Με αφορμή τις γιορτές των Χριστουγέννων που η ατμόσφαιρα στους δρόμους άρχισε να τις προοιωνίζει, (έστω κι' αν η εμπορική κίνηση είναι αισθητά μειωμένη και η διάθεση προσαρμοσμένη στο δυσμενές κλίμα), οι πορτοκαλόχρωμοι κώνοι που έχουν τοποθετηθεί στο οδόστρωμα από τον Δήμο Καστοριάς, κυρίως εντός του 2010, για να... ρυθμίζουν την κυκλοφορία των οχημάτων σε κεντρικούς κόμβους, να… βελτιώσουν το κυκλοφορι-ακό αδιαχώρητο και να εμποδίζουν την στάση και στάθμευση των αυτοκινήτων, δείχνουν ακόμη πιο "αστείοι". Πρωτίστως όμως προκαλούν άγχος και εκνευρισμό.
Διότι οδήγησαν σε σημαντικό περιορισμό των θέσεων, προσωρινής στάσης και στάθμευσης αυτοκινήτων εντός του χώρου λειτουργίας Συστήματος Ελεγχόμενης Στάθμευσης. Και μάλιστα στις πιο δύσκολες για τους κατοίκους, περιοχές της πόλης (για παράδειγμα στην πλατεία Δαβάκη και στην οδό Μητροπόλεως). Όπου δεν υπάρχουν ούτε προσφέρονται από τον ρέμπελο Δήμο των κρότων και ερώτων, ούτε θέσεις στάσης και στάθμευσης, ούτε δυνατότητες εναλλακτικής μετακίνησης με αποτέλεσμα η κίνηση (κοινωνική και εμπορική) να βρίσκεται υπό διωγμό. Είναι σαν ο ίδιος ο Δήμος να στέλνει το παράγγελμα της εκκένωσης της (παλιάς) πόλης.
Ουσιαστικό, έστω και ανομολόγητο, κίνητρο αυτής της εύκολης και αδάπανης απόφασης της δημοτικής αρχής -εν όψει της εμφανούς απουσίας δημοτικής δράσης- ήταν να υπενθυμίσει την ύπαρξη και παρουσία της, σε όσους την ξέχασαν. Στην πράξη μάλιστα, η επιβολή απολύτως ορατών, αλλά δήθεν δραστικών μέτρων που επιβαρύνουν το επίπεδο της καθημερινότητας, συμβολίζουν στο ασυνείδητο των απλών ανθρώπων την απάντηση στην ερώτηση who is the boss.
Αποκλείοντας οι κώνοι την «νόμιμη» στάθμευση, ενθάρρυναν σε υπέρμετρο βαθμό την παραβατική στάθμευση σε σημεία των δρόμων που δεν επιτρέπεται και δεν προσφέρεται. Και στα οποία παλιότερα, πριν την τοποθέτηση των κώνων, σέβονταν την σχετική απαγόρευση οι οδηγοί: Για παράδειγμα την κλειστή (εσωτερική) κυκλική περίμετρο της πλατείας Δαβάκη αλλά και στην οδό Διοκλητιανού μέχρι και στην Αλεξ. Κομνηνού. Εκεί τώρα πια, τα διωγμένα ΙΧ σταματούν για στάση ή στάθμευση, επειδή είναι αδύνατο στους οδηγούς τους να βρουν ελεύθερες και επιτρεπόμενες θέσεις οπουδήποτε αλλού, εξ αιτίας των κώνων.
Είναι προφανές ότι, η φαεινή ιδέα τοποθέτησης των κώνων, στα πλείστα σημεία είναι αποτυχημένη. Αποφασίστηκε και εκτελέσθηκε πρόχειρα, χωρίς προηγούμενη συγκοινωνιακή μελέτη και έρευνα, για τις επιπτώσεις της και την αναταραχή που θα επέφερε στο δυσκολότερο τμήμα της πόλης.
