7.8.13

ΚΟΣΜΑ ΡΕΚΑΡΗ: Ο Σύλλογός μας δεν είναι για πούλημα. Αναβάθμισή του ζητάμε

Εν όψη της Γενικής Συνέλευσης των Καστοριανών Μελβούρνης την Κυριακή 11 Αυγούστου 2013



Ο Σύλλογός μας «Η Καστοριά» της Μελβούρνης, πριν από πολλά χρόνια ξεκίνησε με ξεχωριστό ζήλο και έχει λαμπρή ιστορία. Το ξεκίνημά του, μέσα στο περιβάλλον της παροικίας, μέσα στους γνωστούς και άγνωστους, πρωτοστάτησε και είχε μεγάλη εκτίμηση και κύρος.

Ήταν ζηλευτός και παράδειγμα για πολλούς άλλους ελληνικούς συλλόγους. Αυτό κανείς δεν το αμφισβητεί γιατί στο κάλεσμά του όλοι μας αγοράζοντας το κτήριο αυτό που στεγάζεται για πολλά χρόνια τρέξαμε, αγωνιστήκαμε ιδρώσαμε, και προσφέροντας τον οβολό μας, κάναμε ό,τι άλλο μπορούσαμε και πετύχαμε την καλή πρόοδο του Συλλόγου μας «Η Καστοριά».

Οι εκδηλώσεις, συνεδριάσεις, οι σημαντικές διαλέξεις και επισκέψεις από επίσημα πρόσωπα που έχουν γίνει σ’ αυτό, στο κτήριο που βρίσκεται στο 219 Elizabeth street North Coburg, έχουν αφήσει ιστορία και όλα αυτά ήταν πάντα ζηλευτά από την παροικία.

Ο χρόνος και τα λίγα σοβαρά λάθη φθείρουν τα πάντα. Ο χρόνος δυστυχώς όταν βρει έτοιμο το έδαφος είναι πολύ ταχύς και σαρώνει τα πάντα.

Ο χρόνος μας πρόλαβε και μας γέρασε και «Εμείς» η πρώτη γενιά μείναμε και δεν θελήσαμε να αγκαλιάσουμε την δεύτερη γενιά, τα ίδια τα παιδιά μας και τώρα μας σφυρίζουν αδιάφορα. Κρατώντας πάσο και η τρίτη γενιά που δήθεν στα σίγουρα εμείς είχαμε επένδυση στα παιδιά των παιδιών μας. Δυστυχώς τα εγγόνια μας και αυτά μας έχουν γυρίσει την πλάτη τους και σήμερα έχουμε φθάσει να πάμε πέντε με έξι μέλη ν’ ανοίγουμε το κτήριο κάθε Παρασκευή για να παίξουμε μπουρλότα και κάπου-κάπου να κάνουμε και κανένα BBQ.

Καλά, το πράμα και καλά στη μεγάλη εξέλιξη που αποκτήσαμε στα 50 και 60 χρόνια από τότε που έχουμε φύγει από την πατρίδα. Εγώ θα έλεγα «γρηγορείτε γιατί ήρθε η ώρα», για να μη χάσουμε την ευκαιρία που μας δίνεται και να μη φθάσουμε σε ανεπανόρθωτα λάθη.

Το ξεκίνημα του συλλόγου μας ήταν ένα από τα καλύτερα, και γι’ αυτό ήμασταν έτοιμοι για όλα και αυτό μας έκανε περήφανους.
Αν κοιτάξουμε σήμερα τριγύρω μας, με το πέρασμα του χρόνου σιγά-σιγά, αυτός ο χρόνος έχει φθείρει πολλούς άλλους συλλόγους.

Φοβάμαι πως στο μέλλον και χωρίς διάκριση, ο χρόνος αργά ή γρήγορα θα παρασύρει και τον δικό μας Σύλλογο. Δεν θα ήθελα να φαίνομαι απαισιόδοξος αλλά βλέπω το μέλλον ρεαλιστικά.

Μα μήπως και εμείς δεν έχουμε φθαρεί; Δεν ήμαστε οι ίδιοι! Έχουμε αλλάξει, Έτσι είναι. Όλα αλλάζουν το θέλουμε ή δεν το θέλουμε αλλάζουμε.

Αν μετρήσουμε πόσοι άλλοι μικροσύλλογοι έχουν εξαφανιστεί θα τους βρούμε ότι είναι αρκετοί, και μιλάμε και για Καστοριανούς μικροσυλλόγους Που και τα λίγα χρήματα που είχανε τα φάγανε στις πιτσαρίες για να δείξουν σε όλα αυτά τα χρόνια κάτι έμαθαν.

Και κάτι άλλο που εμένα τουλάχιστον με απασχολεί...
Πού είναι σήμερα τα παιδιά μας; Σε γενικό κανόνα λείπουν από κοντά μας, λείπουν από τις εκδηλώσεις μας, ενώ εμείς οι ηλικιωμένοι μπορούμε να δικαιολογηθούμε αν θα λείψουμε.

Και να σας δώσω ένα παράδειγμα που σιγά-σιγά και χωρίς να το θέλουμε φθειρόμαστε.

Σύλλογος στην Αμερική από το 1922 και με έντονη δράση έχει νεκρωθεί από την δεύτερη, και τρίτη γενεά. Λίγο το ενδιαφέρον... Από την τρίτη γενεά έγιναν όλοι Αμερικάνοι, και γιατί εδώ δεν γίνεται το ίδιο; Η τρίτη γενιά πλησιάζει; Εγώ θα πω όχι.

Στην εφημερίδα «Νέο Κόσμο» θα διαβάσατε ότι η Ομοσπονδία Παμμακεδονικής, Αμερικής και Καναδά αναβάλανε το συνέδριο που θα γίνονταν φέτος στην Καλαμάτα και ο λόγος; Ποιός είναι;

Το ερώτημα το δικό μου είναι μπορούμε να διορθώσουμε σήμερα τα λάθη μας; Και πως; Αφού έχουμε απομακρύνει τόσο πολύ τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας; Μπορούμε να διορθώσουμε σήμερα την θέση μας; Ας το συζητήσουμε με σοβαρότητα και σκεπτόμενοι πάντα για το καλό και το συμφέρον των συλλόγων μας.

Ένα σας λέω. Σήμερα δεν πουλάμε ούτε αγοράζουμε. Απλώς θέλουμε την αναβάθμιση του συλλόγου Καστοριάς εδραιώνοντάς τον στο κτήριο της Κεντρικής Κοινότητας και χωρίς να χάσει το κύρος του.

Μιλάμε για ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ και όχι για ξεπούλημα. Ας ζητήσουμε την συνεργασία με την κεντρική Κοινότητα για την διαιώνιση του συλλόγου, και αν θέλουμε να διαιωνίσουμε και την παροικία μας δύο είναι αυτά που μπορώ να πω. Γρηγορείτε.... και εν τη ενώσει.... που μας έχουν διδάξει οι αρχαίοι μας για τους οποίους τόσο πολύ παινευόμαστε.


Ο κ. Κοσμάς Ρεκάρης κατάγεται από το Νεστόριο, ζει μόνιμα στην Μελβούρνη Αυστραλίας.


Επιλογή κειμένων του ιδίου:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