 |
| Ζήσης Τζηκαλάγιας: «Είχα την χαρά να υποδεχθώ στη Βουλή "την οικονομική καρδιά" της Καστοριάς, τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου κ. Χ. Καραταγλίδη, τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου κ. Αθ. Παπανδρέου και τον εκπρόσωπο του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ κ. Στ. Μασκαλίδη. Αφού προστέθηκε στην ομάδα ο αντιπρόεδρος της Καφεστίασης κ. Μ. Πρωτόγερος μεταβήκαμε στο γραφείο του Αν.Υπουργού Οικονομικών κ. Θ. Σκυλακάκη για την συνάντηση που είχαμε προγραμματίσει. Εκεί ήσαν οι αντιπροσωπείες των Νομών Φλώρινας και Γρεβενών με επικεφαλής τους Βουλευτές κ. Ιωάν. Αντωνιάδη και κ. Αν. Πάτση. Η συζήτηση πήγε καλά...» |
Καλό θα ήταν κάποιος να ενημερώνει γενικά τους βουλευτές, πως το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας δεν έχει ξεχάσει τόσο εύκολα μέρες και πράξεις περασμένων βουλευτικών ετών. Δεν έγιναν δα και τον περασμένο αιώνα, αλλά κάποια λίγα χρόνια πριν.
Όταν τον Οκτώβριο του 2016 ξεκίνησε την λειτουργία του το πολυσυζητημένο μητρώο στελεχών της Νέας Δημοκρατίας, κανείς από τους εμπνευστές του δεν μπορούσε να φανταστεί πως θα προκαλούσε τόσες πολλές πολιτικές συζητήσεις μετά από 6 χρόνια. Πόσο δε ο τότε νεοεκλεγείς πρόεδρος του κόμματος κ. Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο οποίος από το πρωθυπουργικό αξίωμα που υπηρετεί πλέον, βρίσκεται στην άβολη για εκείνον θέση να απολογείται κατά μια έννοια για κάποια από τα στελέχη της κοινοβουλευτικής του ομάδας. Τα οποία επιλέχθηκαν για τα κατά τόπους ψηφοδέλτια από κεντρικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας μέσω εκείνου του περίφημου νέου κομματικού μηχανισμού του μητρώου στελεχών.
Είναι πολύ πιθανόν, τα συγκεκριμένα στελέχη που έδωσαν αφορμή για πολιτικές κόντρες του κυβερνώντος κόμματος με το σύνολο εκείνων της αντιπολίτευσης, να αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα, όμως θα πρέπει να αποτελέσουν αφορμή για αναδιοργάνωση του συγκεκριμένου κομματικού μηχανισμού.
Και περισσότερο, θα πρέπει να απασχολήσει τον ίδιο τον κ. Μητσοτάκη αλλά και μερικά από τα επιφανή του στελέχη που διευθύνουν τον κομματικό σχεδιασμό της Πειραιώς. Όπως για παράδειγμα η επιλογή των κ. Πάτση και κ. Μαραβέγια για την είσοδο τους στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας, φαίνεται να έγινε με μοναδικό γνώμονα και κριτήριο την τυχαία επιλογή.
Και αν στην περίπτωση του βουλευτή Μαγνησίας κ. Μαραβέγια, ο κ. Μητσοτάκης φάνηκε πως έλαβε επαρκείς εξηγήσεις για όσα του καταλόγιζε κυρίως η αξιωματική αντιπολίτευση και τον διατήρησε στην κοινοβουλευτική ομάδα του κυβερνώντος κόμματος, δεν συνέβη το ίδιο με την περίπτωση του βουλευτή Γρεβενών κ. Πάτση ο οποίος ανεξαρτητοποιήθηκε με πρωθυπουργική εντολή.
Οι δύο αυτές "ελαττωματικές" εισροές στο μητρώο στελεχών ήρθαν να συμπληρώσουν άλλες δύο που προηγήθηκαν χρονικά. Εκείνη του βουλευτή κ. Μπογδάνου αλλά και της πρώην πολιτευτή Θεσσαλονίκης κ. Λατινοπούλου. Είναι πολύ πιθανό, τα συγκεκριμένα πρόσωπα που αποτέλεσαν στελέχη του κομματικού μητρώου της Νέας Δημοκρατίας να μην έχουν υποπέσει στα ίδια πολιτικά ατοπήματα που προκάλεσαν την απομάκρυνση από το κόμμα τους, έχουν όμως κοινό παρανομαστή. Την αρχική επιλογή τους, καθώς κανένα από αυτά τα πρόσωπα δεν εμφανίστηκε από παρθενογένεση και ουρανοκατέβατο αλλά όλα τους είχαν έντονη και συγκεκριμένη πολιτική δραστηριότητα κατά το παρελθόν.
* * *
Ζήσης Τζηκαλάγιας:
«Δεν ήξερα τις δραστηριότητες του κυρίου Πάτση».
* * *
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν την άποψη πως εντός μιας μεγάλης αριθμητικά ομάδας ανθρώπων θα υπάρξουν και κάποιοι οι οποίοι δεν τηρούν τις προϋποθέσεις και η ύπαρξή τους δεν μπορεί να είναι ικανή ώστε να καταδικαστεί το σύνολο των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας. Και ίσως να μην μπορούσε να διαφωνήσει κάποιος μαζί τους, καθώς τέτοιες "στρεβλές" περιπτώσεις συναντά κανείς σε πολλές κοινωνικές κατηγορίες. Όπως για παράδειγμα αν ένας γιατρός λειτουργεί με φακελάκι, δεν σημαίνει πως όλοι οι γιατροί είναι όμοιοι με εκείνον κ.ο.κ.
