 |
ΟΔΟΣ 25.09.2014 | 757
|
Αγαπητή ΟΔΟΣ,
Ούτε μια, ούτε δυο, αλλά ολόκληρη ανθοδέσμη από μαργαρίτες μάδησα, ένα-ένα τα φύλλα μέχρι να αποφασίσω να (σου) γράψω. «Να γράψω ή να μη γράψω» – «to be or not to be», αναρωτιόμουν όπως ακριβώς και ο Σαίξπηρ, ο δραματικός ποιητής, δυνάστης και καταπιεστής των Σκώτων. Και συνεχώς, το να σου γράψω, τύχαινε. Και έτσι αποφάσισα να (σου) γράψω. Στο κάτω-κάτω, «η Καστοριά, βρίσκεται παντού» σκέφτηκα.
Είχε προηγηθεί την π. εβδομάδα η επίσκεψη του Αλέξη στον Πάπα, από την οποία μπερδεύτηκα κάπως, μπορώ να σου πω: Στέκει μετά το Άγιον Όρος να συναντά τον (θού Σπυρίδωνα Πειραιώς το όνομά σου) τον έξω από εδώ; Που οι προκάτοχοί του δεν πίστευαν ούτε καν ότι η Γη γυρίζει; Και στην συνέχεια το δημοψήφισμα στην Σκωτία –τσάκισε τις ελπίδες μου η βία και νοθεία της Αγγλίας (λέξη προερχόμενη από το ugly βεβαίως – ή το ανάποδο τέλος πάντων), που πολλοί περίμεναν χαιρέκακα.
Παράλληλα σε όλα αυτά άρχισε ευτυχώς και το μέγα πολιτιστικό και πολιτισμικό γεγονός της ετήσιας εμπροπανηγύρεως στο Άργος το Ορεστικό. Το οποίο πάντως, δεν αρκείται στα πανηγύρια, αφού διαθέτει και Πνευματικό Κέντρο. Ενώ αντίθετα εδώ, στην «πρωτεύουσα» του τ. νομού, αντί να κτίζουν... γκρεμίζουν το Πνευματικό Κέντρο. Για να εξαφανιστούν ίσως τα ίχνη της απάτης για την επικινδυνότητα του κτηρίου. Που έστησαν δεκαπέντε χρόνια πριν, έχοντες και προύχοντες αδιαφορώντας για τις τραγικές συνέπειες.
«Φεστιβάλ του Εδιμβούργου αυτοί στην Σκωτία» σκέφτηκα, πανηγύρια της Παρασκευής, του Ηλία (δεν γράφω το «αγία» και «προφήτης» γιατί θαρρώ ότι θα έτριζαν τα κόκαλά τους) και του Άργους του Ορεστικού, εμείς. Είδα και την
φωτογραφία (*) του προέδρου της βουλής των Σκοπίων κ. Μιλόσοσκι στην κορυφή του Ολύμπου με την σημαία της Βεργίνας να ποζάρει υπερήφανος και συγκρατώντας τα γέλια και τα αναφιλητά, την πήρα την απόφαση να σου γράψω.