ΟΔΟΣ 17.4.2014 | 736 |
Ο Άγιος Ιωάννης Ο Χρυσόστομος σε μία του ομιλίαν λέγει: «Του πλημμελούντος ο την αμαρτίαν επαινών πολύ χαλεπότερος», δηλαδή ότι είναι κατά πολύ χειρότερος, πλέον αποκρουστικός αυτός ο οποίος ανέχεται, επικροτεί, δεν αντιδρά και ενίοτε επαινεί την αμαρτίαν, από εκείνον ο οποίος την διαπράττει. Αμαρτία, εκ του ρήματος αμαρτάνω, σύμφωνα με την αρχική, αρχαιοελληνική έννοια της λέξεως σημαίνει, αστοχώ, αποτυγχάνω, σφάλλω, υποπίπτω σε παράπτωμα, διαπράττω ασέβεια.
Η δεινή κατάσταση στην οποία περιήλθε και ευρίσκεται σήμερα η χώρα μας είναι απότοκος σφαλμάτων, αστοχιών και αποτυχουσών ενεργειών συλλογικών οργάνων και ατόμων, ενεργειών οι οποίες ήταν μεν άστοχες και εσφαλμένες για την χώρα μας πλην όμως στοχευμένες και σχεδιασμένες, οι οποίες και διεπράχθηκαν προς ίδιον όφελος. Αναφέρομαι εις τον σχεδιασμό και τις ενέργειες των πολιτικών κομμάτων και των πολιτικών οι οποίοι σκοπίμως ακολούθησαν εσφαλμένη (ημαρτημένη) πολιτική διά να ανέλθουν εις την εξουσία, να δηώσουν την δημόσιο περιουσία και να διατηρήσουν το σαθρό πολιτικό σύστημα της κομματοκρατίας και των πελατειακών σχέσεων μεταξύ πολιτικών και ψηφοφόρων.
Τα κόμματα αυτά και αυτούς τους πολιτικούς όχι μόνον τούς ανεχθήκαμε, δεν τους καταγγείλαμε αλλά τους επιβραβεύσαμε, από πάνω, με το να τους ψηφίζουμε και να τους αναθέτουμε την διακυβέρνηση της χώρας, συνεχίζοντας να το κάνουμε ακόμη και τώρα πού είναι απ’ όλους μας γνωστό και παραδεκτό ότι είναι οι κύριοι υπαίτιοι της κρίσης που διέρχεται η χώρα μας, κρίσης πού είναι κυρίως πολιτική, πολιτιστική, κοινωνική και δευτερευόντως οικονομική. Βέβαια καθ’ όλην την διάρκεια που τα δύο κόμματα που κατείχαν την εξουσία τα τελευταία χρόνια, μετά την πτώση της δικτατορίας, και οι πολιτικοί τους, που λυμαίνονταν την χώρα, για να έχουν ένα κάποιο άλλοθι διέθεσαν μέρος του εθνικού πλούτου, των χορηγήσεων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και των δανείων στον λαό, εξαγοράζοντάς τον να τούς ψηφίζει και να τους διατηρεί στην εξουσία. Αυτό ήταν και είναι το μόνο μέλημα τους, η διατήρησή τους στην εξουσία, με κάθε τρόπο θεμιτό ή αθέμιτο για να διατηρήσουν τα προνόμια που παραχώρησαν στους εαυτούς τους και να συνεχίσουν να δηώνουν το κράτος.
Και όλοι εμείς, οι νομοταγείς πολίτες, οι νομιμόφρονες, οι θέλοντες να θεωρούμαστε σώφρονες, όλον αυτόν τον καιρό τι κάναμε; Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ρωτάει και λέγει: (σε ελεύθερη απόδοση) «Όταν παραβιάζονται οι νόμοι, περιφρονείται η σωφροσύνη, το κακό επικρατεί του καλού, έχουν όλα ανατραπεί, το ατομικό συμφέρον επικρατεί του συλλογικού, τα ελαττώματα - κλεψιά, απατεωνία, ψευδολογία κλπ- δεν θεωρούνται αμαρτήματα (τόσο με την αρχαιοελληνικη έννοια του όρου όσο και την θρησκευτική) αλλά προτερήματα και μέσα για την κοινωνική ανέλιξη και κατάληψη υψηλών κυβερνητικών θέσεων, εσύ τί κάνεις; Είσαι συνένοχος και έχεις το μερτικό σου στον κατήφορο. Δεν έπρεπε να αντιδράσεις; Να τους καταγγείλεις; Να υπερασπιστής την νομιμότητα;». Επειδή δεν κάναμε τίποτα απ’ αυτά αλλά τα ανεχθήκαμε και τα ανεχόμαστε ακόμη, είμαστε συνυπεύθυνοι και άξιοι της τύχης μας.
Εάν όντως έτσι έχουν τα πράγματα και είμαστε πράγματι συνένοχοι στην κατάντια της χώρας μας και το παραδεχθούμε αυτό, τότε ο μόνος τρόπος για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα είναι να αντιδράσουμε και να δράσουμε ως ενεργείς πολίτες. Ο μόνος δυνατός τρόπος αντίδρασης στην κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι η δια της ψήφου του λαού αλλαγή του σαθρού πολιτικού μας συστήματος. Έχουμε κατ’ όνομα κοινοβουλευτική δημοκρατία ενώ στην ουσία έχουμε μια δικτατορική κομματοκρατία η οποία διαπλέκεται ασυστόλως με μια οικονομική ολιγαρχία.
