ΟΔΟΣ 5 Ιουλίου 2012 | 649 |
Μέχρι το τέλος (αυτής) της εβδομάδας θα αναγνωστούν στο Κοινοβούλιο οι προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά και θα δοθεί ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή του, η οποία σχηματίσθηκε και υποστηρίζεται από τα τρία κόμματα (Νέα Δημοκρατία, ΠαΣοΚ και ΔημΑρ).
Προφανές είναι ότι η κυβέρνηση αυτή, θα λάβει σχετικά εύκολα την εμπιστοσύνη του κοινοβουλευτικού σώματος. Η διαδικασία όμως, και ειδικά οι απόψεις που θα εκφραστούν για την αντίκρουση των θέσεων της κυβέρνησης, θα είναι ασυνήθιστες για την δημοκρατική παράδοση και τάξη. Διότι σε συγκεκριμένα ζητήματα που αφορούν την θέση της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το ευρώ, το ΝΑΤΟ και τις υποχρεώσεις του μνημονίου, αναμένεται να εκφράσουν τις ίδιες ή ταυτόσημες απόψεις με αυτές του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που εκπροσωπείται πλέον από τον ΣυΡιζΑ, και κόμματα που εκτείνονται από την ακροδεξιά «Χρυσή Αυγή» ως τους «Ανεξάρτητους Έλληνες».
Συνθήματα όπως, «καταγγελία του μνημονίου» και η «Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», βρίσκονται συχνά στις προμετωπίδες αντιφατικών κομμάτων. Και αυτό είναι ομολογουμένως πρωτόγνωρο, έστω κι’ αν δεν μπορούν να το αντιληφθούν και συνεκτιμήσουν αυτοί που πρέπει.
Ήδη στο κόμμα των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» -στα πρώτα βήματά του, οι δηλώσεις των εκπροσώπων του και ιδιαίτερα του κ. Τέρενς Κούϊκ, προκαλούν αίσθηση από τον παροξυσμό και την σκληρότητα του καταγγελτικού λόγου που εκφράζει. Δεν αφήνεται το παραμικρό περιθώριο συνεννόησης. Απομένει να ακουστεί και ο λόγος του βουλευτή και ηθοποιού κ. Παύλου Χαϊκάλη -που έγινε γνωστός ως ένας από τους Μήτσους, ή μερικών «ακτιβιστών» της Αριστεράς που έχουν συμπτυχθεί στις τάξεις του ΣυΡιζΑ και εμπνέονται διακαώς από τον Τσε, για να αρχίσει να σχηματίζεται η πρώτη εντύπωση σε σχέση με τις απίθανες ιδέες που είχαν καλά κρυμμένες μέσα τους οι νέοι εθνοσωτήρες. Οι οποίοι πάντως, σε πολλές περιπτώσεις ήταν γρανάζια του καλοπληρωμένου κοινωνικού συστήματος. Το οποίο εν τέλει και εξυπηρετούν, αφού οι μη ρεαλιστικές τους απόψεις, κρατούν τους περισσότερους Έλληνες δέσμιους των παραδοσιακών κομμάτων.
Και όλα αυτά αποκτούν ιδιαίτερη σημασία στην Καστοριά, δεδομένου ότι το πολιτικό ακροατήριο της περιοχής, στο οποίο η Νέα Δημοκρατία έχει σταθερά (μέχρι τώρα) τον πρώτο λόγο, σε πολλά στοιχεία εμφανίζει εγγενείς ομοιότητες με την εκλογική βάση των «Ανεξαρτήτων Ελλήνων» πρωτίστως. Ώστε η περιοχή να αποτελεί την εν δυνάμει δεξαμενή δεξιών ψήφων.
