Την μάχη κερδίσαμε όχι όμως το έδαφος.
Στις 17 Μαρτίου 2019 λίγα λεπτά πριν τις 2 μμ είχαμε τον ήλιο κατακόρυφα επάνω μας. Mέλη του Συλλόγου η «Καστοριάς» ηλικιωμένοι με τις λίγες δυνάμεις που τους έχουν απομείνει έτρεξαν να σώσουν αυτό που έχουν δημιουργήσει και να το αφήσουν παρακαταθήκη όχι μόνο στους Καστοριανούς, την Ελληνική παροικία αλλά γιατί όχι και στις επερχόμενες γενεές.
Η ιστορία μας έχει διδάξει! Οι αδελφοί Εμμανουήλ ήταν συνεργάτες και πρώτοι που τραγούδησαν στην Ελλάδα τον θούρια ύμνο του Ρήγα Φεραίου. Ήταν πιστοί συνεργάτες του Ρήγα. Ναι αυτοί είναι οι Καστοριανοί.
Ήταν απίστευτο όταν η ώρα πλησίαζε 2 μμ. Είχαν αρχίσει να παρουσιάζονται από όλες τις κατευθύνσεις και από κάθε γωνιά, οι Καστοριανοί, τα Καστοριανά μέλη προχωρώντας προς το 219 Elizabeth street όπου βρίσκεται και το αμπαρωμένο Καστοριανό Εντευκτήριο, εκεί που κάποτε έμπαιναν ελεύθερα και χαρούμενα οι Καστοριανοί και σήμερα τους φαίνεται ότι είναι αφιλόξενο και άγνωστο. Ήταν αυτοί που κόπιασαν για να δημιουργηθεί το Εντευκτήριο αυτό. Δεν υπήρχε κάποιος να δεχθεί και να ενθαρρύνει την νεολαία που βρέθηκε εκεί. Να τους πει «Καλώς ορίσατε. Σας ανήκει»
Πιστεύαμε όλοι ότι και ο πρόεδρος, θα συνετιστεί και θα είναι εκεί να δεχτεί με ανοιχτές τις πόρτες, να δεχτεί τα δεινοπαθούντα μέλη, τα μέλη που τώρα βρίσκονται στην τρίτη ηλικία και τους νέους που ήρθαν για πρώτη φορά να δουν αυτά που δημιούργησαν οι παππούδες τους, οι υπερήλικες οι γιαγιάδες τους, αυτά τα δεινοπαθούντα μέλη με τις πατερίτσες που ένας πρόεδρος τώρα τους έχει στερήσει να είναι και να ανήκουν στην Καστοριανή οικογένεια, τους έχει αποκλείει να είναι «Καστοριανά μέλη».
Για τα μέλη αυτά δεν βρέθηκε κάποιος να τους προσφέρει ένα ποτήρι νερό, μια καρέκλα να καθίσουν ή να τους πει μία λέξη παρηγοριάς και ευχαριστίας για όσα, έχουν προσφέρουν στο παρελθόν. Στον α΄ πρόεδρο που σφυρίζει στα κλέφτικα και τον σημερινό πρόεδρο υπενθυμίζουμε τα πάρα κάτω:
«Για τους σκοπούς και τις επιδιώξεις» που το καταστατικό μας αναφέρει, τι έχετε να πείτε κ. Τοκακλίδη;
Κύριε α΄ πρόεδρε, αν το αγνοείτε, σας το υπενθυμίζουμε. Να λοιπόν τι λέει το καταστατικό μας:
Ο «σκοπός» του Συλλόγου ΜΑΣ είναι η ανάπτυξη φιλικών δεσμών προόδου και αλληλεγγύης όλων των μελών, και η διατήρηση των Καστοριανών μας παραδόσεων…
α) Για την επίτευξη των ανωτέρων σκοπών, για την ψυχαγωγία, για την ηθική και πνευματική ανάπτυξη των μελών για τις συγκεντρώσεις, διαλέξεις, εορτές και την σύσφιγξη των σχέσεων όλων των μελών πρωταρχικός του Συλλόγου σκοπός είναι η αγορά ακινήτου, (εμείς έχουμε προσφέρει πολλά) το οποίο θα εξυπηρετήσει όλα τα ανωτέρω, αλλά και θα στεγάσει το Σύλλογο σε μία μόνιμη βάση.
Λοιπόν κύριε πρόεδρε, σας διαβεβαιώνω ότι σ΄αυτούς που κλείσατε την πόρτα στις 17 Μαρτίου 2019 μέσα στον καύσωνα, αυτοί είναι που έβαλαν το χέρι βαθιά στην τσέπη για να αγοραστεί και να ξεπληρωθεί το εντευκτήριο το οποίο σήμερα εσείς διαβουλεύεστε χωρίς να έχετε κάνει την παραμικρή προσφορά (αν έχετε αποδείξεις να μας τις δείξετε).
Στο ίδιο άρθρο και παράγραφο β) ο συντάκτης σφυρίζοντας κλέφτικα διατυπώνει. Ο Σύλλογος μπορεί να γίνει αρωγός στους αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΟΥΣ, εδώ και στην Καστοριά και όπου αλλού διαβιούν. Επιτροπή από μέλη του Δ.Σ. θα επισκέπτεται τα ασθενούντα μέλη του Συλλόγου για παρηγοριά και εάν είναι ανάγκη θα προσφέρει οικονομική βοήθεια. Ναι ωραία χριστιανικά λόγια. Ναι! Στις 17 Μαρτίου σε υπερήλικες και «ανήμπορους», όχι μόνο δεν τους επετράπη να μπουν στο οίκημα αλλά δεν ήταν κανείς να τους δώσει ένα ποτήρι νερό, να δροσίσουν τα χείλη τους… ως μέλη αλλά και ως ισόβια μέλη όπως το καταστατικό ορίζει και έχει συνταχτεί.
Κύριε πρόεδρε συνετιστείτε η μάχη έχει κερδισθεί. Σας προσφέρουμε «κλάδο ελαίας». Στην συνέχεια περιμένουμε να γίνει και το έδαφος ελεύθερο και με ελεύθερη πρόσβαση για όλους τους Καστοριανούς, όπως δείχνει και η φωτογραφία στο όμορφο και τέλειο γραφείο η Αδελφότητα Νεστοριτών καλωσορίζει την συμπατριώτισσα Αλεξάνδρα Γκίτση. Το πολυτελές γραφείο σήμερα δεν υπάρχει. Το ερώτημα είναι:
-Άραγε τι να έγινε;
Κοσμάς Ρεκάρης
Μελβούρνη Αυστραλίας
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 26 Σεπτεμβρίου 2019, αρ. φύλλου 1002
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.