 |
| Ο κ. Μ. Κεφαλλογιάννης στην Διεθνή Έκθεση Γούνας Καστοριάς, λίγες ημέρες αργότερα κράδαινε την fake φωτογραφία με τον πατέρα του κ. Α.Τσίπρα |
Αγαπητή ΟΔΟΣ,
Τελείωσε κι η φετινή 44η Διεθνής Έκθεση Γούνας που πραγματοποιήθηκε στο εκθετήριο με την συμμετοχή περισσοτέρων των 100 εκθετών. Με την συμμετοχή των ενδιαφερομένων να ξεπερνά κάθε προσδοκία των ίδιων των εκθετών. Όπως αναφέρουν οι ίδιοι οι εμπλεκόμενοι. Γιατί όλοι οι υπόλοιποι είναι εντελώς αναρμόδιοι (αν όχι άσχετοι, με την επαγγελματική έννοια του όρου) να απαντήσουν στο ερώτημα αν η φετινή έκθεση έκλεισε τις πόρτες αφήνοντας θετικά μηνύματα. Επί της ουσίας αν στέφθηκε μ’ επιτυχία ή όχι. Καθώς όπως λέει παροιμιωδώς ο πάνσοφος ελληνικός λαός «έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λέμε».
Μάλιστα, διαβάζοντας ορισμένα δελτίου τύπου όπως αυτό του πλέον επίσημου φορέα των εργαζομένων -ο πάλαι ποτέ κραταιός- «Προφήτης Ηλίας», εμμέσως πλην σαφώς εξέφρασε την αισιοδοξία του για άνοδο του εκθεσιακού κλάδου της γούνας, καθιστώντας την εντός της δυάδας των παγκοσμίων εκθέσεων. Όλα αυτά φαντάζουν εξαιρετικά θα σκεφτόταν κάποιος που απλά διαβάζει δελτία τύπου αλλά δεν αφουγκράζεται την γενικότερη εικόνα του γουνοποιητικού κλάδου.
Στην πραγματικότητα όμως είναι ακριβή όσα γράφονται στα δελτία τύπου και υπογράφονται ως «ΣΓΚ»; Φυσικά η όλη αναφορά δεν γίνεται για τον ακριβή αριθμό των επισκεπτών. Αν ήταν 1.500 ή 1.700. Ή αν προέρχονταν από 40 ή 50 χώρες ή μία. Αλλά για τις παραγγελίες που άφησαν πίσω τους οι ενδιαφερόμενοι επισκέπτες, πολλοί από τους οποίους αποτελούν και την αγοραστική δύναμη των γουνοποιητικών εταιρειών. Διότι αφήνοντας πίσω τους το εκθεσιακό τριήμερο και την Καστοριά, ευχή είναι να έχει επέλθει κι ένας ικανοποιητικός αριθμός παραγγελιών, δίνοντας την δυνατότητα εργασίας αλλά και το φιλί της ζωής, σ’ έναν πολύπαθο κλάδο όπως είναι εκείνο των γουνεργατών.
Τα παραπάνω θα έπρεπε να αποτελούν πεδίο πιο προσεκτικής ανάγνωσης και να μην καταφεύγουν οι υπεύθυνοι σε βιαστικά συμπεράσματα τονίζοντας κατ’ αποκλειστικότητα το θετικό πρόσημο και μόνο αυτό. Γιατί, κάθε χρόνο μετά το τέλος της κάθε ετήσιας έκθεσης, οι εμπλεκόμενοι και μη με τον συγκεκριμένο επιχειρηματικό κλάδο, αφήνουν να νοηθεί πως θα έχουν μπροστά τους μια γεμάτη κι εργατική χρονιά, αλλά κάθε χρόνο τα παράπονα όλο και μεγαλώνουν.
Πώς γίνεται αυτό αγαπητή ΟΔΟΣ; Από την μία να προαναγγέλλουν κάθε φορά μετά την έκθεση «θερμή» επιχειρησιακά χρονιά για την γούνα, αλλά κάθε χρόνο οι εταιρείες να βυθίζονται όλο και περισσότερο στο τέλμα και πολλές από αυτές να φτάνουν στο σημείο να κλείνουν; Γιατί αν δεν πρόκειται για ανακολουθία δελτίων τύπου και επιχειρηματικής πραγματικότητας, τότε κάτι άλλο συμβαίνει. Το οποίο καλό θα ήταν να το εξηγήσουν οι υπεύθυνοι της γουνοποιητικών επιχειρήσεων σ’ όλους εμάς που ρομαντικά αναμένουμε την επανάκαμψη των εταιρειών τους συμπαρασύροντας στην ευμάρεια και την πόλη.
