Αηδόνι

"Οι Έλληνες ποιητές σε δρόμους παραδοσιακούς", συναυλία στην αυλή του Μερόπειου στις 26 Μαΐου 2017.

Αθανασίου Χριστοπούλου: Αηδόνι

Κίν’, ἀηδονάκι μου, γιαλό·

πέταξε πρίμα στὸ καλὸ

καὶ πήγαινε νἀ μ’ εὕρεις

ἐκείνην ὁποὺ ξεύρεις.

Κι εἰς ὅποιον τόπον τὴν ἰδεῖς

ἀρχίνα ‘κεῖ νὰ κελαϊδεῖς

μελωδικὰ μὲ χάρη,

νὰ ἔρθει νὰ σὲ πάρει.

Ἂν σ’ ἐρωτήσει, τ’ εἶσ’ ἐσὺ

καὶ ποιὸς σὲ στέλν’ εἰς τὸ νησί

εἰπέ· πὼς εἶμαι δῶρο

πουλὶ στεναγμοφόρο,

πὼς ὁ ἀφέντης μου ἐδῶ

μὲ στέλνει, νὰ σὲ τραγουδῶ,

τὰ πάθη του νὰ λέγω,

τοὺς πόνους του νὰ κλαίγω.

Ὕστερα σκύψε ταπεινὰ

καὶ λάλησέ την σιγανά,

καὶ ὅρκισ’ την στὰ κάλλη,

στὸν κόρφο νὰ σὲ βάλει.

Ἂχ, ἀηδονάκι, δὲν βαστῶ

θὰ σὲ τὸ πῶ· εἶσαι πιστό;

ἐπίβουλο μὴ γένεις

στὸν κῆπο ὁποὺ ἐμπαίνεις.

Νά, σὲ τὸ λέγω φανερὰ

καὶ σὲ προστάζω αὐστηρά·

νὰ μη, νὰ μὴ τολμήσεις,

τὰ μῆλα νὰ τζιμπήσεις.

Ὅτι ἂν ἴσως τὰ γευθῆς,

κόφτω τὴ γλώσσα σου εὐθύς,

σὰν ὁ Τηρεύς! Θυμήσου

καὶ πρόσεχε· κρατήσου!

Σχετικά:

• ΟΔΟΣ: Να, σε το λέγω φανερά και σε προστάζω αυστηρά, να μη, να μη τολμήσεις, τα μήλα να τσιμπήσεις.