποιος στα τσιφλίκια. Από τους τσιφλικάδες.

Συγκεκριμένα, σε τοπική ραδιοφωνική εκπομπή ακούστηκε να λέει «ξέρετε τι θα γίνει αν πάρω ανάποδες». Και ω του θαύματος, λίγο αργότερα ο αρχικά προταθείς Δήμος Μακεδνών μαζί και το Μαυροχώρι, που συνδέεται με την πόλη της Καστοριάς άρρηκτα σε βαθμό που να αποτελεί το χερσαίο είδωλο της πόλης, αντί να καθιερωθεί, απορροφήθηκε τελικά από τον Δήμο Καστοριάς. Ο οποίος έγινε έτσι πληθυσμιακά και γεωγραφικά ο μεγαλύτερος και μάλιστα με διαφορά ΟΤΑ πρώτου βαθμού του νομού. Που θα διαθέτει ολόκληρη την λίμνη, αλλά όχι ποταμό, ούτε αερολιμένα, αρχαιολογικό μουσείο και αίθουσα πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Έχει και μια πόλη σαν την Καστοριά, η οποία αποχαιρετώντας την αυτοδιοικητική της αυτονομία, δεν έχει μόνο την ευχάριστη ικανοποίηση να διαπιστώνει σε καθημερινή πια βάση ότι μόλις έξι μήνες πριν τις εκλογές του Νοεμβρίου, και 3,5 χρόνια μετά την ανάληψη της δημοτικής αρχής του κ. Ιωάννη Τσαμίση, θα σταμάτησε ως φαίνεται ο ανηλεής πόλεμος των μειοψηφιών του δημοτικού συμβουλίου Καστοριάς, των κκ. Κ. Κοντόπουλου και Γ. Καπαχτσή. Οι οποίες «πολεμούσαν» τόσα χρόνια την πλειοψηφία του Δήμου Καστοριάς, και δεν της επέτρεπαν -όπως η ίδια ισχυριζόταν- να εκτελέσει το πλούσιο πολιτικό μανιφέστο και το νικηφόρο προηγούμενο προεκλογικό της πρόγραμμα.

Διότι μετά την «εμφύτευση» των δεκάδων πλαστικών κώνων και κουβαριστρών επί της ασφάλτου των δημοτικών οδών (που άρχισαν να μοιάζουν με πορτοκαλεώνες από το χρώμα τους), που περιόρισαν ακόμη περισσότερο τις θέσεις στάθμευσης, και αφού προηγήθηκε η (τόσο απαραίτητη πράγματι ) καθαριότητα των φρεατίων, άρχισαν με γοργούς ρυθμούς και άλλα δημοτικά έργα που… φέρνουν ψήφους. Όπως η αντικατάσταση ασφαλτοταπήτων σε κεντρικούς δρόμους, η τοποθέτηση μεταλλικών κάγκελων σε απότομες σκάλες, καθώς και η ανακατασκευή σκαλοδρόμων. Με κονδύλια, που όπως ψιθυρίζεται εκταμιεύθηκαν για διαφορετικό προορισμό (όπως κάποια τα οποία προορίζονταν για την εξυγίανση της λίμνης).

Λόγω της μακράς προεκλογικής περιόδου, ειδικά φέτος γλύτωσαν την «κλάδευση» - γκιλοτίνα, τα δυστυχή παραλίμνια πλατάνια, τα οποία «περιποιείται» η αρμόδια αντιδημαρχία σε μια πόλη, στην οποία το πράσινο είναι υπό διωγμό. Γιατί… ρυπαίνει, εμποδίζει με κλαδιά του, και κρύβει την άπλετο θέα στους παραλίμνιους ημετέρους της κάθε εξουσίας.

Βεβαίως δεν θα ήταν και τόσο φυσιολογικό λίγους μήνες πριν τις εκλογές να μην γίνεται απολύτως τίποτε στην Καστοριά. Ιδίως τώρα που κοντά στις γνωστές ex officio υποψηφιότητες των κκ. Ι. Τσαμίση και Κ. Κοντόπουλου (ούτε και ο κ. Γ. Καπαχτσής δήλωσε μέχρις στιγμής ότι δεν ενδιαφέρεται) συναριθμούνται οι – κατά τυχαία σειρά- δημαρχιακές υποψηφιότητες για τον διευρυμένο Δήμο Καστοριάς των κκ. Εμ. Χατζησυμεωνίδη, Κων/νου Λιάντση νομάρχη Καστοριάς μέχρι τώρα, ο οποίος ξεκαθάρισε πλέον την πρόθεσή του να διεκδικήσει την υποστήριξη της Ν.Δ, Σταύρου Μαγαλιού, Αργυρίου Μαλεγκάνου, αλλά και άλλων, που ίσως φιλοδοξούν να αποτελέσουν τους outsiders της υπόθεσης, ως νέο και άφθαρτο στοιχείο. Ειδικά σε μια Νέα Δημοκρατία, στην οποία ο αρχηγός της συνεχώς διαδηλώνει ότι πήρε την εντολή να τα αλλάξει όλα, και βεβαιώνει ότι θα τα αλλάξει.

Θαρρεί κανείς λοιπόν, ότι όσες περισσότερες θα είναι οι υποψηφιότητες των δημάρχων που θα φημολογούνται, τόσο πιο εντατικό θα είναι το μεγάλο και εκτεταμένο δημοτικό έργο της πακτώσεως των δρόμων, της Καστοριάς της κωνοφόρου κουβαρίστρας, και της Καγκελαρίας.