Εκεί, όπου ανάμεσα σε ανηφοριές και στενωπούς εξακολουθούν να συνωστίζονται υπηρεσίες, ξενοδοχεία, εμπορικά καταστήματα αλλά και κατοικίες. Με τα ξενοδοχεία, και ορισμένες από τις υπηρεσίες (Δήμος, Νομαρχία και Δικαστήρια) να έχουν άνισα, αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις προκλητικά δεσμεύσει φαρδιά-πλατιά για τους εκλεκτούς υπηρεσιακούς ενοίκους, δημόσιους υπαλλήλους και λειτουργούς τους, δεκάδες θέσεις στάθμευσης σε κοινόχρηστους χώρους. Θέσεις που ανήκουν σε όλους. Σε χώρους τους οποίους αποκλείουν από τους απλούς… πληβείους, ακόμη και εκτός ωραρίου υπηρεσιών.
Έτσι όλοι οι άλλοι, με την ψυχή στο στόμα προσπαθούν να εντοπίσουν μερικά εκατοστά ελεύθερου χώρου για να σταθμεύσουν. Για να μεταβούν στα σπίτια τους, στην δουλειά τους, στην υπηρεσία, στην τράπεζα και σε κάποια ανάγκη. Ή έστω απλά στα λιγοστά εναπομείναντα καταστήματα, αφού η συνδυασμένη αδιαφορία και ανεπάρκεια, ερημώνει την πόλη της Καστοριάς τώρα πια και στις πιο χαμηλές ζώνες.
Η παρατήρηση για την άνιση και διακριτική πρόνοια του Δήμου και της Τροχαίας, να "εγγυώνται" (χάριν ποιου δημοσίου συμφέροντος άραγε;) θέσεις στάθμευσης σε κοινόχρηστους και δημοτικούς χώρους, στον δημοτικό και νομαρχιακό σύμβουλο και υπάλληλο, στον δικαστικό, στον εφήμερο πελάτη του ξενοδοχείου, ακόμη και σε ιδιώτη, που επικαλούμενος προβλήματα αναπηρίας έχει δεσμεύσει 2 και όχι 1 θέσεις στάθμευσης σε βάρος όλων των υπολοίπων, αποτελώντας μια από τις χειροπιαστές εστίες πελατειακών σχέσεων, που οδηγούν στην παρανόηση και κατ' ευθείαν στο "θαυμάσιο", και προπαντός εκφυλισμένο κράτος που βρέθηκε στα πρόθυρα της κατάρρευσης, έχει την δική της αξία. Ώστε όταν πια θα καταργηθούν αυτές οι τριτοκοσμικές και προκλητικές διακρίσεις, τα απομεινάρια συνηθειών για τα λεγόμενα αξιώματα ή "κεκτημένα", που ούτε επί δικτατορίας δεν σκαρφίστηκαν οι ιθύνοντες της εποχής, θα έχει γίνει ένα από τα βήματα αποκατάστασης.
Αποκατάστασης, όχι απλώς της νομιμότητας, αλλά πρωτίστως της δημοκρατικής λογικής και τάξης. Και της σοβαρότητας επιπλέον, καθ' όσον τελευταία όλο και πυκνώνει το φαινόμενο, καρέκλες, κουτιά και άλλα αντικείμενα να τοποθετούνται αυθαίρετα μπροστά σε προθήκες καταστημάτων κεντρικών δρόμων της Καστοριάς, των οποίων οι ιδιοκτήτες, επικαλούμενοι δήθεν προμήθειες, παίρνουν τον νόμο του παραλόγου στα χέρια τους. Ενός παραλόγου, που έχει τόσο πολύ προχωρήσει στο σαράκι της Καστοριάς, η οποία θεωρεί λογικό να επιτρέπει την επιστροφή των οχημάτων από την Μονή της Μαυριωτίσσης σε (ογκώδη) λεωφορεία και ταξί, και να την απαγορεύει στους... ιθαγενείς που οδηγούν ΙΧ!!
