Λόγος & Αντίλογος

«Περί πολιτικής, πολιτικών & πολιτών»

Αγαπητή ΟΔΟΣ,

Ευτυχώς που έχουμε κι εσένα για να μοιραζόμαστε μαζί σου τους προβληματισμούς μας και να λυτρωνόμαστε - σ’ ευχαριστούμε πολύ και γι’ αυτό.

Σήμερα από το μεσημέρι παλεύω να καταπιώ ένα θέμα που προέκυψε και πάλι. Αναφέρομαι στην επίσκεψη του πρωθυπουργού μας στο Γραφείο του κ. Πολάκη και στη στήριξη που απλόχερα του πρόσφερε-αυτός, άλλωστε, ήταν ο λόγος της επίσκεψής του εκεί. Οι δηλώσεις, όμως, που έκανε εδώ ο πρωθυπουργός πολύ συζητήθηκαν-στην πραγματικότητα χύθηκε πολύ μελάνι από αναλυτές, οι οποίοι εστίασαν σε τρία διαφορετικά μεταξύ τους σημεία:

«Εμείς οι αστοιχείωτοι καταφέρνουμε και ξεπερνάμε πολλές φορές, ακόμα και θεσμικά εμπόδια, αυτών που έχουν ιδιαίτερη στοιχείωση και να μας στήνουν τέτοια εμπόδια, θα τα ξεπερνάμε», είπε ο πρωθυπουργός κατά την διάρκεια της ομιλίας του, κοιτώντας προς το μέρος του Παύλου Πολάκη, γελώντας με νόημα και εννοώντας το Συμβούλιο της Επικρατείας , που σε προηγούμενη ανακοίνωσή του αναφερόταν στον κ. Πολάκη, «τολμώντας» να χαρακτηρίσει την κριτική του αστοιχείωτη.

Το πρώτο σημείο, λοιπόν, όπου εστίασαν οι περισσότεροι αναλυτές ήταν η διαπίστωση πως οι σημερινοί κυβερνώντες δε διστάζουν να τα βάζουν με τη Δικαιοσύνη και αυτό είναι κάτι πρωτόγνωρο για τα δικά μας τουλάχιστον δεδομένα.

Το δεύτερο σημείο που σχολιάστηκε και για το οποίο γράφτηκαν αρκετά ήταν η χρήση εκ μέρους του πρωθυπουργού της λέξης «στοιχείωση». Κάποιοι τη χαρακτήρισαν άλλον ένα νεολογισμό του κ. Τσίπρα, μίλησαν για ένα ακόμη λάθος του (πράγματι τα λεξικά δεν περιέχουν τη συγκεκριμένη λέξη), ένας δημοσιογράφος είπε πως η συγκεκριμένη λέξη χρησιμοποιήθηκε πολύ παλιότερα από κάποιον συγγραφέα, αλλά, συγχωρέστε με που θα τολμήσω να εκφράσω τη δική μου άποψη, προσωπικά πιστεύω πως ένα ακόμη κρεσέντο λαϊκισμού γέννησε τη λέξη, άρα πρόκειται για λέξη που κατά λάθος κι από παρόρμηση ξέφυγε από το έρκος των οδόντων του πρωθυπουργού και γι’ αυτό δεν αξίζει να σταθούμε περισσότερο σ’ αυτή καθαυτή τη λέξη.

Το τρίτο, όμως, σημείο που σχολιάστηκε λιγότερο, αλλά κατ’ εμέ είναι αυτό που θ’ άξιζε να προσεχθεί περισσότερο από το αν υπάρχει ή δεν υπάρχει η λέξη στοιχείωση είναι η διαστρέβλωση που έκανε ο πρωθυπουργός στην ανακοίνωση του ΣτΕ, που για αστοιχείωτη κριτική μιλούσε και δεν αποκαλούσε αστοιχείωτο κανέναν άνθρωπο και κανέναν Πολάκη. Εδώ μάλιστα πρόκειται ξεκάθαρα για ηθελημένη διαστρέβλωση, δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως ξέφυγε από τα χείλη κάποιου, όπως μάλλον ξέφυγε η επίμαχη λέξη με την οποία ασχοληθήκαμε πριν. Κατά τη γνώμη μου αυτό είναι και το πιο επικίνδυνο: να διαστρεβλώνει κάποιος πολιτικός –μάλιστα, όσο πιο ψηλά ιστάμενος τόσο πιο επικίνδυνο για όλους μας-συνειδητά μια ανακοίνωση της Δικαιοσύνης και να τη διαστρεβλώνει για έναν και μόνο λόγο, που στο όνομα «λαϊκισμός» ακούει και σ’ αυτόν υπακούει.

Προσωπικά όμως δεν ταράχτηκα τόσο με την ηθελημένη διαστρέβλωση –μαθημένα τα βουνά από τα χιόνια κι οι Έλληνες από τον λαϊκισμό- όσο με την αντίδραση των παρευρισκομένων που είδα με τα μάτια μου: το κοινό που άκουγε, αντί σ’ αυτό ακριβώς το σημείο να προβληματιστεί, διέκοψε τον ομιλητή με τα χειροκροτήματά του!

Αυτά τα χειροκροτήματα ήταν που με τάραξαν και με βύθισαν σε σκοτεινές σκέψεις· γιατί ανήκουν στα χειροκροτήματα εκείνα που δείχνουν πως υπάρχουν ακόμη πολλοί Έλληνες που ενθουσιάζονται με ό,τι ανυπόστατο τους σερβίρεται από αρχηγούς με δεδομένο κι αυταπόδεικτο λαϊκισμό, αυτόν τον λαϊκισμό που στοιχειώνει τον τόπο μας και σπρώχνει στον κατήφορο αυτή την Πατρίδα που τόσο επιρρεπείς στον λαϊκισμό άνθρωποι την κατοικούνε…

Αναγνώστης*

(*) Τα στοιχεία του συντάκτη της επιστολής είναι μεν στην διάθεση της ΟΔΟΥ, αλλά μετά την έρευνα που διέταξε η ηγεσία της ΕΛΑΣ, σε βάρος του εκπροσώπου των ειδικών φρουρών της Ελληνικής Αστυνομίας, με απειλή επιβολής της ανώτερης πειθαρχικής ποινής της αργίας με απόλυση ή της πρόσκαιρης παύσης, μετά από τις δηλώσεις του για την απαγόρευση της συγκέντρωσης της ΠΟΑΣΥ στην πλατεία Εξαρχείων, προτιμήθηκε η ανωνυμία.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 13 Ιουλίου 2017, αρ. φύλλου 894