Ψωμί δεν έχουμε…τυρί ζητάμε.
Ή άλλως, στης «Αλεξιάδας» τον χορό!
Κύριε Μπαιρακτάρη,
Είμαι Καστοριανή και ζω στον τόπο αυτό από την μέρα που γεννήθηκα. Τον αγαπώ και ήταν επιλογή μου η παραμονή μου σ’αυτόν. Όμως θλίβομαι να τον βλέπω να ρημάζει σε χέρια ανθρώπων που δεν τον νοιάζονται.
Όταν λοιπόν και εγώ άκουσα για την περίφημη «Αλεξιάδα», χάρηκα νομίζοντας πως κάτι επιτέλους καινούργιο θα γίνει, κάτι που θα ταράξει έστω και για λίγο τα λιμνάζοντα νερά, τον βούρκο της πόλης και της λίμνης της. Δήλωσα εθελόντρια και συμμετείχα με πολύ χαρά και ελπίδα.
Δεν χρειάστηκε παρά μόνο μια μέρα για να εκπνεύσουν και τα δύο. Οι λόγοι: ανοργανωσιά, εκνευρισμοί και διαπληκτισμοί και στην τελική και η κρίση εκ του αποτελέσματος.
Μία εκδήλωση που κυρίως εξασφάλιζε την εύνοια της εκκλησίας και που από Μεσαιωνικό φεστιβάλ, άνετα θα μπορούσε να μετονομαστεί σε Εκκλησιαστικό, εξασφαλίζοντας έτσι (ίσως και γιατί όχι) και την μονιμότητα του.
Αναρωτιέται κανείς πως είναι δυνατόν, ένας Δήμος, που στερείται υποτυπώδους πολιτιστικής ευαισθησίας, που δεν έχει φροντίσει καν για πολιτιστικό κέντρο (και που ο Δήμαρχος του είναι η αιτία του κλεισίματος του ήδη υπάρχοντος παλαιού, αφού όταν έκλεισε, υπήρξε αντιδήμαρχος), να οργανώνει ένα τέτοιο φεστιβάλ;
Και εδώ πατάει η λαϊκή παροιμία: Ψωμί δεν έχουμε… τυρί ζητάμε;
Που αποσκοπεί; Τι θέλει να πετύχει; Και βέβαια κατά πόσο είναι ικανός να το υποστηρίξει;
Ημέρα πρώτη:
Ένα απίστευτα κουραστικό πρόγραμμα, με δοξολογίες και ατέλειωτους λόγους και με αποκορύφωμα κιτς, κακογουστιάς και πολύ κακού θεάτρου, το θεατρικό αναλόγιο «Του Διγενή Ακρίτα».
Ημέρα δεύτερη:
Μεγάλη ταλαιπωρία τήρησης του προγράμματος με πολλές αναβολές στα δρώμενα «Παραλογές και σύμμεικτα», διαπληκτισμοί Αντιδημάρχου και Δημοτικής αστυνομίας (σκηνές ντροπής) που ευτυχώς (ή δυστυχώς) τις απολαύσαμε μόνον ολίγοι παρευρισκόμενοι.
Για την βραδινή παράσταση επιλέγεται το αρχοντικό Σκούταρη με δυνατότητα καθισμάτων μόνον 120 και χωρίς δυνατότητα κράτησης θέσεων. Απίστευτη ταλαιπωρία και τέλος μία βαρετή παράσταση (σαν παράσταση από μόνη της), με το άνευ λόγου «κείμενο-μίξη» σκέψεων της Άννας Κομνηνής και ποίησης του Καβάφη και το σκηνικό που πάντρευε το φυσικό περιβάλλον της αυλής «Σκούταρη» με τα εκκλησιαστικά έδρανα.
Η ηθοποιός καλό θα ήταν να κάνει μερικά μαθήματα ορθοφωνίας. Το όλο θέαμα σώζεται από τον υπέροχο (παρ΄ όλη την ηλικία του) Χρόνη Αιδονίδη και την ορχήστρα.
Ημέρα τρίτη:
Η τελική παρέλαση και το δρώμενο της Μαυριώτισσας, που επιτέλους κίνησε λίγο τα νερά του φεστιβάλ, μας αποζημίωσαν για την απογοήτευση των 2 ημερών.
