ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΕΡΓΙΟΠΟΥΛΟΥ: «Εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής»

Προσπαθούμε να σηκώσουμε το ανάστημά μας, να βγάλουμε το βηματισμό μας λίγο έξω από την μίζερη σκιά μας.
-Ποιος είναι απέναντί μας;
-Η καταστολή στην όποια της μορφή.
-Η πολιτική σύγχυση με τα παπαγαλάκια της.
-Η προπαγάνδα των ΜΜΕ που ισοπεδώνει τη σκέψη.
-Εκβιαστικά διλήμματα που αλλοιώνουν την ποιότητα των αποφάσεών μας.
Αυτά και πολλά άλλα αντιστρατεύονται την πορεία μας προς τα μπρος, αλλά πάνω απ’ όλα ο εχθρός είναι ανάμεσά μας και δεν είναι άλλο από την ποιότητα του μέσου ανθρώπου.

Ο «…ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε…».
Ο «…τι ζημιά κάναμε μωρό…».
Ο «… πόσο κάνει; Πάρτα…».
Ο «…δεν πάω Μέγαρο, θα κάτσω με τον παίδαρο».
Ο «… επιτυχημένος με Rolex, Armani, Μύκονο».
Ο «…Ελλάδα είναι τα μεσημεριανά και τα πρωϊνάδικα».
Ο «…τουλάχιστον ο δικός μας γ…ει».
Αν θέλουμε να πάμε μπρος ας τσακίσουμε αυτό το πρότυπο και τους κατασκευαστές του.
Ας αποκαθηλώσουμε αυτή την καρικατούρα κι ας βάλουμε στο βάθρο το πραγματικό υποκείμενο της ιστορίας.
Με αισθητική.
Με ήθος.
Με αλληλεγγύη.
Με συλλογικότητα.
Με μπέσα.
Με λεβεντιά.
Με συναισθηματική νοημοσύνη.
Με αγάπη για τον άνθρωπο.
Με εκτίμηση στην φύση.
Εν ολίγοις, έναν πολίτη που θα πάρει μέρος στην αρχέγονη κόντρα «Κέρδος-Άνθρωπος» με συνείδηση και ευθύνη.
Αυτόν που θα σηκώσει τα μάτια του απ’ τα σκουπίδια και θα μπορέσει να κοιτάξει στα ίσια τα παιδιά του, την ομορφιά, τη ζωή.