ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΗ: Σπάζοντας τη σιωπή...

Σκέψεις για τα νέα μέτρα

ΟΔΟΣ 4.10.2012 | 660

Εν αναμονή του μνημονίου "3"

Άμοιρος τόπος,
τον δυναστεύουν αδίσταχτοι άρχοντες...

Στρατής Τσίρκας, Η χαμένη άνοιξη



Τέσσερις μήνες σιωπής. Συνειδητά. Για να μη θεωρηθεί η γραφή μου εμπαθής κι εμφορούμενη από εμμονές. Όχι ως πίστωση χρόνου από μέρους μου στους κυβερνώντες – αφού προοιώνιζα από πριν τα μελλούμενα, αυτά που ζούμε σήμερα. Αλλά ως ανάσα σ’ αυτούς που με διαβάζουν. Ψευδαίσθηση μάλλον ανάσας και περισυλλογής. Ψευδαίσθηση – διότι τα μέτρα, εκείνα που ελήφθησαν, αυτά που λαμβάνονται και εκείνα που θα ληφθούν, κόβουν την ανάσα και σταματούν τη λογική. Τέσσερις μήνες μετά, έχει έλθει το πλήρωμα του χρόνου κι αισθάνομαι ξανά την ανάγκη να υψώσω τη φωνή.

Προβληματίστηκα πολύ, είναι αλήθεια, εάν πρέπει να ξαναρχίσω να γράφω. Γιατί και για ποιόν; Απέλπιδες οι συμπατριώτες μου, έχουν αφεθεί στη μοίρα τους και εν τη πλάνη τους, εξακολουθούν να ελπίζουν πως το καλύτερο αύριο θα έλθει από το ίδιο το σάπιο πολιτικό κατεστημένο, αυτό που οδήγησε τη χώρα μέχρις εδώ. Λαός ονείρων πιστεύει σε θαύματα κι ελπίζει σε χίμαιρες. Όμως εντούτοις, εξακολουθώ να θεωρώ και να θωρώ το λαό μου, τους Έλληνες, ως λαό χάριτος. Γι’ αυτούς γράφω – για έντεκα εκατομμύρια Έλληνες εν κινδύνω. Γι’ αυτό και γι’ αυτούς σπάζω τη σιωπή μου.
Ένα πακέτο μέτρων βρίσκεται προ των πυλών. Η φιλοσοφία τους βέβαια έχει ήδη ψηφιστεί την άνοιξη του 2012. Και οι πολίτες που ψήφισαν τα τρία κυβερνητικά κόμματα, το ήξεραν πάρα πολύ καλά και τα επέλεξαν για να εφαρμόσουν αυτά ακριβώς τα μέτρα. Το γεγονός ότι κατά την προεκλογική περίοδο πακτωλός υποσχέσεων και ψεμάτων έστειλε τα μέτρα στο παρασκήνιο, επιβεβαιώνει απλώς πως οι Έλληνες εθελοτυφλούν και αρέσκονται να τους χαϊδεύουν τ’ αυτιά.

Το νεώτερο των μέτρων είναι πως στοχεύουν στην κατακρήμνιση της αγοράς και της πραγματικής ελληνικής οικονομίας – ή μάλλον του ότι έχει απομείνει από αυτήν. Όταν πρότινος άκουσα τις φήμες, διαχεόμενες τεχνηέντως ως πληροφορίες κύκλων του Υπουργείου Οικονομικών, για τη σχεδιαζόμενη επιβολή μιας ακόμη εισφοράς στους κάποτε ελεύθερους επαγγελματίες, αλλά και στους δηλώνοντες εισόδημα από μίσθωση ακινήτων, ένοιωσα κάτι σα θυμηδία. Ένα χρόνο πριν, με ένα τέτοιο άκουσμα θα ούρλιαζα. Τώρα ήθελα να γελάσω. Διότι δυστυχώς, όσα μέτρα αυτού του τύπου κι αν ληφθούν, δεν γίνεται πια τίποτε. Ακόμη κι αν δημευτούν όλες οι τραπεζικές καταθέσεις ιδιωτών – για όλα είναι ικανοί οι πολιτικοί μας, προκειμένου να διαφυλάξουν τους θώκους τους – πάλι το δημόσιο χρέος θα ανέρχεται, σφριγηλό και ακμαίο. Τα μέτρα αυτά σε βάρος των επαγγελματιών δεν έχουν σκοπό τη φορολογική εξυγίανση, αλλά την εξόντωση τους. Ο στόχος είναι ένας: να κλείσουν όλες οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να εξαφανιστούν όλοι οι επαγγελματίες, και να καταλάβουν το τοπίο αποκλειστικά και μόνον οι πολυεθνικές…

