9.4.19

Λόγος & Αντίλογος





Είπαν… ακροβολισμοί



13.11.2018 

Η κ. Κωνσταντοπούλου εξαπέλυσε απαξιωτικές και προσβλητικές δηλώσεις για τον αναπληρωτή Υπουργό Υγείας κ. Παύλο Πολάκη. Όχι ότι με... εμπνέει (προς Θεού!) η εν λόγω κυρία (η ιδεολογία μας και η παιδεία μου απέχει όσο Ανατολή από τη Δύση) αλλά από πολύ καιρό με απασχολεί μέσα μου κάτι σχετικό με τον κ. Πολάκη.

Από χρόνια πολλά και πέρα από 50νταετία, διατηρώ σχέσεις θερμές και γνώμη θετική για το ήθος, τον πατριωτισμό, την φιλοτιμία και την φιλοξενία των Κρητών. Επιπροσθέτως, επισκέπτομαι συχνότατα την Κρήτη και λόγω αγχιστείας και νομίζω ότι γνωρίζω καλά τους Κρητικούς. Δεν ξέρω πόσο πια τώρα εμπιστεύονται τον εν λόγω υπουργό τους, που επανειλημμένως σε δηλώσεις του παριστάνει τον νταή, με δηλώσεις απαξιωτικές και ως επί το πλείστον υβριστικές κατά προσώπων άλλων κομμάτων.

Οι Κρητικοί είναι ευθείς, τίμιοι, ειλικρινείς. Με την ταπεινή μου γνώμη θέλω να πιστεύω ότι καίτοι τον ψήφισαν δεν εγκρίνουν την ως άνω συμπεριφορά του. Τους διακρίνει λεβεντιά. Ασφαλώς αντιλαμβάνονται τον ρόλο του ψευτονταή, γιατί, φαίνεται, να παριστάνει τον παλληκαρά καπετάνιο ως ορμώμενος από τα Σφακιά.

Αν ισχύει η μαρτυρία της κ. Κωνσταντοπούλου ότι το 2015 σε συνέλευση του ΣυΡιζΑ μίλησε με χίλιες κολακείες για τον κ. Τσίπρα. (ενώ δεν ήταν μέλος του Κόμματος; άρα παρείσακτος), λείχων να επιτύχει θέση στο κόμμα, όπερ και εγένετο, επακολούθησε το γραμμάτιο του Πρωθυπουργού να τον υπουργοποιήσει. Θημήθηκα τον Αίσωπο: Υψηλά σε ένα πύργο όρθιος καμάρωνε ο αετός. Αίφνης βλέπει δίπλα του τον σκώληκα, παραξενεύεται και τον ρωτά: Καλά, εσύ πώς ανέβηκες εδώ επάνω, τόσο ψηλά; Και ο σκώληξ απάντησε: Ανέβηκα έρπων!! Και για πόσους άλλους ισχύει η αναφορά του μύθου, δικαιούμαστε να σκεπτόμαστε!


16.11.2018 τοπικός τύπος

Σε επιστολή του κ. Νικ. Πρώιου στην ΟΔΟ 1.11.2018 ["εδώ"] αναφέρεται: Ο Τσοχατζόπουλος και ο Παπαντωνίου ήσαν πανίσχυροι, σήμερα είναι αγκαλιά με την μοίρα τους, που αυτοί την καθόρισαν και είχαν την ευθύνη.

Η ζωηρή έκφραση -διατύπωση- για την... μοίρα των δύο αυτών ατόμων (ως προς το μεταφορικό νόημά της) θυμίζει το προοίμιον της Οδύσσειας του Ομήρου (το θυμήθηκε και ο αρθρογράφος;): οι έταιροι (οι σύντροφοι) του Οδυσσέως σφίσιν ατασθαλίαισιν όλοντο.

Πάει, χάθηκαν, καταστράφηκαν με τις δικές τους αλαζονικές πράξεις, με τις ανοησίες τους, ασεβείς, έφαγαν τα βόδια του Θεού Ηλίου. Αλλ’ ο τοίσιν αφείλετο νόστιμον ήμαρ. Αλλά ο Δίας τους στέρησε την γλυκιά ημέρα της επανόδου στην πατρίδα (τον νόστον).

ΥΓ. Για την λέξη ατασθαλία βλέπε στην στήλη των γλωσσικών.


Ημερολόγιον του Ίωνος Δραγούμη
ΟΔΟΣ 1.11.2018

Σε επιστολή του μεγάλου ποιητού Αγγέλου Σικελιανού σε σχετικό ερώτημα, ο αείμνηστος Ίων Δραγούμης έδωσε απάντηση γενναία και εμβληματική: ευθαρσώς και ευθέως απάντησε: Είμαι τετρακάθαρα εθνικιστής.

Δράττομαι της ευκαιρίας να ασχοληθώ εδώ με δύο λέξεις: συναγωνιστής και εθνικιστής. Θυμούμαι, το 1943 – μικρός μαθητής του Δημοτικού στο χωριό μου – προσφωνούσαμε τον δάσκαλό μας (τότε 24-26 ετών) «συναγωνιστά», προφανώς επιβληθείσα άνωθεν προσφώνηση. Το ενθυμούμαι εναργέστατα σαν σήμερα. Αιδήμων καθώς ήταν (το συζητούσαμε πολύ αργότερα με την ενηλικίωσή μου) του προκαλούσε η προσφώνηση αυτή θυμηδία, έσκυβε το κεφάλι υπομειδιών.

