Από τον Γέρμα ήταν ο Κώστας Δούφλιας, ο πρώτος άνθρωπος που, στην αρχή της αρθρογραφίας μου, μπήκε στον κόπο να μου τηλεφωνήσει για να μου πει με τον δικό του τρόπο πως υπήρχε λόγος να γράφω και να συνεχίσω να το κάνω. Από τότε κι ύστερα γίναμε φίλοι και κάναμε ατέλειωτες ουσιαστικές συζητήσεις, πολλές από τις οποίες τις θυμάμαι και τις μνημονεύω ακόμη.
Τελευταία, όταν άρχισε η ΟΔΟΣ να δημοσιεύει το "Καστορίας εγκώμιον" του Κ. Δούφλια, που επιμελήθηκα γιατί το θεωρώ απαράμιλλο, ο μακαρίτης πια Νίκος Πρώιος, που κι ο ίδιος έγραφε στην ΟΔΟ, μπήκε στον κόπο να μου τηλεφωνήσει, αυτή τη φορά για να μ' ευχαριστήσει που με τη φροντίδα μου δημοσιευόταν το κείμενο του Κ. Δούφλια. Γενικά, ο Νίκος Πρώιος έδειχνε την εκτίμηση και τον ενθουσιασμό του κάθε φορά που ένιωθε έτσι κι αυτό πιστεύω πως είναι προτέρημα ξεχωριστό για τον σημερινό άνθρωπο, που κατά κανόνα διακρίνεται για την αδιαφορία του-ο Νίκος Πρώιος ήταν η εξαίρεση!!!
Ο Ν. Πρώιος μού χάριζε πάντοτε ένα πλατύ χαμόγελο, όταν διάβαζα πώς υπέγραφε τα κείμενά του στην εφημερίδα: "Νικόλαος Αχ. Πρώιος, Νοτιο-Μακεδόνας του Σύριζα"!
Αιώνια να 'ναι η μνήμη του κι ελαφρύ το γερμανιώτικο χώμα που τον έχει σκεπάσει!!!
Σόνια Ευθυμιάδου Παπασταύρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.