21.8.11

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Περί «Αγανακτισμένων»


Αγαπητέ Παναγιώτη,

 Στο φύλλο της ΟΔΟΥ της 9ης Ιουνίου, στο κεντρικό άρθρο που αναφέρεται στο κίνημα των «Αγανακτισμένων πολιτών», γραφήκανε (προφανώς από λάθος πληροφόρηση των πηγών της εφημερίδας), κάποιες ανακρίβειες τις οποίες νομίζω πως θα πρέπει να αποκαταστήσουμε για να μη δημιουργούνται λάθος εντυπώσεις στους αναγνώστες, σχετικά με το κίνημα αυτό στην Καστοριά.
Γράφει λοιπόν ο αρθογράφος στη σελίδα 3: «…Αλλά και διότι η ίδια τακτική –καπελώματος εν τέλει αυτής της κίνησης πολιτών- είχε σαν αποτέλεσμα, αντί να συνεχιστούν οι εκδηλώσεις σε κοινόχρηστο χώρο, στο λειτουργικό κέντρο της Καστοριάς, ώστε να προσελκύσουν περισσότερο κόσμο, μετακόμισαν έστω προσωρινά με το πρόσχημα της βροχής, στο χαρακτηριστικό ξύλινο σπίτι της λεωφόρου των Κύκνων. Το οποίο για πολλούς στην Καστοριά αποτελεί στοιχείο του κατεστημένου, άρα και της κρίσης» κλπ κλπ.
Να διευκρινίσω λοιπόν τα όσα συνέβησαν, και να αποκαταστήσω την πραγματικότητα: Καμιά εκδήλωση των «Αγανακτισμένων πολιτών» της Καστοριάς δεν μεταφέρθηκε για οποιονδήποτε λόγο, στο «ξύλινο» σπιτάκι που αναφέρετε στο άρθρο, όπου μάλιστα μία ελαφρώς «συνομωσιολογική» διάθεση του αρθογράφου, προχωράει και παραπέρα και με την (υποτιθέμενη) αφορμή αυτή, συνδέει το κίνημα των πολιτών με διάφορα «σκοτεινά» στοιχεία διαπλοκής κλπ !
Η αλήθεια λοιπόν είναι, ότι λόγω της καταρρακτώδους βροχής που και τα δύο βράδια διέκοψε την προβολή ντοκιμαντέρ που κάποιοι πολίτες είχαμε διοργανώσει στο πάρκο Ολυμπιακής Φλόγας, μεταφέραμε άρον άρον τον εξοπλισμό μας (δανεισμένο από την Κινηματογραφική Λέσχη κι από το κατάστημα του Γιώτη Παπαϊωάννου) στο διπλανό από το πάρκο κτήριο, στο υπόγειο του οποίου στεγάζονται τα γραφεία του Εθελοντικού Τμήματος Αντιμετώπισης Καταστροφών (ΕΤΑΚ). Το οποίο, ευγενώς (κι ευτυχώς!) μας παραχώρησε τον χώρο για τη στέγαση του εξοπλισμού και τη διάσωσή του από την καταιγίδα, μάλιστα πραγματοποιήσαμε εκεί και την προβολή για τα λίγα άτομα που μας ακολούθησαν ως εκεί εν μέσω της νεροποντής.
Επίσης να διευκρινίσω, ότι όλες αυτές τις ημέρες που συμμετείχα ανελλιπώς στις συγκεντρώσεις, καμία διάθεση «καπελώματος» δεν διέκρινα από πουθενά, ούτε από κόμματα, ούτε από οποιαδήποτε άλλη πλευρά.Άλλωστε, αυτό που θεωρούμε πιο πολύτιμο στο κίνημα αυτό, είναι ακριβώς το ότι (έως τώρα τουλάχιστο) δεν ελέγχεται και δεν καθοδηγείται από κανένα πολιτικό κόμμα. Και είναι πολύ σημαντικό ότι συμμετέχουν άνθρωποι κάθε ιδεολογίας, κάθε προέλευσης και κάθε ηλικίας, με κοινό σημείο τους την αγωνία για το μέλλον της πατρίδας μας και το μέλλον του λαού μας, που απειλούνται σε πρωτοφανή βαθμό σήμερα από τη λαίλαπα του επιβληθέντος «μνημονίου» και της καταστροφικής πολιτικής που επέφερε.
Όσοι λοιπόν αρνούμαστε ότι για να «σωθούμε» πρέπει πρώτα να πεθάνουμε, όσοι αρνούμαστε την εξαθλίωση του λαού μας και τη λεηλασία της Εθνικής μας περιουσίας, συνεχίζουμε τον αγώνα να ξυπνήσουμε και τους υπόλοιπους συμπατριώτες μας, ώστε όλοι μαζί οι Έλληνες να στείλουμε το μήνυμα στην «ελληνική» κυβέρνηση και στους ξένους «φίλους» μας, ότι ως εδώ με τον εξευτελισμό της πατρίδας μας και με την «τιμωρία» ενός ολόκληρου λαού, με την καταδίκη του σε εξαθλίωση και την στέρηση της αξιοπρέπειας και της ανεξαρτησίας του, ως εδώ με την υποταγή των λαών στα ληστρικά συμφέροντα του αεριτζίδικου διεθνούς κεφαλαίου, των αδίστακτων «επενδυτών» και τοκογλύφων και των ασύδοτων Τραπεζών τους.
Σε αυτό τον αγώνα των Ελλήνων, οι μιζέριες και οι γκρίνιες (που συχνότατα συναντάμε) είναι πολυτέλεια που δεν επιτρέπεται από τις κρίσιμες συνθήκες.
Όταν ο κίνδυνος είναι εντός των πυλών, παίρνεις ότι όπλο έχεις κι ενωμένος με όλους τους άλλους πολεμάς όπως μπορείς.
Δεν κάθεσαι στον καναπέ να αναρωτιέσαι αν κάποιοι μήπως και θα σε καπελώσουν, αν κάποιοι «δεν δικαιούνται δια να ομιλούν», αν «μαζί τα φάγαμε» και πρέπει τώρα παραδειγματικά να τιμωρηθούμε, αν, αν, αν….
«Αν μισούνται ανάμεσό τους, δεν τους πρέπει Λευτεριά», έγραφε ο μεγάλος ποιητής μας στον Εθνικό μας Ύμνο…
Γιαυτό λοιπόν, εμείς συνεχίζουμε. Ελπίζοντας ότι όλο και περισσότεροι θα ξυπνήσουν από την ύπνωση και από τον φόβο και θα ξεσηκωθούν μαζί μας.
Την ερχόμενη Κυριακή 26 Ιουνίου, διοργανώνουμε πορεία ποδηλατών και μοτοσικλετών, από την (πρώην) Νομαρχία έως τις «κούνιες» και πίσω, δια μέσω του παραλιακού «βασιλείου των καφενόβιων» με κατάληξη και πάλι την (πρώην) Νομαρχία, όπου θα γίνει συλλογή υπογραφών, επί προτάσεων των πολιτών.
Στην Καστοριά, δεν υπάρχει κανενός είδους οργανωτική επιτροπή αλλά κάθε πολίτης συμμετέχει ισότιμα με δική του πρωτοβουλία, ο όποιος συντονισμός γίνεται μέσω της ιστοσελίδας «Αγανακτισμένοι στην Καστοριά!!», στο Facebook.
Για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία αγαπητέ Παναγιώτη, η ΟΔΟΣ μπορεί να απευθυνθεί στη σελίδα αυτή, όπως επίσης και οποιοσδήποτε άλλος πολίτης ενδιαφέρεται να πληροφορηθεί η να συμμετάσχει στις κινητοποιήσεις.

