Στο «και ένα»...
Ο δήμαρχος Νεστορίου αποτελεί το πειστικό παράδειγμα της δυνατότητας του χώρου και του χρόνου να διακρίνει αυτούς που μπορούν. Αρκεί να θέλουν κι’ οι ίδιοι.
Βέβαια είναι περίπου παγιωμένη η εκτίμηση στην κοινή γνώμη ότι ο κ. Χρήστος Γκοσλιόπουλος, όπως και αρκετοί άλλοι στην Καστοριά και στο ΠαΣοΚ, από το οποίο κατά κάποιο τρόπο προέρχεται και υποστηρίζεται, θα μπορούσαν να πετύχουν για τον εαυτό τους, τους άλλους, το κόμμα τους και τον τόπο, σημαντικά περισσότερα απ’ όσα τους επέτρεψαν οι συνθήκες. Αρκεί να μην υπήρχαν 1-2 εμπόδια-παγίδες.
Όμως, η επιλογή του στα πρόσωπα του 2008, έγινε για όλα αυτά αλλά και για την πρωτοβουλία που φέρεται να ανέλαβε για την προσέγγιση του Μητροπολίτη Καστοριάς με τον Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Αγίων Αναργύρων, όταν επιβλήθηκαν οι εξοντωτικές ποινές στον δεύτερο και σε μοναχούς της ιστορικής μονής, και όταν οι σχέσεις των δύο κληρικών είχαν υποχωρήσει ακόμη και πιο κάτω από το απροχώρητο.
Σήμερα που έχουν αρθεί τα εξοντωτικά μέτρα σε βάρος της Μονής Αγίων Αναργύρων και οι σχέσεις των δύο, έστω κι’ αν δεν είναι στενές ή φιλικές, φαίνεται πάντως να είναι στα επίπεδα της ανοχής, η σημασία της παρέμβασης στην οποία πρωτοστάτησε ο κ. Χρήστος Γκοσλιόπουλος ίσως και να έχει ατονήσει.
Όμως μέσα στο 2008 υπήρξε περίοδος και εποχή που η Καστοριά είχε περάσει σε κατάσταση σχίσματος. Από την μια πλευρά ήταν οι αφοσιωμένοι στον Μητροπολίτη Καστοριάς και φυσικά όσοι προτιμούν την αδιατάρακτη τάξη και την ιεραρχία. Και από την άλλη πλευρά, βρέθηκαν περίπου σε χαρακώματα, μερικές χιλιάδες πολιτών, -ίσως κάπως λιγότεροι απ’ όσους αρχικά εκτιμήθηκε- οι οποίοι δήλωναν αποφασισμένοι να υποστηρίξουν με κάθε θυσία και τρόπο την εκτίμηση τους στο πρόσωπο του Ηγουμένου της Ι.Μ. Αγίων Αναργύρων.
Όπως ήταν φυσικό οι δεύτεροι βρέθηκαν στο στόχαστρο... Καταβλήθηκε μάλιστα προσπάθεια περιθωριοποίησής τους. Κι’ όμως αυτό το στόχαστρο αγνόησε ο κ. Χ. Γκοσλιόπουλος. Παρά το αμφίβολο του εγχειρήματος κινητοποίησε μηχανισμούς και δυνάμεις της τοπικής αυτοδιοίκησης στον νομό Καστοριάς αλλά και της κοινωνίας ευρύτερα, που νομιμοποίησε τους συμπαθούντες την Ι Μονή Αγίων Αναργύρων, με τα χαρακτηριστικά κοινωνικού ρεύματος, ακόμη και κινήματος που δεν θα μπορούσε να αγνοηθεί.
Και με την υποστήριξη και άλλων συνθηκών, μεταξύ των οποίων και η διαδοχή στην θέση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, η κατάσταση περισώθηκε, όχι στο «παρά πέντε», αλλά στο «και ένα». Έτσι ο κ. Χ. Γκοσλιόπουλος κέρδισε την πρωτιά στις προτιμήσεις των αναγνωστών της ΟΔΟΥ.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 1.1.2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.