Όλα αυτά εν ολίγοις και πολύ περιληπτικά για να καταλήξουμε:
-Πόσο τελικά στοίχισε το φεστιβάλ; (οι φήμες που κυκλοφορούν το κατατάσσουν από 35-150 χιλιάδες ευρώ). Τι ποσό έβαλε ο Δήμος και με τι ποσό επιχορηγήθηκε;
-Ποιες είναι οι αμοιβές των συντελεστών και γιατί θα έπρεπε να υπάρχει και 2ος δ/ντης οργάνωσης, πέραν της καλλιτεχνικής δ/ντριας, η οποία, αν μη τι άλλο, απέδειξε ότι κατέχει το λαϊκό θέαμα.
-Γιατί να είμαστε όλοι εμείς εθελοντές (χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα παράπονο) και οι ουκ ολίγοι «ξένοι» να πληρώνονται και μάλιστα αδρά απ’ότι φημολογείται;
-Τι κέρδισε η πόλη από αυτό;
(Εθελοντής γίνεσαι ευχαρίστως αρκεί να υπάρχει κέρδος για την πόλη)
Πέραν όμως όλων αυτών των ερωτημάτων, στα οποία βέβαια ο Δήμος οφείλει να απαντήσει κάποια στιγμή, ειδικά αν θέλει να έχει συνέχεια στην ιστορία αυτή, θα μπορούσε να πει κανείς ότι το φεστιβάλ κρίνεται πετυχημένο; Κι αν ναι για ποιους λόγους;
1. Διότι επιτέλους είδαμε τον κ. Δήμαρχο και τον Μητροπολίτη να είναι παρόντες, από την αρχή έως το τέλος, σε όλες τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του φεστιβάλ.
2. Διότι εκατοντάδες κόσμος (ίσως και χιλιάδες) ξεκουνήθηκαν από τα σπίτια τους και βάδισαν προς την Μαυριώτισσα, βράδυ, για να παρακολουθήσουν το (δωρεάν)τελικό δρώμενο.
3. Διότι επιτέλους απολαύσαμε την αυλή της Κουμπελίδικης χωρίς να είναι παρκινγκ, έστω και για 3 μέρες μόνο.
4. Διότι έκλεισε ο παραλίμνιος από το Νοσοκομείο και μετά, για αρκετές ώρες και για όλα τα οχήματα και η μετακίνηση όσων δεν ήθελαν ή δεν μπόρεσαν να βαδίσουν έγινε με τα λεωφορειάκια και τα καραβάκια του Δήμου.
5. Και διότι τελικά καταλάβαμε ότι αν κάποτε η Καστοριά ήταν «Βυζαντινή αρχόντισσα», τώρα πια δεν είναι και ούτε μπορεί να γίνει με ένα μεσαιωνικό ιταλό-εκκλησιαστικό ετήσιο φεστιβάλ τριών ημερών που το μόνο που προσφέρει είναι δωρεάν «άρτον και θεάματα» στον ήδη πολύ πτωχό λαό.
Αν το φεστιβάλ γίνει θεσμός, όπως ευελπιστούν οι διοργανωτές, θα πρέπει να σκεφτούν πολύ για το πώς θα το εξελίξουν, γιατί μετά από λίγα χρόνια επανάληψης ίσως να είναι απλά κουραστικό να βλέπουμε τα ίδια και τα ίδια – γύρω από τα απομνημονεύματα των Κομνηνών.
Φωτογραφίες: Αναστασίας Μπόϊκου
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 6 Σεπτεμβρίου 2012, αρ. φύλλου 656
Σχετικά κείμενα:
- ΟΔΟΣ: Της Αλεξιάδος
- ΟΔΟΣ: Ειρήνη και ειρηνοποιός
- ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν (Ένας αναγνώστης)
- ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν (Ένας παλιός Καστοριανός)
- ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν (Καστοριανός πολίτης)
- ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν (Κάποιος πολίτης αυτής της πόλης)
- Έγραψαν: (Καθημερινή)
- Είπαν: (Ειρήνη Γεωργοσοπούλου-Μισκία)
- Είπαν: (Βασίλης Αναστασίου)
- Οι υπάλληλοι
- ΟΔΟΣ: Αντιπαράθεση
- ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΔΟΥΦΛΙΑ: Αλεξιάς
Πολύ ωραία τα γράφεις Νεφέλη. Αλλά οι απεικονιζόμενοι της φωτογραφίας έχουν μάτια να διαβάσουν και αφτιά να ακούσουν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΤΟΥ ΚΟΥΦΟΥ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΟΣΟ ΘΕΛΕΙΣ ΒΡΟΝΤΑ !
