ΟΔΟΣ: Σκοτεινές επιθυμίες

Το βράδυ της ερχόμενης Κυριακής, όταν οι κάλπες θα ανοίγουν και θα αρχίσουν να εξάγονται τα πρώτα (αρκετά) για να δώσουν ασφαλή συμπεράσματα αποτελέσματα, ακόμη και αν οι εκλογές οδηγηθούν σε δεύτερο γύρο, η Καστοριά θα πραγματοποιεί τον πρώτο βηματισμό της, στην μετά τον κ. Δημ. Παπουλίδη εποχή. Δώδεκα χρόνια μετά την απότομη εμφάνισή του στο πολιτικό στερέωμα του δήμου από το πολιτικό αναπάντεχο, δώδεκα χρόνια μετά από ένα δοκιμαστικό πείραμα που έφερε τα άνω-κάτω στην Καστοριά και απέσπασε την νίκη από τον επίσημο κομματικό χρισμένο κ. Λάζαρο Κλετσίδη, η πόλη βρίσκεται και πάλι ενώπιον του πεπρωμένου της.

Από τις συνέπειες του πολιτικού αυτού νεωτερισμού τα δημοτικά πολιτικά πράγματα δεν έχουν ποτέ αποκατασταθεί στην προηγούμενη κατάστασή τους. Και τούτο παρά το γεγονός ότι ο απερχόμενος δήμαρχος Καστοριάς στην μακρά δημαρχία του, κατ' επανάληψη επαναπροσδιόρισε το στίγμα του. Και πλησίασε ήδη τόσο κοντά όσο ποτέ άλλοτε πριν, στην Νέα Δημοκρατία, στον πολιτικό χώρο που πριν μερικά χρόνια ουδέποτε ίσως θα είχε διανοηθεί ότι θα προσέγγιζε.

Είναι σημαντικό να μην λησμονείται ότι από το 1994, κανείς κομματικός υποψήφιος της ΝΔ μετά τον κ. Λ. Κλετσίδη και την δυναμική παρουσία της μειοψηφίας του, δηλαδή ούτε ο κ. Γ. Σιώμκος το 1998, ούτε ο κ. Ι. Τσαμίσης το 2002 χάρισαν την νίκη σε "επίσημα" κομματικά χέρια. Αυτό αποδεικνύει ότι όλες κομματικές οι υποψηφιότητες υπονομεύθηκαν σε ένα σημαντικό βαθμό εκ των ένδον της Νέας Δημοκρατίας. Από τότε η υπονόμευση και η ανυπακοή συνιστά ενδημικό φαινόμενο (αποκλειστικά) στα δημοτικά πράγματα και αστάθμητος παράγοντας είναι μόνο η κομματική υποστήριξη.

Όλα αυτά τα χρόνια όμως μεσολάβησαν και άλλες σημαντικές ανακατατάξεις. Με εξαίρεση τον ακλόνητο και αμετακίνητο στον προσωπικό βουλευτικό θώκο του κ. Φ. Πετσάλνικου, η εναλλαγή των προσώπων δώθε κακείθεν της εξουσίας και των κομμάτων, είναι εντυπωσιακή.

Ο κ. Κ. Λιάντσης (στενός συγγενής τέως δημάρχου) νομάρχης και πάλι τώρα υποψήφιος. Ο κ. Γ. Καπαχτσής, (άλλοτε βουλευτής) από δις νομάρχης, τώρα υποψήφιος δήμαρχος Καστοριάς. Ο κ. Π. Γκέτσιος (Πολιτική Άνοιξη) άλλοτε αντινομάρχης, ο κ Α. Μαγαλιός (του Κεντρώου ευρύτερου χώρου) -άλλοτε αντινομάρχης κι' αυτός, και να τώρα ο κ. Ι. Τσαμίσης (του ίδιου Κεντρώου χώρου με τον προηγούμενο, και τέως επίσημα κομματικός)  να έχουν αναμειχθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην διεκδίκηση της δημαρχίας Καστοριάς ως κομματικοί, ή ελαφρώς αδέσμευτοι. Με εξαίρεση τον κ. Πασχ. Γκέτσιο που αποχώρησε από την διεκδίκηση.