Κι αν όλα αυτά μοιάζουν υπέρμετρα ρομαντικά σε σχέση με την άρρωστη εργασιακή πραγματικότητα στην πόλη -αλλά και στον ευρύτερο νομό- οι επερχόμενες εκλογές σε δημοτικό και περιφερειακό επίπεδο αναγκάζουν την προσγείωση στην κανονικότητα των ημερών. Και των εκλογικών ρυθμών. Που δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τα προεκλογικά πεπραγμένα, μοιάζοντας περισσότερο με... προεκλογικά πεπρωμένα.
Όλοι οι υποψήφιοι -πρώην, νυν και αεί- κατά τον προεκλογικό τους αγώνα μοιάζουν να έχουν καλουπωθεί σ’ ένα σκηνικό που πλέον μοιάζει περισσότερο γνώριμο από ποτέ. Εμφανίσεις εκεί όπου κρίνουν πως πρέπει να κάνουν αισθητή την παρουσία τους για να αποκομίσουν την θετική ψήφο των συμπολιτών τους. Από το Fur Gala και τους αγώνες δρόμου, ως τις κλασσικές επισκέψεις στα επαρχιακά καφενεία για τον ίδιο αυτοσκοπό: την συγκομιδή ψήφων. Όλοι οι ψήφοι είναι χρήσιμοι και σ’ αυτήν την εκλογική μάχη.
Η σταθερή επανάληψη του συγκεκριμένου φαινομένου με την πληθώρα των φωτογραφιών, φαίνεται να έχει κουράσει το εκλογικό σώμα αναγκάζοντας το να ψηφίζει αποκλειστικά με το κριτήριο της υποχρεωτικής του παρουσίας εντός του παραβάν. Απέχοντας της διαδικασίας να κρίνει ποιος είναι ο κατάλληλος εκπρόσωπος ενός συνδυασμού που θα τον αντιπροσωπεύει στην καθημερινότητα του. Κι αυτό φαίνεται να μην απασχολεί διόλου τους ίδιους τους επικεφαλής των συνδυασμών, συνεχίζοντας στο ίδιο κουραστικό -για το εκλογικό σώμα- προεκλογικό περιβάλλον.
Γιατί απλά κουράστηκε από την προεκλογική ανακύκλωση των ίδιων -και ίδιων- προσώπων κι από το ήδη άχαρο προεκλογικό περιβάλλον που έχει στηθεί. Παρόλο που φέτος, με το καινούριο εκλογικό σύστημα που εφαρμόζει ο ΣυΡιζΑ, οι συνδυασμοί αναγκάστηκαν στην συγκρότηση των ψηφοδελτίων τους και με καινούρια άτομα, αμφίβολης κριτικής ικανότητας.
Προδικάζοντας για ακόμη μία φορά, την εκλογή γνωστών προσώπων από το πρόσφατο παρελθόν. Η ρήση «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα» φαντάζει να είναι και η πλέον ενδεδειγμένη για την αυτοδιοίκηση. Όχι γιατί ο κάθε ψηφοφόρος προτιμά να αποφύγει την αυτοδιοικητική ανανέωση με την εκλογή νέων προσώπων, αλλά γιατί αυτά τα νέα πρόσωπα δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη. Τόσο από άποψη σπουδών και επαγγελματικής κατάρτισης όσο και κοινωνικής δραστηριότητας. Χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει πως η εκλογή των ήδη δοκιμασμένων λύσεων είναι κι αυτή με την σειρά της η ορθότερη επιλογή. Τουλάχιστον απ’ όσα έχουν καταφέρει στις προηγούμενες θητείες τους, η λέξη «αποτυχία» μοιάζει να είναι αυτή που αντιπροσωπεύει και την δική τους παρουσία στα κοινά.
Γι’ αυτό, κριτήρια όπως η επαγγελματική καταξίωση, οι σπουδές και η κοινωνική επιτυχία και αναγνώριση που έχει προέλθει από τα προηγούμενα φαντάζουν να είναι τα μοναδικά κίνητρα επιλογής μπροστά από την κάλπη. Διαφορετικά «τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου».
Ιωάννης Σκόρδας
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 16 Μαΐου 2019, αρ. φύλλου 986
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.