Αγαπητή μου,
Με ευχαρίστηση και ικανοποίηση για τη μεγάλη σου επιτυχία να αποτελείς τη πρώτη γυναίκα εκλεγόμενη πολιτικό στην όμορφη κοινή γενέθλιο πόλη μας, σε συγχαίρω θερμά!
Πραγματικά πιστεύω, ότι αυτός ο αιώνας θα είναι ο χρόνος των γυναικών: ο καιρός να αποδείξουν ότι αποτελούν όντως το άλλο μισό του κόσμου κι όχι απλές μητριαρχικές εναλλαγές της πατριαρχικής "εξουσίας" που μοιάζει να έχει στοιχειώσει την ύπαρξη των ανθρώπων.
Ο λόγος όμως που γράφω αυτή την ανοικτή επιστολή δεν είναι να επαναλάβω φυλετική γκρίνια, την οποία άλλωστε θεωρώ κάκιστη δικαιολογία για λάθος επιλογές ή ασυγχώρητες παραλείψεις. Όχι, ο σκοπός μου είναι ταυτόχρονα πολύ δυσκολότερος και πολύ απλούστερος:
να γίνεις, αν θέλεις και μπορείς, ένα νέο πρότυπο πολιτικού!
Υποθέτω, για να φθάσεις ως εδώ, έχεις ήδη δοκιμάσει επιτυχώς, την αναγκαστική διαδικασία εξέλιξης μέσα από κομματικά καυδιανά δίκρανα. Και έχεις κάπως δοκιμασθεί με την εμπειρία που αποκτήθηκε στην Αθήνα. Δοκιμάζεσαι μάλιστα καθημερινά, τόσο από "συντροφικά μαχαιρώματα" όσο και από δικές σου πράξεις ή παραλείψεις. Ένα μέρος του θαυμασμού μου στις ικανότητές σου, οφείλεται στην ανοχή και αντοχή που ξέρω ότι χρειάζεται για να ξεπεράσει κανείς τις σημαντικές αλλά και τραυματικές εμπειρίες που αποτελούν προϋπόθεση συμμετοχής στα κοινά, ιδίως αν είναι γυναίκα και νέα και ωραία. Η πορεία που "φύσει" -οικογένεια, εκπαίδευση, μόρφωση και υπαρξιακές επιλογές- και "θέσει" -καριέρα, επαγγελματισμός, στάση ζωής- ακολούθησες ήταν ενδιαφέρουσα, ξεχωριστή, κοσμοπολίτικη.
Αλλά τώρα είσαι εδώ.
Και από εδώ ξεκινώ:
Εκπροσωπείς μιαν ακριτική, συντηρητική κοινωνία που όπως η πλειοψηφία των ελληνικών κοινωνιών παλεύει για την άνιση επιβίωση-επιβεβαίωση μέσα στην αβεβαιότητα της εποχής.
Μια αβεβαιότητα όσο σε καμιά άλλη εποχή με τη ταχύτητα των αλλαγών και τη ρευστότητα των ηθών. Δεν μιλώ καθόλου για αξίες γιατί αυτές είναι πολύ εύκολο να αποδειχθεί ποιος δεν τις έχει απ΄όσους με περίσσια ευκολία μιλάνε γι΄αυτές.
Διάβασα και άκουσα το κατ' ανάγκη γενικόλογο πρόγραμμα πολλών υποψηφίων βουλευτών που αποτελεί μια καλή ή κακή επανάληψη των γενικών αρχών της Νέας Δημοκρατίας. Ομολογώ ότι δεν κατάλαβα για ποιο λόγο, μέσα στις πυρκαγιές έπρεπε να συρθούμε στις κάλπες για το πιο αναξιόπιστο πολιτικό διακύβευμα που θυμάμαι, τουλάχιστον στη δική μου εμπειρία. Και με αποτελέσματα σαν αυτά που "κυκλοφορούν" στα ΜΜΕ και από την κυβέρνηση που προέκυψε και από την αντιπολίτευση που αναδεικνύεται μέσα από τον ορυμαγδό των αντεγκλήσεων. Παρόλα αυτά, θάθελα να ξέρω:
Ποιοί είναι οι στόχοι σου;
Ποια η στρατηγική σου για να τους πετύχεις;
Ποια η τακτική και προ παντός, ποιές είναι οι δικές σου προτεραιότητες;
Τι θα προσπαθήσεις να έχει τελειώσει από τα 10.000 "έργα" που θα απαιτούν οι 7000 ψηφοφόροι σου, ώστε να σε ξαναψηφίσουν;
Ποια είναι η θέση σου για τη Παιδεία, την Υγεία, το Περιβάλλον, τον Πολιτισμό, τη Δημόσια Διοίκηση-Ταλαιπωρία, στη μικρή μας Πόλη και την ξεχασμένη αλλά πανέμορφη Περιφέρεια;
Πιστεύω, ότι αν κάποιος/α ήθελε να εφεύρει "το νέο πρότυπο πολιτικού", θάπρεπε να ξεκινήσει διαγράφοντας όλα τα ως σήμερα "πρότυπα-κακέκτυπα"(αν υπάρχουν). Θάπρεπε να υιοθετήσει τουλάχιστον την εντολή "ό συ μισείς ετέρω μη ποιήσεις" που είναι και η ωραιότερη καντιανή κατηγορική επιταγή. Και να προχωρήσει με όσο μυαλό, δύναμη, φαντασία και αίσθηση δικαιοσύνης διαθέτει στο να εφαρμόσει ό,τι θεωρεί πρώτη ή πρώτες προτεραιότητες, χωρίς να σταματά στα εμπόδια, συμφέροντα, κυκλώματα. Να κάνεις το σωστό αφού ακούσεις, κρίνεις, συγκρίνεις και αποφασίσεις ό,τι πρέπει να γίνει, ώστε να το αφήσεις κληρονομιά στο παιδί σου.
Ακόμη κι αν σου λένε ότι έτσι, διακινδυνεύεις να μη ξαναεκλεγείς.
Με πολύ εκτίμηση, μια παλιά γνωστή που σε συνάντησε σε χρόνια, όταν ήσουν πολύ και πολλά υποσχόμενη...
Μ.Μ.
.
.
Σχετικά κείμενα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.