Από την άλλη πλευρά ο κ. Κ. Κοντόπουλος και ο κ. Α. Γρηγοριάδης να καλύπτουν τον χώρο που κάλυπτε την περασμένη τετραετία ο κ. Π. Παπαφιλίππου -και όχι μόνο αυτόν φυσικά- όλοι αυτοί αποτελούν τα πρόσωπα που σκιαγραφούν στο προσκήνιο ή στο παρασκήνιο τις συνθήκες των εκλογών της επόμενης Κυριακής. Και στο back round οι φιγούρες των κ.κ. Κων. Σημαιοφορίδη και Φιλ. Πετσάλνικου να διαδραματίζουν τον δικό τους αινιγματικό ρόλο.

Αν υποτεθεί ακριβές αυτό που λέγεται, ότι δηλαδή όλοι οι πιο πάνω δεν διατηρούν μεταξύ τους και τις πιο άριστες πολιτικές (ή και προσωπικές) σχέσεις, θα πρόκειται ασφαλώς για μια πρωτοφανή εκλογική συγκυρία, στην οποία οι ρηχές βεντέτες και η ρήση "μάχαιρα έδωκες και μάχαιρα θα λάβεις" μοιάζουν να κρίνουν σημαντικά το αποτέλεσμα και προδιαγράφουν το στίγμα των μετεκλογικών εξελίξεων στην πόλη της Καστοριάς. Κίνητρο μερικών υποστηρικτών μοιάζει να είναι η εκτόνωση μιας σκοτεινής επιθυμίας για εκδίκηση για ό,τι έκανε, ή παρέλειψε να κάνει, ο "άλλος".

Πέρα όμως από τα προσωπικά τους, κατά κοινή ομολογία, ο μέγιστος ηττημένος αυτής της προεκλογικής περιόδου είναι ο πολιτικός διάλογος και τα προγράμματα των συνδυασμών. Αφηρημένα ευχολόγια, διάσπαρτες αντιγραφές, γενικόλογες διακηρύξεις και υποσχέσεις. Κατά βάση αν κάποιος απομονώσει τις εξαγγελίες των υποψηφίων δημάρχων θα νομίσει ότι πρόκειται για υποψήφιους βουλευτές -σαν να θέλουν να καλύψουν το κενό που αφήνει η διαρκούσα σιωπή του κ. Α. Αγγελή.

Διότι οι υποψήφιοι, οι ομιλούντες έστω, υπόσχονται λύσεις για ανεργίες, για γούνες και ράμματα, για τουρισμούς και πανεπιστήμια. Σπάνια και πάντως μόνο αποσπασματικά ο φετινός προεκλογικός λόγος επεκτάθηκε σε ζητήματα ουσίας και καθημερινότητας, σε απλά θέματα όπως είναι οι δημοτικοί δρόμοι, οι λακκούβες, τα βομβαρδισμένα και χορταριασμένα ανηφορικά σκαλιά της Καστοριάς, το κυκλοφοριακό χάος, η σημαντική έλλειψη χώρων στάθμευσης μέσα στην Καστοριά, η τραγική κατάσταση των μνημείων τέχνης και πολιτισμού, η κατάρρευση του τείχους, των εκκλησιών, των σημαντικών αρχοντικών, η εγκατάλειψη της παλιότερης Καστοριάς η παράλογη παράλειψη των αρμοδίων υπηρεσιών να θέσουν φραγμούς και ένα τέλος στην αλόγιστη αυθαίρετη μετατροπή των εργαστηρίων σε διαμερίσματα και γκαρσονιέρες και στις καταχρήσεις μερικών παραλιακών επιχειρήσεων. Η παράλειψη του δήμου να έχει πινακοθήκη, πολιτιστικό κέντρο και θέατρο δεν φάνηκε να οργίζει ή να ευαισθητοποιεί κανέναν ιδιαίτερα, ενώ όσοι έθεσαν το θέμα, το έκαναν μόνο σε τίτλους.

Από την άλλη, η αμέλεια του κ. Ι. Τσαμίση να ορθώσει στην επίσημη προεκλογική περίοδο ισότιμα προς τους άλλους υποψήφιους το προγραμματικό ανάστημά του (ως υποψήφιος δήμαρχος), και να αρθρώσει, έστω και χωρίς την δεινότητα ενός τυπικού ρήτορα, τον συγκροτημένο δημόσιο λόγο, που περιμένει και απαιτεί από τους υποψηφίους δημάρχους ο μέσος ψηφοφόρος, όλα αυτά είναι πτυχές που διαμορφώνουν ένα σκηνικό διόλου ευκαταφρόνητων συνεπειών, αν αναλογιστεί κανείς ότι από την κάλπη όλοι μπορούν να προσδοκούν ότι θα είναι νικητές.

