Αναζητάμε ένα χώρο φυσικής ομορφιάς και ηρεμίας, όπου όλα μαρτυρούν τη σοφία του Δημιουργού, όπου το πράσινο ξεκουράζει το μάτι, ο αέρας γεμίζει φρεσκάδα και τα τζιτζίκια γιορτάζουν το καλοκαίρι…
Αναζητάμε τόπο τέτοιο, όπου μπαίνοντας αφήνεις στο πάρκινγκ ό,τι σε βαραίνει, σε τρομάζει και σε ανησυχεί κι ακόμη σου προσφέρει ιδανικές συνθήκες προσευχής: Μαζεμένες καρδιές και φωνές για να φτάνουν πιο καλά στα αυτιά του Πατέρα, μακριά από θολούρα που υψώνει μπροστά μας σαν σύννεφο ομίχλης όλα τα λάθη μας και μας απειλεί πως θα μας πνίξουν...
Αναζητάμε τρόπο να προσφέρουμε από το υστέρημα των δυνάμεών μας, να εισπράξουμε χαμόγελα και αγκαλιές ανταμοιβής, να ξεπλύνουμε λίγο την ψυχή, να αλαφρύνουμε λίγο τη συνείδηση από την ενοχή της απραξίας...
Αναζητάμε τόπο να βρούμε το χαμένο γέλιο μας, να διασκεδάσουμε με τα παιχνίδια της αθωότητας, να ξεφαντώσουμε με τα παιδιά και σαν παιδιά, μήπως και κερδίσουμε λίγα ψίχουλα από την ανεμελιά τους...
Και...τον βρίσκουμε τον τόπο αυτόν, τον ευλογημένο: Κατασκήνωση Βογατσικού! Και τον κάνουμε τόπο συνάντησης, τόπο ομαδικής ξεκούρασης μέσα στην κούρασή μας, τόπο διακοπών λατρεμένο...
Και βγαίνει τότε αυθόρμητα ένα αδιάκοπο ευχαριστώ, που δεν ξέρει το καημένο πού να πρωτοσταθεί! Είναι τόσοι πολλοί αυτοί που το αξίζουν το ευχαριστώ μας… Τόσοι πολλοί που το οργανώνουν, το προετοιμάζουν όλο αυτό, το συντηρούν για να το έχουμε κι εμείς και τα παιδιά μας και πολύς ακόμα κόσμος. Και το ευχαριστώ μας πάει και τους ζεσταίνει την καρδιά και τους μεταφέρει την ευγνωμοσύνη μας.
Μα πάνω απ’ όλα στέκεται στα χέρια των δυο πολυαγαπημένων μας, της Αρχηγού¹ και του παππούλη μας², τους τα φιλά και τα θαυμάζει για την αδιάκοπη εργασία τους, για την αφοσίωσή τους στο στόχο τους, για το νόημα που δίνουν στη λέξη θυσία. Γιατί αλήθεια θυσιάζουν το χρόνο της ξεκούρασης που τόσο έχουν ανάγκη. Γιατί κλέβουν χρόνο από τα υπέροχα παιδάκια τους και τον διαθέτουν στα παιδιά των αδελφών τους. Γιατί είναι παρόντες σε όλα, στα εύκολα και στα δύσκολα και μας μοιράζουν απλόχερα την πλούσια χάρη που τους έχει δοθεί.
Και το ευχαριστώ μεγαλώνει, θεριεύει και γίνεται δοξολογία στον στοργικό Πατέρα, που μας ευλόγησε με τέτοιους οδηγούς, ανθρώπους στηρίγματα και φωτεινούς σηματοδότες στη ζωή μας…
Ευχόμαστε από καρδιάς... Να τους έχει ο Θεός πάντα καλά και να ευλογεί το έργο αγάπης που προσφέρουν, να έχουν χαρά και δύναμη και να απολαμβάνουν με υγεία την ζωή με τα βλαστάρια τους, τους αξιοθαύμαστους καρπούς της αγάπης τους.
Ο Χριστός μας και η Αγία Σοφία να είναι πάντα κοντά μας εδώ στην κατασκήνωση και παντού.
Σημειώσεις - παραπομπές
1. Αρχηγός κατασκήνωσης: πρεσβυτέρα Αναστασία Γκοτζαμάνη
2. Ιερέας κατασκήνωσης: πατήρ Χρήστος Μεσημέρης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.