ΛΕΥΤΕΡΗ ΑΣΛΑΝΙΔΗ: Μνήμη Ντίνου Κουτσοκόλη

Αδερφικέ φίλε,
Προσπάθησες, αγωνίστηκες, πολέμησες, με αξιοπρέπεια, θάρρος και πίστη, γνωρίζοντας τον εχθρό, πολύ καλά. Το μοιραίο όμως δεν το απέφυγες.
Στην Καστοριά που γεννήθηκες, στην Laspezzia της Ιταλίας που έζησες, εργάσθηκες και προσέφερες τις ιατρικές γνώσεις σου, φεύγοντας άφησες την ανεξίτηλη σφραγίδα σου που λέει: «Αγαπητός, ηθικός, καλόκαρδος, τίμιος, φιλαλήθης, χαρούμενος, με διάθεση προσφοράς στον συνάνθρωπό σου, γνωστό και άγνωστο, καλό και κακό αδιακρίτως».
Για σένα ήταν απλά άνθρωποι όλοι τους. Μοίραζες μαζί τους ό,τι είχες, ό,τι διέθετες από υπάρχοντα και γνώσεις, αλλά κυρίως ανθρωπιά και αγάπη που τα είχες άφθονα στο είναι σου. Προσέφερες και χαιρόσουν γιατί έδινες. Γι’ αυτή την προσφερόμενη αγάπη, που την νοιώθαμε σε κάθε επαφή, εμείς οι φίλοι σου, σου επιστρέφουμε λίγη, γιατί στην οφείλουμε. Δεν είναι δυνατόν να έκανες κακό σε κάποιον, τουλάχιστον με τη θέληση σου. Ήταν αυτή η φιλοσοφία σου.
Στον ίδιο κόσμο που έζησες εσύ ζούμε και εμείς, τον πονηρό, τον δύσκολο, τον άτιμο, τον σκληρό. Αλλά με το γέλιο σου, την αγάπη σου, την καλοσύνη σου, την χαρά σου, το χιούμορ σου, το φιλότιμο, όλα τα ξεπερνούσες, τα διέλυες, γιατί όπλα σου ήταν ακαταμάχητα.
Έτσι ήσουν πλασμένος, έτσι σε ξέραμε, έτσι θα μείνεις για πάντα στην μνήμη μας και ως φωτεινό παράδειγμα, θα προσπαθήσουμε να σε μιμηθούμε. Η αξιολάτρευτη γυναίκα σου και ο μονάκριβος γιος σου όπως και τα αδέρφια σου, θα είναι περήφανοι, γιατί ήσουν ο άνδρας, ο πατέρας, ο αδερφός τους.
Και εμείς οι φίλοι σου, θα κλέψουμε λίγη από την περηφάνια τους και θα σε έχουμε στην καρδιά μας, γιατί σε είχαμε φίλο καρδιακό. Μας έκανες να γελάμε, να χαιρόμαστε, μας έδινες κουράγιο, ακόμα και στις δύσκολες ώρες της περιπέτειας σου, της λύπης και του πόνου σου. Υπήρξες πολύ λαμπερό αστέρι που έδυσες τόσο νωρίς.
Θα μας βλέπεις από ψηλά και θα χαίρεσαι, γιατί μας άφησες την φωτεινή σου σφραγίδα.
Οι φίλοι σου εύχονται καλό ταξίδι..