Βεβαίως, η προπαγάνδα καλά κρατεί. Ο Γκαίμπελς από την κόλαση θα αγαλλιά με τα καμώματα των μιμητών και ζηλωτών επιγόνων του, περιμένοντας τους. Διότι λίγες μέρες πριν την έντεχνη διασπορά των φημών των «κύκλων» του Υπουργείου Οικονομικών, είχαν δει το φως της δημοσιότητας «στοιχεία», που στόχο είχαν να κατακεραυνώσουν τους ελεύθερους επαγγελματίες. Το επόμενο βήμα ήταν βεβαίως προσχεδιασμένο. Η μερική διάψευση των φημών, προϊδεάζει για την προσεχή εφαρμογή των μέτρων. Χτυπούν καμπάνες και τύμπανα. Αυτό τουλάχιστον διδάσκει η πείρα. Φαίνεται ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες των λουκέτων στην αγορά κι οι άλλες τόσες διακοπές άσκησης επαγγελμάτων – αυτές που γίνανε κι εκείνες που έρχονται – εκλαμβάνονται από την Πολιτεία ως ενδείξεις παράνομου πλουτισμού. Τόσο μεγάλου, που οδήγησε τους «πλουτήσαντες» στο λουκέτο. Το ίδιο ισχύει και για τα ων ουκ εστί αριθμός – επταψήφιος ίσως – κλειστά και ξενοίκιαστα καταστήματα και κενά διαμερίσματα. Ενώ παράλληλα τα απλήρωτα και ανείσπρακτα μισθώματα είναι ανυπολόγιστα και συνεχώς αυξανόμενα. Αλλά τον πόνο του μεσοαστού και του μικροϊδιοκτήτη μάλλον δεν μπορούν να καταλάβουν όσοι επένδυσαν στο εξωτερικό ή μετέφεραν τον πλούτο τους σε υπεράκτιες εταιρείες. Έτσι οι κυβερνώντες τιμωρούν τους ιδιοκτήτες ακινήτων, βλέποντας τους ως εγκάθετους αντιπολίτευσης και μαγισσών, που πλουτίζουν πιθανώς από το κενό αέρος και γι’ αυτό τους πρέπουν πλείονα χαράτσια, που επιμελώς προετοιμάζει η Θεόπεμπτη κυβέρνηση… Το κενό αέρος βρίσκεται προφανώς στα κεφάλια και στα πνεύματα πολλών από εκείνους που μας κυβερνούν.

Δε θα αναφερθώ εδώ για τους μισθωτούς του δημοσίου. Όχι επειδή δεν πλήττονται. Απεναντίας. Πατάσσονται και συνθλίβονται. Θα έπρεπε να βρίσκονται προ πολλού στους δρόμους, απέναντι από τη Βαστίλη της λεωφόρου Αμαλίας. Αλλά δεν βρίσκονται… Δε θα μιλήσω ούτε για τους συνταξιούχους, διότι απετέλεσαν τον κορμό, που στήριξε τα δυο κύρια κυβερνητικά κόμματα. Και με αυτή την έννοια είναι άξιοι των επιλογών τους. Δεν με παραξενεύει πάντως και δεν με ξενίζει πια κανένα μέτρο. Ούτε αυτά. Όταν αποφασίζουν άνθρωποι που δεν εργάστηκαν ποτέ, που δε γνωρίζουν τι σημαίνει να ξυπνάς πρωί και να ιδρώνεις για να κερδίσεις δέκα ευρώ ή εκατό δραχμές, που αγνοούν την αγωνία της καθημερινότητας του απλού πολίτη, τότε είναι αναμενόμενη η λήψη οποιουδήποτε μέτρου. Και δυστυχώς η συντριπτική πλειοψηφία των ελλαδιτών πολιτικών αποτελείται από ανθρώπους που δεν εργάστηκαν ποτέ σε οποιαδήποτε παραγωγική εργασία και η μόνη τους αγωνία ήταν η παραμονή τους στην εξουσία…