Μακάρι ο Δήμος Καστοριάς, με την νέα διοίκησή του, να είναι αυτός που θα αρχίσει το ξερίζωμα, όχι μόνο των γελοίων κώνων (αν όχι όλων τουλάχιστον των περισσότερων), αλλά και των αντικειμένων που καταλαμβάνουν το οδόστρωμα, ακόμη και σε θέσεις του ΣΕΣ, καθώς και των διακρίσεων υπέρ κάποιων, σε κοινόχρηστους χώρους.
Και οι ενέργειες πρέπει να ξεκινήσουν από τον Δήμο Καστοριάς και τις υπηρεσίες του (όπως τα στελέχη της δημοτικής αστυνομίας), διότι η Τροχαία δεν δείχνει ότι διευθετεί με αποτελεσματικότητα το κυκλοφοριακό σύστημα. Περιπολικά, τις ώρες αιχμής, όταν η κατάσταση είναι σχεδόν οριακή, διέρχονται σε κλίμα αμεριμνησίας και αδιαφορίας από τα σημεία-φωτιά της Καστοριάς (πλατεία Δαβάκη, Μητροπόλεως, Μ. Αλεξάνδρου, 11ης Νοεμβρίου κοκ). Στην καλλίτερη περίπτωση ανάβουν τον… φάρο και λειτουργούν για λίγο την σειρήνα.
Κι' όταν νυχτώσει για τα καλά, τα όργανα της Τροχαίας, ακόμη και σε μεταμεσονύκτιες ώρες, στην παντελώς έρημη Καστοριά, όταν για λόγους επαγγελματικής ανάγκης υποχρεωθεί ένας επαγγελματίας να σταθμεύσει προσωρινά κοντά στους κώνους, με τα μπλοκάκια και τα στυλό αλλά και τους βιδολόγους στο χέρι, μετατρέπονται σε εισπράκτορες του χρεωκοπημένου συστήματος. Αφαιρούν πινακίδες και κόβουν πρόστιμα, μέρες που είναι, ώστε να μειωθεί το έλλειμμα και να εξασφαλιστεί ο χριστουγεννιάτικος μποναμάς (και) αυτών που απολαμβάνουν τις δεσμευμένες θέσεις στάθμευσης.
Την ίδια ώρα, η νομιμότητα και η λογική στις καφετέριες της νότιας παραλίας καταπατώνται, τα αυτοκίνητα που σταθμεύουν παράνομα στην παραλιακή Μ. Αλεξάνδρου είναι ανενόχλητα. Ενώ όλες τις υπόλοιπες ώρες, όταν (και αν) περνούν μπροστά από συγκεκριμένα super markets, που με τα φορτηγά τους προκαλούν κυκλοφοριακό έμφραγμα σε κεντρικές αρτηρίες (πχ Αγίου Αθανασίου), στις ώρες της μεγαλύτερης κίνησης, σφυρίζουν αδιάφορα, αυτά τα ίδια όργανα της Τροχαίας.
Όλα αυτά είναι απολύτως ενδεικτικά. Αλλά και επείγοντα. Όσο εξακολουθεί να καταπατάται το αυτονόητο, άλλο τόσο θα εξακολουθήσει η Ελλάδα, και στην προκειμένη περίπτωση η Καστοριά, να κολυμπά στο παράλογο και το άδικο.
Αποκλείοντας οι κώνοι την «νόμιμη» στάθμευση, ενθάρρυναν σε υπέρμετρο βαθμό την παραβατική στάθμευση σε σημεία των δρόμων που δεν επιτρέπεται και δεν προσφέρεται. Και στα οποία παλιότερα, πριν την τοποθέτηση των κώνων, σέβονταν την σχετική απαγόρευση οι οδηγοί: Για παράδειγμα την κλειστή (εσωτερική) κυκλική περίμετρο της πλατείας Δαβάκη αλλά και στην οδό Διοκλητιανού μέχρι και στην Αλεξ. Κομνηνού. Εκεί τώρα πια, τα διωγμένα ΙΧ σταματούν για στάση ή στάθμευση, επειδή είναι αδύνατο στους οδηγούς τους να βρουν ελεύθερες και επιτρεπόμενες θέσεις οπουδήποτε αλλού, εξ αιτίας των κώνων.
