ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α. ΔΑΟΥΤΟΠΟΥΛΟΥ: Ο Νέος Χρόνος

Οι ευχές δίνουν και παίρνουν. Ηλεκτρονικές βέβαια. Οι έντυπες έχουν εξαφανιστεί. Ούτε μια έφτασε φέτος. Πού στις άλλες και όχι μακρινές εποχές;. Τις περιμέναμε και ιδιαίτερα αυτές που έφταναν από το εξωτερικό. Πολύχρωμες σε χαρτόνι πολυτελείας μετέφεραν την ευζωία των χωρών τους και έπαιρναν περίοπτη θέση στο χριστουγεννιάτικο δένδρο. Μερικές βέβαια με καθυστέρηση, έφταναν κατόπιν εορτής.
Οι σημερινές, πολύχρωμες, με κίνηση και μουσική, φθάνουν ακαριαία και εντυπωσιάζουν την εγγονή μου που όταν τις έδειξα μερικές παρεμβάσεις αλλαγών ενθουσιάστηκε και παράτησε τις πολυδιαφημισμένες πριγκίπισσες της και ρίχτηκε να ανασυνθέσει κινήσεις και μουσική.
Η ευκολία της ηλεκτρονικής αποστολής, μας κατακλύζει και από ευχές που φθάνουν από άγνωστους παραλήπτες από όλα τα μέρη της γης. Κάποιοι που απέκτησαν πρόσβαση στο ηλεκτρονικό μας ίχνος, μας θυμήθηκαν τώρα τις γιορτές!

Η χρονιά που ξεκινά θα είναι κρίσιμη για όλους μας. Υποψιάζομαι ότι πολλοί θα ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένοι αν έπαιρνε αναβολή! Οι ειδήσεις μαύρες και άραχνες. Νέες περικοπές σε συντάξεις και μισθούς. Περισσότερη ανεργία και δυστυχία. Και τα ίδια πάντα αμείλικτα ερωτήματα. Θα πάρουμε τη νέα δόση; Θα αποφύγουμε τη χρεοκοπία;
Ούτε και η έλευση των εκλογών μας ενθουσιάζει. Εμείς που ζητούσαμε εκλογές, την επομένη των εκλογών, δεν τις θέλουμε. Τι να ψηφίσουμε; Οι πολιτικοί εκπρόσωποί μας έχουν χάσει κάθε ίχνος αξιοπιστίας. Το χειρότερο είναι ότι δεν το έχουν αντιληφθεί. Αν το είχαν αντιληφθεί, θα χάραζαν πορεία εξόδου από την κρίση. Τώρα αυτοσχεδιάζουν και όλο ελπίζουν ότι το παλιό και βολικό σύστημα των διαπλεκόμενων συμφερόντων και της αναξιοκρατίας μπορεί να συνεχιστεί με ενδεχόμενες μερικές εξωραϊστικές παρεμβάσεις. «Κούνια, που σας κούναγε», θα τους απαντούσε ένας αγράμματος γέροντας της Ελληνικής υπαίθρου.
Πιστεύουν ότι δεν έχουμε άλλες επιλογές και απλά θα αναδιατάξουμε τις πολιτικές δυνάμεις ανάμεσα στα δύο κόμματα που διεκδικούν της εξουσία. Το πολύ-πολύ, να ανανεώσουμε τη σύνθεση του σώματος, στέλνοντας στη βουλή άτομα που δεν είχαν ενεργό συμμετοχή στη σημερινή παρακμή.
Ανάμεσα στις πολλές ευχές που πήρα εφέτος, οι καλύτερες ήρθαν από έναν συνάδελφο εκπαιδευτικό από τη μαρτυρική Νάουσα, πρωτεύουσα της ανεργίας αλλά και βασίλισσα των προοπτικών, αν είχαμε μάτια να τις δούμε. Περιμένοντας να εισπράξει τη σύνταξη και χρόνια μετά, το κουτσουρεμένο εφάπαξ, μου ευχήθηκε:

Λιγότερο κακός ο νέος χρόνος
Καλύτερη η υγεία μας
Μεγαλύτερη η υπομονή μας

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 29 Δεκεμβρίου 2011, αρ. φύλλου 622