18.8.18

[...]


August 2018

1 σχόλιο:

  1. [...] Ὦ Φοινικιά, μᾶς ἔσπειρεν ἐδῶ ἕνα χέρι,
    καὶ θὰ ξαναπλωθῇ, καὶ θὰ μᾶς ξερριζώσῃ,
    καὶ θὰ πεθάνουμε· τὸ κῦμα καὶ τ᾿ ἀγέρι
    καὶ τὸ νερὸ ἀνελεήμονα θὰ μᾶς σαρώσῃ,
    καὶ δὲ θὰ κλάψῃ μας τ᾿ ὁλόανθο καλοκαῖρι,
    κ᾿ ἡ πλατιὰ πλάση τὸ χαμό μας δὲ θὰ νιώσῃ,
    καὶ κάτου ἀπὸ τοῦ ἴσκιου σου τὰ μάγια πάλι
    θ᾿ ἀναστηθῇ μοσκόπνοη μιὰ βλάστηση ἄλλη.
    Καὶ μήτε θὰ βρεθῇ γιὰ μᾶς κανένα μνῆμα
    τοῦ διάβα μας τὸ φάντασμα νὰ συγκρατήσῃ·
    μονάχα ὁλόφωτο τριγύρω σου ἕνα ντύμα
    μὲ νέα μία λάμψη ἀχάλαστη θὰ σὲ στολίσῃ,
    καὶ θὰ εἶναι ἡ σκέψη μας κι ὁ λόγος μας καὶ ἡ ρίμα.
    Καὶ θὰ φανῆς ἐσὺ στὴν ξαφνισμένη χτίση
    σὰν ἕνα χρυσοπράσινο καινούργιο ἀστέρι.
    Καὶ μήτ᾿ ἐσύ, μήτε κανεὶς δὲ θὰ μᾶς ξέρῃ…

    Kωστὴς Παλαμᾶς - Ἡ Φοινικιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