Βέβαια ίσως να μην προκύπτει άμεσα η σύνδεση αυτών των σχολίων με τις αυθαιρεσίες των καταστημάτων διασκέδασης της νότιας (και όχι μόνο αυτής) παραλίας της Καστοριάς, με τα προβλήματα που προκαλεί η κατάρρευση κάθε ίχνους προστασίας των στοιχειωδών δικαιωμάτων των περιοίκων, σε μια ήδη μεγάλη ζώνη της πόλης, που διευρύνεται και επεκτείνεται επικίνδυνα. Όμως στις εσωτερικές σελίδες του σημερινού φύλλου δημοσιεύεται ένα κείμενο καταπέλτης, απεγνωσμένου περίοικου της νότιας παραλίας για τις διακριτικές ευχέρειες του νομάρχη Καστοριάς και τον «αδιάκριτο» χειρισμό του ζητήματος με τρόπο εξώφθαλμα μεροληπτικό. Με τρόπο που αγνοεί το σαφές κοινωνικό αίτημα για περιστολή των παρανομιών και την επιβολή κανόνων και ορίων.
Την εποχή του «Τσοβόλα δώστα όλα» κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί για παράδειγμα, τα σημερινά ασύλληπτα σκάνδαλα σαν κι’ αυτό της Μονής Βατοπαιδίου, στο πλαίσιο του οποίου μεταξύ πολλών άλλων παραβολικών θαυμάτων, μια από τις μεγαλύτερες λίμνες της Ελλάδος με τις παραλίμνιες εκτάσεις της χαρακτηρίσθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες ιδιωτικές, και ανταλλάχθηκαν στο άψε-σβήσε με δημόσια περιουσία αμύθητης αξίας, και μάλιστα υπό την διακριτική κάλυψη αδύναμων κρίκων της Δικαιοσύνης. Κανείς δεν θα μπορούσε να συλλάβει σκάνδαλο σαν αυτό που θέλει (σύμφωνα με το κατηγορητήριο) τον τ. βουλευτή και σύμβουλο του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Γιάννη Κεφαλογιάννη να παρεμβαίνει στις διωκτικές και ανακριτικές αρχές της Κρήτης για να κάνει «πλάτες» σε κατηγορούμενους για εμπορία ναρκωτικών. Μάλλον κανείς, διότι όλα αυτά θα κινούνταν στην σφαίρα της περιθωριακής φαντασίας.
Ακριβώς αντίστοιχα στην Καστοριά δεν θα μπορούσε ποτέ κανείς να διανοηθεί, 20 χρόνια πριν, όταν δειλά-δειλά άνοιγε το πρώτο καφέ στην νότια παραλιακή ζώνη, ότι οι παραλίμνιες ζώνες 20 χρόνια μετά θα μετατρεπόταν σε εστία αυθαιρεσιών. Με την κάλυψη και της πιο επίσημης βούλας. Διακριτικής ευχέρειας ένεκεν.
Διάχυτη είναι η εντύπωση στην Καστοριά ότι τα μεγάλα σκάνδαλα δεν φαίνονται, όχι επειδή δεν υπάρχουν, αλλά διότι τα πάντα θάβονται κάτω από το πέπλο μιας βροντερής επαρχιακής σιωπής (με την βοήθεια δυστυχώς και κάποιων δημοσιογράφων) που τα σκεπάζει και τα κουκουλώνει, που είναι περίπου συνένοχη.
Για παράδειγμα, οι κάτοικοι της Καστοριάς άκουγαν κάποτε στις ειδήσεις των κεντρικών τηλεοπτικών σταθμών κάποιους ανεξιχνίαστους και άγνωστους όρους όπως «μαφία» ή «προστασία» των κέντρων διασκέδασης σε παραθαλάσσιες περιοχές της Αττικής. Και σίγουρα σε μια περιοχή σαν την Καστοριά, όπου το αντίστοιχο σε όλα αυτά πρόβλημα ήταν το πάλαι ποτέ κέντρο της «Λούση», δεν θα μπορούσαν ποτέ να υποπτευθούν ότι εν έτει 2008, το πρόβλημα της άναρχης λειτουργίας καφετεριών και clubs στην παραλιακή ζώνη της πόλης, θα αποτελούσε το πρώτο επίσημο πολιτικό σκάνδαλο.