Έτσι, σημασία προς το παρόν έχει, οι δυο νέοι βουλευτές Καστοριάς, ολοκληρώνοντας πια τα επινίκιά τους, να εισέλθουν επιτέλους στην πραγματική πολιτική. Να προσγειωθεί στην σκληρή πραγματικότητα και τις απαιτήσεις της ο βουλευτής του ΣυΡιζΑ κ. Ευάγγελος Διαμαντόπουλος, πέρα και μακριά από την πολυτέλεια της θεωρίας και την ασφάλεια της εκτός κοινοβουλίου δράσης. Και να κάνει πράξη και πειθώ τα άφθονα λόγια αυτού του κόμματος που συχνά ακούγονται άλλοτε ρομαντικά, άλλοτε επιπόλαια και άλλοτε ακόμη και επικίνδυνα.
Σε ό,τι αφορά ιδιαίτερα την βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Μαρία Αντωνίου, αφού τέλειωσαν τα εορταστικά της σχετικής νίκης της και τα αγιοκατατακτικά στα οποία μετέσχε στα περίπου παραλειπόμενα, καλείται με την θετική ψήφο της προς την νέα κυβέρνηση και μετά απ’ αυτή, να εξηγήσει στον λαό της εκλογικής της περιφέρειας -ως κυβερνητική βουλευτής- τις πρωτοβουλίες που θα λάβει. Όχι μόνο για να κάνει πράξη της κυριότερες ρητές ή σιωπηλές της δεσμεύσεις και υποσχέσεις (περιορισμός της ανεργίας, ανάπτυξη και ασφάλεια, μείωση των τιμών των καυσίμων, μεταφορά της Δ.Ο.Υ. Καστοριάς και άλλων δημοσίων υπηρεσιών σε κρατικό κτήριο κ.ά.), αλλά και για να ανασυνταχθεί κοινωνικά η εκλογική της περιφέρεια. Ώστε στο τέλος να μην αλλοιωθεί το πολιτικό στίγμα της Καστοριάς με μια μαζική μετακίνηση από το φάσμα του κεντρώου και δεξιού αστικού χώρου, στα άκρα και τις λούμπεν εκδοχές του πατριωτισμού.
Μεταξύ των άλλων η κ. Μαρία Αντωνίου θα κληθεί να εξηγήσει τι αποτελεί γι’ αυτήν η Καστοριά, μια περιοχή στην οποία η εφαρμογή του σχεδίου Καλλικράτης έχει σαν μεγάλο θύμα του την πόλη της Καστοριάς. Καθ’ ότι η σημερινή δημοτική της αρχή, με την οποία η ίδια φέρεται να διατηρεί στενότατες σχέσεις -τουλάχιστον προς το παρόν- δεν μπορεί ή δεν δείχνει πρόθυμη να υπηρετήσει με τρόπο που να εξυπηρετεί το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, τις ανάγκες της – παρεκτός τις βιτρίνες της πόλης. Το χειρότερο είναι ότι δεν ακούει και κανένα, ούτε καν το ίδιο της το προεκλογικό πρόγραμμα. Με αποτέλεσμα τα καθημερινά προβλήματα της τοπικής κοινωνίας να έχουν οξυνθεί δραματικά. Πρέπει συνεπώς να επανεξετασθεί η έκταση του Δήμου, μιας και ο Καλλικράτης στραγγαλίζει την πόλη. Όσο πιο σύντομα γίνει αντιληπτό αυτό, τόσο καλύτερα.
Προς το παρόν πάντως η νέα βουλευτής δίνει την εικόνα πλήρους σύμπλευσης με την διοίκηση του Δήμου Καστοριάς. Η οποία αρκείται απλώς στο να καταγράφεται σε εκδηλώσεις, βραβεύσεις και άλλες πανηγύρεις συμβολικής και ψηφοθηρικής αξίας. Όπως γίνεται με τις περίφημες πλέον εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Καστοριάς, της γνωστής... βυζαντινής αρχόντισσας των διοικούντων, που τόσο ειλικρινά αγαπούν. Όπως συνέβη και με την πρόσκληση του Οικουμενικού Πατριάρχη για την «αγιοκατάταξη» της μοναχής της Παναγίας της Κλεισούρας, αλλά και για τα εγκαίνια του «ενυδρείου».
