Λόγος & αντίλογος

Είπαν…ακροβολισμοί

● Στο αξιόλογο βιβλίο του Αλφαβητάρι κοινωνικής απελευθέρωσης ο συμπολίτης μας πολεοδόμος – μηχανικός και λόγιος κύριος Νικόλαος Δόικος αναφέρεται σε διαπιστώσεις και αίτια του παγκοσμίως χρεωκοπημένου οικονομικού και πολιτισμικού συστήματος και προβαίνει σε προτάσεις για κοινωνική ρήξη με το Σύστημα, με την πεποίθηση ότι θα ανατείλει, θα προκύψει έτι ένας κόσμος καλύτερος. Δεν παραγνωρίζει βεβαίως ο συγγραφεύς την μεγάλη και απερίγραπτη συμβολή διαχρονικά της επιστήμης, των Γραμμάτων, της Τέχνης και της Τεχνολογίας, στην πνευματική και ψυχική καλλιέργεια του ανθρώπου. Σημειώνω την άποψή του ότι «η απώλεια του μέτρου υπήρξε η ιστορική μήτρα της βαρβαρότητας».

Απώλεια του Μέτρου είναι η Ύβρις των αρχαίων προγόνων μας (γι αυτήν σχετικώς αναφέρομαι σε σχόλιο της στήλης μας στην ΟΔΟ, 17/5/2018, εδάφιο τελευταίο). Για το διαρκές, διαχρονικό δίλημμα: Επιβίωση ή βαρβαρότητα ο συγγραφεύς ζητεί αλλά και αισιοδοξεί ότι θα επικρατήσει η ανθρωποκεντρική πλευρά και ιδέα. Μόνο τότε και έτσι – τονίζει ο κύριος Νίκος Δόικος – οι κοινωνίες του μέλλοντος ίσως αξιωθούν να βιώσουν την ωραιότητα του Mέτρου με συνοχή, πρόοδο και ευδαιμονία.

Σημαντικά τα μηνύματα του βιβλίου και μακάρι να βρίσκουν ευήκοα ώτα στις κοινωνίες και σε όσους θέλουν να είναι κοινωνικοί και πολιτικοί ταγοί. Ασφαλώς, προσθέτει και ο υποφαινόμενος, με πίστη στερεή, και οι θεωρήσεις και τα παραγγέλματα των Πατέρων της Εκκλησίας (20 Μαΐου σήμερα, Κυριακή, η Εκκλησία μας τιμά την εορτή των Αγίων Πατέρων), εάν θελήσουν οι άνθρωποι να ενστερνισθούν αληθώς τα μηνύματα και τις προτροπές τους προς το αγαθό και την αρετή, θα βοηθήσουν το άνθρωπο, όλον τον κόσμο, με το φως της Ορθοδοξίας, να βελτιωθεί στον πιο υψηλό βαθμό κοινωνικής συνοχής και ευτυχίας και να υψωθεί εισέτι πνευματικά και ηθικά.

● Με δήλωσή του (11/2/2018) Ε.Τ. Ο πρώην Διευθυντής της Γαλλικής εφημερίδος Le Monde (με τη γνωστή μεγάλη κυκλοφορία) κύριος Ign Ramone είπε: «Τον κύριο Αλέξη Τσίπρα πλέον (!) δεν μπορούμε να τον κατατάσσουμε στην Αριστερά, στην οποία ανήκε παλαιότερα».

Ξέρει δηλαδή ο Γάλλος διακεκριμένος δημοσιογράφος την προέλευση του ανδρός από την ΚΝΕ και την περαιτέρω πορεία του, αλλά αίφνης βλέπει την επιφανειακή βεβαίως μετάλλαξή του, όπως απαιτεί η συγκυρία να εκμεταλλευθεί σε αναρρίχηση. Να κείται ο άνθρωπος όπου βούλεται – η εποχή μας δέχεται και μεταλλαγμένα – με «κωλοτούμπα» - προϊόντα, αρκούσε να ήταν ικανός να διορθώσει τα οικονομικά του κράτους και δη – όπως διεκήρυττε – να ανακούφιζε ως πρωθυπουργός τουλάχιστον τις ασθενέστερες ομάδες του λαού, για τις οποίες κόπτεται, με τις κάθε τόσο υποσχέσεις – πομφόλυγες – της Αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ, ότι αυτοί μόνο υπάρχουν... κοντά στο λαό.

● 19/5/2018 Η έκτη πρόταση: έκτη πληγή του Φαραώ. «Μακεδονία του Ίλιντεν».
Στην σημερινή επέτειο της Γενοκτονίας των Ποντίων – Ημέρα μνήμης των χιλιάδων θυμάτων των Ελλήνων του Πόντου, αλλά και του Μικρασιατικού Ελληνισμού – με θράσος 14 πιθήκων – ο σύντροφος Ζάεφ μας έφερε στο τραπέζι το 6ο όνομα προκλητικότατα: Republic of Ilinden Macedonia (Μακεδονία του Ίλιντεν), αναμοχλεύοντας παλιά τους όνειρα και όλες τις εχθρικές τους επιδιώξεις σε βάρος της Μακεδονίας μας.

Έχουν την εμμονή οι Σκοπιανοί και το απύθμενο θράσος να θυμούνται κάτι από παλιά πανσλαβιστικά όνειρα. Εγώ προσωπικά δεν παραξενεύομαι. Αυτοί είναι. Δεν ξεχνούν τη προέλευσή τους, της αρπαγής και του πλιάτσικου (δική τους λέξη). Αν ήμασταν λίγο... τι να πω – γνώστες τι ήταν το Ίλιντεν, και είχαμε ευαισθησία, θάρρος (;) , θα έπρεπε κανονικά να του πετάξει κανείς κατά πρόσωπον το χαρτί με το όνομα αυτό και όχι να το περιφέρουμε μήπως υπάρξει πεδίο αποδοχής – απέστω απ’ εμού η βλασφημία αυτή! – για να αποθρασύνονται σε τέτοιο βαθμό, μήπως τους αφήνουμε εμείς περιθώρια, λέω, μήπως; Εν προκειμένω, ποιος έχει μεγαλύτερη ανάγκη; Ποιος πρέπει να ομιλεί από θέσεως πασιφανώς δικαίου;

Λάζαρος Γ. Νικηφορίδης

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 24 Μαΐου 2018, αρ. φύλλου 937