Διότι ο Δήμος Καστοριάς είναι δημόσια, λαϊκή υπόθεση, και όχι σωματείο ή ακόμη χειρότερα μπουντουάρ. Και διότι, μετά τις εκλογές και μετά την ανάληψη της δημοτικής αρχής, ο επόμενος δήμαρχος δεν θα πρέπει να είναι έτοιμος να δεχθεί μόνο την κριτική που θα του ασκηθεί από τον τύπο και την κοινή γνώμη, ούτε μόνο από τους αντιπάλους συνδυασμούς, αλλά θα πρέπει να ανεχθεί και την κριτική των "συντρόφων" του. Καθώς και να απαντά.

Οι διάσπαρτες και σπάνιες προγραμματικές παρουσιάσεις και αναλύσεις των υποψηφίων αν δεν ήταν χιλιακουσμένες (όπως η υπόσχεση του κ. Κ. Κοντόπουλου για τον βυθοκόρο στην λίμνη που χρονολογείται από την εποχή του Α. Πετκανά μετά το 1975) ήταν οπωσδήποτε αναχρονιστικές, όπως οι "οικολογικές" "υποσχέσεις" του κ. Γ. Καπαχτσή ότι θα κόψει πλατάνια στον περιφερειακό της λίμνης. Όσο για τον κ. Ι. Τσαμίση, ο οποίος μετά την αντίστοιχη διαφήμιση του κ. Κ. Λιάντση για την (περιττή πλέον μετά την Εγνατία) σήραγγα της Κλεισούρας, έσπευσε και αυτός με την σειρά του να πλειοδοτήσει τις τελευταίες ημέρες εξαγγέλλοντας τούνελ μεταξύ Χλόης και δυτικής εισόδου Καστοριάς,  δηλαδή ένα τεράστιο τεχνικό έργο που όμοιό του δεν έχει καμμιά πόλη σαν την Καστοριά, ουδείς λόγος.

Στις περασμένες εκλογικές αναμετρήσεις, πάντοτε υπήρξε κάποια εξαγγελία που από την άποψη της δημόσιας εικόνας των υποψηφίων αποτέλεσε το κεντρικό μοτίβο των συνδυασμών. Όπως για παράδειγμα το υπόγειο (ή υποβρύχιο) parking που είχε εξαγγείλει ο κ. Γ. Σιώμκος το 1998, στην θέση του άλλοτε γηπέδου στην παλιά είσοδο της πόλης. Αυτό όμως δεν εμπόδισε την συντριβή του συνδυασμού του, μετά την γενικευμένη υπονόμευση του απ' όσους παριστάνουν τώρα τους τιμητές. 

Αντίθετα λοιπόν με ό,τι συνέβη στο παρελθόν, λίγο μετά τις φετεινές εκλογές θα είναι πολύ δύσκολο, σχεδόν απίθανο να θυμηθεί κάποιος την κεντρική ιδέα της προεκλογικής αυτής περιόδου, εκτός ίσως από το τούνελ που εξήγγειλε ο κ. Ι. Τσαμίσης και την σήραγγα του κ. Κ. Λιάντση. Συμπτώσεις;

Τέλος, η ΟΔΟΣ ξεκαθαρίζει ότι ο δημόσιος διάλογος δεν αποτελεί δικαίωμα των υποψηφίων, ούτε στην προεκλογική ούτε βεβαίως και στην μετεκλογική περίοδο, αλλά την ελάχιστη υποχρέωση απέναντι στους πολίτες της Καστοριάς. Επομένως, όποιος αρνείται τον διάλογο και μάλιστα σε επίπεδο υποψηφίων δημάρχων, παραβιάζει βασικές υποχρεώσεις του, και αυτό δεν είναι κάτι καθόλου αμελητέο, διότι τι θα κάνει αυτός που αρνείται τον διάλογο μετά τις εκλογές, θα αρνείται να παρίσταται στα δημοτικά συμβούλια, ή θα μιλάει δια αντιπροσώπων;

Ο δημόσιος βίος και ο πολιτικός λόγος δεν είναι ιδιωτική υπόθεση κανενός, και όποιος δεν το καταλαβαίνει, δεν μπορεί να έχει θέση στα κοινά.                      

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 12 Οκτωβρίου 2006 | αριθ. φύλλου 368