Η ΟΔΟΣ δεν έχει -και δεν δικαιούται να έχει- άποψη για την θεολογική και κοινωνική σκοπιμότητα των όσων έγιναν. Παρατηρείται ωστόσο το φαινόμενο να γίνεται προσπάθεια καπηλείας του Οικουμενικού Πατριάρχη για να τους μεταδώσει λάμψη από την αίγλη του. Από την άλλη βέβαια, εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι η διοργάνωση δεν πέτυχε να προκαλέσει την συμμετοχή του κόσμου στις εκδηλώσεις, γεγονός που ίσως σχετίζεται με το ότι οι παροικούντες τα της τοπικής επισκοπής δεν έχουν πείσει τα τελευταία χρόνια ότι είναι και τόσο ένθερμα στο σώμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Η παρουσία του Οικ. Πατριάρχη και το κόστος των εκδηλώσεων αυτή την φορά δεν προκάλεσε σχόλια μόνο από τους γνωστούς-άγνωστους παλαιοημερολογίτες, που μαζί με τους υποστηρικτές τους θέλουν να ξανακάνουν την Ελλάδα σε ζητήματα πίστης και φανατισμού, Σερβία, ή ακόμη χειρότερα Ρωσία, η οποία ήδη μοιάζει να διαθέτει αρκετούς τοποτηρητές, αλλά και σε πολίτες που σιωπούν περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται -αν δεν μένουν απαθείς κιόλας- απέναντι στην γενική αίσθηση που κυριαρχεί στην Καστοριά, ότι γενικά κάτι δεν πάει και τόσο καλά, εν οίκω και εν Δήμω. Όχι μόνο για σπατάλες που γίνονται σε δραστηριότητες (όχι πάντα αποσαφηνισμένες), αλλά και για τον χρόνο που διατίθεται χωρίς φειδώ σε απλά happenings μιας αέναης προεκλογικής περιόδου. Της ατελείωτης γιορτής για το τίποτε.
Στο ίδιο αινιγματικό πεδίο, μιας κατάστασης με στοιχεία αλαλούμ δεσπόζουσα είναι η θέση της περίφημης πια, «καστοριανής» αρκούδας. Που αφού υποτίθεται ότι αρχικά εμφανίστηκε αυθαίρετα και μυστηριωδώς στο εσωτερικό «βουνό» της πόλης της Καστοριάς, στην συνέχεια αιχμαλωτίσθηκε από τα στελέχη της «Καλλιστώ» και απομακρύνθηκε, για να επα νεμφανιστεί διπλά μυστηριωδώς στην ίδια ζώνη του «βουνού», αλλά και ακόμη πιο πέρα στην περιοχή των Αμπελοκήπων.
Επιτέθηκε σε ανθρώπινες εστίες, γεγονός που προκαλεί εύλογα ερωτηματικά, για τους λόγους που δεν δίνεται οριστική λύση στις επιθέσεις ενός άγριου ζώου που ήδη μπορεί να σκοτώσει άνθρωπο. Αλλά και για το πρωτοφανές φαινόμενο της οικειοθελούς επιστροφής της στην πόλη της Καστοριάς, και για το γεγονός ότι η όλη ιστορία δείχνει να κατευθύνεται στην ενίσχυση αυτών, που φαίνεται ότι δημιουργήθηκαν και υπάρχουν αποκλειστικά και μόνο για τέτοιους και ανάλογους λόγους και ιστορίες, που έως σήμερα, δεν είχαν ουδέποτε φανεί. Που κερδίζουν βεβαίως μισθούς, και άλλες δαπάνες, οι οποίες ήταν εντελώς άγνωστες και άχρηστες μέχρι τώρα. Όπως ανάλογα γίνεται με τα σκυλιά και τα αδέσποτα της Καστοριάς, για τα οποία δαπανώνται μυστηριώδη ποσά από (οικολόγους ή μη) της δημοτικής αρχής.
Ιστορίες με αρκούδες ή για αρκούδες σε μια πόλη που έχει χάσει πλήρως και απολύτως τον προσανατολισμό της.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 5 Ιουλίου 2012, αρ. φύλλου 649
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.