Η παραγωγή της Μποέμ του Franco Zeffirelli για την ΜΕΤ, που αναμεταδόθηκε απ’ ευθείας από την Νέα Υόρκη στο ΤΕΙ Καστοριάς στις 5 Απριλίου 2014 (με την Anita Hartig και τον Vittorio Grigolo), και θα μεταδοθεί και πάλι ζωντανά στο ΤΕΙ Καστοριάς το Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2018 στις 19:30 (αυτήν την φορά με την Sonya Yoncheva και τον Michael Fabiano), έκανε πρεμιέρα στην Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης στις 14 Δεκεμβρίου 1981, με τον Jose Carreras ως Ροντόλφο και την ελληνοκαδαδέζα Teresa Stratas ως Μιμί.
Ο F. Zeffirelli περιγράφει στην αυτοβιογραφία του ότι λίγο πριν την πρεμιέρα, η Τερέζα Στράτας, που υπέφερε από το “φόβο της σκηνής” εξαφανίστηκε και την βρήκε ο σκηνοθέτης σε ένα πεζοδρόμιο να κλαίει. Στο πιο πάνω βίντεο (απόσπασμα συνέντευξης της Τ. Στράτας), ο Τζεφιρέλι και η Στράτας σε πρόβα της Μποέμ.
* * *
Η Τερέζα Στράτας (Αναστασία Στρατάκη) πρωταγωνίστησε σε 385 παραστάσεις στην Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης, ερμηνεύοντας 41 διαφορετικούς ρόλους μέσα στην 36χρονη σταδιοδρομία της, παράλληλα με τις εμφανίσεις της στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα του κόσμου (Λονδίνο, Μιλάνο, Βιέννη, Βερολίνο, Παρίσι, Σάλτζμπουργκ, Αγία Πετρούπολη, Σαν Φρανσίσκο κ.ά.).
Οι κριτικοί την αποθέωσαν, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που την περιέγραψαν ως την "ιδανική Μιμή" στην Μποέμ και την "απόλυτη Βιολέτα" στην Τραβιάτα. Οι συνεργασίες της με τα "ιερά τέρατα της όπερας" χρειάζονται σελίδες για να αναφερθούν. Δεν ήταν λίγες οι φορές που συνεργάστηκε με τον Λουτσιάνο Παβαρότι, τον Πλάθιντο Ντομίνγκο, καθώς και τον διάσημο γάλλο συνθέτη και αρχιμουσικό Πιερ Μπουλέζ, υπό την διεύθυνση του οποίου άλλωστε ερμήνευσε την Λούλου του Άλμπαν Μπεργκ στην όπερα του Παρισιού το 1981. Η ηχογράφηση που ακολούθησε, της χάρισε το ένα από τα δύο βραβεία Γκράμμυ της καριέρας της. Το δεύτερο ήρθε το 1984 με την Τραβιάτα στην Μετροπόλιταν, υπό τη διεύθυνση του Τζέιμς Ληβάιν.
Η Teresa Stratas -μια πραγματική σταρ του λυρικού θεάτρου- σφράγισε το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα κάνοντας πολλούς να την συνδέσουν με την άλλη κορυφαία ελληνίδα, την μοναδική Μαρία Κάλλας, όχι μόνο λόγω της κοινής τους καταγωγής, αλλά κυρίως λόγω της δραματικής έντασης των ερμηνειών της και της συγκλονιστικής ομορφιάς της.
Παιδί ελλήνων μεταναστών από την Κρήτη, ξεκίνησε τη θριαμβευτική της πορεία το 1958 στο Τορόντο του Καναδά. Θεωρείται μια από τις κορυφαίες ερμηνεύτριες του 20ού αιώνα παγκοσμίως, αλλά και ένας μύθος της όπερας, μιας και λόγω της μυθιστορηματικής της ζωής και της φιλανθρωπικής της δραστηριότητας δεν ήταν λίγοι αυτοί που την συνέκριναν με τις δραματικές οπερατικές ηρωίδες που ερμήνευσε συναρπαστικά.
Στην Ελλάδα εμφανίστηκε μόνο μια φορά, το 1961 στο Ηρώδειο, ερμηνεύοντας για πρώτη φορά παγκοσμίως τον ομώνυμο ρόλο στην όπερα της Γλάνβιλ Χικς Ναυσικά. Παράλληλα με την καριέρα της στο λυρικό θέατρο, πρωταγωνίστησε σε διάφορες εξαιρετικά επιτυχημένες προσαρμογές έργων της όπερας για τον κινηματογράφο, όπως η Σαλώμη (1976), οι Παλιάτσοι (1982), η Τραβιάτα (1983) κ.ά., ενώ κορυφαία θεωρείται η ερμηνεία της στα τραγούδια του Κουρτ Βάιλ.
Όπως αναφέρει η Εθνική Λυρική Σκηνή, δύο φορές, ενώ βρισκόταν στην κορυφή της σταδιοδρομίας της, ακύρωσε όλες της τις υποχρεώσεις, προκειμένου να βοηθήσει σε όλο τον κόσμο ανθρώπους που είχαν ανάγκη: στην Καλκούτα εργάστηκε με τους «Ιεραπόστολους της Φιλανθρωπίας» της Μητέρας Τερέζας με άρρωστα παιδιά και στο «Σπίτι για τους ετοιμοθάνατους». Λίγα χρόνια αργότερα προσέφερε τις υπηρεσίες της ως εθελόντρια σε νοσοκομείο της Ρουμανίας, όπου φρόντισε ορφανά με Aids.
Ο José Carreras και Teresa Stratas στην τέταρτη πράξη της Μποέμ (σκηνοθεσία Τζεφιρέλι)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.