14.7.18

Κωνσταντίνος Τουφεξής




Το Σάββατο 27/1/2018 η Καστοριά συνόδευσε στην αιώνια ζωή ένα αγαπημένο της τέκνο, τον Κώστα Τουφεξή, σε προχωρημένη ηλικία και μαζί του τα δυο του φυσικά χαρίσματα, την απλότητα και την ταπεινότητα που τον διέκριναν σ’ όλη τη ζωή, τα οποία φανέρωνε με το ανυπόκριτο χαμόγελο και με την αθλητική του παρουσία.

Στο τέλος της εξόδιου τελετής, ο εκπρόσωπος του Στρατού ομίλησε πολύ λακωνικά για τον προκείμενο νεκρό, το ίδιο και ο αντιδήμαρχος Καστοριάς κ. Λ. Παπαδημητρίου. Αλλά στους ανθρώπους με πολυσχιδή προσφορά σε κάθε τόπο, είναι αναγκαίο να λέγεται φυσικά συνοπτικά, αλλά η μεγαλύτερη δράση του καθενός.

Εμείς θα προσπαθήσουμε να προσθέσουμε κάτι ακόμη από το κοινωνικό και επαγγελματικό λειτούργημα του εν λόγω εκδημούντος.

Σε νεαρή ηλικία, μαζί με άλλους συνομήλικους βοήθησε και με τη παρουσία δύο αθηναίων στρατιωτών (Ζαφείρης και Λέων οι στρατιώτες) στην ίδρυση της πρώτης μονάδος των προσκόπων.

Η εξέλιξη του προσκοπισμού στην πόλη έφθασε να αριθμεί περίπου 500 προσκόπους και αρκετά λυκόπουλα και προσκοπίνες-οδηγοί. Όλοι στην πολεμική περίοδο έδωσαν εθνική παρουσία σε διάφορα πεδία, γνωστά στους μεγαλύτερους.

Επίσης ως έφεδρος αξιωματικός, στην περίοδο του συμμοριτοπόλεμου βρέθηκε στην πρώτη γραμμή, όπου τραυματίστηκε· ήταν το μικρότερο που έπαθε, αφού άλλοι συμπολεμιστές του έφυγαν από την ζωή.

Αλλά και κατά την επαγγελματική σταδιοδρομία ο Κώστας ήταν υπόδειγμα συμπεριφοράς και με ενεργό συμμετοχή στα εκάστοτε επαγγελματικά συμβούλια όπου συμμετείχε, διακρινόταν για την ορθή σκέψη του και υπέβαλε τους υπόλοιπους με την πραότητα και την ουσιαστική προσφορά του.

Αλλά και αργότερα στον αθλητισμό της πόλεως, η παρουσία του ήταν καταλυτική, συνένωσε αντίθετα μάλιστα ακραία πρόσωπα με ιδέες διαλυτικές και βοήθησε τόσο στο ποδόσφαιρο να γίνει μια ομάδα «Καστοριά»,  όσο και στον ένδοξο κωπηλατικό όμιλο,  με πολλές διεθνείς επιτυχίες.

Δεν ζητούσε τιμές, ήταν νηφάλιος και το έργο του με την βοήθεια και των συνεργατών του δημιούργησε μια καλή συνέχεια στην αθλητική παρουσία της Καστοριάς. Δίδαξε και ωφέλησε το σύνολο.

Ερχόμαστε τώρα στην τελευταία του αρετή της ταπεινότητάς του. Ενώ ήταν εν ενεργεία αντισυνταγματάρχης και η πατρίδα στις περιπτώσεις εκδημίας των αξιωματικών, παρουσιάζεται με άγημα προς απόδοσιν τιμής.

Ο Κώστας με επιστολή του προς την διοίκηση του Στρατού, ζήτησε να μη γίνει η προβλεπόμενη παρουσία, θέλησε να φανεί ως το τέλος να εκπληρώνει το καθήκον του προς την πατρίδα «όπως είπε και ο Σωκράτης να πειθαρχήσει, στο θέλημα της πατρίδος κι αν ακόμη σε στείλει η πατρίδα να θυσιαστείς να το δεχθείς».

Λοιπόν,  έτσι κι ο προκείμενος νεκρός, αφού έχασε το ένα του μάτι στον πόλεμο το 1949 για την ευρύτερη πατρίδα του, αναπαύεται σήμερα στην ιδιαίτερη πατρίδα την Καστοριά δίπλα στο στρατιωτικό νεκροταφείο με τους συμπολεμιστές του .

Η καλή μνήμη του με την αρετή της ταπεινότητός του θα είναι παρακαταθήκη για όλους μας.
Αιωνία η μνήμη του.

Νίκος Πρώϊος

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 22 Φεβρουαρίου 2018, αρ. φύλλου 924

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