16.5.17

Το Σκάκι




7. D3 Nh5

-Έκτακτο! Αναζητείται από την Ακαδημία Νόμπελ, ο Μπομπ Ντίλαν, ούτε στα τηλέφωνα απαντά, ούτε σε ηλεκτρονικά μηνύματα, ούτε δήλωση έκανε μετά τη βράβευση του, απλά έδωσε μια συναυλία στο Λας Βέγκας και τραγούδησε στο τέλος, το τραγούδι του Φρανκ Σινάτρα “Why try to change me now” (Γιατί προσπαθείς να με αλλάξεις τώρα). Θα πάει στην απονομή; Δεν θα πάει στην απονομή. Θα πάει στην απονομή; Δεν θα πάει στην απονομή […] μη μαδάτε τις μαργαρίτες […]

-Έτσι απλά να σας πούμε ότι, υπάρχουν και αυτοί οι δημοσιογράφοι :

Καρλ Μπέρνστιν και Μπομπ Γούντγορντ δημοσιογράφοι της Washington Post, το 1972, αποκάλυψαν το σκάνδαλο που πήρε το όνομα “Γουότεργκειτ”, την ανάμιξη του προέδρου Νίξον (παραιτήθηκε μετά από αυτό) σε ανήθικες ενέργειες εναντίον του Δημοκρατικού κόμματος.

Βερόνικα Γκέριν, ιρλανδή δημοσιογράφος που με τα αποκαλυπτικά ρεπορτάζ της στην εφημερίδα, Dublin Sunday Independent, προσπαθούσε να ξεσηκώσει την κοινή γνώμη εναντίον των εμπόρων ναρκωτικών. Δολοφονήθηκε τον Ιούνιο του 1996.

Οι δημοσιογράφοι της ερευνητικής ομάδας Spotlight της εφημερίδας Boston Globe, το 2002, ξεσκέπασαν το σκάνδαλο της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων από καθολικούς ιερείς που ταρακούνησε το σύνολο της Καθολικής εκκλησίας.

Νταν Ράδερ, από τους διασημότερους δημοσιογράφους της Αμερικής παραιτήθηκε από το κανάλι CBS το 2004, όταν αποκάλυψε ένα σκάνδαλο που αφορούσε τη στρατιωτική θητεία του Τζορτζ Μπους, μαζί του «παραιτήθηκαν» οι δημοσιογράφοι, Μέρι Μέιπς, Λούσι Σκοτ και Μάικ Σμιθ.

Άννα Πολιτκόφσκαγια, Ρωσίδα δημοσιογράφος της εφημερίδας Νόβαγια Γκαζέτα, πολεμική ανταποκριτρία στη Τσετσενία, είχε κατακρίνει σφοδρά τον πόλεμο αυτό και τον πρόεδρο Πούτιν. Δολοφονήθηκε τον Οκτώβριο του 2006.

Χραντ Ντινκ, τούρκος δημοσιογράφος αρμενικής καταγωγής, εργαζόταν για τη συμφιλίωση Τούρκων και Αρμενίων, που τον έκανε μισητό στους εθνικιστές. Δολοφονήθηκε τον Ιανουάριο του 2007 μπροστά στην εφημερίδα του, Agos.

Και η λίστα σταματημό δεν έχει, με τους αμέτρητους πολεμικούς ανταποκριτές που χάθηκαν σε ώρα καθήκοντος, τους «εξαφανισμένους» δημοσιογράφους στις δικτατορίες της Λατινικής Αμερικής και γενικά απολυταρχικών καθεστώτων, των καρτέλ ναρκωτικών σε Μεξικό, Βολιβία κ.ά.

Σας επιτρέπουμε να ντραπείτε, μπορείτε (*);

-Περισσότερο από όλα, μας τρομάζει η εκκωφαντική σιωπή που έπεσε στη μικρή πόλη μας […] παλιά φωτογραφία, στην άδεια παραλία, σιωπή […]

-Τον Μάϊο του 1933 οι Ναζί έκαψαν στην πλατεία Friedrichsplatz στο Kasel της Γερμανίας, 2.500 “απαγορευμένα” βιβλία, σε αυτή την πλατεία του χρόνου το καλοκαίρι 2017, θα στηθεί το έργο της Αργεντινής Μάρτα Μινουχίν «Ο Παρθενώνας των βιβλίων» που θα αποτελείται από 100.000 απαγορευμένα βιβλία, ένα σύμβολο ενάντια στη λογοκρισία και στην απαγόρευση κειμένων και των συγγραφέων τους, που για πρώτη φορά στήθηκε από την ίδια, το 1983 στο Μπουένος Άϊρες, μετά την πτώση της χούντας. Μας παρακαλούν να δωρίσουμε ένα βιβλίο (οπωσδήποτε να ήταν ή είναι απαγορευμένο). Περισσότερες πληροφορίες: εδώ

“Κάθε βιβλίο που καίγεται, φωτίζει τον κόσμο”
Ralf Waldo Emerson

Καληνύχτα Ελλάδα,
ὀπου και να ‘σαι.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 27 Οκτωβρίου 2016, αρ. φύλου 857.

(*) ΟΔΟΣ: Ανέν[κ]δοτο.


2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος16/5/17

    Η Οδός συμμετέχει στον "Παρθενώνα των βιβλίων" με τέσσερα βιβλία που ήσαν απαγορευμένα σε σκοτεινούς χρόνους: 1/ Ο τελευταίος πειρασμός- Ν. Καζαντζάκης 2/ Η μεταμόρφωση-Φρ. Κάφκα 3/ Για ποιον χτυπά η καμπάνα-Ε.Χεμινγουέη και 4/Ουδέν νεότερον από το δυτικό μέτωπο-Ε.Μ.Ρεμάρκ.

    Το Σκάκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος19/5/17

    19 Μαίου, ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων, 353.000 νεκροί.
    Ημέρα μνήμης για τις ρίζες μας, για να μην ξεχνάμε την Ιστορία μας.
    [...] Την πατρίδαμ΄ έχασα, άκλαψα και
    πόνεσα [...]

    Η αλλαγή φρουράς στον Άγνωστο Στρατιώτη απόψε στις 19.00 θα είναι Εύζωνοι τιμητικά ντυμένοι με τη στολή του Πόντιου Αντάρτη.

    Το Σκάκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