Eις μνήμην
Απόσπασμα από την εξομολόγηση της Φαίδρας στον Ιππόλυτο, από το ομώνυμο θεατρικό έργο (1677) του Ρακίνα· ρόλο τον οποίο η Ελένη Τσαδήλα, στην δεκαετία του ’80, είχε μελετήσει με πάθος, για να ανεβεί στο θέατρο του βουνού, με τον Ιππόλυτο του Ευριπίδη· παράσταση η οποία παρά το προχωρημένο και πρωτοποριακό της επίπεδο, δεν ευοδώθηκε.
Φαίδρα: Dominique Blanc
Ιππόλυτος: Eric Ruf
Σκηνοθεσία: Patrice Chéreau*
Théâtre de l'Odéon, Παρίσι 2003.
(*) Σκηνοθετική δουλειά του περίφημου Patrice Chéreau, γνώρισαν οι Καστοριανοί, στην Ηλέκτρα του Ρίχαρντ Στράους, που αναμεταδόθηκε απ’ ευθείας από την Νέα Υόρκη στο ΤΕΙ Καστοριάς, στις 7 Μαΐου 2016
Σχετικά:
[...] Έτσι προχώρεσα στο σκοτεινό μονοπάτι
ΑπάντησηΔιαγραφήκι έστριψα στο περβόλι μου κι έσκαψα
κι έθαψα το καλάμι και πάλι ψιθύρισα·
«Θα γίνει η ανάσταση μιαν αυγή,
πως λάμπουν την άνοιξη τα δέντρα θα ροδαμίσει του όρθρου η μαρμαρυγή,
θα ξαναγίνει το πέλαγο και πάλι το κύμα θα τινάξει την Αφροδίτη·
είμαστε ο σπόρος που πεθαίνει».
Και μπήκα στ’ αδειανό μου το σπίτι.
Γ. Σεφέρης, "Μνήμη"
Δεν υπάρχουν λόγια....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κενό που αφήνουν κάποιοι άνθρωποι παραμένει δυστυχώς κενό. Νένη σε θυμάμαι....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα και πάλι κρίμα....
ΑπάντησηΔιαγραφή