Στα πλαίσια των «Δραγουμείων» (Ι)

Την Κυριακή 22 Αυγούστου, στον ιερό ναό των Αγίων Αποστόλων Βογατσικού ετελέσθη το ετήσιο μνημόσυνο του Χρυσόστομου Τζημάκα. Στη θεία λειτουργία έψαλε η εκκλησιαστική χορωδία της Καστοριάς «Αρμονία».
Στην συνέχεια στην αίθουσα του διοικητικού συμβουλίου του δήμου Ίωνος Δραγούμη, στα πλαίσια των «Δραγουμείων» που ο Χρυσόστομος Τζημάκας είχε οργανώσει για πρώτη φορά το 2006, έγινε φιλολογικό μνημόσυνο, που οργάνωσε ο Σύλλογος Γυναικών Βογατσικού «Η Βογατσιώτισα».

Η εκδήλωση, με συντονιστή τον κ. Ράλλη Τζημάκα, άρχισε με ένα video, με το οποίο ο Χ. Τζημάκας συντρόφευσε το κοινό για 10 λεπτά, διαβάζοντας αποσπάσματα από το ημερολόγιο του 2000 του Συλλόγου Βογατσιωτών Θεσσαλονίκης, που ο ίδιος είχε γράψει και ήταν αφιερωμένο στις παρέες των Βογατσιωτών, στα έθιμα και στις συνήθειές τους, στα γλέντια και τις χαρές τους.
Τις ομιλίες άνοιξε η πρόεδρος του οργανωτή συλλόγου, κ. Νικολέτα Φουρκιώτη. Ακολούθησαν: Ο κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας, συμπατριώτης και μαθητής του Χρυσόστομου Τζημάκα κατά την άσκηση της ειδικότητάς του στο νοσοκομείο «Παπανικολάου», ο κ. Στάθης Πελαγίδης συμμαθητής του, η κ. Αγνή Τζημάκα ανηψιά του, η κ.Ουρανία Μπάγγου μαθήτριά του στην ιατρική σχολή (και συνεργάτης του στα πολιτιστικά δρώμενα του νομού), ο κ. Γιώργος Γιαννούλης, συμπατριώτης και συνεργάτης του στην εφημερίδα του Συνδέσμου Βογατσιωτών Θεσσαλονίκης και ο κ. Χρυσόστομος Παπασταύρος, πρόεδρος του συλλόγου «Φίλοι του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα Νομού Καστοριάς».

Όλοι οι ομιλητές αναφέρθηκαν στην πολυσύνθετη και χαρισματική προσωπικότητα του Χρυσόστομου Τζημάκα, εξήραν το ήθος, την αξιοπρέπεια, την ανιδιοτέλεια, την σεμνότητα και την φιλοπατρία του.
Μίλησαν για τον ένθερμο συμπατριώτη που αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του στην πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου που γεννήθηκε και πήρε την κλασσική του παιδεία. Μίλησαν για τον ευσυνείδητο γιατρό που έσκυβε με αγάπη πάνω από τους ασθενείς του, που τους κρατούσε το χέρι, και με λόγια παρήγορα έσταζε στην ψυχή τους το φάρμακο της παρηγοριάς, σαν αυτοί οι ασθενείς να ήταν άνθρωποι κοντινοί του, συγγενείς του, κι ας τους έβλεπε για πρώτη φορά.

Μίλησαν για τον πανεπιστημιακό δάσκαλο που στεκόταν δίπλα στους φοιτητές του, δάσκαλος και φίλος μαζί που με αγάπη μοιραζόταν μαζί τους τις γνώσεις του. Μίλησαν για τον συμμαθητή που στα χρόνια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσή τους, ξεχώριζε για τις καλλιτεχνικές του επιδόσεις. Που στη συνέχεια, ήταν η ψυχή όλων των συγκεντρώσεων των αποφοίτων της τάξης του 1955, και που με θέρμη τους αφιέρωνε γλυπτά, πίνακες, μουσική, έκανε την κάθε συγκέντρωση ξεχωριστή γιορτή.
Μίλησαν για τον συγγενή που στεκόταν δίπλα στην ευρύτερη οικογένειά του, φύλακας-άγγελος με το χέρι πάντα απλωμένο να βοηθήσει, να συμπαρασταθεί σε κάθε δύσκολη στιγμή. Μίλησαν για τον προικισμένο λογοτέχνη, τον άνθρωπο του πνεύματος και της δημιουργίας με το μεγάλο συγγραφικό έργο, που δυστυχώς δεν ολοκλήρωσε.
Για τον καλλιτέχνη που με απαράμιλλη μαεστρία καθήλωνε με τον χρωστήρα του πάνω στον καμβά τις ομορφιές του κόσμου. Για όλο το πλούσιο έργο που άφησε πίσω του και θα μας συντροφεύει για πάντα. Για τον άνθρωπο που είχε σημαία του το χρέος απέναντι στην ιστορία και την πολιτιστική κληρονομιά μας.

Η εκδήλωση έκλεισε με δήλωση της οικογένειας του Χρυσόστομου Τζημάκα, ότι στη μνήμη θα χρηματοδοτεί κάθε χρόνο, δύο πολιτιστικές εκδρομές για τους μαθητές του δημοτικού και του γυμνασίου του Βογατσικού, καθώς και μιας θεατρικής παράστασης που θα δίνεται στα πλαίσια των «Δραγουμείων» με ηθοποιούς τα παιδιά των σχολείων του Βογατσικού.