ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ ΟΡ. ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΗ: Πόθεν εισπράξαι;

Από πού θα αντλήσετε έσοδα, κύριοι;

ΟΔΟΣ 15.11.2012 | 666

Εντάξει λοιπόν, κύριοι. Έγινε το θέλημα των πατρώνων σας. Ένα ακόμη «Μνημόνιο» πέρασε από τη «λέσχη των βαρώνων» της λεωφόρου Αμαλίας. Όταν τελειώσουν τα συχαρίκια και τα εύσημα των αφεντάδων σας, θα είστε εσείς που θα αντιμετωπίσετε εκ των πραγμάτων κατάματα την οικτρή πραγματικότητα της χώρας. Θα κληθείτε να συλλέξετε τις θύελλες των ανέμων που σκορπίσατε.

Προσωπικά δεν είμαι βέβαιος αν έχετε καταλάβει τί ακριβώς έχετε ψηφίσει. Πανικόβλητοι, όπως όλοι οι δειλοί, σπεύσατε στις επικύψεις απέναντι στους δανειστές, πρόθυμοι να ικανοποιήσετε κάθε ζητούμενο τους. Και τώρα, έρχεται η ώρα που θα καθίσετε στο «ταμείο».

Όταν ο μέσος μισθός δύσκολα θα υπερβαίνει τα 500 ευρώ – και αυτό θα αφορά το 70% του ενεργού πληθυσμού της χώρας, και προσεχώς ακόμη λιγότερο – αφού οι υπόλοιποι πνίγονται στη θάλασσα της ανεργίας που δημιουργήσατε – ο πρώτος τομέας που θα υποστεί συθέμελα ισχυρότατους τριγμούς, θα είναι εκείνος – ο μόνος στην ουσία – τον οποίο προσπαθήσατε να στηρίξετε. Ο τραπεζικός. Όταν η δόση ενός μέσου στεγαστικού δανείου μιας μεσαίας οικογένειας βρίσκεται γύρω στα 400 ευρώ, είναι το ολιγότερο αφελές να πιστεύετε τόσο εσείς, όσο και κυρίως οι πολίτες που σας στηρίζουν, ότι θα εξακολουθούν να αποπληρώνονται τα δάνεια. Θα βρεθούν όλα στο «κόκκινο». Και αναφέρομαι μονάχα στις μεσαίες νοικοκυρεμένες οικογένειες, διότι πιστεύω ότι υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες υπερβαλλόντως δανεισθέντων υπό την κρατική αδιαφορία και ανοχή – αν όχι προτροπή, που προφανώς κανένα δάνειο και υπό τις ευνοϊκότερες ακόμη συνθήκες, δεν πρόκειται να εξοφλήσουν. Αναφέρομαι στη μέση οικογένεια, επειδή θεωρώ ότι σημαντικός αριθμός συμπατριωτών μας έχει υπερδανειστεί εμπλεκόμενος σε ένα καταναλωτικό κύκλο που οδηγεί στο κενό. Οι πολίτες αυτοί είναι σε ικανό βαθμό συνυπεύθυνοι για την κατάσταση της χώρας – και για την ατομική τους βεβαίως. Όμως, πρώτιστοι υπεύθυνοι είναι οι εγχώριοι δανειστές, οι τράπεζες δηλαδή που δραστηριοποιούνται στη χώρα, και πάνω από αυτούς η εποπτεύουσα αρχή, η ηγεσία δηλαδή των οικονομικών πραγμάτων της χώρας.

Ο φτηνός αντίλογος είναι πως τα δάνεια αυτά θα ρυθμιστούν. Ναι, θα γίνει επιμήκυνση – κατά την προσφιλή σας ορολογία. Μόνο που για να εξοφληθούν αυτά τα μέσα δάνεια, θα πρέπει η επιμήκυνση να φτάσει τα 100 χρόνια. Περισσότερο από τρείς γενιές δηλαδή. Επομένως κάποιοι θα κληθούν να πληρώνουν, όταν το ακίνητο για το οποίο έγινε η δανειοδότηση δε θα υπάρχει πια. Όλα αυτά ακούγονται όμορφα, ως σενάρια επί χάρτου, αλλά όταν θα έρθει η ώρα της υλοποίησης, θα διαπιστώσετε έκπληκτοι εσείς ή οι διάδοχοι σας, αν πολιτευθούν ομοίως, και με πίκρα δυστυχώς θα το διαπιστώσουμε όλοι εμείς, πως η αποπληρωμή των δανείων αυτών δε θα έχει κανένα νόημα και καμιά προοπτική. Το πιθανότερο είναι πως όλοι οι σώφρονες πολίτες θα προτιμήσουν να στερηθούν το άπιαστο όνειρο της ιδιόκτητης στέγης, προκειμένου να μη στερηθούν τον επιούσιο. Και τότε βεβαίως οι φορείς που με τόσο ζήλο ενισχύσατε, θα γεμίσουν με χιλιάδες σπίτια που δε θα έχουν καμιάν αξία.