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπορίας άξιο είναι, πώς, Μητροπολίτης και Δήμαρχος, δεν εντοίχισαν αναθηματική πλάκα, και γι’ αυτό το γεγονός;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά αρνιά ακούγαμε και αρνί δεν φάγαμε, εκτός από ορισμέμους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια απάντηση στο ερώτημα εκείνου/-ης που έγραψε το τρίτο σχόλιο :
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα δεν προφταίνουν, έχουν να φροντίσουν για πετρέλαιο στα σχολεία, για συγκέντρωση ρούχων και τροφίμων για απόρους... ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΛΑΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΑΙΑ, καιρός να ασχοληθούμε και με τα σοβαρά.
Καλό (ξ)ημέρωμα, "αγριμάκι" μου !!!
Τέταρτε Ανώνυμε, μήπως έχεις μπλέξει τις αναρτήσεις;;;;; Αλλού μάς έταξαν αρνιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΏΝΥΜΕ -6-
ΑπάντησηΔιαγραφήΟχι φίλε μου,στην Μαυριώτισσα είχε Αρνιά όταν ήρθαν οι Νορμανδοί με το καράβι. Γινώτανε χαμός, ο ένας άρπαζε την μερίδα του άλλου για να την δώσει στους επισίμους,χάλι μαύρο σου λέω,δεν τους έφτασαν τ'αρνια και τ'αρπαζαν απο τα χέρια μας.
Ένα το χελιδόνι
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάλι θα τσακωθούμε,ΠΡΟΣΕΧΕ,ψάξε γύρο σου,αυτό έχω να σου πώ για πρότελευταια φορά.Καιρός να ασχοληθούμε και με τα σοβαρά.
Καλόν δρόμο.
Αγριμάκι μου, μία κουβέντα σου έκανα με την ευθύτητα και την ειλικρινεια του χαρακτήρα μου και εσύ με έχεις πεθάνει στην τρίπλα και στον ελιγμό. Ξέρεις ειναι απο τα πράγματα που απεχθάνομαι ο τροπος αυτός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έχεις υπόψιν ότι δεν κατάλαβα γρι από τα ήξεις-αφήξεις που μου παραγγέλνεις και δεν λέω ψέματα (μάλλον εσύ δεν με πιστεύεις).
Γιατί να τσακωθούμε και μάλιστα πάλι; Δεν γνωρίζω να έχουμε ξανατσακωθεί. Αν όμως σε τρώει κανα γινάτι, δεν είμαι για τα δόντια σου και δεν θα σου επιτραπεί να με ξεπουπουλιάσεις!
Από την άλλη, μπορεί να τρέφεις και υπέρμετρη έγνοια για μένα και για να με φυλάξεις, τα λες αυτά κι εμένα δεν με κόφτει... Μη στενοχωριέσαι κιόλας (λέω γω τώρα), γιατί ως πετεινόν του ουρανού έχω Πατέρα που με προστατεύει. Εσύ στο κάτω-κάτω βάλτα με καμιά μπεκάτσα, καμιά κουρούνα κι εμένα μίλα μου ήσυχα. Κοίτα να με προλάβεις μόνο, γιατί είμαι και αποδημητικό πουλάκι!
Ευχαριστώ για την ευχή σου και ανταποδίδω για ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ !!!
Νάτα μας! Πάλι αρχίσατε τα σήματα Μορς. Τι θα γίνει τελικά, θα συμμετέχουμε σε ένα κατανοητό διάλογο, ή όχι;
ΑπάντησηΔιαγραφήπροηγουμενε διαβαζε και μη εισε αδιακριτος. δεν εινε και ολα για την πιατσα. αααααααααααααμαν !
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ' ό,τι βλέπω, κάποιοι άρχισαν να προετοιμάζονται για να υποδυθούν τους "Όρνιθες" του Αριστοφάνη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε επόμενο φεστιβάλ ίσως ;
Κρυμμένα ταλέντα
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι πολύ ήσυχο αγριμάκι,χωρίς γινάτι και δεν συνηθίζω να πιάνω και να ξεπουπουλιάζω αποδημητικά πουλιά γιατί μου πέφτουν μικρούλικα.
Τα δοντάκια μου τα ΄κρατάω μόνο για μεγάλα γεύματα, αυτή είναι η έγνοια μου και πρόσεχε πετώντας μη σε αρπάξει κανένας κόρακας...
Καλό τσίου-τσίου.........
