Βάλε με τον νου σου, μου ‘λεγες, εκείνη την πρώτη αρχή...
Μέγας αφέντης ο φόβος, δίχως όνομα χαμένη η μέρα,
μια χαρακιά στα ατελεύτητα βάθη του ερέβους,
ανίδεοι ακόμη οι θεοί για την κνίσα, το αίμα και τ’ αγκάθινα στεφάνια τους
και τα χλομά λυχναράκια του νεόπλαστου ουρανού,
ανάβανε-σβήνανε ανυπόληπτα
δίχως υποσχέσεις αθανασίας από χείλη της αγάπης
και δίχως ξοδεμένες ρίμες λησμονημένων ποιητών.
Και έπειτα, σκέψου, άνθισε του ανθρώπου η φωνή,
φίλησαν οι μόσχοι τα σκοτάδια, βρήκαν τα ποτάμια τους θεούς τους
και οι συλλαβές κέντησαν του Ωρίωνα τ’ άστρα σταυροβελονιά…
Και ήταν τα λόγια σου το ακριβό μου αλφαβητάρι
τον κόσμο μου εστάλαζες σαν παραμύθι,
μέλι γλυκό πάνω στην κόψη του τσεκουριού.
Και ύστερα ήταν εκείνα τα ποτάμια,
διάφανα, ολόδροσα μυρώνανε τη θάλασσά μου,
πετραδάκια ριγμένα στις όχθες της πρωτόφαντης μου αυγής
ζωηρά να κελαρύζουν τον έρωτα
σκληρά να σαλπίζουν τον χαμό.
Μαγεμένοι τεχνίτες λαξεύαν τις κοίτες
να θητεύω σιωπηλά στο τραγούδι τους
και γερόντισσες αρχοντικές, κυράδες της χιλιόχρονης κληματαριάς,
το νανούρισμα πώς πλέκαν το ψιθυριστό
γαϊτανάκι με το αργό το μοιρολόι
και πώς τον πόνο λέγαν απαντοχή, τον έρωτα ξελογιαστή, τον κάματο γλυκό ψωμί…
Και ξανοιγόμουν μες στην απεραντοσύνη της
νήπια, μικρή και αλλοπαρμένη,
μα είχε το καράβι γερή αρματωσιά
και τα πανιά σηκώνανε σοφοί καπεταναίοι,
με τα όρντινά τους να τιθασεύουν των κυμάτων την οργή
με τους καημούς τους να καρπίζουν τα πελάγη.
Λέξεις μου λευκά, αστραφτερά μου βότσαλα
λέξεις μου τρυφερά μανουσάκια στον ήλιο.
Τώρα δειλά σαν σκάβω κι εγώ στις ρίζες σας,
είναι στιγμές που ριγώ απ’ την τόση ομορφιά
και κάποιες άλλες που τρομάζει το μυαλό απ’ το ανείπωτο…
Μα πάντα δοξάζω τη μέρα
που εκείνος ο μικρός θεός, περιφραδής και παντοπόρος,
όργωσε το χάος με αλέτρι και κουπί
και από την τραχιά, την άναρθρη κραυγή
πήρε μορφή το πρώτο «σ’ αγαπώ»...
Καστοριά, Φεβρουάριος 2023
1865, φωτογραφία αγνώστου (Μητροπολιτικό μουσείο Νέας Υόρκης). Ο Παις του Κριτίου, ο Μοσχοφόρος και δεκάδες ακόμη ευρήματα, φωτογραφήθηκαν κάτω από τον ελληνικό ήλιο, σχεδόν 1300 χρόνια μετά την καταστροφική επιδρομή των Περσών.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 16 Φεβρουαρίου 2023, αρ. φύλλου 1162.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.