24.12.14

ΔΙΟΝΥΣΗ ΑΝΔΡΕΩΛΑ: Ανθρώπινη κλίμακα

Οι έρημες γειτονιές μας περιμένουν να τις γεμίσουμε,
να γυρίσουμε και να μάθουμε να ζούμε
εκεί όπου η αξιοπρέπεια και ο σεβασμός είναι συνυφασμένα,
εκεί όπου η γλώσσα έχει σκοπό να πληρώσει κι όχι να πληγώσει,
εκεί όπου τα χαλασμένα
φτιάχνονται,

εκεί που το κενό γεμίζει με αγάπη και με πίστη.

Ποιος δε ζηλεύει τα πουλιά;
Γαλάζιο, λευκό, κίτρινο,
μαύρο, πράσινο.
Σιωπή,

θάλασσα, προστασία. Άγνωστη γλώσσα Ελληνική.

Γαλάζιο, χρυσό, λευκό
εναλλάσσονται αρμονικά.
Κι εμείς
με αδιάλειπτη προσευχή,
με αυτοτέλεια,
με ανεξαρτησία από κάθε βία,
με συναίρεση και ορμητική ροή,
με άρωμα θάλασσας,
με την αλμύρα του αέρα που
σκίζει το δέρμα,

ζητούμε να αφυπνίσουμε
τη θαλερή μας φύση
και τη δημιουργική μας δύναμη

κι απ’ το βύθο να αναδυθούμε,
γιατί αξίζουμε μιαν καλλίτερη ζωή.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 11 Σεπτεμβρίου 2014, αρ. φύλλου 755


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