Είναι προφανές ότι, η φαεινή ιδέα τοποθέτησης των κώνων, στα πλείστα σημεία είναι αποτυχημένη. Αποφασίστηκε και εκτελέσθηκε πρόχειρα, χωρίς προηγούμενη συγκοινωνιακή μελέτη και έρευνα, για τις επιπτώσεις της και την αναταραχή που θα επέφερε στο δυσκολότερο τμήμα της πόλης.
Εκεί, όπου ανάμεσα σε ανηφοριές και στενωπούς εξακολουθούν να συνωστίζονται υπηρεσίες, ξενοδοχεία, εμπορικά καταστήματα αλλά και κατοικίες. Με τα ξενοδοχεία, και ορισμένες από τις υπηρεσίες (Δήμος, Νομαρχία και Δικαστήρια) να έχουν άνισα, αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις προκλητικά δεσμεύσει φαρδιά-πλατιά για τους εκλεκτούς υπηρεσιακούς ενοίκους, δημόσιους υπαλλήλους και λειτουργούς τους, δεκάδες θέσεις στάθμευσης σε κοινόχρηστους χώρους. Θέσεις που ανήκουν σε όλους. Σε χώρους τους οποίους αποκλείουν από τους απλούς… πληβείους, ακόμη και εκτός ωραρίου υπηρεσιών.
Έτσι όλοι οι άλλοι, με την ψυχή στο στόμα προσπαθούν να εντοπίσουν μερικά εκατοστά ελεύθερου χώρου για να σταθμεύσουν. Για να μεταβούν στα σπίτια τους, στην δουλειά τους, στην υπηρεσία, στην τράπεζα και σε κάποια ανάγκη. Ή έστω απλά στα λιγοστά εναπομείναντα καταστήματα, αφού η συνδυασμένη αδιαφορία και ανεπάρκεια, ερημώνει την πόλη της Καστοριάς τώρα πια και στις πιο χαμηλές ζώνες.
Η παρατήρηση για την άνιση και διακριτική πρόνοια του Δήμου και της Τροχαίας, να "εγγυώνται" (χάριν ποιου δημοσίου συμφέροντος άραγε;) θέσεις στάθμευσης σε κοινόχρηστους και δημοτικούς χώρους, στον δημοτικό και νομαρχιακό σύμβουλο και υπάλληλο, στον δικαστικό, στον εφήμερο πελάτη του ξενοδοχείου, ακόμη και σε ιδιώτη, που επικαλούμενος προβλήματα αναπηρίας έχει δεσμεύσει 2 και όχι 1 θέσεις στάθμευσης σε βάρος όλων των υπολοίπων, αποτελώντας μια από τις χειροπιαστές εστίες πελατειακών σχέσεων, που οδηγούν στην παρανόηση και κατ' ευθείαν στο "θαυμάσιο", και προπαντός εκφυλισμένο κράτος που βρέθηκε στα πρόθυρα της κατάρρευσης, έχει την δική της αξία. Ώστε όταν πια θα καταργηθούν αυτές οι τριτοκοσμικές και προκλητικές διακρίσεις, τα απομεινάρια συνηθειών για τα λεγόμενα αξιώματα ή "κεκτημένα", που ούτε επί δικτατορίας δεν σκαρφίστηκαν οι ιθύνοντες της εποχής, θα έχει γίνει ένα από τα βήματα αποκατάστασης.