Το οποίο αφού έμπλεξε μέχρι τον λαιμό την προηγούμενη δημοτική αρχή (η οποία στο τέλος έφθασε στο σημείο να ξηλώσει το γκαζόν για να το νοικιάσει σε παρακείμενη επιχείρηση ώστε να μην αισθάνεται «αδικημένη» έναντι των υπολοίπων!), αφού στέρησε κάθε ίχνος σοβαρής και βάσιμης προσδοκίας για λύση του προβλήματος από την σημερινή δημοτική αρχή, πολύ πριν εκλεγεί δήμαρχος ο κ. Ι. Τσαμίσης, δηλαδή την εποχή που τάχθηκε επικεφαλής κλιμακίου δημοτικών συμβούλων εθελοντών για εκούσια φυλάκιση σε ένδειξη συμπαράστασης προς τους δοκιμαζόμενους επιχειρηματίες (ποιος δεν θυμάται εκείνη την ηρωϊκή προτροπή «να πάμε όλοι μαζί φυλακή»), έρχεται τώρα να εμπλέξει και την Ν.Α Καστοριάς.
Όπως καταγγέλλει επωνύμως με ονόματα και συγκεκριμένα στοιχεία περίοικος καφετέριας club στην νότια παραλία, ο οποίος μάλιστα ισχυρίζεται ότι υπήρξε και θύμα απειλής από τους «θιγόμενους», και μετά από περίεργες μεθοδεύσεις δικαστικές και εξωδικαστικές, το ζήτημα ελέγχου των αυθαιρεσιών ενός τουλάχιστον από τα καταστήματα, κατέληξε ιεραρχικά στην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Καστοριάς.
Και ενώ υπήρχε αρνητική εισήγηση της αρμόδιας διεύθυνσης υγείας της Νομαρχίας, και ο κάθε λογής ρομαντικός θα περίμενε πως εν όψει και της κοινωνικής επιταγής, αν μη τι άλλο, θα έμπαινε επιτέλους ένας φραγμός και θα απορρίπτονταν αίτημα για επαναχορήγηση άδειας στο ίδιο κατάστημα, συνέβη το ακριβώς αντίθετο.
Μετά από αυτοψία που πραγματοποιήθηκε από τον αρμόδιο αντινομάρχη, σε γνώση προφανώς του ίδιου του νομάρχη Καστοριάς, που είναι ο πρώτος και ο τελευταίος υπεύθυνος για αυτή την πολιτικά χονδροειδή «διακριτική ευχέρειά» του, βρέθηκαν ότι όλα έχουν καλώς.
Είναι ολοφάνερο επομένως ότι έχει χαθεί κάθε έλεγχος και κάθε μέτρο. Και πως η εξοικείωση με την παρανομία και την αυθαιρεσία έχει προσβάλλει τόσο βαθειά την καθημερινότητά μας και στην Καστοριά, ώστε να αντιστραφούν εντελώς οι ρόλοι και οι παραβάσεις να επικυρώνονται με την διαδικασία του «κεκτημένου».
Η επιστολή-καταγγελία του αναγνώστη (δημοσιεύεται πιο κάτω), αποδεικνύει επομένως, ότι το πρόβλημα έπαψε να είναι μόνο κοινωνικό, ή απλά δημοτικό, ή έστω της γειτονιάς. Ο συγκεκριμένος χειρισμός αποδεικνύει ότι υπέρ των πολιτών και του γενικώτερου συμφέροντος, δεν υπάρχει πια κανένα χαλινάρι, καμμιά εγγύηση. Και ότι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Καστοριάς που εκδηλώνει συμπεριφορές προστασίας ή πλυντηρίου στις διάφορες παρανομίες των επιχειρήσεων αυτών, παραμένει δραματικά εκτεθειμένη στα μάτια της κοινής γνώμης. Χάνοντας μια μεγάλη ευκαιρία να αναδειχθεί σε πυλώνα αξιοπιστίας, ήδη μετά τον Δήμο Καστοριάς, έγινε και αυτή μέρος του προβλήματος.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 06.11.2008
Σχετικά κείμενα:
- Λόγος & Αντίλογος [Χ. Παρχαρίδης, αντιδήμαρχος]
- Απάντηση της ΟΔΟΥ
- ΟΔΟΣ: Το όραμα της σημερινής διοίκησης του Δήμου
- ΟΔΟΣ: Παραλίμνια [ή αν έχει θέση η λογική σ' αυτήν την πόλη]
- ΟΔΟΣ: Στην Καστοριά του σήμερα
- ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν [Χ. Πατρώνου]
- ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν [Ρούνης]
- ΟΔΟΣ: Κοινωνική γαλήνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.