Η ημέρα της Μητέρας

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Χρυσούλα Πατρώνου Παπαπέτρου | Καστοριά


Rainer Maria Rilke (1897)

Μητέρες

Συχνά λαχταρώ μια μητέρα.
Μια σιωπηλή γυναίκα
με άσπρη τη χωρίστρα.
Στην αγάπη της άνθισε
πρώτα το Εγώ μου
θα μπορούσε να ακυρώσει
το άγριο εκείνο μίσος,
που σιδερένιο σύρθηκε
μέσα στην ψυχή μου.

Έπειτα θα καθόμασταν
σιμά ο ένας στον άλλον,
και μια φωτιά θα θρόϊζε
σιγανά δίπλα στο τζάκι.
Θα αφουγκραζόμουν
τι μιλούν τ` αγαπημένα χείλη,
και ειρήνη θα επέπλεε
πάνω απ` την τσαγιέρα
ωσάν την πεταλούδα
γύρω από το φως της λάμπας.

Συχνά νοιώθω, πως να ρωτήσω θάπρεπε:
Μητέρα μου, τι τραγουδούσες,
πριν στο χλωμό, ξανθό σου αγόρι
τα μάγουλα ο ύπνος να φιλήσει;
Ένιωθες τότε πολύ μεγάλη λύπη;
Και ξέρεις, πώς πεταγόσουν,
όταν το χλωμό, ξανθό σου αγόρι
μες` στο βαθύ το όνειρο τα κλάματα
αρχινούσε;

Πηγαίνω κάτω από κόκκινα κλαδιά
Και ψάχνω μια ανθοδέσμη φθινοπώρου.
Απ` τη χαρά δεν ξέρω πού είναι μέσα και πού έξω,
Είναι για μένα τόσοκαινούργιο, μου είναι τόσο παράξενο
Η αγαπημένη μου είναι κουρασμένη
και σπίτι είναι.

Τώρα είναι η κοπέλα μου πολύ φιλάρεσκη,
Μια κι ο κορσές της όλο και σφίγγει,
Και από τότε που ένα θαύμα εκεί
τελείται: Σύντομα έχει καστανή φαρδιά χωρίστρα
Και κάθεται και τραγουδά ένα νανούρισμα.

Μόλις και ανεμίζει η πρώτη άνθιση
Από τις φλαμουριές,
Και, στα όνειρά μου τολμηρά,
Σε βλέπω μεσ` στης φυλλωσιάς το πράσινο
Στις πρώτες μητρικές προσπάθειες
Τα πρώτα ρουχαλάκια του παιδιού
να τα στριφώνεις.

Και τραγουδάς συνάμα κι ένα τραγουδάκι,
Και ηχεί η μουσική σου μεσ` στο Μάη:

Ανθίστε λουλουδάκια μου
Στον όμορφο τον κήπο.
Ανθίστε λουλουδάκια μου,
Εδώ θα περιμένω
Το πιο γλυκό το όνειρο που επιθυμώ.

Ανθίστε λουλουδάκια μου,
Το καλοκαίρι θα σας το ξεπληρώσει.
Ανθίστε λουλουδάκια μου.
Κοιτάξτε, στριφώνω έναν ποδόγυρο
Εδώ με ηλιαχτίδες.

Ανθίστε λουλουδάκια μου,
Σύντομα έρχεται η ωρίμανση.
Ανθίστε λουλουδάκια μου.
Το πιο γλυκό όνειρο που επιθυμώ
Διδάξτε με να αντιληφθώ.

Και τραγουδάς συνάμα και ένα τραγουδάκι
Και ηχεί η μουσική σου μεσ` στο Μάη.

Το δέντρο θε ν` ανθίσει,
Θ` ανθίσει πριν από τ` άλλα δέντρα,
Ηλιόλουστο θα λάμψει το στρίφωμά σου.
Και λαμπερά στης φυλλωσιάς το πράσινο
Οι πρώτες μητρικές προσπάθειες
Τα ρουχαλάκια του παιδιού στριφώνουν.

ΚΑΙ τώρα σου μιλάνε για ντροπή,
Γιατί οι πόνοι και ο φόβος σε ταράζουν,-
Ω, γέλασε, καλή μου! Είσαι στην άκρη
Εκείνου εκεί τού θαύματος, που ιερή σε κάνει.

Νιώθεις μέσα σου τη ντροπαλή την άφιξη,
Και σώμα και ψυχή μακρυά σε πάνε-
Ω, προσευχήσου, κόρη μου! Αυτά είναι τα κύματα
Της αιωνιότητας.