Αποκατάστασης, όχι απλώς της νομιμότητας, αλλά πρωτίστως της δημοκρατικής λογικής και τάξης. Και της σοβαρότητας επιπλέον, καθ' όσον τελευταία όλο και πυκνώνει το φαινόμενο, καρέκλες, κουτιά και άλλα αντικείμενα να τοποθετούνται αυθαίρετα μπροστά σε προθήκες καταστημάτων κεντρικών δρόμων της Καστοριάς, των οποίων οι ιδιοκτήτες, επικαλούμενοι δήθεν προμήθειες, παίρνουν τον νόμο του παραλόγου στα χέρια τους. Ενός παραλόγου, που έχει τόσο πολύ προχωρήσει στο σαράκι της Καστοριάς, η οποία θεωρεί λογικό να επιτρέπει την επιστροφή των οχημάτων από την Μονή της Μαυριωτίσσης σε (ογκώδη) λεωφορεία και ταξί, και να την απαγορεύει στους... ιθαγενείς που οδηγούν ΙΧ!!
Μακάρι ο Δήμος Καστοριάς, με την νέα διοίκησή του, να είναι αυτός που θα αρχίσει το ξερίζωμα, όχι μόνο των γελοίων κώνων (αν όχι όλων τουλάχιστον των περισσότερων), αλλά και των αντικειμένων που καταλαμβάνουν το οδόστρωμα, ακόμη και σε θέσεις του ΣΕΣ, καθώς και των διακρίσεων υπέρ κάποιων, σε κοινόχρηστους χώρους.
Και οι ενέργειες πρέπει να ξεκινήσουν από τον Δήμο Καστοριάς και τις υπηρεσίες του (όπως τα στελέχη της δημοτικής αστυνομίας), διότι η Τροχαία δεν δείχνει ότι διευθετεί με αποτελεσματικότητα το κυκλοφοριακό σύστημα. Περιπολικά, τις ώρες αιχμής, όταν η κατάσταση είναι σχεδόν οριακή, διέρχονται σε κλίμα αμεριμνησίας και αδιαφορίας από τα σημεία-φωτιά της Καστοριάς (πλατεία Δαβάκη, Μητροπόλεως, Μ. Αλεξάνδρου, 11ης Νοεμβρίου κοκ). Στην καλλίτερη περίπτωση ανάβουν τον… φάρο και λειτουργούν για λίγο την σειρήνα.
Κι' όταν νυχτώσει για τα καλά, τα όργανα της Τροχαίας, ακόμη και σε μεταμεσονύκτιες ώρες, στην παντελώς έρημη Καστοριά, όταν για λόγους επαγγελματικής ανάγκης υποχρεωθεί ένας επαγγελματίας να σταθμεύσει προσωρινά κοντά στους κώνους, με τα μπλοκάκια και τα στυλό αλλά και τους βιδολόγους στο χέρι, μετατρέπονται σε εισπράκτορες του χρεωκοπημένου συστήματος. Αφαιρούν πινακίδες και κόβουν πρόστιμα, μέρες που είναι, ώστε να μειωθεί το έλλειμμα και να εξασφαλιστεί ο χριστουγεννιάτικος μποναμάς (και) αυτών που απολαμβάνουν τις δεσμευμένες θέσεις στάθμευσης.
Την ίδια ώρα, η νομιμότητα και η λογική στις καφετέριες της νότιας παραλίας καταπατώνται, τα αυτοκίνητα που σταθμεύουν παράνομα στην παραλιακή Μ. Αλεξάνδρου είναι ανενόχλητα. Ενώ όλες τις υπόλοιπες ώρες, όταν (και αν) περνούν μπροστά από συγκεκριμένα super markets, που με τα φορτηγά τους προκαλούν κυκλοφοριακό έμφραγμα σε κεντρικές αρτηρίες (πχ Αγίου Αθανασίου), στις ώρες της μεγαλύτερης κίνησης, σφυρίζουν αδιάφορα, αυτά τα ίδια όργανα της Τροχαίας.
Όλα αυτά είναι απολύτως ενδεικτικά. Αλλά και επείγοντα. Όσο εξακολουθεί να καταπατάται το αυτονόητο, άλλο τόσο θα εξακολουθήσει η Ελλάδα, και στην προκειμένη περίπτωση η Καστοριά, να κολυμπά στο παράλογο και το άδικο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.