Το επόμενο και πλέον οδυνηρό μέτωπο θα το αντιμετωπίσετε βεβαίως στα δημόσια οικονομικά, έστω και αν έχετε ήδη μειωμένες προσδοκίες είσπραξης φόρων. Όταν έχετε συρρικνώσει τα εισοδήματα των πολιτών σε τέτοιο βαθμό, ούτε εσείς οι ίδιοι δεν θα πρέπει να αναμένετε είσπραξη εσόδων. Ποιος θα πληρώσει και από πού;

Απομένουν τα «ασημικά» της χώρας, οι πλουτοπαραγωγικές της πηγές και η δημόσια περιουσία, που οι πάτρωνες σας τα έχουν βάλει από πολλού στους στόχους τους και θέλουν να τα καρπωθούν. Οι πολίτες είναι προς ώρας αδύναμοι να αντιδράσουν, αποσβολωμένοι ίσως από τα «πολλαπλά κατάγματα» που προκαλείτε στη ζωή τους. Αλλά μην επιχαίρετε ούτε εσείς ούτε οι πάτρωνες σας. Τη χώρα δε θα καταφέρετε να την ξεπουλήσετε. Ο λαός αργά ή γρήγορα θα ξυπνήσει.

Φυσικά οι αποφάσεις σας είναι ειλημμένες, έστω κι αν οι πολίτες αρνούνται να το δουν. Το κοινωνικό κράτος κατέρρευσε ήδη. Τα δημόσια σχολεία υποβαθμίζονται – αλλά τα παιδιά του πλήθους, της ολότητας, δεν θα έχουν άλλη επιλογή, την ώρα που τα δικά σας παιδιά θα σπουδάζουν σε ακριβά ιδιωτικά και ξένα σχολεία, με χορηγία όλων μας που σας μισθοδοτούμε. Ασθενείς θα πεθαίνουν αβοήθητοι, διότι την υγεία την έχετε μετατρέψει σε προνόμιο των ολίγων. Οι δε συντάξεις, υποχρεωτικώς θα συρρικνωθούν στο ελάχιστο, αφού τα όποια ταμεία θα αδυνατούν να καταβάλουν, από δικές σας αποκλειστικά επιλογές, που τα καταβαράθρωσαν.

Τη «δόση» θα τη λάβετε βεβαίως. Δεν έχω καμιά αμφιβολία γι’ αυτό. Τα χρήματα αυτά δεν προορίζονται για την ανάκαμψη της χώρας. Χρεωνόμαστε περισσότερο για να ικανοποιηθούν οι δανειστές της χώρας, στους οποίους θα γυρίσει πίσω η «δόση». Κι εσείς κι οι πάτρωνες σας είσαστε παίχτες ενός «στημένου» παιχνιδιού. Όπως είμαι εξίσου βέβαιος ότι θα λάβετε και την επόμενη «δόση», υπογράφοντας νέα «μνημόνια» με νέα αντιλαϊκά μέτρα. Αλλά τα μέτρα σας δε θα πετύχουν γιατί δεν έχουν κανένα στόχο άλλο, εκτός από την υποδούλωση της ελληνικής κοινωνίας και τη γερμανοποίηση της χώρας.

Εντούτοις, αυτό που δε θέλετε να ομολογήσετε τόσο εσείς, όσο και οι τεύτονες καθοδηγητές σας, είναι ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας – το οποίο διογκώθηκε από τις επιλογές σας και το οποίο είναι σε κάθε περίπτωση επαχθές και επονείδιστο – είναι αδύνατο να αποπληρωθεί, όσους φόρους και όσα δεινά κι αν επιφυλάσσετε στο λαό μας. Ακόμη κι αν εκχωρήσετε ολόκληρη τη χώρα στους τοκογλύφους δανειστές, πάλι θα μένουν ανεξόφλητα υπόλοιπα. Αλλά τη χώρα δε θα την εκχωρήσετε, διότι δεν θα σας αφήσει ο ελληνικός λαός.

Η πολιτική και οι επιλογές σας οδηγούν σε φαύλους κύκλους. Φαύλων ανθρώπων έργα, φαύλους κύκλους φέρουσι. Η δε πρόθεση σας να αναθεωρήσετε το Σύνταγμα, αυτό το Σύνταγμα που κουρελιάζετε κάθε μέρα με τα νομοθετήματα σας, ώστε να μετατρέψετε και επίσημα το πολίτευμα σε «Κομματοκρατία», δείχνει την πολιτική ιδιοτέλεια σας. Μόνο που οι παρακμιακοί κομματικοί σας σχηματισμοί αποπνέουν σήψη και καταδεικνύουν το θλιβερό πολιτικό παρελθόν σας, από το οποίο θέλει και πρέπει η χώρα να απαλλαγεί.

Οι γενναίοι συγκρούονται με τον ισχυρό και όχι με ανήμπορες γιαγιάδες. Οι γενναίοι χτυπούν – θα έπρεπε να χτυπήσουν – τη γροθιά στο τραπέζι των Βρυξελλών και του Βερολίνου. Παλεύουν, διεκδικούν, απαιτούν και αξιώνουν. Διαπραγματεύονται αλλά δεν παζαρεύουν την πατρίδα. Και δεν εξαντλούν τη δυναμική τους χτυπώντας διαδηλωτές και κόβοντας συντάξεις αδυνάμων ανθρώπων. Αλλά ετούτη η χώρα στερείται γενναίας ηγεσίας…

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 15 Νοεμβρίου 2012, αρ. φύλλου 666.

Η φωτογραφία του Voice of America, με την βιτρίνα καταστήματος στην Αθήνα, με το σλόγκαν «Hungry but chic» («Πεινασμένοι αλλά σικάτοι»), ενέπνευσε την ΟΔΟ για την παρουσίαση του κειμένου του κ. Θ. Παπαστρατή στην εφημερίδα στις 15 Νοεμβρίου 2012. Αξίζει να σημειωθεί ότι, περίπου έναν μήνα αργότερα, μετά από έντονες αντιδράσεις, ανάγκασαν τελικά το μεγάλο πολυκατάστημα να αλλάξει τη βιτρίνα του.