7.1.16

Λόγος & Αντίλογος




Γυμνάσιο | Μαθιουδάκη | «μνημόσυνα»


Αγαπητή ΟΔΟΣ

Εντυπωσιακό το ότι αν και το «μνημόσυνο», με φλύαρα κόλλυβα για τα 100 χρόνια του παλιού Γυμνασίου της Καστοριάς, έγινε τις ίδιες ημέρες που εκδόθηκε η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την διάσωση του κτηρίου του Μαθιουδάκη, όσοι συμμετείχαν στις εκδηλώσεις για την «μνήμη» του Γυμνασίου, δεν ανέφεραν κάτι για την σωτηρία του Μαθιουδάκη.

Και όμως, τα δύο ζητήματα σχετίζονται άμεσα: Στην πρώτη περίπτωση σε εποχή καθεστωτικής εκτροπής, σε μια εποχή της αντιπαροχής στην οποία χάθηκαν χιλιάδες νεοκλασσικά σε όλη την Ελλάδα, θύμα της στην Καστοριά ήταν το κτήριο του τότε παλιού Γυμνασίου, το οποίο θρηνούν ακόμη και σήμερα.

Στην δεύτερη περίπτωση, μόλις την τελευταία στιγμή, χάρη στην θεσμική αντίδραση και αντίσταση μιας ομάδας πολιτών και δημοτών που προσέφυγαν στην Δικαιοσύνη, σώθηκε από την κατεδάφιση ένα διατηρητέο και ιστορικό κειμήλιο. Για το οποίο δεν βρήκαν να αναφέρουν κουβέντα, αν όχι όλοι, τουλάχιστον οι πλείστοι απ’ όσους θρηνούν ακόμη σήμερα το παλιό Γυμνάσιο.

Το ανησυχητικό φαινόμενο, που είναι πτυχή μιας τοπικής παθογένειας και ιδιαιτερότητας, με σταθερή έκφραση και εκπροσώπηση στην Καστοριά, εντάσσεται στην τάση λατρείας των δραμάτων, των απωλειών, των χαμένων, των γενοκτονιών.

Η μοιρολατρία εκφράζει μια ανησυχητική αισθητική, που αν δεν είναι η κυρίαρχη, τουλάχιστον όμως είναι καλοδεχούμενη. Προτιμούν να δαπανήσουν ένα σωρό χρήματα για να στήσουν το μνημόσυνο, για το τι είχαμε και τι χάσαμε, και είναι ολοκληρωτικά απρόθυμοι να βοηθήσουν, έστω και με μια αναφορά, να περιοριστούν οι απώλειες.

Υποθέτω ότι αν τελικά κατεδαφίζονταν το Μαθιουδάκη, σε 10-20 χρόνια, αυτοί και όσοι δεν βρήκαν να πουν ούτε μια λέξη για την σωτηρία του, θα διοργάνωναν και ένα ακόμη μνημόσυνο για το ιστορικό κτήριο του Στρατώνα.

Δεν χωρεί αμφιβολία, ότι η διάσωση του Μαθιουδάκη ...έπληξε την Καστοριά και της στέρησε μια αφορμή και αιτία μιας μελλοντικής «πολιτιστικής» εκδήλωσης συλλογικού θρήνου,  για το «στολίδι» που τελικά δεν χάθηκε.
Π.Ζ.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 17 Σεπτεμβρίου 2015, αρ. φύλλου 803.



Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