Ήσυχό μου αγριμάκι,
ΑπάντησηΔιαγραφήσου στέλνω ένα φιλάκι !
Λέω πως μοιάζεις της αρκούδας,
που είχε εκείνος ο γεροντάκος,
συντροφιά αγαπημένη.
Ακούω τη συμβουλή σου,
αλλά δώσε και μια ευχή
να ξεχωρίζω τα κοράκια
από τα χελιδονάκια.
Καλό νάνι-νάνι !
Μπράβο αγριμάκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις να προσέχεις από τίς ασθένειες των αποδημητικών πουλιών.
Τί σου κάνει το ένστικτο της φύσης.
Ανώνυμε 16
ΑπάντησηΔιαγραφήάει τραγούδα το "Αγρίμια κι αγριμάκια μου" καλύτερα, που θες να κάνεις και τον γιατρό !
Πού την είδες την ασθένεια βρε ; Ένα φιλάκι είναι δείγμα σθένους και όχι ασθένειας. Δεν ξέρω τί σου κάνει εσένα το ένστικτο της φύσης, αλλά σε πολλούς και πολλές εδώ μέσα πρυτανεύει η λογική . . .
Σε αυτήν την ανάρτηση, σίγουρα ψεκάζουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχώς που ξεπρόβαλε και η αγνώστου προελεύσης σουσουράδα με την εμπειρία στο χιλάκι και πρυτανεύει η λογική
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς τα λες βρε σουσουράδα μου τόσο ωραία,σε λίγο θα αρχίσω να βρυχάμαι με αυτά που διαβάζω.
βρρρρρρρρ
Για το Αγριμάκι
ΑπάντησηΔιαγραφήΠίκρααα ... !
Πόσο καιρό έχεις να φας μέλι, αρκουδάκι ;
Ειρωνείες μπορεί να ανέχονται άλλα θηρία αν συγχρωτίζεσαι. Κι αν τα θεωρείς αυτά παινέματα, να τα λες στην καλή σου, για να έχετε αγάπη !
(όχι τίποτε άλλο, αλλά κάνεις και υποδείξεις... ΠΡΟΣΕΧΕ !!!)
Ευέξαπτη σουσουράδα,δεν έχω πολύ καιρό που έφαγα μέλι,αλλά ούτε και παινέματα κάνω σαν εσένα.[όχι τίποτε άλλο,αλλά κάνεις και υποδείξεις....ΠΡΟΣΕΧΕ!!!!!!]
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγριμάκι μου, σε παρακαλώ, μη χάνεις χρόνο να διαπληκτίζεσαι με αγνώστου ταυτότητος ιπτάμενα αντικείμενα κι έλα στη σπηλιά να κουρνιάσουμε κι αύριο μέρα του Θεού είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόση υπομονή πια να κάνει και ο κυρ-Παναγιώτης;
Μια και δέν έχει υπομονή ο κυρ-Παναγιώτης, μήπως να ερχόμουνα εγώ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί λες μωρή νυφίτσα; Τον εκδότη εννοεί, που κάνει υπομονή με όλα εμάς τα ζωντανά... Εσένα ποιος σε κάλεσε να πας να κάνεις τη μορφονιά; Σμαζέψ !
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι πίνετε όλοι εσείς εδώ μέσα?????
ΑπάντησηΔιαγραφήΚερνάμε, θέλεις να δοκιμάσεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝυφίτσα θα σου κόψω την ουρά
ΑπάντησηΔιαγραφήκάτσε καλά και μακριά
πρίν το μετανιώσεις.
Σύντεκνοι, είπαμε πως και με τα ψευδώνυμα η "ΟΔΟΣ" θυμίζει εκειό το παλιό περιοδικό, "Η Διάπλασις των Παίδων". Επαέ κι εδά όμως πάει να μοιάσει σε ζωολογικό τσήπο (το τσ με κάππα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΓρικάτε !
΄΄Σας ασπάζομαι Φαίδων''
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Μανώλς
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντιγράφεις ...
Έχεις σκονάκι αυτό :
http://odos-kastoria.blogspot.gr/2012/09/blog-post_8085.html
πρώτο σχόλιο;
Σαν να την παίρνει ο ύπνος, φαίνεται στην φωτογραφία!! Ή την πήρε;
ΑπάντησηΔιαγραφή@ 31
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην πήρε ο ύπνος κι έγειρε ...
http://www.youtube.com/watch?v=82z3J3hnlA4