Δεν άντεξα, έπρεπε να το πω διότι δεν πίστευαν τα αυτιά μου αυτά που άκουγαν. Ο κ. Καρβέλα και η κ. Πάνια αμφότεροι, κατά την γνώμη μου, επιδόθηκαν σε καταιγισμό ανυπόστατων ισχυρισμών και απαράδεκτης φρασεολογίας σε μία προφανή και ευτελή προσπάθειά τους να θολώσουν το τοπίο, συγχέοντας και συσχετίζοντας εσκεμμένα την αντίδραση σε φασιστικού τύπου συμπεριφορές με την αντικοινωνική συμπεριφορά τους.
Διασκεδάζοντας λοιπόν τα ουσιώδη, επιχείρησαν να απαξιώσουν τον ρόλο της ΕΛ.ΑΣ. και να περάσουν τα ιδιοτελή τους μηνύματα, υποτιμώντας σε κάθε περίπτωση την δική μας νοημοσύνη.
Εγώ αγαπητοί αναγνώστες δεν θα κάτσω να αναλύσω τα διάφορα προβλήματα που ενδεχομένως ταλανίζουν την ελληνική αστυνομία και γενικότερα το σύστημα αυτής της χώρας, πιθανόν λόγω ραγιάδικων κατάλοιπων, κοτσαμπάσικων νοοτροπιών και άλλων βαθύτερων αιτιών. Επειδή όμως γνωρίζω αρκετά καλά το αστυνομικό σύστημα του εξωτερικού και συγκρίνοντάς το με το ελληνικό, θα ήθελα τουλάχιστον να σας διαβεβαιώσω για τα εξής:
Πιστεύω ακράδαντα πως η πλειοψηφία των ελληνικών αστυνομικών οργάνων διακατέχεται (ευτυχώς ακόμα) από μία αίσθηση φιλότιμου και κατανόησης απέναντι στον μέσο πολίτη, γεγονός που καθιστά την χώρα μας παράδεισο καλοπέρασης (με ό,τι αυτό κι αν συνεπάγεται). Δεν ξέρω σε ποιο εξωτερικό σέβονται πολίτες που επιδεικνύουν συμπεριφορές τύπου Καρβέλα-Πάνια, αλλά στο εξωτερικό που γνώρισα έξω ξέρω ότι την ανάσα του «μπάτσου» και του «μπασκίνα» την νοιώθεις μονίμως στο σβέρκο σου και χωρίς ιδιαίτερο λόγο.
Στην περίπτωση Καρβέλα-Πάνια να είστε σίγουροι ότι και κάτω από τις ευνοϊκότερες γι’ αυτούς συνθήκες θα τους είχαν πετάξει χάμω σαν τσουβάλια, πατώντας και πατσαβουριάζοντας τις μούρες τους πάνω στην άσφαλτο, καταλύοντας έτσι κάθε ίχνος προσωπικού τους εγώ και τσαμπουκά. Στην συνέχεια και αφού θα τους είχαν περάσει από τις γραφειοκρατικές διατυπώσεις «στολίζοντάς» τους με αμέτρητες κλήσεις και προσάπτοντάς τους σωρεία σοβαρότατων κατηγοριών, θα τους μπουζούριαζαν στα συνωστισμένα κρατητήρια, όπου θα περνούσαν τουλάχιστον ένα ολόκληρο 24ωρο καθήμενοι σε μεταλλικά σκαμνιά (και μέχρι και τριήμερο εάν προέκυπτε Σαββατοκύριακο), χωρίς την πολυτέλεια του να τρώνε και σουβλάκια, παρά μόνο θα την βγάζαν με ένα μαυροζούμι που θα τους το πάσαραν για καφέ και με αν σάντουϊτς που θα προτιμούσαν να μην το δοκιμάσουν.
Και όταν τέλος θα περνούσαν από τον δικαστή για να τους καθορίσει μόνο την εγγύηση προσωρινής αποφυλάκισης και της επόμενης δικάσιμου, να είστε σίγουροι ότι πολύ θα το σκεφτόταν να ξαναπράξουν τοιουτοτρόπως όχι μόνο λόγω της υλικής ζημίας που θα υφίσταντο από πρόστιμα και δικηγορικά έξοδα, αλλά κυρίως λόγω της ανείπωτης ταλαιπωρίας και του εξευτελισμού που θα βίωναν και θα συντελούσαν βαρύτατο και δυσβάσταχτο χτύπημα στο φουσκωμένο «εγώ» τους που τόλμησε να επιδείξει τέτοιου είδους τσαμπουκά και αντικοινωνικής συμπεριφοράς.
Έτσι τηρείται η τάξη στο εξωτερικό κύριε Καρβέλα και Πάνια, γι’ αυτό μόκο-κοτσάνι την βγάλατε. Και μην προκαλείτε πλέον με επαίσχυντες πράξεις και συμπεριφορές το σύστημα και την κοινωνία, προσπαθώντας να διαταράξετε τον ήδη ευαίσθητο ιστό της, σέρνοντάς την σε σκοτεινές και ατέρμονες ατραπούς.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Γεώργιος Ρέτζιος
Γεώργιος Ρέτζιος
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 27.11.2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.