Η αριστερή προπαγάνδα (λέγε, κομμουνιστική) οικειοποιήθηκε την ωραιότατη ελληνική λέξη συναγωνιστής (σε τέτοιες επινοήσεις είναι άφθαστοι, αμίμητοι...) σαν να εκφράζει η λέξη μόνο τη δική τους ιδέα-πράξη.

Όλοι θυμούμαστε ότι μέχρι την δεκαετία του 1960 (του 1970 είναι ευνόητον) οι της άλλης πλευρά αποφεύγαμε την χρήση της λέξεως συναγωνιστής, γιατί την είχαν σαν καραμέλα οι αριστεροί. Το ίδιο και σε πολύ χειρότερο βαθμό με τη λέξη εθνικιστής.

Όλοι, συνελόντι ειπείν, οι της άλλης πλευράς, όχι μόνον αποφεύγουν την επίσης ωραιοτάτη λέξη εθνικιστής στην πραγματική της, πατριωτική της σημασία, αλλά και προβαίνουν συχνά σε δηλώσεις κατά του εθνικισμού (εν μέρει δικαιολογημένα, εφ’ όσον συνειρμικά παραπέμπει στην απάνθρωπη προπαγάν-δαθεωρία και πράξη του Χίτλερ και των Ναζί –εγκληματιών κατά της οικουμένης).
Δεν μπορώ με την κοινή λογική και εν δικαίω να χρησιμοποιώ και να πιστεύω στην έννοια της λέξεως εθνικιστής;

Με την ωραία, πρώτη της σημασία, την πατριωτική: Πιστεύω, τιμώ και θέλω την διατήρηση των παραδόσεων του Έθνους του Ελληνικού, από τον αρχαίο, αλλά και τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό, χωρίς όμως, όχι μόνο να μη μισώ τους άλλους, τους ξένους λαούς, αλλά να θέλω και να επιδιώκω την φιλία, την συνεργασία με όλους, την ειρήνη.

Αν για κάτι τολμώ να καυχώμαι, όχι με άφρονα αλαζονεία (διανύω την 8η δεκαετία του βίου μου) είναι ότι ουδένα έβλαψα ούτε εστράφην κατ’ ουδενός συνειδητά. Διατηρώ καλές και κοινωνικές σχέσεις με όλους. Η καθαρή μου ιδεολογία αποστέργει τα άκρα σε κάθε είδους ενέργειες, και ιδία στην πολιτική και τα κόμματα. Συνδέεται με τον δημοκρατικό κοινοβουλευτισμό με Ανεξαρτησία και Ελευθερία, όχι όμως ελευθεριότητα, θεραπαινίδα του λόγου και της συμπεριφοράς της αριστεράς.

Γιατί λοιπόν να διστάζω να ομολογώ και να διακηρύττω ότι είμουν εθνικιστής; (ευνόητον ότι ισχύει για κάθε συνέλληνα). Μήπως επειδή διέστρεψαν την έννοια της λέξεως και την κατασυκοφάντησαν μονομερώς, συνδέοντάς την με τον Χίτλερ; Γι αυτό υπερθεματίζω για την δήλωση του εθνομάρτυρος Ίωνος Δραγούμη, ο οποίος με το αίμα του καθαγίασε την ελληνική γη: Είμαι τετρακάθαρα εθνικιστής. Άφησε τους συκοφάντες και τους αποδομητές της έννοιας του Έθνους να... κουρεύονται!

Η λέξη εθνικιστής έχει και πραγματική, ουσιαστική έννοια και συναισθηματική. Για τις ανοησίες και ανθελληνικές δηλώσεις ανθρώπων τύπου συντρόφου... Νικ. Φίλη να λέμε Νότιος Αλβανία και όχι Βόρειος Ήπειρος.

Βόρειος Ήπειρος, όχι κύριε, στην κατεδάφιση και αποδόμηση της ελληνικής Ιστορίας. Ιστορικά, από τα βάθη αιώνων και γεωγραφικά είναι η ένδοξη Βόρειος Ήπειρος! Τούτο δε σημαίνει επ’ ουδενί ότι διεκδικώ κάτι σε σημείο να διαταραχτούν οι σχέσεις Ελλάδος-Αλβανίας.

Ξέρουμε την σκληρή πραγματικότητα –πόσο μας αδίκησαν οι τότε ισχυροί αποκόπτοντας την Β. Ήπειρο από τον εθνικό μας κορμό–, αλλά είναι πραγματικότητα και η Ελλάς σέβεται τις Συμβάσεις, καίτοι σκανδαλωδώς αδικηθείσα. Όχι όμως στο σύντροφο... Φίλη να μου... απαγορεύει και το πατριωτικό συναίσθημα, ξεθαύοντας τρόπους και μεθόδους των Σοβιέτ.

Αυτοί ας προβαίνουν σε αυτοέλεγχο αν είναι και πόσο πατριώτες, όταν μας στέλνουν παραγγελίες του είδους τους.

Ευχαριστώ δια την φιλοξενία
Λάζαρος Γ. Νικηφορίδης


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 29 Νοεμβρίου 2018, αρ. φύλλου 962

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