 Φιλικά,
 Γιώργος Μαντζούρας
 

***


Η ΟΔΟΣ προκαταβολικά ευχαριστεί τον κ. Γ. Μαντζούρα για την επιστολή και την συμβολή του τόσο στην διευκρίνιση μιας αθέλητης σχετικής ανακρίβειας όσο και στην παρουσίαση των απόψεών του που ασφαλώς και συμβάλλουν στην ενημέρωση του αναγνωστικού κοινού και την κριτική. 
Συγκεκριμένα, προφανώς οφείλεται σε ελλιπή ενημέρωση η αναφορά του κύριου άρθρου της ΟΔΟΥ “Αγανακτέω-ώ” της 9ης Ιουνίου 2011 που σχολιάζεται στην επιστολή του κ. Γ. Μαντζούρα, ότι οι εκδηλώσεις μεταφέρθηκαν έστω και προσωρινά στο χαρακτηριστικό ξύλινο σπίτι της Λ. Κύκνων, αφού όπως προκύπτει από τις διευκρινίσεις του κ. Γ. Μαντζούρα, αυτές, για την ίδια αιτία (βροχοπτώσεις) μεταφέρθηκαν και πάλι κάπου κοντά, στο παρακείμενο κτήριο του Δήμου Καστοριάς όπου στεγαζόταν σκανδαλωδώς μέχρι πρότινος η ΕΤ3 και σήμερα στεγάζονται τα γραφεία του Εθελοντικού Τμήματος Αντιμετώπισης Καταστροφών (ΕΤΑΚ), και ένας άλλος τοπικός σύλλογος.
Από την περιγραφή αυτή δεν προκύπτει ούτε η θεσμικότητα, ούτε πολύ περισσότερο η χρηστική αναγκαιότητα αυτής της παραχώρησης. Έτσι κατά την άποψη της ΟΔΟΥ, έστω κι’ αν οι εκδηλώσεις μεταφέρθηκαν με αφορμή την βροχή σ’ αυτόν τον χώρο, από το μικρό λάθος δεν αναιρείται το γεγονός, ότι οι «Αγανακτισμένοι» φιλοξενήθηκαν ή προσέφυγαν σε μια πτυχή του κατεστημένου.
Τα περί «συνομωσιολογικής διάθεσης» του αρθογράφου της ΟΔΟΥ που «προχωράει και παραπέρα και με την (υποτιθέμενη) αφορμή αυτή, συνδέει το κίνημα των πολιτών με διάφορα «σκοτεινά» στοιχεία διαπλοκής» αποτελούν προσωπικά συμπεράσματα και δεν έχουν απολύτως καμμιά σχέση με τα κίνητρα της ΟΔΟΥ. Η οποία επαναλαμβάνει ότι κατά την άποψη της εφημερίδας, η δωρεάν παραχώρηση δημόσιων ή δημοτικών ακινήτων για γνωστές ή ακόμη χειρότερα άγνωστες δραστηριότητες, συνιστούν τουλάχιστον έκφραση του κατεστημένου, στο οποίο θα έπρεπε λογικά να αντιπαρατίθενται οι «Αγανακτισμένοι». 
Τέλος σε ό,τι αφορά τα περί καπελώματος, η ΟΔΟΣ με ικανοποίηση καταχωρεί τις αντιρρήσεις του φίλου επιστολογράφου, αν και η εξέλιξη του κινήματος των «Αγανακτισμένων» στην Καστοριά, μπορεί να σημαίνει αποτυχία έμπνευσης. Εκτός κι’ αν υποστηρίξει κανείς, ότι στην Καστοριά, «αγανακτισμένοι» είναι μόνο όσοι απέμειναν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