Ενδεχομένως αυτό να αποτελεί την βάση για ορθή και ψύχραιμη κρίση κυρίως για το πολιτικό προσωπικό της χώρας, το οποίο θα πρέπει να κρίνεται στο σύνολο του για το κοινοβουλευτικό έργο και να μην τσουβαλιάζεται θαρρείς πως όλοι είναι όμοιοι με κάποιες λίγες εξαιρέσεις. Και εδώ που τα συζητάμε, πάλι καλά δεν είναι όλοι τους ίδιοι δηλαδή.
Στην περίπτωση του βουλευτή Γρεβενών κ. Πάτση, δεν κατακρίνεται για την επαγγελματική του ενασχόληση με τα funds που διαχειρίζονται τα κόκκινα δάνεια των τραπεζών και τις συναλλαγές του με το δημόσιο. Κανείς δεν θα του απαγόρευε την ενασχόληση του σαν απλός ιδιώτης. Αλλά επικρίνεται πως ενέπλεξε την βουλευτική του ιδιότητα με την επαγγελματική δραστηριότητα, κάτι που σύμφωνα με το σύνταγμα, τους νόμους και γενικά τις αρχές της διαφάνειας, δεν είναι νόμιμο και ενεργοποιεί το διαβόητο ασυμβίβαστο που έχει ως αποτέλεσμα την αφαίρεση της βουλευτικής του ιδιότητας. Κάτι που ως νομικός όφειλε να το γνωρίζει αρκετά καλά. Παρά τα όσα ο ίδιος ισχυρίστηκε.
Τις συγκεκριμένες κατηγορίες κατά του πρώην βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας υιοθέτησε -και ορθώς- και η τοπική βουλευτής του Συ.Ριζ.Α. κ. Τελιγιορίδου αναφερόμενη κυρίως στην συναλλαγή του κ. Πάτση με το Νοσοκομείο Καστοριάς. Όμως το γεγονός πως το κόμμα της -επομένως και η ίδια- καταφέρονται εναντίον των funds που διαπραγματεύονται τα κόκκινα δάνεια των τραπεζών, ξεπερνά κάθε όριο πολιτικής υποκρισίας.
Καθώς η κ. Τελιγιορίδου και το κόμμα στο οποίο ανήκει ενεργοποίησε την ύπαρξή τους κατά την κυβερνητική της παρουσία. Καλό θα ήταν κάποιος να ενημερώνει γενικά τους βουλευτές, πως το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας δεν έχει ξεχάσει τόσο εύκολα μέρες και πράξεις περασμένων βουλευτικών ετών. Δεν έγιναν δα και τον περασμένο αιώνα, αλλά κάποια λίγα χρόνια πριν. Και η κοινωνική "ευαισθησία" των στελεχών του Συ.Ριζ.Α. αλλά και μικρού τμήματος της κοινωνίας για εκείνους που κινδυνεύουν να χάσουν τα "σπίτια" τους, θα πρέπει να έχει και ένα στοιχειώδες μέτρο.
Και μην βιαστείς να την επικρίνεις αυτή την στάση αγαπητή ΟΔΟΣ. Καθώς με τον συγκεκριμένο τρόπο δήθεν στήριξης και συμπαράστασης σε εκείνους τους λίγους που όντως κινδυνεύουν να χάσουν τις κατοικίες τους, γυρίζουν την πλάτη στο μεγαλύτερο μέρος των δανειοληπτών που εξυπηρετούν τα δικά τους δάνεια με κάθε προσωπικό κόστος και πολλές θυσίες.
Δηλαδή, για να υπάρχει ένα καλό ερώτημα, τι πρέπει να γίνεται; Οι τράπεζες να δανείζουν όσους το αιτούνται και εκείνοι μετά να μην ξεχρεώνουν τα χρωστούμενα τους; Και φυσικά η αναφορά δεν γίνεται για εκείνους που πραγματικά αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τις οφειλές τους αλλά σε όλους τους υπόλοιπους που κρύβονται πίσω από τους προαναφερόμενους. Και αυτή η στάση έχει περάσει και σε ένα μικρό ευτυχώς μέρος της τοπικής κοινωνίας.
Το οποίο μπορεί να γίνεται λάβρος -ως χαιρέκακος- με τοπικούς δανειολήπτες επιχειρηματίες που αδυνατούν να ξεπληρώσουν τα χρέη τους με τις ανάλογες συνέπειες, όμως σε αυτήν την περίπτωση η ευαισθησία τους, ο προοδευτισμός και ο ανθρωπισμός τους φαίνεται πως είναι ανύπαρκτα. Ή όλα τα προηγούμενα τα εκδηλώνουν κατά περίπτωση. «à la carte ευαισθητούληδες» υποστήριξαν κάποιοι, από τους οποίους είναι δύσκολο να διαχωρίσει κανείς την θέση του.
Η γενική τους ιδεολογική στάση (;) είναι με το τσιτάτο «κανένα σπίτι σε χέρι τραπεζίτη» αλλά σε τοπικό επίπεδο, η στάση τους αλλάζει και μετατρέπονται σε «λύκους της Wall Street». Τέτοιου βαθμού ανακολουθία, την συναντά κανείς αποκλειστικά και μόνο σε μέρος του τοπικού κοινωνικού συνόλου. Και εδώ που τα λέμε καθόλου μπράβο τους.
Ιωάννης Σκόρδας
iskord@hotmail.com
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 3 Νοεμβρίου 2023, αρ. φύλλου 1147.
Σχετικά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.