ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ ΠΑΤΡΩΝΟΥ ΠΑΠΑΤΕΡΠΟΥ: Τα κυδώνια

Εκεί, γύρω στην περίοδο του μεσοπολέμου, ξεπετάγονταν σε διάφορα σημεία της πόλης ωραιότατες μονοκατοικίες, πύργοι σχεδόν, που έκτιζαν ο ένας μετά τον άλλο οι πλούσιοι απόδημοι, όσοι επέστρεφαν από Αμερική και Γαλλία για μόνιμη πια εγκατάσταση στην πάτρια γη. Όλα με κήπο και σκαλιστά κιγκλιδώματα από μασίφ σίδερο. Μόδα ήταν; Μέσο προφύλαξης; Όλα τα κιγκλιδώματα τέλειωναν σε αιχμηρούς κώνους.
Δύσκολο, λοιπόν, για τους εισβολείς να σκαρφαλώσουν, χωρίς να σκίσουν κάποιο κομμάτι από τα ρούχα τους. Τώρα, εισβολείς  δεν θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις όλα αυτά τα σχολιαρούδια, που το μόνο που επιδίωκαν, ήταν να κόψουν μερικά φρούτα από τους γεμάτους οπωροφόρα κήπους.
Η ζημιά πάντως γινόταν, όσο κι αν πρόσεχαν, πότε ένα μπατζάκι, πότε το μανίκι, και οι κατσάδες στο σπίτι ήταν σε ημερήσια διάταξη.
Η εποχή όμως που τρέλαινε τους μπόμπιρες ήταν το Φθινόπωρο, κάπου τέλος Σεπτέμβρη, αρχές Οκτώβρη, όταν ωρίμαζαν τα κυδώνια. Όχι ότι  είχαν ιδιαίτερη αδυναμία σ` αυτά τα φρούτα` ήταν η όλη διαδικασία, και βέβαια, αρκετά αργά, όταν είχε ήδη σκοτεινιάσει και οι πόρτες των σπιτιών είχαν ασφαλιστεί πια.
Σκαρφάλωναν τότε στα κάγκελα, έκοβαν όσα κυδώνια χωρούσε η χούφτα τους και τα κάρφωναν στα αιχμηρά τελειώματα.
Άρχιζαν έπειτα να τα χτυπούν σαν ο σιδεράς στο αμόνι, ώσπου έτρεχαν όλοι οι χυμοί του φρούτου και τα έτρωγαν με περισσή ευχαρίστηση. Ό,τι  περίσσευε το άφηναν πάνω στα κάγκελα.
Οι νοικοκύρηδες απαρηγόρητοι την ερχόμενη μέρα, όσο για τις νοικοκυρές, έξτρα δουλειά κάθε πρωί, να καθαρίζουν τα κάγκελα από τα μισοφαγωμένα κυδώνια.
Πάλι φθινόπωρο ήταν, όταν διαδόθηκε πως ο στρατός είχε φέρει τα πτώματα πολλών ανταρτών από το μέτωπο και τα είχε πετάξει σε σωρό σε κεντρική πλατεία, "προς γνώση και συμμόρφωση".
Έτρεξαν όλα τα παιδιά να μην χάσουν το θέαμα. Κάποιο απ` όλα ήταν που έριξε το σύνθημα: Στην ταξιαρχία, ένα επιβλητικό νεοκλασικό στο κέντρο της πόλης, είχαν καρφώσει τα κομμένα κεφάλια από "συμμορίτισσες" στα κάγκελα!
Δεν ξαναβρήκαν οι νοικοκύρηδες κυδώνια στα κιγκλιδώματά τους, γέμισαν και οι εκκλησιές από μανάδες με παιδιά που πήγαιναν να ξορκίσουν το κακό που τα βρήκε και δεν μπορούσαν να κλείσουν μάτι όλη νύχτα!...