Επειδή το μόνο που μας έχει απομείνει είναι το δικαίωμα της ψήφου μας και η ανά τετραετία εκλογή των αρχόντων μας (αν και αυτή η δυνατότης μας, πολλές φορές, μάς υποκλέπτεται και κατευθύνεται προς τα συμφέροντα των ολιγαρχών - μέσα ενημέρωσης, διάφορες προεκλογικές παροχές, υποσχέσεις κλπ.), η αρχή για να ανατραπεί το σαθρό αυτό πολιτικό σύστημα μάς δίνεται στις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές. Πρέπει η αυτοδιοίκησης να καταστεί πραγματική αυτοδιοίκηση και αυτό θα επιτευχθεί εάν απογαλακτισθεί από την εξάρτηση και εναγκαλισμό των πολιτικών κομμάτων.
Τα πολιτικά κόμματα σπεύδουν και χρίζουν υποψηφίους περιφερειάρχες, δημάρχους και άλλους αξιωματούχους για την αυτοδιοίκηση με μόνο κριτήριο την κομματική νομιμοφροσύνη και την πειθήνια υποταγή των υποψηφίων αυτών στις εντολές του κόμματος και ιδίως του αρχηγού του δεν ενδιαφέρονται καθόλου για την τοπική κοινωνία και τα συμφέροντά της παρά μόνο για την υποταγή των πάντων στα συμφέροντα του κόμματος και την διατήρηση των προνομίων των πολιτικών τους. Απόδειξη ότι δεν ενδιαφέρονται για το συμφέρον της τοπικής κοινωνίας, αλλά μόνον για το κόμμα, είναι ότι δεν υποστηρίζουν κανέναν από τους πράγματι επιτυχημένους δημάρχους, αρκετών πόλεων, επειδή δεν είναι πειθήνια όργανά τους, και χρίζουν στις πόλεις αυτές υποψηφίους σαφώς υστερούντες πλην όμως κομματικά τους όργανα.
Στις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές, εκτός του ότι πρέπει να σπάσουμε τον εναγκαλισμό και την εξάρτηση της αυτοδιοίκησης από την κεντρική εξουσία (την κομματική), πρέπει να ψηφίσουμε με γνώμονα την λογική και όχι το συναίσθημα ˙ πρέπει να αποφύγουμε να παρασυρθούμε, από συναισθηματικούς λόγους κομματικής ιδεολογίας , συγγενικών ή φιλικών σχέσεων, ή δήθεν μελλοντικών απολαβών, και να εκλέξουμε αυτούς οι οποίοι είναι πράγματι άξιοι για τα αξιώματα, ανεξαρτήτως κομματικής τοποθετήσεως, είναι άνθρωποι που προσφέρονται να υπηρετήσουν την τοπική κοινωνία και δεν επιδιώκουν το αξίωμα για να προσπορισθούν οφέλη, γνωρίζουν τα τοπικά προβλήματα, έχουν εργασθεί στην ζωή τους και έτσι είναι περισσότερο άξιοι να τα αντιμετωπίσουν και βεβαίως να είναι έντιμος ο πρότερός τους βίος.
Αυτά, κατά την ταπεινή μου γνώμη πρέπει να είναι τα κριτήρια εκλογής ενός τοπικού άρχοντος. Στην Καστοριά, την πατρίδα μας, είναι ευκολότερο να εκλεγούν οι αξιότεροι γιατί η κοινωνία είναι μικρή και ο καθένας γνωρίζει το ποιόν του άλλου. Πρέπει πάντως να γνωρίζουν οι συμπατριώτες μας (αυτό που έγραψα και σε προηγούμενο γραπτό μου) «Η Καστοριά είναι μια υπόθεση πολύ σοβαρή για να την διαχειρίζονται χέρια ελαχίστων πολιτικών (αυτοδιοικητικών) ηγετών». Ουδείς αναμάρτητος είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι με τις επιλογές μας.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 17 Απριλίου 2014, αρ. φύλλου 736.
Ένας Χρυσόστομος μάς χρειάζεται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαχρονικά ισχύουν όσα γράφει ο κ. Πηχιών ως νουθεσίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς όμως την κρίσιμη ώρα οι αποφάσεις παίρνονται με άλλα κριτήρια, σαν να υπερισχύει το ένστικτο και όχι η λογική.
«Η Καστοριά είναι μια υπόθεση πολύ σοβαρή για να την διαχειρίζονται χέρια ελαχίστων πολιτικών (αυτοδιοικητικών) ηγετών». Ουδείς αναμάρτητος είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι με τις επιλογές μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή...................................................................
Το διαβάζω, το ξαναδιαβάζω και δεν το χορταίνω !
Είχαν με το μέρος τους τα ραδιόφωνα, τις τηλεοράσεις, τα blogs και κάποιες εφημερίδες (εξαιρώ φυσικά την «Οδό»), που λύσσαξαν να κερδίσει τις εκλογές ο Μανώλης. Κι όμως! Το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς αντίθετο! Όσο περισσότερο λύσσαζαν τα ΜΜΕ, και προπαγάνδιζαν υπέρ τους, τόσο κατατροπώθηκαν στις εκλογές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρα, αγαπητέ κ Πηχιών, ο λαός όχι μόνο είναι συνυπεύθυνος, αλλά και ώριμος. Δεν ακούει τις σειρήνες των ΜΜΕ, αλλά έχει κρίση και άποψη. Και σ’ αυτό συμβάλλατε και εσείς, με την εύστοχη, αντικειμενική, αυστηρή αλλά δίκαιη αρθρογραφία σας τόσα χρόνια.