‘Ολα αυτά βεβαίως τα μέτρα ελήφθησαν, λαμβάνονται και θα λαμβάνονται προς ικανοποίηση του εθνικού φετίχ: της παραμονής της χώρας με κάθε θυσία στη ζώνη του Ευρώ, αλλά και των πατρώνων που κρατούν τη χώρα σε διεθνή ομηρεία. Το Ευρώ είναι βεβαίως αποδεκτό στις συναλλαγές στην Τουρκία, στην Αλβανία ή στη Βουλγαρία, χωρίς φυσικά να ανήκουν οι χώρες αυτές στην Ευρωζώνη. Η Βουλγαρία παρεμπιπτόντως πάγωσε τις διαδικασίες ένταξης της σ’ αυτήν τόσο σπουδαία νομισματική ένωση. Η Ελλάδα ανήκει φυσικά επισήμως στη ζώνη του Ευρώ. Αλλά οι Έλληνες έχουν ήδη εξέλθει από την Ευρωζώνη – έστω κι αν δεν το έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει. Έχουν εξέλθει, απλούστατα επειδή στην αγορά δεν κυκλοφορούν πλέον χρήματα. Και η έλλειψη ρευστότητας θα αποτελεί στο μέλλον το μόνιμο σκηνικό της ελληνικής οικονομίας. Το μεταμφιεσμένο μάρκο θα σπανίζει και θα απουσιάζει από τις τσέπες της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών. Επειδή έτσι προστάζει το Βερολίνο…
Η μυωπική ηγεσία της Αθήνας, καθοδηγούμενη από την εγχώρια Τρόικα, στηρίζεται στα εύσημα της εξωχώριας Τρόικας, έχοντας χάσει σε ελάχιστο χρόνο τη λαϊκή νομιμοποίηση. Και η Ελλάδα βρίσκεται σε διεθνή ομηρεία: το ένοχο αγκάλιασμα και το απατηλό φιλί της Ευρώπης εξοντώνει τον ελληνικό λαό.

Ασφαλώς και θα ληφθούν νέα μέτρα. Λίαν προσεχώς. Οι ρήτρες που ετοιμάζονται να υπογράψουν οι μοιραίοι, αποτελούν σαφή προειδοποίηση. Η πορεία της χώρας ακολουθεί ένα πρόγραμμα που φτιάχτηκε από την αρχή για να μη «βγαίνει». Η γοητεία των αριθμών στραγγαλίζει το έθνος. Και το «Μνημόνιο 3» είναι στα σπάργανα.
Δεν αμφιβάλλω διόλου βεβαίως ότι σύντομα θα επιστρέψει από κάποια ευρωπαϊκή Σύνοδο η πολιτική ηγεσία της χώρας με ύφος «Στρατηλάτη». Αλλά όσο συνεχίζεται η ατέρμων αυτή πολιτική, ο λαός μας θα παραμένει ηττημένος. Οι «Στρατηλάτες», αφού εξαντλήσουν την προπαγάνδα τους μέσα από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ, θα βρεθούν σύντομα καταπρόσωπο με την αποτυχία και τη ρήξη με το λαό. Η φενάκη της πολιτείας τους θα ξεσκεπαστεί και θα ακολουθήσουν αναπόφευκτα το δρόμο του ύπατου των χειροτέρων για την Ελλάδα, του ανθρώπου από τη Μινεσότα… Αυτή άλλωστε είναι η τύχη όσων χρησιμοποιούν τις ψεύτικες υποσχέσεις ως όπλο παραπλάνησης του πλήθους: καταχωρούνται στις μελανές υποσημειώσεις της Ιστορίας…

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 4 Οκτωβρίου 2012, αρ. φύλλου 660