29 Μαΐου του 199... Παρακαλούν τον παπά από την ενορία των Βλαχερνών μόλις αποσώσει τον Εσπερινό να πάει μαζί τους. «Για ένα τρισάγιο» του είπαν.
Νύχτα έρχεται και απλώνει στα νερά του Κεράτιου χρώμα μελάνι. Εκείνοι οδεύουν προς τα μισογκρεμισμένα τείχη –όχι αυτά που αναστήλωσαν με φρικτό τρόπο οι τωρινοί ιδιοκτήτες της Πόλης. Πολύ σιμά στην πύλη του Αγίου Ρωμανού…
Σκυφτοί. Σχεδόν αγγίζουν τα κεφάλια τους τον τοίχο. Φυτρωμένα στις πέτρες χορτάρια τους ριπίζουν το πρόσωπο καθώς τα κινεί ο αέρας. Ζούδια που φωλιάζουν εκεί ρίχνουν χώματα. Ακούγονται σαν χοές θωπευτικές. Σαν κάπου να λιχνίζουν σπόρο. Ο παπάς βγάζει το πετραχήλι και αρχίζει να ψέλνει:
[…] Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, δεόμεθά σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον.Κύριε ἐλέησον.Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ κεκοιμημένου δούλου τοῦ Θεοῦ …
Tους κοιτάζει... κομπιάζει...“Ποιόν μνημονεύουμε αδελφοί;”
“Κωνσταντίνον Παλαιολόγον” του λένε με μια φωνή κι οι τρείς και σαν συνωμοτικά. Ο παπάς συνεχίζει τώρα πια σχεδόν θρηνώντας...
Συνοδεύουν. Αέρας παίρνει τις φωνές τους… Ατθίδες αύραι που θυμούνται κι αυτές.
Σημ. Ελεύθερη απόδοση μαρτυρίας που είχα διαβάσει πριν από είκοσι σχεδόν χρόνια στην εφημερίδα “Επτάλοφος” της Πόλης που τότε εκδίδονταν στην Αθήνα.
Φωτογραφία: Κωνσταντίνος ο Αυτοκράτωρ των Ελληνορωμαίων εξέρχεται Ατρόμητος εις την μάχην το 1453 Μαΐου 29”. Έργο Θεόφιλου Χατζημιχαήλ 1928.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 2 Ιουνίου 2016, αρ. φύλλου 838
Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:΅
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.